Τα καλά και τα..άσχημα!

Ναι ..εγώ είμαι η αφιλότιμη και ένα κουτί σοκολατένια μπισκότα που μου έστειλε η κόρη μου  και είναι λες και με φωνάζουν να τα δοκιμάσω κάθε τόσο αφού είναι..φοβεράααα!
- Τι μου τα στέλνεις της λέω;δεν ξέρεις ότι θα τα μασουλήσω;
Η αλλαγή καιρού μου χτύπησε καμπανάκι και κυκλοφορούσα μέσα στο σπίτι με μπαστούνι φίλοι μου από τους πόνους μα..ξέσπασα με το δικό μου τρόπο αφού κλείστηκα στο σπίτι σχεδόν 3 μέρες!!!
Τελείωσα με το μπαζάρ του εγγονού μου, καλοπώλητα να είναι γιατί το ατιμούλι μου έκανε ..διαφήμιση στη καθηγήτρια του και δεν θα με ξεπλύνει ούτε ο καταρράχτης της Εδέσσης αν δεν τα αρέσει!!
Μετά σκέφτηκα το γείτονα μου τον Ιορδάνη που μου ζήτησε με παράπονο μία ζωγραφιά με..γάιδαρο να θυμηθεί λέει το χωριό του και   που όταν το άκουσε η γυναίκα του πάτησε τις φωνές!!
- Γάιδαρο θα βάλω στο σπίτι μου!!!

Δεν χαλώ εύκολα χατήρι φίλοι μου και βέβαια κάτι θα κάνω και στη γυναίκα του μαζί για να αποφύγουμε..διπλωματικό επεισόδιο!
Άρχισε κρύο..φυσάει..η Κλώντη είναι καλά και νομίζω ότι επειδή κόντρα στο γιατρό και τις οδηγίες την ταΐζω λιχουδιές (αλμυρές βέβαια) αυτό την κάνει να στέκεται καλύτερα στην όλη κατάσταση. 
Η αγάπη και η φροντίδα κάνει θαύματα φίλοι μου κι εγώ κάνω ότι καλύτερο μπορώ.  Μας βλέπω να κερδίζουμε το βραβείο Γκίνες που μας είπε ο γιατρός της !
Θέλουμε λίγο για τα Χριστούγεννα κι εγώ ακόμη να στολίσω..βλέπω μέσα στο fb τα δικά σας και τα χαίρομαι σαν δικά μου.
Σήμερα έμαθα κάτι που με στεναχώρησε.. Το κοριτσάκι μιας φίλης μου ( Γεωλόγος παρακαλώ σπούδασε!!) δουλεύει σε ένα ..φούρνο πολύ γνωστό στη Θεσσαλονίκη με πολλά καταστήματα παντού. 
Νέα κοπέλα , πολίτης συνειδητοποιημένος σε καθαριότητα και ανακύκλωση ρώτησε το αφεντικό της γιατί πετάνε κάθε μέρα σακούλες ολόκληρες με ψωμιά στα σκουπίδια αφού θα ήταν καλύτερο να τα δίνουν σε φτωχούς, άνεργους και άστεγους. 
Φανταστείτε ότι δίνουν εντολή στο προσωπικό να βγάζουν τις σακούλες λίγο πριν έρθει το σκουπιδιάρικο για να μη μένουν έξω και τα παίρνει ο κόσμος. Βέβαια κάθε τόσο κάνουν ανάρτηση στο fb για δωρεά τους σε κάποια μέρη κάποια δέματα..Το θεαθήναι..που  έλεγε η γιαγιά μου..να βλέπει ο κόσμος πότε πότε.. 
Αυτοί οι... άνθρωποι φίλοι μου γίνονται πλούσιοι  και το πιο λυπηρό είναι ότι γνωρίζω προσωπικά αυτό το..αφεντικό από την αρχή του , έμενε στη πολυκατοικία μας και ξέρω τη καταγωγή του.
 Μία αγροτική φτωχή οικογένεια που ξεκίνησε με πολλή βέβαια δουλειά από το μηδέν και έγινε αλυσσίδα φούρνων..Μπράβο για όσα κατάφερε.. Κρίμα για ότι έγινε..
Λυπάμαι αφάνταστα όσους ξεχνούν το παρελθόν και τα όσα  πέρασαν στο όνομα του σημερινού κέρδους και το χέρι τους γίνεται όλο και πιο σφιχτό στο να δώσουν και ανάλαφρο στο να πάρουν.
Φίλοι μου Αχτιδένια φιλάκια!