Έχω δρόμο μπροστά μου...

Καλημέρα φίλοι μου ευχαριστώ για τις ευχές σας , εύχομαι κι εγώ με τη σειρά μου να ήταν ανοιχτοί οι Ουρανοί και να σας άκουσαν.
Το δικό μου...ανακοινωθέν είναι βαρετό, περισσότερο ξαπλωμένη και όποτε σηκώνομαι για να κάνω κάτι είναι για λίγο αφού πονάω σε κάθε βήμα. Ευτυχώς δεν πρόκειται να κάνω εγχείρηση, όχι γιατί δεν είναι η λύση μα γιατί θα είναι περιττή αφού λόγω του βεβαρημένοι άλλου ποδιού μου από την εγχείρηση δεν πρόκειται ποτέ να κάνω γυμναστική, ανάβαση σε...βουνό, περπάτημα  και ότι έχει σχέση με δράση. Είναι περιττό στην ηλικία μου είπαν, θα ζω με αυτό όσο προσέχω .
Μου βάζουν ενέσεις κορτιζόνης και νοβοκαίνης, αντιφλεγμονώδη  και..ξεκούραση, αν κάνω ότι λένε θα πρέπει να μη σηκώνομαι παρά  μόνο για τουαλέτα!
 Συγχρόνως αρρώστησε πάλι η Κλώντη ευτυχώς πιο ελαφρά γιατί βλέπετε με τη  δική μου κατάσταση δεν ασχολήθηκα με τη τροφή της, σήμερα είναι καλύτερα ,με την φαρμακευτική αγωγή και τη τροφή που της φτιάχνω μόνη μου με βραστό κοτόπουλο και ρύζι πολτοποιημένο..
Έτσι έχω πιάσει το καναπέ..έχω πάρει το κέντημα  εναλλάξ με το βιβλίο  και το Pinterest στο τάμπλετ να χαζεύω να περνάει η ώρα μου.
 Δύσκολα φίλοι μου..δύσκολα..κάνω δοκιμές να περπατήσω και ..άδικος κόπος...τότε ακούω μία αγριοφωνάρα να μου λέει: 
-Πάλι σηκώθηκες; τι σου είπα; τι σου είπε ο γιατρός; 
Μου κάνει ο καλός μου και τη διατροφή που μου έδωσαν και αν δείτε τα πιάτα πόσο όμορφα τα στολίζει....σκέπτομαι να τον στείλω για  Master Chef!!!!!
Το περίεργο είναι ότι δεν έχω όρεξη να ζωγραφίσω..δοκίμασα..μα δεν έχω τη λάμψη που χρειάζομαι.
Καλοί μου φίλοι σας ευχαριστώ για τα μηνύματα και τα τηλεφωνήματα, συγχωρείστε με που δεν είμαι τόσο ..λαμπερή..
Αχτιδένια φιλάκια