Τι απαντάς σε ένα παιδί!!!!

Καλημέρα φίλοι μου και πρέπει να δηλώσω και...χακάρισμα από ..άγνωστο παράγοντα αφού σε μία νύχτα εξαφανίστηκαν από τη παρακολούθηση μου δίπλα στα εικονίδια των φίλων  304 φίλοι  και από 1278 που έγραφε τη τελευταία φορά που θυμόμουν έγιναν..974 ! Οι πιθανότητες είναι δύο..ή μου θύμωσαν μέσα σε μία νύχτα και πήραν τη βαλίτσα τους  και έφυγαν  από το μπλοκόσπιτο μου  ή η google τα έβαλε μαζί μου!
Ένα Σάββατο χθες στο κτήμα, χορτάσαμε τα ζωάκια μας και τους φίλους  και σήμερα Κυριακή σπίτι να απολαύσουμε την ομορφιά που δίνει η οικογένεια και η γλυκιά καθημερινότητα της Κυριακής. Εκκλησία, μετά  2ο καφεδάκι στο καναπέ , λίγο κοντράρισμα για το ποιος θα μαγειρέψει τα μύδια και τα ψάρια  και βέβαια..νικητής ο Δημήτρης που ζώστηκε τη ποδιά. Έτσι κι εγώ ξεσκόνισα το μπλοκόσπιτο, έφτιαξα κουλουράκια  και νάμαι για κουβεντούλα.
Πως απαντάς στα παιδιά των 6, 7, 8 χρόνων που σε βομβαρδίζουν με ερωτήσεις πάσης φύσεως εσένα  ..τη δύστυχη γιαγιά που προσπαθείς να συναρμολογήσεις σε χρόνο ρεκόρ το..σωστό..το κατανοητό ...το πρέπον..το δίκαιο...το επιστημονικό..το όνειρο..το τρυφερό...το...το....
Πέμπτη όλη μέρα με τα δύο μικρότερα εγγόνια μου από το πρωί. Το μωρό που ήταν ανήσυχο από πονάκια και έκλαιγε συνέχεια όσο εγώ έκαμνα τα πάντα..μα τα πάντα για να πάρω το πάνω χέρι. Δίπλα στο καναπέ ο 7 χρονος Δημητράκης που ήταν αρρωστούλης και έμεινε μαζί μου.
-Γιαγιά παίζουμε κρεμάλα;
Έτσι ξεκινάει φίλοι μου μία ατμόσφαιρα όμορφη που εγώ κουνάω το μωρό, σκέπτομαι λέξεις, γυρίζω γράμματα και τότε ξαφνικά πέφτει σαν κεραυνός η ..πρώτη ερώτηση από ένα ολόκληρο κατάλογο που ακολούθησε:
-Γιαγιά πως μπήκε το μωρό στη κοιλιά της μαμάς μου; ( και συνεχίζει να αλλάζει γράμματα στη κρεμάλα..).
Ήμουν προετοιμασμένη από τα..3 προηγούμενα για μία τέτοια ερώτηση και έδωσα την  απάντηση, μα τα χτυπήματα ήταν ανελέητα...
-Γιαγιά ποιοι ήταν οι πρώτοι άνθρωποι..
--Ο Αδάμ και η Εύα αγόρι μου..
-Κάνανε παιδιά;
-Ναι τον Άβελ και τον Κάιν..
-Και αφού δεν είχαν άλλα κορίτσια πως έκαναν παιδιά και αυτά έκαναν άλλα παιδιά, και άλλα..;
Άρχισα να ψάχνω τα ..συμπληρωματικά χάπια για τη πίεση ενώ το μυαλό μου σε κατάσταση πανικού προσπαθώντας να βρω απάντηση και να κρατήσω το πρόσωπο μου σε ύφος ηρεμίας!!!
-Γιαγιά πες γράμμα για τη κρεμάλα, σειρά σου...Τα σκυλάκια μας που είναι και τα δύο κορίτσια θα κάνουν παιδάκια; 
-Κλάψε μωράκι μου..κάνε κακά να σε αλλάξω..τώρα βρήκες να είσαι ήσυχο..θες γαλατάκι;
-Γιαγιά δεν μου είπες τα δυο αγόρια που βρήκαν κορίτσια; ποιος τους πάντρεψε; μόνοι τους παντρεύτηκαν ; Οι..άγγελοι που κάθονται; είναι κορίτσια ή αγόρια; κι εγώ γιατί δεν τον βλέπω το δικό μου που μου είπε η μαμά ότι κάθεται το βράδυ στο κρεβάτι μου;
- Ρώτησες αγοράκι μου για όλα αυτά τη μαμά σου;
-Μου είπε να ρωτάω ..εσένα!
Σε αυτό το σημείο φίλοι μου έτσι και είχα τη κόρη μου μπροστά μου θα της έβγαζα τρίχα τρίχα το μαλλί! Μη με ρωτάτε πως την "έβγαλα καθαρή", όταν ήρθαν όλοι και έφυγα στο σπίτι μου δεν μπορούσα να βρω τα..ίσα μου! Μπήκα στη κουζίνα και έφτιαξα από κουλουράκια μέχρι μιλφέιγ για τη γειτόνισσα! Είναι και αυτός ένας τρόπος..ηρεμίας!
Δεν ξέρω αν απάντησα σωστά ή λάθος..προσπάθησα να κάνω την αλήθεια να μοιάζει με όνειρο και παραμύθι μα πάντα..αλήθεια και όσο μπορούσα ανώδυνη στο παιδικό του κόσμο. Τι απαντάς σε ένα παιδί...εγώ πάντως ακόμα να συνέλθω!!
Αχτιδένια φιλάκια!