Πάει κι αυτό..ουφ!

Επιτέλους!! Πάει και αυτό το ταβατούρι που μου έκανε τα νεύρα δαντέλα, ένα ξεσκονισματάκι,  ένα σφουγκάρισμα στο μπλοκόσπιτο , λίγα κουλουράκια για το πρωινό καφέ και νομίζω ότι μπαίνουμε πλέον σε ..χειμωνιάτικες έννοιες όσο και αν μερικές δεν θέλουν να αποχωριστούν το καλοκαίρι!
Έτσι και ξανακούσω για πολιτικές φανφάρες και πόσο με νοιάζονται όλοι θα τους στείλω πίσω αμέσως μόλις τον παραλάβω το λογαριασμό του ΕΝΦΙΑ για να μη τους στεναχωρήσω που δεν ξέρουν πως να με βοηθήσουν
Αφήστε τους όλους πίσω φίλοι μου, πιστέψτε με τίποτε δεν αλλάζει γι' αυτό ας κάνουμε μόνοι μας τη ζωή μας όσο μπορούμε καλύτερη  αγκαλιάζοντας τους ανθρώπους γύρω μας και δημιουργώντας ότι είναι εύκολο και αγαπητό σε μας.
Όσοι είστε στη Θεσσαλονίκη μας ας δώσουμε ότι μας ζητούν από ρούχα χοντρά , αδιάβροχα  και σακούλες μεγάλες για τη..βροχή ( έστω και το ελάχιστο που μπορούμε) στους φοιτητές Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο που φροντίζουν για τους πρόσφυγες που θα εγκατασταθούν στη Σίνδο.
Θυμηθείτε το καιρό που διαβάζατε στη..πολυθρόνα σας ( κι εγώ μέσα..) τα βιβλία για το χαμό στη Σμύρνη , δακρίζατε και λέγατε: "οι καημένοι τι τράβηξαν,αχ! βαχ!"  Νάτοι..στη πόρτα μας, διαλυμένες οικογένειες που φεύγουν σε μέρη ξένα που ξέρουν ότι δεν θα τους υποδεχθούν με καλό αλλά με δυσανασχέτηση έστω και αν και αυτοί έχουν τους λόγους τους. Μη ξεχνάμε το παράγοντα: "Άνθρωπο" που οφείλουμε να κρατούμε μέσα μας..
Λοιπόν χθες πήγαμε στο κτήμα μας και σαν καλοί ...θετοί γονείς βάλαμε "όρια" στο Κανέλο που μας κάνει τα πράγματα μας  κάθε φορά μικρά κομματάκια.

Αυτό σημαίνει γωνιά δική του, κολάρο και αλυσίδα μέτρων για να κινείται! ήταν λες και άκουγα τη κόρη μου που φωνάζει στα αγόρια της: "σιωπή, τέρμα ο υπολογιστής για μία εβδομάδα!".
Έτσι το βράδυ με τη δυνατή βροχή τον σκεπτόμουν πολύ που δεν θα μπορούσε να χωθεί κάτω από το τραπέζι μας, να μασουλήσει τις ..μπότες μας, να κυνηγήσει τις γάτες,να μεταφέρει τις κονσέρβες του σε όλο το κτήμα προσπαθώντας να τις ανοίξει.
Όμως εμείς οι.."γονείς" σε γενικές γραμμές πρέπει κάποιες φορές να ήμαστε σκληροί, να βάζουμε όρια, να επιβάλουμε κανόνες γιατί έτσι θα φτιάξουμε το αυριανό σωστό άτομο.
Λοιπόν καλημέρα, σήμερα σπίτι, μπέιμπι σίτιγκ στα αγόρια που δεν έχουν σχολείο κι εγώ όσο μπορώ ανάμεσα  στις κρέπες και τα τοστ να ζωγραφίσω και να κάνω κατασκευές για τη Πρωτοβουλία για το Παιδί . Δροσιά, η χθεσινή βροχή δεν θα το αρνηθώ με ευχαρίστησε , έχω διάθεση να κάνω πολλά, επιθυμία να "κατακτήσω" κορυφογραμμές μα..θα αρκεστώ σε όσα τελικά μπορέσω!
 Μια φασολάδα βράζει στη φωτιά, μία ρέγκα θα ζητήσω από το καλό μου και τουρσί από το δικό του και ..ναι αυτό είναι καθημερινότητα, όμορφη οικογενειακή καθημερινότητα.
Αχτιδένια φιλάκια και..Καλή εβδομάδα!