Τετάρτη 8 Ιουνίου 2016

Καλημέρα με..φλυαρία και χιούμορ!



Καλημέρα..γειτόνισσες του μπλοκοχωριού μας ! Ήρθα να τα πούμε μη νομίζετε  ότι σας ξέχασα και μου ..πάθετε τίποτα από την έλλειψη της φλυαρίας μου. Σκέφτηκα να σας κάνω λίγη..αποτοξίνωση από μένα άλλωστε δεν σας λέω και πολλά ενδιαφέροντα εκτός από το πως περνάω όμως  όταν άρχισα το μπλοκ μου έτσι ακριβώς το ξεκίνησα..
Σε ένα μήνα ακριβώς κλείνω 9 χρόνια και ναι..τότε θα σας κάνω και δωράκι ..και τούρτα..και ότι μου έρθει στο ..αχαλίνωτο μυαλό μου!
Αυτές λοιπόν τις μέρες της.. αποτοξίνωσης ασχολήθηκα με τον ανδρούλη μου, τις κόρες και τα εγγόνια μας , με τον εαυτό μου (πάλι στα τσεκ απ ήμουν η άχρηστη ), με το Κλωντάκι μου ( κτηνίατρο και ινσουλίνες) , τις μπουμπουνιέρες που φτιαχνω και γενικά  με τα..πάντα!
Αυτές τις μέρες βρέχει εδώ στη πόλη μας μα δεν παραπονιέμαι γιατί και αυτό έχει την ομορφιά του απλά βάζω και βγάζω παπούτσια και ρούχα ανάλογα με το καιρό και αυτό με κάνει κάτι.. λιγουλάκι.. τόσο δα βρε αδελφέ.. σαν το..γκρινιάρη από τα Στρουμφ!
Σήμερα που η καλή μου κυρία Στέλλα φροντίζει το σπίτι μας εγώ ανέλαβα να φτιάξω το.. χάος από το εργαστήρι μου ώστε να το..ξανακάνω σε λίγες ώρες και.. κύκλος η ζωή φίλοι μου.. κύκλος!
Πήρα και πρωί πρωί το δωράκι μου από την αγαπημένη μου Μέλια και κάνοντας μία επίσκεψη στο σπιτάκι της βρήκα κάποιους στίχους που θέλησα να σας τους πω γιατί τους χρειαζόμαστε νομίζω όλοι μας. το μπλοκ "σπιτάκι της Μέλιας" είναι όπως ξέρω μία συλλογική δουλειά .
 Η εικόνα είναι δική της και νομίζω ότι αντιπροσωπεύει τους στίχους.


Το σπιτάκι της Μέλιας

Για να φτάσεις κάπου 
πρέπει να..προσπαθήσεις.
Για να δεις ηλιοβασίλεμα 
πρέπει να ηλιοκαείς.
Για να ανέβεις σε βουνοκορφή
πρέπει να ιδρώσεις σκαρφαλώνοντας.
Για να αισθανθείς χαρά αληθινή
πρέπει να δοκιμάσεις πρώτα λύπες.
Για να ανθίσει ένα δένδρο 
πρέπει να αντέξει με γυμνά κλαδιά
το κρύο του χειμώνα.
Ποτέ μη το βάζεις κάτω!

Νομίζω ότι ο τελευταίος στίχος τα λέει όλα. Προ ημερών κάπου στο fb κάποια φίλη έβαλε ένα κείμενο της μάλλον σε..αναβρασμό ψυχής! Η φίλη  καρκινοπαθής ή ίσως και συγγενής καρκινοπαθή ξέσπασε στους γύρω της λέγοντας ότι κανείς δεν μπορεί να την καταλάβει, κανείς δεν νοιάζεται και αδιαφορεί για τέτοιο πρόβλημα γυρίζοντας σελίδα στο πόνο του καθενός . Ήταν ...λιγάκι επιθετική με τους φίλους και το περιβάλλον της. 
Της απάντησα όπως αισθανόμουν , ότι σε τέτοιες καταστάσεις πρέπει να δεχόμαστε τα χτυπήματα πρώτα από όλα με ψυχραιμία και κυρίως με δύναμη. Οι γύρω μας είναι σίγουρο ότι δεν θα αδιαφορήσουν μα και δεν θα συμμετάσχουν όπως η ίδια στο πρόβλημα και είναι φυσικό και πρέπει να τους καταλάβουμε και να τους αντιγυρίσουμε την κατανόηση μας..ο κεραυνός καίει εκεί που πέφτει ... μάλλον θα με..διέγραψε και θα το καταλάβω και αυτό!!!
Έχω περάσει πολλά, έχω ζήσει πολλά..ένα μείγμα καλών και κακών, ένα πιάτο με ..γλυκά και πικρά..μα..ΑΥΤΌ  είναι η ζωή φίλοι μου και τα δέχθηκα και τα γεύτηκα όλα με ψυχραιμία και χαμόγελο! Βέβαια κάτι έχει ακόμη στο τέλος του ποτηριού μα θα το πιω και αυτό ότι γεύση και να έχει με την αναμονή του.. απρόβλεπτου ..του μυστηριακού ..του " Ποτέ μη το βάζεις κάτω"
Και επειδή το χιούμορ είναι η μεγάλη μου αγάπη πάνω από όλα και με χαρακτηρίζει νομίζω να σας δώσω μία δόση γειτόνισσες έτσι για να γελάσει το χειλάκι σας πρωί  πρωί!..Τα διάβαζα στο τάμπλετ μου χθες βραδάκι που δεν με έπιανε ο ύπνος, έσκαγα στα γέλια  και ο Δημήτρης κόντεψε να μου δώσει ..διαζύγιο βραδιάτικα!


Βλέπετε είναι 3 μέρες που λόγω βλάβης δεν έχω σταθερό τηλέφωνο από τον ΟΤΕ και του τα έχω μαζεμένα!!
Φίλες μου να έχετε μία όμορφη μέρα ( δεν ξέρω αν σας την χάλασα) και βέβαια Αχτιδένια φιλάκια!

6 σχόλια:

Αμαλία είπε...

Καλημέρα Αχτιδούλα, κι ας άργησες (κακώς).
Αν έχω καταλάβει καλά, προετοιμάζεις την βάφτιση του μικρού σου εγγονού. Φαντάζομαι ότι ενέλαβες το εικαστικo-καλλιτεχνικό της υπόθεσης, έ;
Καλό σου κουράγιο, η επιτυχία θεωρείται δεδομένη.
Να μου φιλήσεις τη μυτούλα της, και

ΦΙΛΕΣ ΤΟΥ ΜΠΛΟΓΚ, Η ΑΧΤΙΔΑ ΕΠΑΝΗΛΘΕ ΣΤΟ "ΤΟΛΜΩ". ΒΟΥΡΡΡΡΡΡΡΡ.

Ανώνυμος είπε...

Κυρία Αχτίδα φοβήθηκα ότι πάθατε κάτι και έψαχνα το τηλέφωνο σας για να σας πάρω.Μου κάνετε παρέα τα πρωινά μου και μαζί με σας ζω και ένα άλλο σαν οικογένεια σας νοιώθω.

litsa t. είπε...

καλε τι μας χαλασατε τη διαθεση.πρωτον πηραμε μαθηματα και δευτερον ακομη γελαμε με τη γιαγια.ναιιι.μεσα στη ζωη ειναι και αυτα.θα σας πω κατι.ο πατερας μου ειχε αλτσχαιμερ.καταλαβαινετε ολοι τι σημαινει αυτο.ενα απο ολα που ειχεηταν οταν εβλεπε καποιον που ειχε καιρο να δειαρχιζε και γελουσε.πολυ ομως.συμπαρασιροντας εμας τους υπολοιπους.τι να σας πω τι γελιο.και αυτο ηταν βαλσαμο για αυτα που περνουσαμε.αυτο νομιζω ηταν το κουραγιο που μας εστελνε ο θεος.πολλα φιλια.

Ανώνυμος είπε...

Αχτιδούλα μου γλυκό κορίτσι μη με παρεξηγείς όμως γελάω με κάθε ανάρτηση σου γιατί το χιούμορ και το γέλιο το έχεις μάλλον στο τσεπάκι σου.Γι' αυτό σε αγαπάει ο δικός σου έτσι,μακάρι να σε γνώριζα από κοντά. Κυριακή Μ.

Unknown είπε...

Μανουλα μου γλυκια!!!αντε λιγος καιρος εμεινε για να ερθω.σε φιλω κ σ αγαπω!!κ ολους σας.γελασα με την φωτο

Mia Petra είπε...

Μια ανάρτηση βγαλμένη από την ζωή :))
Με γέλιο και συγκίνηση..Καλημέρα γλυκιά! ❤