Με χαμόγελο πάντα!

Άλλη μία καλημέρα φίλοι μου..και περνούν οι μέρες , οι μήνες και τα χρόνια σ' αυτό το χώρο που αγάπησα και τον έκανα δικό μου..τα σκέπτομαι όλα αυτά μετά από κάθε γιορτή που γίνεται παρελθόν.
Μπήκα στο εργαστήρι μου ξανά και προσπάθησα να ζωγραφίσω, δεν το βάζω κάτω και το ξέρετε αυτό και θα συνεχίσω όπως μπορώ και όσο μπορώ!

Λίγο παλιοκαιρίτικο θα μου πείτε και γραφικό μα ..είμαι κι εγώ παλιοκαιρίτισσα  και όσο και αν έχω κάνει έκθεση με μοντέρνα τεχνοτροπία μερικές φορές γυρνώ πίσω στα γραφικά..
Αυτό το καιρό περνώ μία δύσκολη φάση με τη Κλώντη. Σας είπα ότι έπαθε σακχαρώδη διαβήτη λόγω της Παγκρεατίτιδος και έτσι μπήκαμε στο ψυχοφθόρο στάδιο της Ινσουλίνης. 
Το πρωί την ταΐζω στις 9 και στις 10 παρά την πάω στο γιατρό που ευτυχώς είναι κοντά μας και της μετράει το σάκχαρο και της βάζει τη πρωινή ινσουλίνη.Στα ζώα είναι διαφορετικά, πρώτα ταΐζεις λέει ο κτηνίατρος και μετά βάζεις ινσουλίνη..μαθαίνω ..μαθαίνω...
Μετά πρέπει να την παρακολουθώ γιατί στις 4 περίπου η στάθμη της ινσουλίνης φθάνει στο χαμηλότερο σημείο και πρέπει να προσέχω για υπογλυκαιμία. Στις 9 το βράδυ πρέπει να την ταΐσω και να της βάλω την ινσουλίνη εγώ. 
 Το δύσκολο είναι ότι στον ενδιάμεσο χρόνο που πεινάει λόγω του σακχάρου και κλαίει στα πόδια μας..δεν πρέπει ενδιάμεσα να τρώει φαγητό ούτε μία μπουκιά , αυτό μας κάνει χάλια.  
Να φανταστείτε ότι η Κλώντη ήταν πάντα ολιγόφαγη, πάντα την παρακαλούσαμε για φαγητό. Τώρα έχει μείνει μισή, έχασε 600 γραμ. πράγμα αρκετό για το μέγεθος της, μετρούμε τα ...κοκαλάκια της  όμως βρήκα τώρα τελευταία τη λύση να την ξεγελάω. 
Ρώτησα βέβαια το γιατρό και τα...αγγουράκια δεν έχουν σάκχαρο ούτε θερμίδες!!! Έτσι της δίνω ενδιάμεσα ένα αγγουράκι που το εξαφανίζει εν ριπή  οφθαλμού , τρώω κι εγώ ένα για...συμπαράσταση.
 Όμως θέλει χρόνο για να ρυθμιστεί το σάκχαρο και η ποσότητα της ινσουλίνης που την ανεβάζουμε κάθε εβδομάδα . Η Ινσουλίνη διαλύεται σε ορό για κάθε 4 δόσεις και αν και μου έκανε ..μαθήματα ο γιατρός εγώ προτιμώ να πηγαίνω σ' εκείνον να μου το κάνει. 
Αυτά περνώ εδώ και 15 μέρες και είναι δύσκολα.. πολύ δύσκολα όμως έμαθα να πολεμώ για τα δύσκολα και θα την προσέχω όσο μπορώ γιατί δυστυχώς ξέρω ότι αυτό δεν θα κρατήσει για πολύ καιρό. 
Ξέρω ότι ίσως γελάτε μαζί μου ..μα ..είναι το σκυλάκι μου και θα του σταθώ μέχρι τέλους. Μη ρωτάτε για μένα.. είμαι καλά.. το πολεμώ ασχολούμενη με πολλά .. με όσα με κάνουν να ξεχνώ τις αδυναμίες και να χαίρομαι τις νίκες μου. 
Λοιπόν μία όμορφη μέρα για σήμερα και όλα να σας πάνε καλά!
Αχτιδένια φιλάκια!