Όταν τελειώνει μια μέρα και αρχίζει... άλλη!

Καλημέρα φίλοι μου λίγο πριν φύγω για το κτήμα..θα μου πείτε που πας με τέτοιο καιρό..Θα απαντήσω ..πάω με την ελπίδα να λάμψει ο ήλιος σύντομα και γιατί ξέρω ότι η παρέα μου του είναι απαραίτητη.
Ας αρχίσω με λίγο..δεν ξέρω πως να το χαρακτηρίσω..παράπονο... ελαφρό θυμό...διαμαρτυρία;..εσείς θα το κρίνετε!
Χθες το πρωί πήγαμε με τον άνδρα μου στην Ευαγγελίστρια όπου πάω κάθε χρόνο και ανάβω κερί στη Χάρη της. Ο καιρός βροχερός με πολύ κρύο , η εκκλησία για όσους δεν ξέρουν τη Θεσσαλονίκη είναι μέσα στα παλιά κοιμητήρια όπου πλέον υπάρχουν μόνο οι οικογενειακοί τάφοι που είναι τόσο παλιοί και οι περισσότεροι μαρμάρινα έργα τέχνης με αγάλματα που όταν ήμουν στη Σχολή τα αναφέραμε και τα αναλύαμε. 
Άναψα λοιπόν το κερί μου, έγραψα τα ονόματα και φεύγοντας έδειχνα στον άνδρα μου τα αγάλματα και του εξηγούσα αρχιτεκτονικές κατασκευές σε μερικούς τάφους που είναι μεγάλα οικοδομήματα με δωμάτια και τρούλους . Ζήτημα να κάναμε 5 λεπτά. Ξέχασα να σας πω ότι είχε παρκάρει σε ένα διάδρομο κοντά στην εκκλησία για να μπορέσω να βαδίσω λόγω του προβλήματος που έχω πλέον στη βάδιση .
Γυρίζοντας βρήκαμε κάποιον που μας ρώτησε αν ήταν δικό μας το αμάξι και ότι εμποδίζαμε να βγει το παρκαρισμένο αυτοκίνητο του πάτερ της εκκλησίας, αν και είχε ο άνδρας μου αφήσει πέρασμα αφού είχαμε το μικρό αμάξι μας το ΣΜΑΡΤ. 
Ο άνδρας μου έτρεξε αμέσως και...ο πάτερ από το αμάξι του σε.. έξαλλη κατάσταση μας..του τα έψαλλε με οργισμένο τρόπο και ανάρμοστο για το σχήμα του. 
Πλησίασα αργά όσο μπορούσα με το μπαστούνι και του ζήτησα συγνώμη λέγοντας του ότι εξ αιτίας μου παρκάρισε κοντά για να μη περπατώ.. Η απάντηση του ήταν η ίδια, δεν σταματούσε να φωνάζει οργισμένος.. σιώπησα .. με πολύ κόπο ..μπήκα στο αμάξι και φύγαμε. Θεώρησα πως ότι και να του έλεγα δεν θα ήταν  "αντιληπτό" από αυτόν τον άνθρωπο έστω και αν λυπήθηκα γιατί ένα νεαρό ιερωμένο άτομο θα έπρεπε να έχει μία καλύτερη συμπεριφορά και πάνω απ΄όλα έλλειψη οργής.
Δεν θα το συνεχίσω.. τον αφήνω στη κρίση του Κυρίου του απλά πιστεύω ότι διάλεξε ..λάθος "επάγγελμα"γιατί μάλλον αυτό ήταν γι' αυτόν.

Λίγη "δουλίτσα " άρχισα για τη FRONT και ελπίζω να προλάβω μερικά πράγματα ώστε να με πάει ο καλός μου Δημήτρης βολτίτσα να τα παραδώσω μόνη μου να δω και τα κορίτσια εκεί.

Θα κλείσω με λόγια από ένα γέρο ιερωμένο, ερημίτη από το Όρος , για να συγκρίνουμε την .."άλλη πλευρά", τη σωστή..την πρέπουσα..

Όταν τελειώσει η μέρα σου,
τελείωσε κι εσύ μαζί της...
Ποτέ μην κρατάς τα φορτία της
για να τα κουβαλήσεις και την επόμενη μέρα...
Έκανες ό,τι καλύτερο μπορούσες,
κι αν σου ξέφυγαν και κάποια λάθη, ξέχνα τα...
Ζήσε αυτή τη μέρα και κάθε μέρα,
σαν να πρόκειται να τελειώσουν όλα,το ηλιοβασίλεμα,
και όταν το κεφάλι σου ακουμπήσει στο μαξιλάρι,
 ξεκουράσου ξέροντας ότι έκανες ότι καλύτερο μπορούσες..

Φίλες μου σας εύχομαι καλό ΣΚ, να το περάσετε όσο καλύτερα μπορείτε και βέβαια... Αχτιδένια φιλάκια!