Φωτογραφιών..συνέχεια!

Σήμερα σπίτι να κοιτάξω κι εγώ τις δικές μου δουλειές  που τις έχω παρατήσει. Σηκώθηκα πρωί, έκανα το καφεδάκι του καλού μου. ντύθηκα σαν..κι εγώ δεν ξέρω τι να φορέσω τέτοιες εποχές  και έφυγα τρεχάτη για σούπερ μάρκετ να αγοράσω τροφή για τα γατάκια μας. Έστειλα τον..αγρότη για δουλειά στο κτήμα , τώρα το "παίζει" χτίστης αφού ετοιμάζει το καλούπι για το μεγάλο κιόσκι έξω από το τροχόσπιτο. Του ετοίμασα σαν..μαμά το κολατσιό του, ένα φιλάκι και..
- Κλώντη...μόνη ...μόνη..μόνες!!!!
Καφεδάκι για αρχή...μαζί σας το απολαμβάνω..Τι με έπιασε σήμερα και έκανα ανάρτηση στο άλλο μπλοκ μου μαγειρικής παρασυρμένη από τα μανιτάρια που μαγειρέψαμε! Βλέπετε χθες το πρωί ξαναπήγαμε στο δασύλλιο για να το χαρούμε με το φως της ημέρας και με γειτόνισσες από το κτήμα που μαζεύουν και ξέρουν τα μανιτάρια που ως γνωστόν..λατρεύω!

Την ημέρα ήταν ακόμα πιο όμορφο και αποφάσισα να κάνω ένα άλμπουμ με φωτογραφίες σαν συλλογή από μανιτάρια και φυτά που πρώτη φορά έβλεπα.Την έχω ζαλίσει τη Δήμητρα να της στέλνω φωτογραφίες μανιταριών για να μου λέει το όνομα τους!
Το χωριό αυτό έχει μία πολλή νοικοκυρεμένη εμφάνιση, οι άνθρωποι σου μιλούν και σε ρωτούν , τα σπίτια τους όμορφα και καθαρά, οι κήποι τους φροντισμένοι και οι αυλές τους γεμάτες ζώα. Όσοι περπατούσαν στο δάσος τους φαινόταν παράξενο που φωτογράφιζα τα ..πάντα!

Τα μανιτάρια πρωτόγνωρα μερικές φορές για μένα με άφησαν κατάπληκτη από τα είδη τους, το χρώμα και το που τα βρίσκεις..Τα πιο ..φανταχτερά ήταν μη βρώσιμα , δηλητηριώδης και έκανα το συνηρμό καθώς μου τα έδειχνε η κυρία Κούλα η γειτόνισσα ότι ..σαν τους ανθρώπους..ότι χτυπητό..ακατάλληλο για παρέα!
Κοιτάξτε αυτό..σαν σφουγγάρι..

Τι όμορφο χτυπητό κίτρινο..μα..ακατάλληλο.

δεν είναι λουλούδι, είναι ένα μικρό μίνι μανιταράκι που βγαίνει στα βρύα επάνω στους κορμούς των δένδρων.

Η Κλώντη βρήκε το..σωστό..μαθαίνει..Έγινε ένα υπέροχο φαγητό πεντανόστιμο για όποιο αγαπάει τα μανιτάρια και όπως βλέπετε..ΖΩ!

Για να δείτε το μέγεθος των δένδρων βγήκα φωτογραφία δίπλα σε ένα που στη κουφάλα του χωρούσα! Είδα δένδρο τεράστιο που κρατιόταν στη γη σε δύο μόνο μέρη και όμως ήταν..ολοζώντανο και τα πράσινο.

Το δασύλλιο αυτό είναι γεμάτο με λουλούδια, κοιτάξτε αυτό..

Κοιτάξτε το μέγεθος του άνθους του σε σύγκριση με τη παλάμη μου.

Άγρια κυκλάμινα παντού..η χαρά του άνδρα μου, το αγαπημένο του λουλούδι και μάζεψε ένα ματσάκι.

Τα χθεσινά που μάζεψε ακόμα υπάρχουν ολοζώντανα στο βάζο μου, μοιάζουν με το φυτό κρόκο και έχουν ένα υπέροχο μωβ χρώμα.
Προσκυνήσαμε το εκκλησάκι των Αγίων Πέτρου και Παύλου, και μας έκανε εντύπωση ότι υπήρχε χώρος με μαρμάρινα μεγάλα τραπέζια προσεγμένος και δενδρόφυτος για να τρώνε οι επισκέπτες όταν έρχονται ίσως για το πανηγύρι .

Απέναντι κάποιες κατασκευές για επισκέπτες και μία ταμπέλα που τα λέει όλα..Σεβασμός στη Φύση!Η Γη δεν μας ανήκει, την δανειστήκαμε από τα παιδιά μας!

Λέτε να μου φτιάξει και κανένα τέτοιο φούρνο στο κτήμα;..

Ένα μπαλκονάκι δίπλα να ..χαζέψεις το ποταμάκι...

Συνεχίσαμε για το εκκλησάκι του Αγ.Δημητρίου όμως ..απογοητευτήκαμε γιατί φθάνοντας στο τέρμα του δρόμου έπρεπε να αφήσουμε το αμάξι και να ανεβούμε με τα πόδια μία ..ανώμαλη και δύσκολη ανάβαση που δυστυχώς εγώ δεν μπορούσα να ακολουθήσω λόγω του προβλήματος της αστάθειας μου στο βάδισμα πλέον.

Άντε βρε τυχερούλια.. εδώ μπορείτε να πανηγυρίζετε..τέρμα οι φωτογραφίες..σας κούρασα το ξέρω μα η ομορφιά είναι ομορφιά για μένα και η χαρά που νοιώθω όταν την αντικρίζω θέλω να την μεταδίδω.
Το καφεδάκι μου τελείωσε..τα μανιτάρια μου έγιναν ένα όμορφο φαγητάκι με πατατούλες και πιπεριές...

Τώρα πάω να σιάξω το σπίτι..(όσα βλέπει η πεθερά) και μετά να μπω στο εργαστήρι μου να ζωγραφίσω για τη Κοζάνη .
Αχτιδένια φιλάκια !