Παρεούλα!!!

Επειδή το φετινό μου καλοκαίρι όπως καταλάβατε το περνάω σπίτι για πολλούς λόγους και επειδή η διάθεση μου για ζωγραφική είναι στο..να κοιτάζω τον άδειο μουσαμά το έχω ρίξει στο..κέντημα  και σε ότι με βοηθάει να απασχολώ τα χέρια και τη σκέψη.

Δεν το έχω ακόμη τελειώσει..λίγο ακόμη και είναι το πρώτο από μία σειρά τέτοια σχέδια που ξεσήκωσα από το Pinterest  και το τι θα τα κάνω;..ε! είναι από τα μυστικά και ιδέες μου που καρφώνονται στο μυαλό (όσο έχω!!) για τα...Χριστούγεννα που θα έρθουν! Όπως είδατε αρχίστε να αμφιβάλλετε για το μυαλό που διαθέτω , θα σας απαντήσω όταν πάρω τα αποτελέσματα της Μαγνητικής!
Μου αρέσει το κέντημα, είναι το αμέσως επόμενο από τα..πάθη μου μετά τη ζωγραφική!
Χθες λοιπόν το απόγευμα σαν όλα τα ..καλά..κακά κοριτσάκια φώναξα την κολλητή μου τη Μαιρούλα και περάσαμε κάτι σαν ..κοριτσοπάρτυ! Βέβαια μη νομίζετε ότι το ρίξαμε στη κρεπάλη..καφεδάκι και άνοιγμα ψυχής, από αυτά που μόνο με τη κολλητή που γνωρίζεις εδώ και..σταθείτε..κάνω λογαριασμό..  από το..1962...54 χρόνια (θεέ μου γέρασα !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!).

Πάντως το ..σκιτσάκι δε ανταποκρίνεται σε σωστά ύψη αφού η Μαιρούλα είναι λίγα..κεφάλια πιο ψηλή από μένα!
Μου έφερε και γλυκάκι που το ονομάζει Χιονούλα και είναι φανταστικό φίλοι μου με ινδοκάρυδο .

Έγραψα είναι;..λάθος..ήταν..το τσάκισα!
Αυτό είναι φιλία ..φίλοι μου..να είσαι ξαπλωμένη στο καναπέ, να λες τα πάντα, να μη σε νοιάζει αν προσέξει ότι δεν σκούπισες λόγω τεμπελιάς, να έχεις κοινές ιδέες και έστω και διαφορετικές ασχολίες όπως το κέντημα που με κοιτάζει και βαριέται από τώρα.
-Εγώ φιληνάδα μόνο γέμισμα κάνω..
Είναι η καλή μου φίλη που μου ανάβει κεράκια στις εκκλησίες που πηγαίνει ( Αγιούσα τη λέει ο Δημήτρης!!!!) ,που βάζει τα ονόματα μας σε παρακλήσεις χωρίς να της το ζητάς, που φτιάχνει Φανουρόπιτες και παρακαλάει τον..Άγιο να με συγχωρέσει που δεν πάω εγώ τη πίτα..
Είναι η καλή μου Μαιρούλα που κουβαλάει μέσα της τα πάντα σιωπηλά και αγόγγυστα, το..αρνάκι του Θεού όπως τη λέω εγώ με χιούμορ και δεν μου κακιώνει , πάντα δίπλα μου όποτε την χρειάζομαι όπως σε λίγο καιρό που θα συναρμολογώ τις μπουμπουνιέρες!!!

Το βραδάκι είχα επίσκεψη μιας τεράστια πιστέψτε με νυχτοπεταλούδας που κατέληξε στη κουρτίνα μου και..έμεινε εκεί μέχρι το πρωί που ξύπνησα και εξαφανίστηκε..μάλλον..

Δεν τη πείραξα..είναι ψυχούλα έλεγε η γιαγιά μου...

Περιμένοντας τον..αγρότη μου ..τον επιθύμησα καλέ...του ετοίμασα το αγαπημένο του παστίτσιο για να τον γλυκάνω και αύριο είναι η μέρα που βγαίνω μαζί του για βολτίτσα και μαγαζιά.
Σας  στέλνω φιλάκια Αχτιδένια φίλοι μου, να είστε και να περνάτε καλά!