Έχει αρχίσει κι όλας παντού αυτός ο..ξενόφερτος πυρετός για τον Έρωτα...όχι...δεν τα έχω μαζί του..απλά με πειράζει που γίνεται εμπορικός όρος ο έρωτας..το ομορφότερο συναίσθημα του ανθρώπου.
Σήμερα στο κτήμα μας άκουγα το ραδιόφωνο κάποιες σχετικές διαφημίσεις καταστημάτων , κεντούσα και μουρμούριζα μόνη μου τις αντιρρήσεις μου, Άγιος Βαλεντίνος και πράσινα άλογα βρε παιδάκι μου!!!
Τότε ο άνδρας μου με φώναξε έξω , ήθελε μου είπε να δω ένα ζευγάρι τρυγονιών που περπατούσε στην επάνω πλευρά του κτήματος μας. Όχι ..δεν τα φωτογράφισα..δεν πρόλαβα, δεν ήθελα να τα τρομάξω απλά τα χαζέψαμε και θυμηθήκαμε κι οι δυο κάτι που ζήσαμε πριν χρόνια....
Είχαμε τα κοριτσάκια μας μικρά, σχεδόν πάντα υπήρχε ένα ζωάκι σπίτι μας...τα αγαπούσαμε όλοι και θέλαμε τα παιδιά μας να μεγαλώσουν με την ίδια αγάπη . Τότε η κυρία Ελένη που με βοηθούσε στις δουλειές του σπιτιού μου έφερε μία μέρα ένα χάρτινο κουτί και μου το έδωσε..
-Κυρία Γεωργία, μου είπε, δωράκι για τα παιδιά σας από τον άνδρα μου που είναι κυνηγός ..χαρείτε τα και μετά...μαγειρέψτε τα!!!!!!
Το άνοιξα και είδα μέσα δύο μικρά πουλάκια..ο Δημήτρης μου είπε ότι ήταν τρυγόνια..ένα ζευγαράκι τρυγόνια!
Βέβαια δεν τα..φάγαμε, τους έφτιαξε ο άνδρας μου στη μία γωνιά του μπαλκονιού με σύρμα ένα μεγάλο κλουβί, τους έβαλε και ένα δενδράκι μέσα και τους έφτιαξε και μία φωλιά από χαρτιά και υφάσματα. Τα κορίτσια μας πολύ μικρά τα χαιρόντουσαν , τα ταΐζανε, κυνηγούσαν μυγάκια και σκουληκάκια , είχαν γίνει μέρος της οικογένειας μας και τα δείχναμε σε όλους με χαρά που πετούσαν μέσα στο κλουβί.
Τότε δεν υπήρχαν πολυκατοικίες στο πίσω μέρος της δικής μας, ήταν τότε αυλές και ένα μισογκρεμισμένο σπιτάκι με ένα μεγάλο δένδρο, μία ακακία που πολλές φορές τα κλαδιά της έφθαναν το μπαλκόνι μας. Μοσχοβολούσαν τα λουλούδια της όταν άνθισε φίλοι μου.
Εκείνο το απόγευμα έβρεχε πολύ, μα πάρα πολύ..είχαν έρθει κάποια παιδάκια να παίξουν με τα δικά μας και ένα από αυτά άνοιξε τη πόρτα και προσπάθησε να πιάσει το τρυγόνι..εκείνο πανικόβλητο πέταξε έξω , έκανε λίγα πετάγματα και κάθισε σε ένα από τα κλαδιά της ακακίας.
Στεναχωρήθηκα, έκλαιγαν τα μικρά, φώναξα τον άνδρα μου από το μαγαζί αν μπορούσε να με βοηθήσει να το πιάσω..ήταν αδύνατον..
Το τρυγόνι κάθισε σε ένα κλαδί και μας κοιτούσε..περνούσαν οι ώρες βράδιασε, έπεφτε βροχή , είχε γίνει μούσκεμα.μα δεν κουνιόταν..απλά μας κοιτούσε΄έκλαιγα μαζί του στο μπαλκόνι.
Κοιμηθήκαμε με την έννοια του , το πρωί η βροχή συνεχιζόταν, προσπάθησα να το ταΐσω μα αυτό απλά ..μας κοιτούσε. Το άλλο είχε μαζευτεί σε μία γωνιά ..το λυπηθήκαμε..
Πέρασαν ώρες..η βροχή συνεχιζόταν. Γύρισα από το εργαστήρι μας το μεσημέρι και πήγαμε στο μπαλκόνι, το πουλάκι καθόταν στο ίδιο κλαδί και μας...κοιτούσε! Τότε ο Δημήτρης με αγκάλιασε από τους ώμους που..μισόκλαιγα και μου είπε:
-Αν ήμουν χώρια από εσένα θα ήμουν δυστυχισμένος..σαν το τρυγόνι αυτό..νομίζω ότι ξέρεις τι θέλει και μας κοιτάζει..θέλει το ταίρι του. Εσύ τι θα ήθελες;
Τότε άνοιξε το κλουβί έπιασε προσεκτικά το άλλο πουλί και το έφερε στο κάγκελο, μετά ..το άφησε ελεύθερο. Το πουλί πήγε και κάθισε δίπλα στο άλλο και αν το πιστεύετε ένωσαν τα λαιμουδάκια τους σαν αγκάλιασμα. Κάθισαν για λίγα λεπτά εκεί και μετά..έφυγαν, πέταξαν μακρυά δεν τα ξανάδαμε ποτέ αν και κλεφτά πάντα κοιτούσα την ακακία μήπως και τα δω.
Ο Έρωτας φίλοι μου κουρνιάζει παντού , σε κάθε πλάσμα του Θεού..ακόμη και στα τρυγόνια. Λένε ότι σαν τα περιστέρια έχουν τον ίδιο σύντροφο πάντα, μέχρι να πεθάνουν.
Στο κτήμα λοιπόν , τα τρυγόνια πέταξαν και έφυγαν κι εμείς προσευχόμασταν να μη τα βρει βόλι κακού κυνηγού!
Νομίζω ..ο Έρωτας είναι αυτό..το ένα και μοναδικό..εκείνο που δεν γνωρίζει σύνορα, φυλές και είδη ζωής..Ο Έρωτας δεν έχει Άγιους φίλοι μου, δε έχει επετείους..έχει απλά ανάγκη να υπάρχει , να γεννιέται στις ψυχές και να φεύγει μαζί τους.
Αχτιδένια φιλάκια
24 σχόλια:
Καλησπέρα Αχτίδα μου,
Δεν είναι βρε παιδί μου αυτά που γράφεις. Είναι το πως τα γράφεις. Είχα καιρό να κλάψω από συγκίνηση. Συνήθως το κάνω για πεζούς λόγους.
Σ΄ευχαριστώ και σε φιλώ για καληνύχτα.
Τι ομορφη ιστορια!
Χτες σε ενα στρμα ερωτοτροπουσαν 2 περιστερια... φιλιοντουσαν κουρνιαζαν το ενα στο λαιμο του αλλου για καμποση ωρα... ηταν απο τα πιο ομορφα πραγματα που εχω δει! Τα χαζευα κι επειτα καταφερα να απαθανατισω 1 τρθφερη ποζα... καμια φωτογραφια ομως δεν αποτυπωνει την τρυφεροτητα και τη ζεστασια που απλωθηκε μεσα μου...
Φιλια
Τι ομορφη ιστορια!
Χτες σε ενα στρμα ερωτοτροπουσαν 2 περιστερια... φιλιοντουσαν κουρνιαζαν το ενα στο λαιμο του αλλου για καμποση ωρα... ηταν απο τα πιο ομορφα πραγματα που εχω δει! Τα χαζευα κι επειτα καταφερα να απαθανατισω 1 τρθφερη ποζα... καμια φωτογραφια ομως δεν αποτυπωνει την τρυφεροτητα και τη ζεστασια που απλωθηκε μεσα μου...
Φιλια
Συμφωνώ για τον έρωτα! Είναι ακριβώς όπως τα λες. Και η ιστορία με τα τρυγόνια...τι να σου πω δάκρυσα και εγώ!! Χωρίς έρωτα πώς θα ήταν η ζωή;
Καλόν ύπνο Αχτίδα μου
Αχ τι τρυφερό μανούλα μου!!δεν θυμάμαι να μου το έχεις πει
.σας φιλώ
Αθηνα Ανταβαλη Χωρίς ερωτα...δεν υπαρχει. Ανασα για ζωή!!
ΤΙ ΩΡΑΙΑ ΤΑ ΛΕΣ!! ΕΡΩΤΟΛΑΓΝΑ ΕΙΣΑΙ !!
Φοβερό αυτό το περιστατικό που βιώσατε! Έχω κατασυγκινηθεί και συγχρόνως νιώθω οίκτο για εμάς τους ανθρώπους, που κατά ένα μεγάλο ποσοστό, δεν έχει μάθει τι σημαίνει αγάπη πραγματική, και τι είναι πραγματικά η συντροφικότητα! Τυχεροί όσοι το βιώνουν ή το έχουν βιώσει!Μιλάμε για ένα ανώτερο επίπεδο και απελπίζομαι που έχουμε καταντήσει την κοινωνία μας μια κοινωνία πεζών καταναλωτών που ενδιαφέρεται μόνο να είναι -in- σαν πρόβατο χωρίς κρίση!
Φιλιά Αχτίδα μου και ένα γλυκό υπέροχο βράδυ!
Τι τρυφερή ιστορία !!!!
Συμφωνώ μαζί σου για την ημέρα του έρωτα !!
Πολλά φιλιά !!
Η ζωή εκεί έξω μας ξεπερνά.... Είναι η καλύτερη ιστορία αγάπης που έχω διαβάσει και σας θεωρώ τυχερή που τη ζήσατε. Η γενναιοδωρία του συζύγου σας έδωσε την καλύτερη λύση για όλους σας και έδειξε, ότι η αγάπη δεν χρειάζεται πολλά.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ, ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ, ΣΗΜΕΡΑ ΓΕΜΑΤΗ Η ΜΕΡΑ ΜΟΥ , ΕΧΩ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΣΕ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΓΙΑ..ΡΕΚΤΙΦΙΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΕΧΕΤΕ ΚΟΝΤΑ ΣΑΣ ΝΑ ΣΑΣ ΖΑΛΙΖΩ ΜΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ.ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΜΕ ΚΥΝΗΓΟΥΝ ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΒΛΕΠΩ ΠΑΝΤΑ ΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΤΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΣΥΜΒΑΊΝΕΙ.ΣΑΣ ΦΙΛΩ ΚΑΙ ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ ΟΛΕΣ.
Πως τα καταφερνεις και με κανεις λιωμα με τις αναρτησεις σουΓεωργια μου γλυκια.Καλημερα σου ευχομαι και καλα αποτελεσματα στους γιατρους!Φιλια πολλα!
Τι όμορφη ιστορία... Σ' ευχαριστώ!!!
Γιώτα από Αθήνα
Τι όμορφα που τα λες, γλυκιά μου....
Μακάρι να είχα ζήσει κι' εγώ στο γάμο μου ό,τι έζησες εσύ!!!!
Φιλάκια πολλά
Τι όμορφη η ιστορία σου και πάλι!Πολλά φιλιά αγαπημένη μας.AriadnefromGreece!
Αχτίδα μου σχεδόν δάκρυσα με την ιστορία των πουλιών και ναι ο έρωτας φωλιάζει παντού.
Φιλάκια!
Ποσο γλυκιά και τρυφερή ιστορία.....φιλάκια πολλά!!!
ΦΙΛΕΣ ΜΟΥ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΜΟΛΙΣ ΓΥΡΙΣΑ ΑΠΌ..ΒΑΣΑΝΙΣΤΉΡΙΑ!ΕΚΑΝΑ ΠΡΙΝ ΛΊΓΟ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΒΙΟΨΙΑ ΣΤΗ..ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΠΟΤΈΛΕΣΜΑ ΝΑ ΠΟΝΆΩ ΑΠΌ ΤΑ ΡΆΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ...ΒΟΥΒΟ ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΦΩΝΗ ΜΟΥ!ΕΙΜΑΙ ΧΑΛΙΑ ΒΕΒΑΙΑ ΜΑ ΕΣΕΙΣ ΜΟΥ ΚΑΝΕΤΕ ΠΑΡΕΑ.
Καλή μου Αχτίδα,
Υπέθεσα ότι θα έκανες το τακτικό τσεκ για την Πάρκινσον και τίποτε άλλες συνηθισμένες εξετάσεις. Δεν ξέρω αν πρέπει να ρωτήσω πως προέκυψε αυτό που αναφέρεις. Ελπίζω όλα να είναι καλά και όλα θα επανέλθουν στο φυσιολογικό, μαζί με την ομιλία σου.
Σε φιλώ και εύχομαι γρήγορα περαστικά.
Ευτυχώς θα πω που ο έρωτας υπάρχει παντού...
Διάβασα το σχόλιό σου πιο πάνω, εύχομαι περαστικά!
Φιλιά!
Με συγκίνησες και τελικά δεν κατάφερα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου...
Διάβασα και το σχόλιό σου λίγο πιο πάνω και δεν θέλω να σε κουράσω...
Όλα περαστικά να είναι, κορίτσι μου!
Την πιο ζεστή αγκαλιά μου και τα πιο γλυκά φιλιά μου!
ΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!
Αχτιδούλα μου γλυκιά πόσο συμφωνώ μαζί σου!!!!!
Σήμερα είπα να ξετεμπελιάσω και να σου αφήσω την καληνύχτα μου!!!!
Φιλάκια πολλά!!!!
Πολύ γλυκιά και συγκινητική ιστορία!! Ευχαριστούμε που την μοιράστηκες μαζί μας. Περαστικά εύχομαι! Φιλιά.
Βρε Αχτιδουλα καλα αποτελεσματα και περαστικα...9
Αχ, τι συγκινητική η ιστορία με τα πουλάκια!!!
Μα, γι αυτό και τους ερωτευμένους τους λένε 'τρυγονάκια'!!!
Φυσικά και δεν περιμένουμε μιά ξενόφερτη γιορτή για να εκφράσουμε την αγάπη μας! Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!
Εύχομαι περαστικά και γρήγορα!!!!
Καλό ξημέρωμα!!!
Δημοσίευση σχολίου