Κουβεντούλα και αγάπη πολλή..κλείστε τις ειδήσεις!

   Τώρα που έμαθα το τάμπλετ.. άντε να με μαζέψετε!

               Θαυμάστε τριαντάφυλλο!!!!!

                Από σποράκια τα φύτεψα αυτά!

          Λείπουν οι ώριμες γιατί ..τις έφαγα!

Μία από τα τόσα νεροκολοκύθια που φύτεψα! Ξέχασα όμως να βάλω ταμπελάκια και δεν ξέρω που έβαλα ποιο!

Το βιβλίο που διάβαζα ( δεν το τελείωσα ακόμη για να σας πω τη κριτική μου) !

Ο Κανέλλος τιμωρία εκτός κτήματος γιατί "έφαγε" το ραντιστικό του άνδρα μου!!!!!

 Πέρασα ένα όμορφο έστω και βροχερό 3ήμερο στο κτήμα και ήταν πραγματικά ξεκούραση για μένα που αυτό το καιρό δεν είμαι και τόσο καλά. Έχω πάρει τη..φθίνουσα φίλοι μου το βλέπω κάθε μέρα και ..ναι..γκρινιάζω γιατί απλά..θέλω να γκρινιάζω από το κακό μου .Μετάνιωσα για την εγχείρηση που έκανα γιατί κακά τα ψέματα τίποτε δεν γίνεται..καινούργιο. Για να μπω στο αμάξι δεν μπορώ καν να σηκώσω το πόδι μου οπότε..άστα να πάνε. Τι το ήθελα το..τιτάνιο στο πόδι; Τέρμα..ξεχάστε το , τα είπα και ξεθύμανα!

Έχω ζωγραφίσει κολοκύθες για όλους γύρω μου  πάντως!
Οι γείτονες ολόγυρα στο κτήμα μαζεύτηκαν στο δικό μας και με τη δροσιά καθίσαμε βραδάκι με ουζάκι στο χαγιάτι μας και είπαμε..είπαμε..και τι δεν είπαμε φίλοι μου! 
Πως τολμώ και μιλώ εγώ με γκρίνια για τους πόνους μου όταν το ένα ζευγάρι από αυτούς έχασαν το γιο τους πριν ένα χρόνο σχεδόν και όμως..εξακολουθούν να χαμογελούν, να προχωρούν, να κάνουν παρέα σε όλους, να φυτεύουν τα λουλούδια τους και τα λαχανικά.
Υπάρχουν άνθρωποι ήρωες , έτσι τους βλέπω , ένα ζευγάρι ενωμένο, αγαπημένο η Κούλα και ο Σωκράτης ας τους δίνει ο Θεός δύναμη και κουράγιο να συνεχίσουν  το δρόμο τους. 
Κι όμως μιλήσαμε για πολλά, κρίναμε, δικαιολογήσαμε, ελπίσαμε , πιστέψαμε ...κι όμως μετά γελούσαμε , κι όμως σχεδιάσαμε πάλι συνάντηση οι 8 μας για το επόμενο ΣΚ γιατί φίλοι μου ο πόνος του ανθρώπου μετριάζεται όταν μοιράζεται με άλλους.
Αγαπώ όλο το κόσμο , με αγάπησαν και πολλοί και σκέφτηκα χθες βράδυ όταν έφυγαν και  απολαμβάνοντας το φως της δύσης από το παράθυρο μας στο τροχόσπιτο καθώς τα συζητούσαμε με το Δημήτρη είπαμε ότι  εκείνο που έχει σημασία τελικά είναι το να χαίρεσαι τη κάθε στιγμή με το πιο απλό τρόπο που θα βρεις.  Σκέψου τι άσχημα θα ήταν αν δεν ζούσες κάποια πράγματα στη ζωή σου...αν δεν δοκιμαζόσουν για να δεις πόσο αντέχεις, αν δεν έχτιζες μόνος σου το κάθε τι ..υλικό και ηθικό μέσα σου,αν δεν είχες κάποιον να αγαπάς και να σ' αγαπάει...
Σας μελαγχόλησα; ίσως η μελαγχολία της βροχής..η ανάμνηση του μικρού φεγγαριού που μοιάζει με φετούλα, ίσως η ζεστή αγκαλιά γύρω σου που σου υπενθυμίζει ότι σε κρατά  ασφαλή  από τα απροσδόκητα...
Φίλοι μου καλή μας εβδομάδα, κλείστε τις τηλεοράσεις και τις ειδήσεις και αφεθείτε στην ασφάλεια που θα σας δώσει η αγάπη των δικών  σας.
Αχτιδένια φιλάκια