Φίλες μου σας ευχαριστώ όλους για τις όμορφες ευχές σας. Η χθεσινή μου όμως μέρα σφραγίστηκε από κάτι που μας πόνεσε πολύ. Η "Μπουμπού" μας το ένα από τα δύο αδέσποτα που έχουμε στο κτήμα " έφυγε" από κοντά μας έτσι ξαφνικά..μέσα σε λίγες ώρες τη νύχτα. Όπως καταλάβαμε έφαγε ένα σκοτωμένο πουλί κάργα που βρήκε κάπου και πιθανόν να το σκότωσε κάποιο κόκκαλο αιχμηρό που έχουν τα πουλιά.
Το πρωί έπαιζε ευτυχισμένο με τον Κανέλλο τον αδελφό της και το βράδυ πέθανε μέσα στον ύπνο της και ασφαλώς πόνεσε πολύ. Στεναχωρηθήκαμε αφάνταστα όλοι οι γείτονες και οργιστήκαμε γιατί τα ταΐζουμε καθημερινά τόσο πολύ που δεν ήταν ανάγκη να φάει οτιδήποτε.Δεν ήμαστε συνηθισμένοι με μεγάλα σκυλιά σε μέγεθος, η δική μας Κλώντη δεν αγγίζει ποτέ πεσμένη τροφή και ούτε τρώει από ξένο χέρι.
Στεναχωρήθηκα, ταράχθηκα..μετά έσπασα την αγαπημένη μου γαβάθα κατά λάθος και..την πρόσθεσα στα κλάματα για το σκυλάκι!
Τώρα έχουμε τον Κανέλλο που θα προσπαθήσουμε να του μάθουμε να δένεται και να μένει μέσα στο κτήμα γιατί είναι μαθημένο να τρέχει ελεύθερο και κυνηγάει τα γατάκια μας..πέστε μου πως μπλέξαμε έτσι..Τώρα θα φοβόμαστε μη πάθει κάτι και αυτός...
Ακόμα μια φορά σας ευχαριστώ για τις ευχές και συγχωρήστε με που δεν έχω κέφια σήμερα..
Αχτιδένια φιλάκια
9 σχόλια:
Αχ ψυχούλα μου! Έχω χάσει κι εγώ σκυλί από κόκαλο κοτόπουλου, του τρύπησε το συκώτι και αρχικά το δέρμα του έγινε όλο κατακίτρινο και ψόφησε σε δύο μέρες. Προφανώς πονούσε πολύ και ότι και να κάναμε δεν καταφέραμε να το σώσουμε. Και ήταν τόσο καλό και υπέροχο σκυλάκι. Απ' τα χέρια μου πέρασαν πάρα πολλά σκυλιά, όλα τα θυμάμαι, αλλά δύο έμειναν χαραγμένα στη μνήμη μου για την καλωσύνη και το χαρακτήρα τους. Τη Λαίδη, όνομα και πράγμα, που την είχαμε πάρει από φιλοζωική, Δαλματίας ήταν, και τη Μπουμπού, που τη βρήκα αδέσποτη, ένα υπέροχο πεκινουά. Λυπήθηκα που το διάβασα, φαντάζομαι τη στεναχώρια σας. Υπομονή. Την καλημέρα μου. Σοφία
Πωπω! Με τσάκισες, Αχτιδούλα....
Δυστυχώς, αν δεν έχουν εκπαιδευτεί είτε από ειδικούς είτε μη, όσο καλά και να τρώνε από όσους τα φροντίζουν, πάντα η φύση τους θα τα καλεί προς το "κυνήγι"...
Πραγματικά, με έκανες κομμάτια...
Λυπάμαι πάρα πολύ...
Αγκαλιά τρυφερή και φιλί γλυκό, κορίτσι μου...
Αχτιδούλα μου λυπάμαι και πονάω και εγώ μαζί σας...έχουν και αυτές τις στεναχώριες τους τα ζωάκια.Κάνατε ότι καλύτερο για αυτά και με το παραπάνω,αν δεν είχατε βρεί την μπόνη λίγο πρίν γεννήσει δεν ξέρω τι θα είχαν απογίνει.Εμένα η λίλη μου που δεν πείνασε ποτέ και την έχουμε πως και πως με το φαγητό της ότι και να βρεί στο δρόμο το καταβροχθίζει σε χρόνο μηδέν,όποτε την βγάζω όλο κάτω κοιτάω και ελέγχω.
Φιλιά Μαρίνα
αχ αχτιδουλα μου
λυπαμαι πολυ
θα φτιαξει η διαθεση σου
ολα στο προγραμμα ειναι δυστυχως
ΣΗΜΕΡΑ ΠΗΓΑ ΚΑΙ ΑΓΟΡΑΣΑ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΝΕΛΛΟ.ΤΟΥ ΠΗΡΑ ΛΟΥΡΙ ΣΤΗΘΟΥΣ, ΑΛΥΣΣΙΔΑ, ΚΟΛΑΡΟ ΓΙΑ ΤΣΙΜΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΠΑΩ ΣΕ ΚΤΗΝΙΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΣΙΠΑΚΙ.ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΝΟΜΙΜΩΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΜΈΝΕΙ ΣΕ ΧΩΡΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΤΗΜΑ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΑΣ ΛΟΓΙΑ
Πολύ λυπηρό γεγονός.
Φιλα΄κια ...
Αχ τι κρίμα! Δυστυχώς τα σκυλιά είναι λαίμαργα. Όσο κι αν τα ταίσεις ειδικά τα αδέσποτα επειδή ίσως φοβούνται μήπως πεινάσουν τρώνε συνέχεια. Κανονικά δεν πρέπει να τρώνε κόκκαλα κότας ή αρνιού ή ακόμα και γουρουνιού γιατί αυτά σπάνε και τους τρυπούν το έντερο. Που να το ξέρει το μωρό πού να το φανταστείς κι εσύ. Δεν ξέρω αν θα κάτσει δεμένο το άλλο σκυλάκι. Φιλιά και μην κλαις!AriadnefromGreece!
Κρίμα το σκυλάκι, δυστυχώς δεν μπορείς να τα προσέχεις όλα πάντα. Ειναι υπόθεση η εκπαίδευση, πολλα φιλια
Λυπαμαι πολυ που χασατε το σκυλακι σας.Ειμαι φιλοζωη και γνωριζω τον πονο της απωλειας ενος αγαπημενου ζωου.Σημασια εχει πως πριν φυγει το αγαπησατε πολυ.Και με ολο τον σεβασμο για την κυρια που το εγραψε,ας λεμε πως τα ζωα πεθαινουν και οχι ψοφουν...Μονο στη γλωσσα μας υπαρψεο αυτη διαφορα και ειναι ασχημο.
Δημοσίευση σχολίου