Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2016

Υπάρχουν και τέτοια μπλοκόσπιτα!




Καλημέρα φίλοι μου. Σήμερα μέσα στη σοβαρότητα μου που..ναι..την έχω πάντα ( απίστευτο!!!) ,απλά η παιδιάστικη πλευρά μου πάντα υπερισχύει εδώ στο μπλοκόσπιτο μου και γενικά στο χώρο γιατί τα χρόνια περνούν μέσα στη σάρκα μου μα ποτέ μέσα από τη ψυχή μου!
Ο Γιατρός κύριος Παπαγιάννης μου έγινε γνωστός μέσα από το χώρο αυτό. Τον γνώρισα προσωπικά όταν πήγα να χειρουργηθώ στο ισχίο σε κλινική της Θεσσαλονίκης μας , ήρθε δίπλα μου σε ώρες που..φοβώμουν, που ένοιωσα παγιδευμένη σε απόφαση που δεν μπορούσα να αλλάξω. Με είδε "γυμνή" και ' "ανασφαλή" και τότε ξέρετε ..φαίνονται οι φίλοι.
Εκείνη τη πρώτη νύχτα πριν το χειρουργείο μου έφερε ο ..γιατρούλης μου ,όπως τον λέω,  το βιβλίο του που μου έκανε παρέα ψυχής. Ήταν ένα βιβλίο μικρό που στην αρχή το φυλλομέτρησα χωρίς διάθεση γιατί με απασχολούσαν μύρια.. Μετά διάβασα το πρώτο χρονογράφημα..κύλησα στο δεύτερο, ο χρόνος και τα..μύρια χάθηκαν, μπήκα μέσα στις εμπειρίες του, στις σκέψεις και στις παρατηρήσεις του και χαμογέλασα πολλές φορές λες και ήμουν μέσα σε αυτά.
Συμπτωματικά ήμαστε γείτονες στα σπίτι μας, δεν συναντηθήκαμε ποτέ ξανά παρά μόνο μέσα από τα 2 μπλοκ του http://iaspis.blogspot.gr/ που επισκέπτομαι έστω και αν δεν γράφω συχνά.
Δεν είναι μπλοκ με κατασκευές και  χαρτολογήματα.. Ας το επισκεφτεί όποιος θέλει κάτι που θα συμπληρώσει τις σκέψεις και τις γνώσεις του στη Θρησκεία , στο πολιτισμό και την συμπεριφορά για τους συλλογισμούς σας .Είμαι σίγουρη ότι θα πάρετε πολλά!

‘Ο Χριστός κάνει τα πάντα στον πρέποντα καιρό και με την πρέπουσα τάξη και ακρίβεια [...] Η ώρα, κατά την οποία θα επέμβει ο Κύριος για να μας βοηθήσει, είναι πολλές φορές η ώρα της εσχάτης ανάγκης. Αφήνει δηλ. πολλές φορές ο Θεός να φθάσουμε στον μεγαλύτερο βαθμό της ανάγκης και της στενοχώριας, και τότε επεμβαίνει θαυματουργικά, γιατί τότε η βαθύτερη συναίσθησις της ανάγκης και η ευεργεσία, που έρχεται στη δυσκολώτερη και κρισιμώτερη στιγμή, θα κάνουν βαθύτερη την εντύπωση και θερμότερη την ευχαριστία και θα αυξήσουν την αγάπη μας προς τον Θεό. Όταν λοιπόν σε δύσκολες στιγμές ζητούμε τη βοήθεια του Θεού και βλέπουμε ότι εκείνος την αναβάλλει, ας μην αποκάμνουμε να προσευχόμαστε κι ας μην αδημονούμε, αλλά ας περιμένουμε με υπομονή και με τη βεβαιότητα ότι ο Θεός θα δώσει αυτό που ζητούμε στην πιο κατάλληλη ώρα, όπως έκανε και στον γάμο της Κανά’.

[π. Κων. Παπαγιάννη. Ομιλίες εις το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο. 

Σήμερα σπίτι, ετοιμάζομαι για Φακές αφού..προειδοποίησα τον άνδρα μου πως αν "βρει" ψάρια τυχαία στο δρόμο του να τα..προσπεράσει και ότι θα την φάει τη φακή όπως και να έχει!!!!!( το διαθέτω η..ατιμούλα το χιούμορ!)
ΑΧΤΙΔΈΝΙΑ ΦΙΛΆΚΙΑ ΦΊΛΟΙ ΜΟΥ!









21 σχόλια:

Αμαλία είπε...

Καλημέρα και πάλι καλή μου Γεωργία,
Η παράγραφος του αγαπητού σου γιατρού που μας παρεθέτεις με εκφράζει απόλυτα. Πιστεύω θερμά στο Θεό, χωρίς υστερίες και υπερβολές.
Για να έρθουμε στα δικά σου, γιατί άφησες πίσω το "Τολμώ" ;
Σου εύχομαι να έχεις μια καλή μέρα.

Αμαλία είπε...

Συγνώμη, συγνώμη,
Δεν είδα την ανάρτηση της Τετάρτης στο "Τολμώ".

Μαρία είπε...

Καλημέρα...καλή και ευλογημένη!!!Ακτίνα μου,στάθηκα σήμερα μετά από το τακτικό πέρασμα από το αγαπημένο ιστολόγιο για να σου ευχηθώ μέσα από την ψυχή μου... Εύχομαι υγεία και χαμόγελο,υπομονή και αγάπη...Και να έχεις πάντα την ίδια διάθεση να σκορπίζεις παρηγοριά στις ψυχές μας όπως την έχεις τώρα...

akrat είπε...

το διάβασα το απόσπασμα για να δούμε στην κρίσιμη στιγμή... καλημέρες

kerina poiimata είπε...

Σ΄ευχαριστούμε αχτιδούλα μας για την παραπομπή!
Κατά διαστήματα επισκέπτομαι το blog που μας προτείνεις, που επίσης μέσω γνωστού έμαθα.
Να είναι καλά!
Ειδικά το τελευταίο, ΚΑΙΡΟΣ ΠΑΝΤΊ ΠΡΑΓΜΑΤΙ...το βιώνουμε τώρα...
φιλιά και την αγάπη μου!

kerina poiimata είπε...

http://antonispapagiannis.blogspot.gr/
και το άλλο του πολύ αξιόλογο blog!
Nα είναι πάντα καλά!

CHEF AT THE MARCHE BISTRO είπε...

Δεν είμαι σίγουρη πως θα τα προσπεράσει...δε φημίζεται ο μπαμπάς για fan της φακης!!

Unknown είπε...

Πραγματική ΑΧΤΙΔΑ ΕΛΠΙΔΑΣ!!!
Σήμερα, την ώρα που έκανε και ο πατερούλης μου επέμβαση στο ισχίο,
τη χαρά να διαβάσω τη σημερινή σας ανάρτηση!!!
Πράγματι πολύ αξιόλογο το blog... Σας ευχαριστώ για τα όσα γράφετε!!! Παίρνουμε δύναμη μέσα από τη δύναμή σας!!!
Να σας εχει ο Θεός καλά!!!

Α. Παπαγιάννης είπε...

Γειτόνισσα, καλησπέρα, κι ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Το συγκεκριμένο απόσπασμα, επί τη ευκαιρία, είναι παρμένο από το βιβλίο του μακαρίτη πατέρα μου ιερέως Κωνσταντίνου Παπαγιάννη "Ομιλίες στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο". Μια κάποια μέρα θα σου το φέρω για δώρο (αφού σου παραγγείλω πρώτα το σχετικό... κέρασμα!).
Να είσαι πάντα γερή και δημιουργική!

syros2js είπε...

Είμαι απόλυτα σίγουρη πως πρόκειται για έναν υπέροχο άνθρωπο και επιστήμονα! Θα "περάσω" από τη σελίδα του σε λιγάκι!
Καλέ, κι εμείς φακές είχαμε χθες! Κύριε Δημήτρη, δεν νομίζω να εμφανίστηκε κανένα ψαράκι μπροστά σας και να ενδώσατε, ε?
;-)
ΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά, Αχτιδούλα μου και χαδάκια στο κοριτσάκι μας!!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Αμαλία Πράγματι φίλη μου, εγώ προσωπικά όταν ζήτησα..έλαβα!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Μαρία μου κι εγώ πέρασα από το δικό σου και θαύμασα..τα πάντα, έχεις μία υπέροχη ζωή εκεί που είσαι.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ akrat, δεν είμαι μία παθολογική θρησκόληπτη όμως πιστεύω πραγματικά με το δικό μου τρόπο και πίστεψε με όποτε ζήτησα βοήθεια την είχα και όποτε δεν την έλαβα αργότερα κατάλαβα ότι έτσι έπρεπε να γίνει.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Κέρινα Ποιήματα, Βαρβάρα μου είμαι σίγουρη ότι είναι ένα μπλοκ της αρεσκείας σου.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ CHEF TO MARCHE BISTRO, κόρη μου χαίρομαι για την ανάρτηση σου μα μου οφείλεις να δοκιμάσω τα μανταρινοτρουφάκια!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ΠΑΤΡΑ ΑΝΤΩΝΟΥ φίλη μου ελπίζω όλα να πάνε καλά..εγώ το μετάνιωσα πάντως τίποτε δεν είναι σαν πρώτα.Ο Θεός να είναι μαζί του, να τον πάτε σε κέντρο αποκατάστασης, είναι το καλύτερο.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Α. Παπαγιάννης γιατρούλη μου σας εκτιμώ πρώτα από όλα και το ξέρετε.Μπορεί να έχω όλα τα ελαττώματα..μα ποτέ δεν ξεχνώ όταν κάποιος μου προσφέρει κάτι..υλικό ή ψυχικό.Το πήρατε το Χριστουγεννιάτικο πακετάκι που σας άφησε ο άνδρας μου στη κλινική;

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ syros2js γλυκιά μου εδώ γελάνε..όχι ένα..2 κιλά ψάρια μου έφερε τελικώς!!!!!!!Αδιόρθωτος..

ANNA FLO είπε...

Τυχερή που γνώρισες έναν Άνθρωπο-γιατρό. Τόσο σπάνιο σήμερα!
Θα επισκεφθώ το μπλογκ του σίγουρα
Καλή Κυριακή Αχτίδα μου

Α. Παπαγιάννης είπε...

Το πήρα από την πρώτη μέρα, σου έγραψα και τις σχετικές ευχές (και της αδελφής μου), αλλά με τόση αλληλογραφία που έχεις μάλλον πέρασε... αδιάβαστο. Ευχαριστώ και πάλι!

Ariadni St. είπε...

Ουτε εμενα μου αρεσουν τα ψαρια χαχαχαχα Τι ωραια όταν οι γιατροι αντιμετωπιζουν ανθρωπινα και με ευαισθησια τους ασθενεις του!
http://mononai.blogspot.gr/2016/01/blog-post_24.html