Καλό μας μήνα...

Καλημέρα φίλοι μου και καλό μας μήνα! Η αλήθεια βέβαια είναι ότι σηκώθηκα με όχι τόσο καλή διάθεση αφού ένα πονόδοντος με έχει..κυριολεκτικά διαλύσει αυτές τις μέρες και η προσπάθεια του οδοντιάτρου μου να βρει την αιτία είναι δύσκολη και με οδηγεί πάλι από Δευτέρα στη..φρικτή καρέκλα του. Ας με συγχωρήσει ο καλός μου γιατρούλης μα...του μισώ τους οδοντιάτρους!
Ξύπνησα λοιπόν μέσα στη ζάλη του Mesulite, και χωρίς να το θέλω αισθάνθηκα λες και ήμουν στο κήπο των Ελεών ων του Κυρίου μας και έλεγα μαζί Του το: Απαρνησάτω απ΄εμού το ποτήριον τούτο....
Ναι ..έχω το δικαίωμα να πω..είμαι στις μαύρες μου..γιατί ξεκινώντας την ημέρα μου..τη κάθε μέρα μου έχω μπροστά μου ότι ..κορόιδεψα παλιά ..χάπια..χάπια..χάπια!
 Οι γιατροί τους δίνουν σκοπό και τα μείον μας τους δίνουν ελπίδες και η ανάγκη μας να γίνουμε όπως πριν μας "αγκιστρώνουν" επάνω τους. Θάθελα να γυρίσω 10 χρόνια πριν..όχι περισσότερα σας ορκίζομαι..., Να ζωγράφιζα πάλι στο μαγαζί μου, να μην ανακάλυπτα στη δουλειά μου ότι κάτι δεν πάει καλά με τα δάκτυλα μου όταν κρατούν πινέλο,. να μην άκουγα τη γιατρό να μου λέει ότι η Πάρκινσον μου χτύπησε τη πόρτα, να μπορώ να φτιάχνω τα φιογκάκια στους μικρούς χαρταετούς μου για τις λαμπάδες χωρίς να κάνω 10 ώρες για να τα κάνω, να...να...

Τι αχάριστη που είμαι..Σ' ευχαριστώ Θεέ μου..έχω γύρω μου ανθρώπους που με αγαπούν..αυτό μου αρκεί .μη με ακούς...και εκεί..μαζί Σου...στον Ελαιώνα θα πω κι εγώ: Ας γίνει το θέλημα Σου!
Συγχωρέστε με για το άσχημο ξεκίνημα..μα ..γι' αυτό δεν είναι οι φίλοι;..Για να ακούν..
Αχτιδένια φιλάκια!