Ακούγοντας το τρανζιστοράκι!!!!

Καλή εβδομάδα να έχουμε φίλοι μου και σήμερα θα σας ζαλίσω με..τραγούδια! Χθες περάσαμε τη Κυριακή μας στο κτήμα και εκεί έχω για συντροφιά καθώς κεντάω ένα τρανζιστοράκι και ακούω μουσική από τοπικό σταθμό. Είχε λοιπόν  μουσική που στην αρχή την άκουγα σχεδόν ασυναίσθητα μέχρι που το αυτί μου πιάστηκε στους στίχους.
Πως ο λαός μας τραγουδάει την αγάπη; Πως οι παλιοί οργανοπαίκτες στα πανηγύρια "έβγαζαν ' τραγούδια απλά σκαρώνοντας εκείνη τη στιγμή στίχους ανάλογα με το τι ζούσαν και αισθάνονταν...
Άκουσα λοιπόν αυτό το τραγούδι...ένας του στίχος έλεγε:
"Σύρε να πεις στη μάνα σου να κάνει κι άλλη γέννα
να κάψει κι αλλουνού καρδιά ως έκαψες εμένα..."
Τραγούδι της Μικράς Ασίας ( το βρήκα στο You Tube) μα δεν ξέρω αν κατάφερα να σας βάλω το βίντεο .

Βέβαια ..εδώ άφησα το κέντημα όταν ο Ξυλούρης τραγούδησε τον Ερωτόκριτο και ο Έρωτας , ο πόνος του αποχωρισμού κύλησε στη ψυχή μου

"Και πως να σ' αποχωριστώ και πως να σου μακρύνω και πως να ζήσω δίχως σου το χωρισμό εκείνο..."
Λατρεύω τη Κρήτη φίλοι μου, νομίζω αν διάλεγα άλλο μέρος εκτός από την αγαπημένη μου Θεσσαλονίκη για να μείνω αυτό θα ήταν η Κρήτη.

Τότε άκουσα και το τραγούδι της γιαγιάς μου βέβαια όχι στα τούρκικα αλλά από τη Πρωτοψάλτη.. Η γιαγιά μου φίλοι μου η..Γεωργία που με μεγάλωσε λάτρευε τον άνδρα της, ήταν ένας έρωτας από αυτούς που μόνο στα βιβλία υπάρχει .Την παντρεύτηκε στα 16 μαθήτρια ακόμη και εκείνος λοχαγός στο τούρκικο στρατό ( Έλληνας βέβαια) έβαζε τα άλογα των στρατιωτών του να γονατίζουν μπροστά στο παραθύρι της. 
Τον έχασε στα 46 του στην Ελλάδα πια και την θυμάμαι να τραγουδάει αυτό το τραγούδι καθισμένη στο καναπέ δίπλα στο παράθυρο παίζοντας το μαντολίνο της  και δακρύζοντας ακόμη στη θύμηση του.
"Σ' αγαπώ γιατί είσαι ωραία..σ' αγαπώ γιατί είσαι εσύ..."

Αχ! Τραντιστοράκι μου..πες μου κι άλλα..Το τροχόσπιτο μου φάνηκε παλάτι στον ουρανό!

"Πόσο πολύ σ' αγάπησα ποτέ δεν θα το μάθεις..."
Δεν άντεξα φίλοι μου, πήρα τηλέφωνο από το κινητό το σταθμό..:
- "Θέλω κι εγώ γι' αυτή τη μέρα ένα τραγούδι..το έστειλα κάποτε σε δισκάκι στο..Βέλγιο..στον αγαπημένο μου"
"Σύνορα η αγάπη δεν γνωρίζει, πόσο σ' αγαπώ..πόσο σ' αγαπώ..γέρνεις και ο ίσκιος σου μ' αγγίζει κι εγώ ριγώ..κι εγώ ριγώ.."

-Και τι έγινε κυρία μου; χωρίσατε;
-Καλέεεε! Τον παντρεύτηκα..θα μου γλίτωνε!
-Χα! Χα! ( χαμός από γέλια στο σταθμό!)

Φίλοι μου καλή σας εβδομάδα λοιπόν ..μουσικά!
Αχτιδένια φιλάκια!