Ένα όμορφο δένδρο.

Μου την έφερε η γειτόνισσα μου από το κτήμα, μικρούλα μόλις 20 περίπου εκατοστά και μέσα σε 3 μήνες του καλοκαιριού έγινε..έτσι!
Αυτή κάτω είναι η δική της, και την χαζεύω κάθε φορά που ανθίζει. Σημειώστε ότι τώρα πια δεν έχει τόσα λουλούδια όπως το καλοκαίρι που μοιάζει με ..πορτοκαλί νυφούλα!

Λέγεται Αφρικάνικη Ακακία και είναι πανέμορφη! Όποιος θέλει έχω σπόρους της και μπορώ να σας δώσω.
Φίλοι μου σας ευχαριστώ για τα χθεσινά σας σχόλια για τη μητέρα μου, ένοιωσα την επιθυμία να της ..μιλήσω ξανά ..να της πω όσα είπα. Το χθεσινό σισίτιο σε κάποιο μέρος που έχουν καθημερινή ανάγκη είναι το μνημόσυνο της.
Η μέρα μου πέρασε στο κτήμα, ο άνδρας μου στο κιόσκι που ετοιμάζει κι εγώ στο τροχόσπιτο με τα σχέδια μου που πήγαν καλύτερα από ότι περίμενα.
Τελικά μου αρέσει να ζωγραφίζω εδώ όμως το φως του ήλιου φεύγει νωρίς και είναι αυτό που δεν αγαπώ στο χειμώνα που έρχεται. 
Αύριο είναι η μέρα για το Άρτος και Δράση που συμμετάσχω και σας υπενθυμίζω ότι πάντα έχει την ανάγκη σας.
Σας εύχομαι μία όμορφη μέρα να ξημερώσει για σας με..Αχτιδένια φιλάκια πάντα από μένα.