Διαβάζοντας την "Ιόλη"!

Τα ΣΚ τα έχω πια καθιερώσει με τον άνδρα μου στο κτήμα και μαζί με αυτό καθιέρωσα και το διάβασμα ενός βιβλίου αφού το να βοηθήσω σε αγροτικές δουλειές δεν είναι στο χέρι μου . 
Η πολυθρόνα μου λοιπόν στο κιόσκι και ένα βιβλίο στα χέρια μου που ανάλογα με το αν με "τραβήξει" το τελειώνω.
Είχα πάει στη παρουσίαση βιβλίου της Μαρία Τζιρίτα που για μένα θα είναι πάντα η φίλη Μαρία που γνώρισα χρόνια πριν στα μπλοκ και στο σπίτι μου πριν γίνει αυτό που είναι.
Συνήθως τα βιβλία που αγοράζω ή μου δανείζουν γίνονται στοίβα το χειμώνα και το καλοκαίρι "τρώγονται" σαν το πασατέμπο.
Αν και στη παρουσίαση η Μαρία μας είπε περίπου το περιεχόμενο του βιβλίου ( είναι κάτι που με τσατίζει όμως..) αρχίζοντας τις σελίδες με τράβηξε σαν ένα δροσερό ποτό στη ζέστη του κτήματος μας. 
Νομίζω ότι λίγοι από εσάς θα είχαν το προνόμιο να διαβάσουν αυτό το βιβλίο με υπόκρουση τα αηδονάκια που βρήκαν "στέγη " δίπλα από το τροχόσπιτο μας σε μια συστάδα δένδρων.
Οι σελίδες περνούσαν σαν νερό και η περιέργεια μου να μάθω το παρακάτω με έκανε να το πάρω το βραδάκι μέσα στο τροχόσπιτο και να το διαβάζω με τις επαναφορτιζόμενες λάμπες που το έχει γεμίσει ο άνδρας μου.
-Τόσο σου αρέσει; με ρώτησε, θα κουραστούν τα μάτια σου..
Μα η Αγγέλω..η Ιόλη..η Ειρήνη..ο Μάκης..όλα μου κέντριζαν τη περιέργεια και τη λαχτάρα να δω το τέλος..Ένα όμορφο κείμενο, με φάσεις ζωής που στην εποχή μου ήταν κάτι σύνηθες..
Το παιδί που το άφηναν στη πόρτα του βρεφοκομείου, η φτωχή μικρή που ξεγελιέται, ο έρωτας μέσα στη φτώχεια,η αυστηρή πεθερά,  το κοριτσάκι με τις πρώτες ερωτικές εμπειρίες..Μια σκληρή γιαγιά που όμως μεγαλώνει ένα παιδί ξανά μόνη με άπειρη αγάπη. Θα την δικαιολογήσω..η ζωή πολλές φορές σε σκληραίνει.. 
 Όπως είπε η Μαρία ο τίτλος του βιβλίου έπρεπε να ήταν Αγγέλω..η γιαγιά..εκείνη ήταν η ηρωίδα στη πραγματικότητα..Κρατώ τη φράση που την θεώρησα αριστουργηματική για τη προσωπικότητα της γιαγιάς Αγγέλω..: "Δεν άλλαξε εκείνος..εσύ άλλαξες, δεν είσαι η Ιόλη που μεγάλωσα.."
 Σε μία συζυγία φίλοι μου , σε ένα δεσμό ο ένας παίρνει στοιχεία από τον άλλο..το θέμα είναι ποια στοιχεία θα πάρεις..και πόσο θα σου αλλοιώσουν το χαρακτήρα ..προς το καλό ή το κακό...
Σας το συνιστώ σαν ένα ευχάριστο και συγχρόνως ευαίσθητο βιβλίο που θα σας ταξιδέψει σε ρομαντικά θέματα και σκληρά συγχρόνως..Είναι η ζωή φίλοι μου..αυτό είναι..η ζωή και τα χτυπήματα της και το πως τα αντιμετωπίζεις.
Εδώ στην εξοχή ξυπνώ πρωί..πολύ πρωί..Τελείωσα το βιβλίο με το φως της μέρας που ξημέρωνε, μία λεπτή πάχνη ολόγυρα, η Κλώντη στην αγκαλιά μου, ο Κανέλλος στα πόδια μου ξαπλωμένος, τα 6 μικρά γατάκια ολόγυρα...μπροστά μου όταν σήκωνα το βλέμμα η τριανταφυλλιά ολοκόκκινη..στο βάθος ο Δημήτρης μου να σκαλίζει τα δένδρα του..
Το βιβλίο τελείωσε..και ..ναι ..θέλω συνέχεια..ένα ακόμα από τη στοίβα..που θα σας πω τη προσωπική μου γνώμη την επόμενη φορά!
Λίγες φωτογραφίες ..έτσι..για να ζήσετε μαζί μου όσα μου γέμισαν το μάτι και τη ψυχή.

Αχτιδένια φιλάκια φίλοι μου και καλή μας εβδομάδα!