Η φίλη Ρούλα μου έστειλε σε μήνυμα ένα απόσπασμα από κάποιο βιβλίο πιστεύω με το τίτλο :Ο ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΤΩΝ ΩΡΙΜΩΝ.
Αν δεν κάνω λάθος είναι του Αρναουτάκη Αρίσταρχου και ας συγχωρεθώ αν κάνω λάθος για τη πηγή.
Σας το αντιγράφω γιατί συμπίπτει με τις σκέψεις μου και τα προσωπικά μου πιστεύω, συμπίπτει με τα θέλω της ηλικίας μου και τις ελπίδες για τα υπόλοιπα χρόνια και τις επιλογές μου σ' αυτά.
«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ' ότι έχω
ζήσει έως τώρα...
Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.
Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.
Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει. Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.
Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.
Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.
Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους. Μισώ, να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα. Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο... μετά βίας για την επικεφαλίδα. Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες. Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται...Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα... Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.
Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.
Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.
Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.
Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.
Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια
Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.
Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.
Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων...
Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τους δίδαξαν πως μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.
Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει.
Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν...Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απ'όσες έχω ήδη φάει.
Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου.
Εύχομαι και ο δικός σου να είναι ο ίδιος γιατί με κάποιον τρόπο θα φτάσεις κι εσύ...»
Φίλοι μου σας εύχομαι μία καλή μέρα, πάω με τον άνδρα μου όπου τον ευχαριστεί, στο κτήμα..πολλές φορές η"καραμέλα" μπορεί να μοιραστεί στα δύο !
Αχτιδένια φιλάκια!
|
21 σχόλια:
ΑΧΤΙΔΑ ΓΛΥΚΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΓΛΥΚΑΙΝΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΟΥΛΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΦΙΛΑΚΙΑ
Αχτίδα μου, δεν έχω λόγια!!
Καταπληκτικό απόσπασμα!! Και τόσο γεμάτο με όρεξη για ζωή, ελπίδα κι όραμα!
υγ: Πριν λίγο κατάφερα να διαβάσω και την προηγούμενη ανάρτηση για το ερωτευμένο κορίτσι. Έρως ανίκατε μάχαν :))
ΩΡΑΙΑ ΤΑ ΛΕΕΙ ΚΑΙ ΔΙΚΙΟ ΕΧΕΙ
Αμήν σε όλα! Καλή σου μέρα, σε φιλώ και σε θαυμάζω!
Πραγματικα υπεροχο κειμενο!!!
Την καλημερα μου!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΟ ΤΟΣΟ ΓΛΥΚΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ,ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΟΙ ΚΑΡΑΜΕΛΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜHΝΕΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΡΩΜΕ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ!!!!!ΦΙΛΙΑ ΒΑΣΩ ΚΟΡΙΝΘΟΣ!!!
Καλημέρα καλή μου αχτίδα,καλά να περνάς εκεί που είσαι στη φύση,όσο για το κείμενο η αλήθεια είναι ότι έπεσε στην αντίληψη μου ξανά μέσα απο την σελίδα μιάς γνωστής ηθοποιού,μου διαφεύγει το όνομά της,αλλά με πολύ ευχαρίστηση το διάβασα στη σελίδα σου και δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί σου,μαζί του, σέ όλα.Μαρία της εξπρές.
Καλημέρα Αχτίδα μας!!
Αυτό το κείμενο είναι υπέροχο και το είχα δημοσιεύσει πριν μήνες στο φατσοβιβλίο (facebook).
Kαλή συνέχεια φιλάκια!!
καλημερα φιλη μου! υπεροχο κειμενο! οντως!
Πολύ όμορφο απόσπασμα και πολύ σωστό κυρίως!
Να περάσεις όμορφα Αχτίδα μου, πολλά φιλιά!
Πολύ σωστές οι σκέψεις αυτές..οσες καραμέλες κ να έχουν μείνει, λίγες ή πιο πολλές, να τις γευόμαστε πρέπει. Καλά να περάσετε στο κτήμα!
Όμορφο κείμενο
Φιλάκια ...
Υπέροχο κείμενο και με τόσο βαθύ μήνυμα!
Καλό απόγευμα αχτιδούλα :)
Πολύ σωστά !!! Νομίζω ότι συμφωνούμε όλοι... μεγαλύτεροι ή μικρότεροι !!!! Καλά να περάσεις με τον αντρούλη σου !! Φιλιά !!!
ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΩ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΣΑΣ ΟΜΩς ΓΥΡΙΣΑ ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΑΠΟ ΤΟ ΚΤΗΜΑ, ΤΩΡΑ ΜΟΛΙΣ ΦΑΓΑΜΕ ΚΑΤΙ ΛΟΓΩ..ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΕΙΤΕ.ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΣΑΣ ΣΚΕΠΤΟΜΑΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ.
Πράγματι πολύ ομορφο κείμενο Αχτίδα μου....αχ!! αυτές οι καραμέλες τι γρήγορα που τελειώνουν έ; τουλαχιστον ας είναι γεμάτες αγάπη.. με τον καλύτερο σύντρόφο (βλεπε Δημήτρης...) να απολαυσετε όσο γίνεται περισσότερο την γλύκα τους φιλη μου...να είναι η κάθε μέρα σου γεμάτη πολλα :) :) :) καλά να περνάτε παντα Γιωργία μου ότι και να κανετε..!! φιλακιααααα!!
Πολύ ωραίο και διδακτικό κείμενο! Νομιζω πως κάπου το έχω ξαναδιαβάσει!
Καλό μας ξημέρωμα :)
Φιλιά
Ωραίο το απόσπασμα μπράβο! :)
Καλημέρα!!!!
@αχτίδα,τέλειο το απόσπασμα μανούλα !!αρχίζει να εκφραζει κ εμένα με τα από ολα αυτά που ξέρεις ότι πέρασα!!σε φιλώ!!κ θα σου πω ποτε ανεβαινω.την αλλα εβδομαδα θα ξερω.φιλάκια μανούλα μου κ όπως π΄΄αντα μου λειπεις!!
αχτιδα μου... πολύ όμορφο κειμενο... και χαίρομαι που σε αντιπροσωπεύει... είναι πολύ σωστό!! και...
λυπάμαι που υπάρχουν τόσα τεχνικά προβλήματα με το μπλογκ μου...
Ευχαριστώ που περνάς!
Και πολύ καλά τα λέει.. Όμορφο Σ/Κ^^
Δημοσίευση σχολίου