Καλημέρα φίλοι μου...Φορτισμένη από συναισθήματα το πρωινό μου, η ψυχή μου με αντιφατικές όψεις...πέρασα το διήμερο στο σπίτι ζωγραφίζοντας και έτσι έγινα δέκτης των όσων πέρασαν από τη τηλεόραση σε μένα..
Ένα παιδάκι χάθηκε, οι λόγοι δεν αμφισβητούνται , δεν μπορώ να μη σηκώσω τα μάτια ψηλά στον Ουρανό και να ρωτήσω ΓΙΑΤΙ δίνονται παιδιά σε τέτοια χέρια. Άγνωστες οι Βούλες του Κυρίου και η πέτρα του αναθέματος σε όλους όσους δείχνουν την υπέροχη της δύναμης τους σε πλάσματα ανίσχυρα. Δεν θα πω οτιδήποτε άλλο, ξέρω ότι κουραστήκατε με τις τόσες δηλώσεις και δυστυχώς ...κι αυτό θα περάσει και θα έρθει κάτι άλλο και όλοι μας θα πλένουμε τα χέρια μας ( μέσα κι εγώ ) σαν Πόντιοι Πιλάτοι και...αυτό είναι!
Σήμερα το πρωί ανοίγοντας τον υπολογιστή μου πριν ακόμα ανοίξω τις αναρτήσεις διάβασα το μπλοκ μίας φίλης http://pokotali.blogspot.gr/ και ήταν το φάρμακο στη ψυχολογία μου!
Παρακαλώ διαβάστε την και θα με δικαιώσετε. Αν οι άνθρωποι δεν αδιαφορούσαν σε ένα παιδί, σε ένα σκυλί, σε κάτι που είναι πρόβλημα μα θα έβρισκε λύση αν δεν ..πλέναμε τα χέρια η ζωή θα ήταν διαφορετική!
Αχτιδένια φιλάκια.
10 σχόλια:
Αχτίδα μου καλημέρα....
σε ευχαριστώ για την όμορφη ανάρτηση σου για μένα....
δεν είναι μόνο η αδιαφορία που μας κλειδώνει τα χέρια και το μυαλό είναι και ο φόβος για την ανάληψη ευθυνών .
Να είσαι πάντα καλά.
φιλιά
Μαρία
Καλημέρα Αχτίδα μου γλυκιά! Δυστυχώς έχετε δίκιο σε όσα γράφετε. Είδα κι εγώ τι έγινε και ταράχτηκα.Δεν ξέρω πως μπορούν να υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, αν μπορούμε να τους ονομάσουμε ανθρώπους δηλαδή. Απορώ πως δεν άκουσε κανείς τίποτα. Τέτοια αδιαφορία πια; Ή είναι όλοι τόσο απορροφημένοι από τα δικά τους προβλήματα; Ίσως όμως και να φοβούνται. Θα έπρεπε ο κόσμος να ενθαρρύνεται να καταγγέλλει ύποπτες καταστάσεις. Θέλω να πιστεύω ότι δεν είναι όλοι αδιάφοροι και ότι υπάρχουν λαμπρά παραδείγματα αγάπης και ανθρωπιάς όπως εσείς ή η Μαρία στης οποίας την ανάρτηση μας παραπέμπετε.
Θα ήθελα Αχτίδα μου να σας ζητήσω συγνώμη που αργώ να διαβάσω ή να σχολιάσω τις αναρτήσεις σας, τώρα θα πάω να δω τις προηγούμενες. Δυστυχώς μένω πίσω σε όλα. Σας στέλνουμε όλοι την αγάπη μας και τα φιλιά μας σε σας και στον κύριο Δημήτρη.
Δεν θέλω να σταθώ στον κάθε αλήτη που έχει τέτοια συμπεριφορά... Ελπίζω μόνο να υπάρχει Θεία Δίκη...
Όσο για το Μαράκι μας, είναι σπάνιο πλάσμα και έχει χρυσή ψυχή...
Αν όλοι μας αποφασίζαμε να πράξουμε ανάλογα, πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος αυτός...
Αγκαλιά και φιλί γλυκό, Αχτιδούλα!
ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!
@ RedHat, φίλη μου η ανάρτηση σου με "άγγιξε" στη καρδιά.Λίγοι άνθρωποι υπάρχουν σαν κι εσάς, συμφωνώ σε όσα είπες.
@ Thalia Tzellou, φίλη μου εδώ στο μπλοκόσπιτο μου γράφω καθημερινά σχεδόν τις σκέψεις μου, περισσότερο το δικό μου καλό κοιτώ κάνοντας μία εναπόθεση συναισθημάτων στο..αέρα.Ποτέ δεν κοιτώ αν κάποια φίλη γράφει, η δεν με επισκέπτεται γιατί κι εγώ άπειρες φορές επισκέπτομαι τα μπλοκ σαν ..λαθραναγνώστρια στα γρήγορα, διαβάζω ,φιλώ και φεύγω!Ξέρεις ότι ειδικά με το δικό σου μπλοκ έχω πρόβλημα να γράψω κι εγώ δεν ξέρω γιατί.Σε βρίσκω όμως στο fb οπότε είναι το ίδιο. Τι φίλες θα ήμασταν αν προσέχαμε ποιος δεν έρχεται και ποιος δεν γράφει.Σ' αγαπώ και σε φιλώ πάντα.
@ syros2js, το διάβασα το πρωί και πραγματικά της...έβγαλα το καπέλο!
Η ανάρτηση της Μαρίας .... εκπληκτική και έγινε αυτή τη στιγμή που θέλουμε όλοι να ξεχάσουμε τα έργα των τεράτων που είναι ανατριχιαστικά !!!! Σε φιλώ γλυκιά μου !!!!!
Τι γλυκό άρθρο. Το μοιράστηκα με τη σκυλοομάδα μου!AriadnefromGreece!
Όμορφη ανάρτηση
Φιλάκια ...
Αχ βρε αχτιδούλα μου...Εύχομαι στη Μαρία πολλά χρόνια ακόμη αγάπης με τον σκυλάκο τους...Τυχερό πλάσμα και αυτός και η οικογένεια της που τον έχουν.Απο τότε που η λίλη μου ήταν μια σταλιά κουταβάκι και συνειδητοποίησα πόσο την αγαπάω, γίνομαι κομμάτια στην σκέψη ότι μπορεί να την χάσω.Τα σκυλιά είναι υπέροχα και μπορούμε να μάθουμε τόσα από αυτά...
Φιλιά αχτίδα μου και χρόνια πολλά για την Ειρήνη σας!
Μαρίνα
Δημοσίευση σχολίου