Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014

Θύμησες πρωί- πρωί;..


Καλημέρα χειμωνιάτικη σήμερα , όμως τι να περιμένει κανείς πλέον από εδώ και πέρα.Κάποτε φίλοι μου ο χειμώνας ήταν διαφορετικός, δυνατός, σκληρός με πολλά πολλά χιόνια μα όχι υγρός όπως τώρα.
 Θυμάμαι χιόνια μέσα στη πόλη μας που δεν μπορούσες να βγεις από τη πόρτα σου..αυτά πλέον είναι μάλλον..παρελθόν μαζί με πολλά άλλα.
Θυμάμαι τη ημέρα που σηκωθήκαμε με τον άνδρα μου με διάθεση Κυριακάτικη να πάμε με τα πόδια στη μητέρα μου στην Α.Τούμπα με τα παιδάκια μας. Η απόσταση σχετικά μέτρια ειδικά για σας από την Αθήνα, συνήθως την έκανα πεζή για βολτίτσα. Ξεκινήσαμε με ..χιονάκι ελαφρό στη μέση της διαδρομής μπήκαμε σε μαγαζί και αγοράσαμε και οι..τέσσερις μποτάκια και όταν φθάσαμε ..χαιρετήσαμε  και ..ξαναφύγαμε γιατί το χιόνι ήταν πλέον στο μισό μέτρο. Όταν γυρίσαμε επιτέλους και είπαμε..σπίτι μας σπιτάκι μας..μείναμε μία εβδομάδα μέσα λόγω..χιονιού, το δε αυτοκίνητο μας έμεινε ακίνητο γιατί είχε σκεπαστεί από αυτό.
Θυμάμαι μέρες παλιές, μικρή πριν από τα καλοριφέρ τη σόμπα πετρελαίου..τα κάστανα επάνω της μαζί με τη τσαγιέρα που μας προμήθευε ζεστό νερό για το τσάι που δεν ήταν φίλοι μου σε..φακελάκια αλλά μείγμα τσαγιού φύλλα, γαρύφαλλα και κανελλόξυλο!
Θυμάμαι τους φίλους των γονιών  στις χειμωνιάτικες βραδιές της μάζωξης..τη κιθάρα του πατέρα μου..τα πολίτικα γρήγορα μεζεδάκια της γιαγιάς μου κι εγώ στον αχνό της αναπνοής να κάνω σχέδια στο τζάμι παρακαλώντας τη μαμά μου να με αφήσει να βγω στο δρόμο να παίξω με το χιόνι.
Πλεχτό σκουφάκι, κασκόλ ζεστό και γαντάκια , μποτάκια πάντα ένα νούμερο μεγαλύτερα με ζεστές χοντρές κάλτσες και έτρεχα στους φίλους μου το Δημήτρη και την Όλγα που ήταν γειτονάκια μου στη Τσιμισκή να παίξουμε χιονοπόλεμο με τους..ανυποψίαστους διαβάτες.
 Τότε φίλοι μου διαδικτυακοί ο κόσμος περπατούσε χωρίς σκέψεις στο μυαλό του και χαμογελούσε σε τέτοια πειράγματα, πολλές φορές αντιγύριζε τη χιονόμπαλα... Τώρα το χαμόγελο έχει γίνει  "συλλεκτικό κομμάτι" δυστυχώς..το βλέπεις..το ανακαλύπτεις στα πρόσωπα τους όλο και πιο δύσκολα. Ας πάψω τη μουρμούρα!


Η Κλώντη από..κομμωτήριο...καθαρή και βουρτσισμένη απολαμβάνει την επαφή με τον..αφέντη!( ή εγώ την βλέπω κούκλα ή...είναι!)
Χθες επιτέλους τελείωσα με τα σχετικά του μπαζάρ και ..παρέδωσα στη φίλη μου όσα έφτιαξα. Μία πολύ κουραστική μέρα και τι δεν έκανα φίλοι μου συγχρόνως με τα εγγόνια .
Όταν είδα το χαμό που άφησα πίσω μου στο εργαστήρι χαμογέλασα και βάλθηκα να το κάνω ξανά πεντακάθαρο ..για όσο αντέξει έτσι! Ευχαριστώ τις φίλες που βοήθησαν τις κάρτες και τα δωράκια τα προσωπικά που μου στείλατε και τώρα λέω κι εγώ να ασχοληθώ με..αυτό το τομέα . Οι φίλες μου βγήκαν από το νοσοκομείο και είμαι χαρούμενη γι' αυτό και το μόνο που μπορώ να πω είναι..υπομονή στη κολλητή μου να ξεπεράσει το σοκ του ατυχήματος.
Αύριο έχει γενέθλια ο μικρός Δημητράκης μας και είναι μέρες αξέχαστες κάθε χρόνο γιατί συνδέονται με θύμησες σκληρές αφού κοντέψαμε να τον χάσουμε πριν τον γνωρίσουμε..
Έτσι είναι οι ..θύμησες φίλοι μου..καλές και κακές..αρκεί να τις θυμάσαι στο μέλλον χαμογελώντας σαν κάτι που..ξεπέρασες και διδάχθηκες από αυτές!
Αχτιδένια φιλάκια

9 σχόλια:

Κική Κωνσταντίνου είπε...

αχτιδουλα μου χρονια πολλα για αυριο για τον Δημητρακη σας! να τον χαιρεστε!
να περνατε ομορφα ευχομαι! φιλακια πολλα!

Hfaistiwnas είπε...

Καλημέρα! Να σκεφτείς θυμάμαι και εγώ τους Χειμώνες να είναι βαριοί με πολλά χιόνια.. τώρα πια μόνο βροχές.. μου έλειψαν τα χιόνια, μόνο κρύα έχουμε..

ΒΑΣΙΛΙΚΗ είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ΑΧΤΙΔΑ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΤΟΝ ΕΓΓΟΝΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΑΣ ΦΙΛΙΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ

ΡΙΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ είπε...

Καλημερα Γεωργια μου.Με γυρισες τοσο γλυκα πισω με τετοιες θυμησες αλλα εικονες απο χωριο......εκει τις σκαφες απο τις μανες μας τις καναμε τσουληθρες για το χιονι.......αχ!αχ!να εισαι καλα να χαιρεσαι και τον μικρο Δημητρακη ναναι παντα γερος!Φιλια!

Ο κόσμος της Ράνιας είπε...

Τι όμορφες αναμνήσεις !!!! Να χαίρεστε τον εγγονό σας και να είναι πάντα υγιής και ευτυχισμένος !!!Όσο για την Κλώντη είναι όμορφη, όχι μόνο για σένα αλλά και για μας !!! Καλό υπόλοιπο της ημέρας !! Τα φιλιά μου !!!!

Ανώνυμος είπε...

kαλησπερα γλυκια μου αχτιδα!!να χαιρεσαι τον εγγονο σου να μεγαλωσει σαν τα ψηλα βουνα γερος και δυνατος.Χαιρομαι πολυ οταν σε διαβαζω, το κλωντινη ομορφο πολυ!!φιλια βασω κορινθος!!

Unknown είπε...

@αχτίδα,καλησπέρα μανούλα!!οντως το χαμόγελο ειναι πια συλεκτικό κομμάτι!!θα τα πούμε συντομα.

litsa t. είπε...

αχ γεωργια μου τι μου θυμησες.χιονια στη θεσσαλονικη να παιζουμεστο παρκο μπροστα απο το μακεδονια παλλας.βρε παιδι μου η νοσταλγια μας παιζει παιχνιδια η οντως ειχε αλλη γλυκα η εποχη εκεινη;να το καμαρωνετε το παλληκαρακι σας.

Μαρία Έλενα είπε...

Όμορφη ανάρτηση
Φιλάκια ...