Η παρουσία μου σε εκδήλωση διάλεξης για τη Πάρκινσον.

Πρώτη μέρα της Άνοιξης φίλοι μου κι εγώ όμως θα σας μιλήσω για κάτι ίσως όχι τόσο ευχάριστο και γνωστό σε πολλούς.
Χθες απόγευμα μετά το κτήμα ,βρέθηκα σε ένα ενημερωτικό σεμινάριο του γιατρού Σεργιάδη που ήρθε για λίγες μέρες στην Ελλάδα από την Αγγλία για διάλεξη σχετικά με τη Νόσο Πάρκινσον. Στις 11 Απριλίου είναι η Παγκόσμια ημέρα της.
Εκεί συναντήθηκα με 28 άτομα με το ίδιο πρόβλημα με μένα και τόσο διαφορετική εξέλιξη συμπτωμάτων.
Εκφυλιστική ασθένεια εγκεφάλου είναι ο...τίτλος της και για πρώτη φορά άκουσα με τόσο όμορφο τρόπο να μου "ξεδιαλύνουν" τις απορίες που είχα μελετώντας το δικό μου πρόβλημα και τα "λάθη" που είχα κάνει παραβλέποντας άλλα. Κάθε ένας εκεί μέσα σήκωνε το χέρι και έλεγε τα δικά του...ο καθένας διαφορετικά..μα με πολλά κοινά σε μερικούς.
Έμαθα ότι το τρέμουλο δεν είναι εμφανές σε πολλούς, ότι στη διάρκεια της ημέρας ο ασθενής παθαίνει μικρές "εμφράξεις" και αυτό μου ξεδιάλυνε το γεγονός ότι μπορώ όλη την ημέρα να αισθάνομαι τέλεια και κάποιες ώρες της να γίνομαι κάτι διαφορετικό. Έμαθα ότι η νόσος είναι ετερόπλευρη , αφορά τη μία πλευρά του σώματος και αυτό μου δικαιολογεί το γεγονός ότι η αριστερή μου πλευρά  στα δάχτυλα δεν λειτουργεί όπως η δεξιά. Το πρώτο σύμπτωμα είναι οι αργές κινήσεις οι οποίες εκδηλώνονται σε όλους τους ασθενείς και η αστάθεια και όταν συνέβη σε μέρα νόμιζα ότι ήταν αποτέλεσμα του σπασίματος που είχα στον αστράγαλο μου. Το πέσιμο στις σκάλες που δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω και να θυμηθώ πως μου συνέβη ξαφνικά γιατί ..σβήστηκε εκείνη τη στιγμή κι όλας από τη μνήμη μου, ο γιατρό μου είπε ότι ήταν στιγμιαίο επεισόδιο της νόσου.
Παρουσιάζεται δυσκαμψία στους ώμους  και συνήθως απευθυνόμαστε σε ορθοπεδικούς νομίζοντας ότι είναι σύμπτωμα αρθρίτιδας ειδικά σε νεαρές ηλικίες..Η νόσος γίνεται πολλές φορές εμφανής όταν κάποιος συγχύζεται, κουράζεται ή έχει πολλαπλά ερεθίσματα γύρω του πράγμα που είναι χαρακτηριστικό σε μένα.Σε άλλους παρατηρείται παράλυση νεύρων σε ειδικά σημεία όπως συνέβη σε μένα στη σιαγόνα  με αποτέλεσμα να δαγκώνω τη γλώσσα και το εσωτερικό μάγουλο.
25.000 οι πάσχοντας από Πάρκινσον στην Ελλάδα. Σε άλλους η οσφρητική δυσλειτουργία, αϋπνία , δυσκοιλιότητα, κατάθλιψη (εγώ προσωπικά δεν έχω τέτοιο πρόβλημα).Ο ασθενής πολλές φορές παθαίνει ένα "πάγωμα" στις κινήσεις του μπροστά σε ένα πρόβλημα ( μέσα είμαι!!!!)
7-10 εκατομ. οι πάσχοντες σε όλο το κόσμο
60 ετών η μέση ηλικία εμφάνισης στον άνθρωπο
(σε μένα εμφανίστηκε νωρίτερα)
1% η εμφάνιση σε ηλικία μικρότερη ( μέσα είμαι!!!!!)
5-10%  των ασθενών έχουν νεανική εμφάνιση της νόσου
77% των Ευρωπαίων δεν ξέρουν ότι η εμφάνιση αργών κινήσεων είναι σύμπτωμα της νόσου.
Θα μπορούσα να σας κουράσω με άπειρα πράγματα που έμαθα χθες, μα δεν θέλω...ελπίζω να μην αφορά κανένα σας στο μέλλον. Οι απορίες μου έγιναν γνώσεις χθες και ο δισταγμός μου να παρακολουθήσω τη διάλεξη  ευτυχώς δεν με εμπόδισε να πάω.
Είμαι από τους ανθρώπους που δεν "στρουθοκαμηλίζομαι", ποτέ δεν αρνήθηκα το πρόβλημα αν και στην αρχή είχα τη τάση να πιστεύω ότι έγινε κάτι λάθος. Η επιμονή μου να πιέζω τον εαυτό μου να ασχολούμαι με ένα σωρό δημιουργικές κατασκευές με βοήθησε και το δήλωσα χθες στη συνομιλία που είχα. Η κατάθλιψη βρήκε σε μένα κλειστή πόρτα ενώ χθες ανακάλυψα ότι από τα 28 άτομα τα 12 υπέφεραν ή είχαν τάση γι' αυτήν. Εσείς ήσασταν μετά από το καλό μου σύντροφο το απλωμένο χέρι που έκλεινε αυτή τη πόρτα .Αυτό είναι το δίδαγμα στη όλη χθεσινή μου μέρα, όποιος έχει τέτοιο πρόβλημα να το αντιμετωπίσει με σταθερά ελπιδοφόρο τρόπο, να σταθεί απέναντι του και με αυτό το τρόπο κάνει την εξέλιξη πιο αργή και συγχρόνως βρίσκει τρόπους να βάζει τα συμπτώματα και να τα προσαρμόζει στη καθημερινή του ζωή.
Φίλοι μου σε λίγο φεύγω με το καλό μου για το κτήμα..ευχαριστώντας σας για όλα όσα κάνετε για μένα εκούσια ή ακούσια και δίνοντας σας τις πιο όμορφες ευχές για την Άνοιξη που επιτέλους έστω και ημερολογιακά μπήκε!
Αχτιδένια φιλάκια!