Τα μικρά μου χωριά!

Τι κάνει κάποια υπερκινητική σαν κι εμένα όταν είναι σκασμένη με όλα όσα γίνονται γύρω της ;...
Μπαίνει στο χώρο της και ασχολείται με ότι της έρχεται στο μυαλό και τώρα τελευταία μου έχουν γίνει εμμονή οι πέτρες και τα θαλασσόξυλα που και να μου πέσουν από τα χέρια δεν σπάζουν!!!!!
Άφησα τα απλά σπιτάκια και ..προχώρησαν οι εργολαβικές δουλειές μου σε..χωριά και κορφοβούνια!!!

Μου λείπουν οι μικρές πετρούλες γιατί όποιον λέω να μου μαζέψει μου φέρνει..κοτρόνες! Τις πολύ μικρές όσο ένα νύχι περίπου τις μάζεψα μόνη μου και αναρωτιώταν ο άνδρας μου τι θα τς κάνω!

Νομίζω ότι κάτι από θάλασσα έπρεπε να κάνω το δύσκολο είναι τα θαλασσόξυλα που τα έχω τώρα πολλά γιατί τα μάζευα καιρό μα νομίζω ότι θα αρχίσω πάλι με το καλό μου Δημήτρη τις εκδρομές στα μέρη που τα μάζεψα..Λέτε να γυρίσω πάλι στη Ναύπακτο;

Αυτό το κομμάτι ξύλου μου θύμισε κάτι από..βουνό, κορφοβούνι ,βράχο λες από τα Μετέωρα..του έφτιαξα μικρά σπιτάκια, το μεγαλύτερο είναι μόλις 1,5 εκατ. και τα χόρτα ολόγυρα είναι φυσικά αποξηραμένα βρύα που μου μάζεψε από την Έδεσσα πρόπερσι ο καλός μου.

Βέβαια κάνω και...μονοκατοικίες..άντε ..πέστε τες γειτονιές μικρές με θάλασσα που αγαπώ και δένδρα από κλαδιά ξερά που σαν..ρακοσυλλέκτρια μάζευα από τα δένδρα που κλάδευε ο άνδρας μου. 
Έτσι περνάει η ώρα μου όταν το μυαλό μου θέλει τη γαλήνη της ψυχής που μόνο η δημιουργία μας δίνει φίλες μου. Σήμερα πάμε στο κτήμα για τα ζωάκια μας, ο Κανέλλος μεγάλωσε και δεν τον προλαβαίνουμε σε ..ζημιές στα αντικείμενα που δεν σκεπτόμαστε να κρύψουμε. 

Από τη τρέλα του δεν γλύτωσε ούτε η πολυθρόνα μου ..πάει η πάνινη επένδυση της!! Ευτυχώς η καλή μου φίλη Ελένη μου έφτιαξε άλλη και τώρα τη κρύβουμε κι αυτή στο τροχόσπιτο.Σκεπτόμαστε να τον δέσουμε μα..δεν μας αρέσει αυτό, ήμαστε αντίθετοι με το δέσιμο των ζώων όπως κάνουν οι γείτονες μας. Ελπίζουμε απλά να ..φρονιμέψει αφού είναι μικρός ακόμη γεννήθηκε το Φεβρουάριο αν θυμάστε από τη Μπόνη που την πήρε κάποιος από το χωριό τελικά γιατί οι γείτονες κάνανε παράπονα που ίσως θα γεννούσε άλλα 10 κουτάβια!!!!! Όσο και να προσπαθήσαμε δεν μπορέσαμε να τη πάμε για στείρωση, έφευγε μόλις την οδηγούσαμε σε αυτοκίνητο.
Είδατε φίλοι μου εμείς τα ..θηλυκά ήμαστε υπό διωγμό, ρατσισμός!!!
Σας εύχομαι μία όμορφη μέρα και μη ξεχνάτε..χαμόγελο και δημιουργία!
Αχτιδένια φιλάκια!