Φίλοι από..παλιά!

Η καλημέρα μου ζωγραφιστή , μπήκε κι αυτή στο δέμα και ταξιδεύει σήμερα μαζί με ένα σωρό άλλα..αδελφάκια στη Βέροια. 

Δεν μου "ξέφυγε" ούτε το τενεκεδένιο κουτί από  μπισκότα που μου έφερε η κόρη μου! Μικρά κρεμαστά χωριουδάκια, γωνιές καλύτερα θα πω με τις πετρούλες που μάζεψα και ζωγράφισα.

Το δύσκολο για μένα είναι..να γράφω πλέον γράμματα..τόσο που δεν φαντάζεστε γι' αυτό και το θέαμα που παρουσιάζουν δεν είναι όμορφο.Να είστε ελαστικοί στη κρίση σας μαζί μου!
Το πρωί με τη φίλη μου Μαιρούλα καφεδάκι και κουβεντούλα και το απόγευμα η μεγάλη έκπληξη ! Ένα ξαφνικό τηλεφώνημα,άγνωστος αριθμός και...δύο φίλοι συμφοιτητές από τη Σχολή που βρέθηκαν στην Ελλάδα γιατί και οι δύο κάνανε καριέρα στο εξωτερικό. 
Ο Γιώργος Κυριατζικίδης που ειδικεύτηκε στη χαρακτική και έγινε φημισμένος στη Σουηδία  και ο καλός μου Νικήτας Λιώλιος , αγαπημένος συμφοιτητής κι αυτός που ανταλλάσσαμε καθήκοντα στις εξετάσεις μας! Ο Νικήτας ζει με τη Αυστριακή σύζυγο του στην Αυστρία εδώ και χρόνια όπως μου είπε , ζωγραφίζει και διδάσκει εκεί σε σχολή.
Είχαμε πολλά να θυμηθούμε, συγκινήθηκα, αλλάξαμε όλοι μας είναι φυσικό στην όψη μα στα μυαλά...ίδιοι και χειρότεροι! Μου ζήτησαν και καταλυπήθηκαν που δεν θα μπορέσω να λάβω μέρος σε μία έκθεση που σχεδιάζουν με τη παλιά "ομάδα" . 
Αρνήθηκα βέβαια όπως καταλαβαίνετε ..η Πάρκινσον μου αφαίρεσε κάθε δυνατότητα να ζωγραφίζω όπως παλιά  και δεν θέλω κανείς να γελάει μαζί μου. 
Θυμηθήκαμε τις "αμαρτίες" μας, τα γέλια στη Χούντα μέσα, ανταλλάξαμε φωτογραφίες των παιδιών μας και όπως καταλάβατε λόγω..φύλλου ήμουν η μόνη που είχε εγγόνια! Τους είπα με καμάρι ότι εκείνοι κάνανε καριέρα βέβαια σαν άνδρες , εγώ όμως κράτησα στα χέρια μου τα παιδιά των παιδιών μου ενώ όταν δίδαξα 6 χρόνια "μετέφερα " σε παιδιά πάλι τα όσα είχα στη καρδιά και στη πείρα μου. 
Και δια του λόγου το αληθές έδειξα το πίνακα της 9χρονης μαθήτριας μου που χθες ζωγράφιζε στο μικρό εργαστήρι μου. 
Σπάτουλα που λατρεύω και χαίρομαι να δείχνω , λάδια και είναι μόλις 9 ετών  η μικρή μου Μάγδα!!!

Η σπάτουλα φίλοι μου δεν είναι εύκολη και ιδιαίτερα για ένα τέτοιο μικρό παιδί .Πάντα "δούλευα" με μεγάλα παιδιά και να φανταστείτε ότι έφυγα από το Λύκειο που δούλευα γιατί με ανάγκαζαν να πάρω και το δημοτικό. Τότε πίστευα ότι δεν μπορεί μικρό παιδί να νοιώσει κανόνες ζωγραφικής ,σκέφτηκα ότι δεν θα άντεχαν τα νεύρα μου μαζί τους  τώρα αναγνωρίζω ότι έκανα τότε λάθος.
Οι καλοί μου παλιοί φίλοι έφυγαν μαζί με τις..αναμνήσεις από μία υπέροχη περίοδο κάθε ανθρώπου. Δακρύσανε..το πιστεύετε; 
Εγώ γύρισα στο..κιβώτιο μου στο εργαστήρι και σκέφτηκα ότι μπορώ ακόμη να δίνω χαρά με τις μικρές ζωγραφικές μου πλέον δυνατότητες όπου με χρειάζονται για να βοηθώ.
Αύριο το ..σκάω για το κτήμα και επιστρέφω Παρασκευή για μαθήματα που έχω. Αποχαιρετούμε τη περίοδο του καλοκαιριού και ελπίζω να περάσουμε καλά στο μικρό μας γλέντι!
Αχτιδένια φιλάκια ..πάντα!