Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2015

Φίλοι από..παλιά!




Η καλημέρα μου ζωγραφιστή , μπήκε κι αυτή στο δέμα και ταξιδεύει σήμερα μαζί με ένα σωρό άλλα..αδελφάκια στη Βέροια. 



Δεν μου "ξέφυγε" ούτε το τενεκεδένιο κουτί από  μπισκότα που μου έφερε η κόρη μου! Μικρά κρεμαστά χωριουδάκια, γωνιές καλύτερα θα πω με τις πετρούλες που μάζεψα και ζωγράφισα.



Το δύσκολο για μένα είναι..να γράφω πλέον γράμματα..τόσο που δεν φαντάζεστε γι' αυτό και το θέαμα που παρουσιάζουν δεν είναι όμορφο.Να είστε ελαστικοί στη κρίση σας μαζί μου!
Το πρωί με τη φίλη μου Μαιρούλα καφεδάκι και κουβεντούλα και το απόγευμα η μεγάλη έκπληξη ! Ένα ξαφνικό τηλεφώνημα,άγνωστος αριθμός και...δύο φίλοι συμφοιτητές από τη Σχολή που βρέθηκαν στην Ελλάδα γιατί και οι δύο κάνανε καριέρα στο εξωτερικό. 
Ο Γιώργος Κυριατζικίδης που ειδικεύτηκε στη χαρακτική και έγινε φημισμένος στη Σουηδία  και ο καλός μου Νικήτας Λιώλιος , αγαπημένος συμφοιτητής κι αυτός που ανταλλάσσαμε καθήκοντα στις εξετάσεις μας! Ο Νικήτας ζει με τη Αυστριακή σύζυγο του στην Αυστρία εδώ και χρόνια όπως μου είπε , ζωγραφίζει και διδάσκει εκεί σε σχολή.
Είχαμε πολλά να θυμηθούμε, συγκινήθηκα, αλλάξαμε όλοι μας είναι φυσικό στην όψη μα στα μυαλά...ίδιοι και χειρότεροι! Μου ζήτησαν και καταλυπήθηκαν που δεν θα μπορέσω να λάβω μέρος σε μία έκθεση που σχεδιάζουν με τη παλιά "ομάδα" . 
Αρνήθηκα βέβαια όπως καταλαβαίνετε ..η Πάρκινσον μου αφαίρεσε κάθε δυνατότητα να ζωγραφίζω όπως παλιά  και δεν θέλω κανείς να γελάει μαζί μου. 
Θυμηθήκαμε τις "αμαρτίες" μας, τα γέλια στη Χούντα μέσα, ανταλλάξαμε φωτογραφίες των παιδιών μας και όπως καταλάβατε λόγω..φύλλου ήμουν η μόνη που είχε εγγόνια! Τους είπα με καμάρι ότι εκείνοι κάνανε καριέρα βέβαια σαν άνδρες , εγώ όμως κράτησα στα χέρια μου τα παιδιά των παιδιών μου ενώ όταν δίδαξα 6 χρόνια "μετέφερα " σε παιδιά πάλι τα όσα είχα στη καρδιά και στη πείρα μου. 
Και δια του λόγου το αληθές έδειξα το πίνακα της 9χρονης μαθήτριας μου που χθες ζωγράφιζε στο μικρό εργαστήρι μου. 
Σπάτουλα που λατρεύω και χαίρομαι να δείχνω , λάδια και είναι μόλις 9 ετών  η μικρή μου Μάγδα!!!



Η σπάτουλα φίλοι μου δεν είναι εύκολη και ιδιαίτερα για ένα τέτοιο μικρό παιδί .Πάντα "δούλευα" με μεγάλα παιδιά και να φανταστείτε ότι έφυγα από το Λύκειο που δούλευα γιατί με ανάγκαζαν να πάρω και το δημοτικό. Τότε πίστευα ότι δεν μπορεί μικρό παιδί να νοιώσει κανόνες ζωγραφικής ,σκέφτηκα ότι δεν θα άντεχαν τα νεύρα μου μαζί τους  τώρα αναγνωρίζω ότι έκανα τότε λάθος.
Οι καλοί μου παλιοί φίλοι έφυγαν μαζί με τις..αναμνήσεις από μία υπέροχη περίοδο κάθε ανθρώπου. Δακρύσανε..το πιστεύετε; 
Εγώ γύρισα στο..κιβώτιο μου στο εργαστήρι και σκέφτηκα ότι μπορώ ακόμη να δίνω χαρά με τις μικρές ζωγραφικές μου πλέον δυνατότητες όπου με χρειάζονται για να βοηθώ.
Αύριο το ..σκάω για το κτήμα και επιστρέφω Παρασκευή για μαθήματα που έχω. Αποχαιρετούμε τη περίοδο του καλοκαιριού και ελπίζω να περάσουμε καλά στο μικρό μας γλέντι!
Αχτιδένια φιλάκια ..πάντα!

14 σχόλια:

elenilarisa είπε...

Καλημέρα Γεωργια μου !!!!!!!!!!!

Elliniko Xreos sti Gastronomia είπε...

Καλημέρα Αχτίδα! Οι αναρτήσεις σου πάντα προσελκύουν το ενδιαφέρον μου! Να περνάς όμορφα!

LitsArt είπε...

καλημερα!πολύ όμορφες δημιουργίες...γι αακόμη μία φορά!αλλά και η μικρή σου μαθήτρια...ταλέντο!

syros2js είπε...

Αχτιδούλα, δεν υπάρχει λόγος να είμαστε ελαστικοί μαζί σου! Δεν θυμάμαι να έχω δει κάτι δικό σου και να μην έχω εντυπωσιαστεί! Είτε αυτό είναι φύση, είτε τοπίο, είτε γράμματα! Και σου το λέω με κάθε ειλικρίνεια!
Όντως, πολύ συγκινητική η συνάντηση με τους συμφοιτητές σου! Πάντως, καταλαβαίνω να μην πάρεις μέρος στην ομαδική έκθεση λόγω έλλειψης χρόνου, ή κούρασης ή οτιδήποτε άλλο, όχι όμως λόγω δυνατοτήτων... Σε καμία περίπτωση δεν το δέχομαι αυτό και βγάλε αμέσως από το μυαλό σου πως θα μπορούσε κάποιος να γελάσει... Είσαι Αχτίδα, όνομα και πράγμα και αυτό εύκολα διαπιστώνεται όχι μόνο από αυτά που γράφεις και από αυτά που δημιουργείς αλλά και από τα έργα των μαθητών σου που μας δείχνεις κάθε φορά και είναι όντως υπέροχα!
Έλα να σε κάνω τώρα μια πελώρια αγκαλιά και να σου δώσω πολλά φιλάκια με την ευχή να είναι καλοπούλητα όλα τα καλούδια για τη Βέροια!
Καλό μεσημεράκι!

Ποδηλάτισσα είπε...

Τι κακό και αυτό με εσένα... θέλεις ντε και καλά να μας κάνεις να πιστέψουμε ότι δεν μπορείς. Εγώ τώρα γιατί τα βλέπω όλα όμορφα.... γράμματα και ζωγραφιές!!!! Τι κρίμα που δεν δέχτηκες να πάρεις μέρος στην έκθεση που σου πρότειναν οι παλιοί συμφοιτητές - είμαι πολύ σίγουροι πως θα τα κατάφερνες - θα έδινες και σε εμάς την χαρά να θαυμάσουμε για άλλη μια φορά τα έργα της Αχτιδένιας φίλης μας!!!!! Σε ευχαριστώ πολύ για τις δημιουργίες σου που με τόση χαρά συνόδεψες μέχρι το FRONT.... η συμμετοχή σου υπέροχη και σίγουρα θα βοηθήσει πολύ το έργο της Πρωτοβουλίας!!!! Πολλά πολλά φιλιά!!!! Να περνάς όμορφα!!!!!

Ο κόσμος της Ράνιας είπε...

Τι όμορφες που είναι αυτές οι συναντήσεις με τους παλιούς συμμαθητές !!!!
Κακώς δεν δέχτηκες την πρόταση για την έκθεση, να επανορθώσεις όσο είναι καιρός ... τ ακούς !!! Η μαθήτρια άξιο τέκνο της δασκάλας !!! Καλά να περάσεις με τους φίλους στην εξοχή !!! Οι πετρούλες σου με τα σπιτάκια είναι τρέλα !!!!! Σε φιλώ !!!!

momyof6 είπε...

Μεγάλο ταλέντο η εγγονούλα!!
Πολλά συγχαρητήρια και στη γιαγιά-δασκάλα!

Εύχομαι Ακτίδα μου πάντα να έχεις αυτή την δύναμη-μας εμπνέεις.

Την αγάπη μου
Αλεξία

κυκλάμινο είπε...

Ακούς εκεί να μην πάρεις μέρος...... αφού τα έργα σου είναι τέλεια!!!! Η μαθήτρια ακολουθεί την δασκάλα !!!! Μπράβο της!!!! Να τα περάσετε όμορφα στην εξοχή!!! Φιλάκια

ANNA FLO είπε...

Τι όμορφες στιγμές!!!! Να είσαι καλά Αχτίδα μου και να σε θυμούνται πάντα φίλοι νέοι και παλιοί. Αλλά οι ζωγραφιές σου υπέροχες. Καλά να περάσεις και στο κτήμα.
Καλό φθινόπωρο πια

ΡΙΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ είπε...

ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΟΜΟΡΦΑ ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΘΑ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ ΒΕΒΑΙΑ ΠΩΣ ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΑΥΣΤΗΡΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΑ

Ποδηλάτισσα είπε...

Ήρθα πάλι γιατί ξέχασα να αφήσω σχόλιο για την πίνακα της μικρούλας.... """ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΣ""" κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ότι είναι έργο ενός μικρού παιδιού!!!! Τι κρίμα που είσαι τόσο μακριά και δεν μπορώ να σε έχω δασκάλα!!!!! Φιλάκια!!!!

Ρένα Χριστοδούλου είπε...

Κακώς δέχτηκαν την αρνητική σου απαντησηοι φιλοι σου.
Έπρεπε να πάρεις μέρος κι Εσύ γιατί μπορείς να τα καταφέρεις θαυμάσια.
Θα έδινες και μια ελπίδα αισιοδοξιας σε όσους πάσχουν από την ίδια νόσο.
Για ξανασκεψουτο.
Τα χωριουδακια σου είναι καταπληκτικα, το δε έργο της μαθήτριας σου απίθανο.
Μακαρι να είχα χρόνο να ερθω να μου δειξεις σπατουλα.
Φιλακια πολλά.

Φιλία είπε...

Θαυμάζω πάντα τα έργα σου και μη μου πεις πως "δεν μπορείς πια" γιατί δεν το δέχομαι. Συμφωνώ πως έπρεπε να δεχτείς την πρόταση των παλιών σου φίλων.
Όσο για το έργο της μικρής σου μαθήτριας, ειλικρινά έμεινα με το στόμα ανοιχτό!!!
Χίλια θαυμαστικά και "μπράβο" στο τεράστιο ταλέντο της αλλά και πολλά συγχαρητήρια στη δασκάλα της.
Φαντάζομαι τη χαρά των ανθρώπων της FRONT όταν ανοίξουν το πακέτο με τα δικά σου υπέροχα έργα.
Καλή σου μέρα και φιλιά πολλά

Κική Κωνσταντίνου είπε...

υπεροχα!!!!!

φιλακια πολλα πολλα!
την αγαπη μου παντα!