Παρεούλα όπως πάντα!

Καλημέρα, καλημέρα..σαν τις γιαγιάδες κι εγώ ανοίγω το άλμπουμ με παλιές φωτογραφίες και τις βγάζω για να θυμάμαι τις παλιές καλές μέρες που πηγαίναμε παντού! 
Απογοητευμένη είναι η αλήθεια από πολλά, τα 50 και 60 ευρώ δεν με καλύπτουν για να πληρώνω τις υποχρεώσεις μου όταν πληρώνω φάρμακα, λογαριασμούς , συνδρομές και διαβίωση. 
Χθες ρώτησα το διευθυντή της Τράπεζας πως μπορώ να πληρώσω όλα αυτά χωρίς να παίρνω ένα μαζεμένο ποσό κάθε μήνα λίγο ή πολύ όπως έπαιρνα και έτσι να κάνω το "κουμάντο" μου.
 Μου κακοφαίνεται  μαθημένη να έχω πάντα χρήματα στο πορτοφόλι μου ενώ τώρα τα μαζεύουμε για να μας φθάσουν να πληρώσουμε ένα λογαριασμό. Ευτυχώς που σε ορισμένα έχω υπογράψει πάγια εντολή να μου τα παίρνουν από το λογαριασμό μου και μάλλον θα αναγκαστώ να το κάνω και σε όλα σχεδόν. 
Όσο για τη κάρτα που μπορούν  να σου παίρνουν το ποσό απευθείας...(όπως λέει και η τράπεζα και η διαφήμιση της) ...κουραφέξαλα..ρώτησα χθες φαρμακείο και ένα άλλο μαγαζί και μου απάντησαν ότι μόνο το σούπερ μάρκετ διαθέτει τέτοια σύνδεση.!!!!
Τα μπουρίνια μου έχω όπως καταλάβατε..με έχει πειράξει και η ζέστη αφού έπαθα θερμοπληξία όπως μου είπε ο γιατρός γιατί τα φάρμακα που παίρνω "ξοδεύονται" σε ενέργεια στον οργανισμό μου από τον ήλιο. Έτσι μένω σπίτι αυτές τις μέρες με αλλεπάλληλα ντους , μόνο φρούτα και υγρά και με ένα στόμα σχεδόν μία πληγή από τη σταδιακή κακή λειτουργία του νεύρου στη σιαγόνα λόγω της Πάρκινσον. Απογοητευμένη..ναι..ναι..θα μου περάσει βέβαια..μα τώρα είμαι στα..ντάουν που λένε και ...ποιος θα τη πληρώσει;..Εσείς πουλάκια μου..σε σας θα τα λέω!
Όλο το ΣΚ στο κτήμα έφτιαχνα κοσμήματα για το μπαζάρ της εγγονής μου για το Χαμόγελο του Παιδιού και της τα έδωσα μαζί με όλες τις κατασκευές μου γι' αυτό το σκοπό. Ένα κιβώτιο γεμάτο και χάρηκα που το...χαρήκανε!
Η Κλώντη μου κι αυτή αρρωστούλα σαν τη...μαμά της μάλλον την πείραξε και αυτή η ζέστη , έκανε εμετό και δεν τρώει παρά ελάχιστες κροκέτες και άφθονο νερό ευτυχώς .
Προχθές με τον άνδρα μου καθόμασταν βραδάκι στο κτήμα και χαζεύαμε τ' αστέρια..κάναμε έναν απολογισμό της ζωής μας και σκεφτήκαμε ότι είμασταν κερδισμένο αφού χαρήκαμε πράγματα που δεν χάρηκαν πολλοί άνθρωποι στη ζωή τους. 
Γελούσαμε με τις τρέλες μας που ..ορκίζομαι..ήταν ατελείωτες και αχαρακτήριστες. Θυμηθήκαμε τις υποβρύχιες νυχτερινές μας καταδύσεις, το σκαρφάλωμα σε απόκρυμνα μέρη , τις μικρές κρυφές παραλίες που κατεβαίναμε με..σχοινί έχοντας και τα δύο μωρά μας τότε μαζί τα ατελείωτα ξαφνικά ταξίδια μας χωρίς προγραμματισμό που κάνανε τους γονείς μου έξαλλους!!!.. 
Τα γέλια μας αντηχούσαν στην ησυχία της νύχτας και η..γειτόνισσα μας πήρε τηλέφωνο στο κινητό για να μας πει:
-Δεν μας λέτε τι βλέπετε και γελάτε έτσι να έρθουμε να το δούμε κι εμείς;
-Αποκλείεται γειτόνισσα..είναι "πριβέ" προβολή της ζωής μας!
Μας προσγείωσαν οι γείτονες , απολαύσαμε τη κρύα λεμονάδα που έφτιαξε ο Δημήτρης μου μετά δώσαμε  τα χέρια και ευχηθήκαμε να είναι καλός ο Θεός μαζί μας ώστε να φύγουμε όπως λέει εκείνος  μαζί..έτσι..κάπου σε μια γωνιά της γης αγναντεύοντας το άπειρο του ουρανού..
Σήμερα μία νέα μέρα, σπίτι, μου πήρε από τους Κινέζους μία..κούτα μικρούς φορητούς ανεμιστήρες και μου τους σκόρπισε παντού όπου...συχνάζω για να φυσιέμαι!!!!
Καλημέρα φίλοι μου, καλημέρα, αν και ήταν μία από τις μέρες που σκεπτόμουν να σας γράψω ότι ..δεν θα ξαναγράψω (!!!!!) πάλι γυρνώ..σαν το..δολοφόνο στο τόπο του εγκλήματος, εθισμένη στη παρέα σας..εγώ που έκλεισα πριν λίγες μέρες 8 ολόκληρα χρόνια ΕΔΩ..στη μπλοκογειτονιά μας.
Σας ευχαριστώ για όσα μου δώσατε, για όλη την απλόχερη αγάπη που πήρα, για όσα έμαθα από εσάς για όσα στηρίγματα μου δώσατε όταν τα χρειαζόμουν χωρίς καν να το ξέρετε.
Αχτιδένια φιλάκια!