Τραγούδια στη βροχή ...

Στο κτήμα συνόδευσα τον Δημήτρη μου από το πρωί για να του κάνω το χατήρι αν και είχα δουλειά στο εργαστήρι μου και ένα ραντεβού το απόγευμα. Όμως όταν με κοιτά παραπονιάρικα και μου λέει ότι θέλει τη συντροφιά μου άντε εγώ να μη "πέσω" με τέτοια . Τι να πεις βρε παιδιά...όταν φθάσετε στη δική μας ηλικία θα διαπιστώσετε ότι ο κόσμος σας περιορίζεται πλέον στο σύντροφο των τελευταίων...40 ετών!
Ξεκινήσαμε με συννεφιά και έναν ουρανό που ήταν λες και σου φώναζε ότι θα βρέξει σε λίγο καρεκλοπόδαρα. Όταν φθάσαμε στο κτήμα μου είπε ότι ήταν καιρός πια να..ανοίξουμε το τροχόσπιτο που το τελευταίο καιρό το είχε καταντήσει..αποθήκη πια με τόσα μικροεργαλεία..
Με έστειλε λοιπόν στη γειτόνισσα να της πάω τη σοκολατόπιτα και τα ωτία που είχαμε  φτιάξει χθες και μέχρι να γυρίσω φίλοι μου απίστευτο όμως βρήκα ένα απίστευτα καθαρό εσωτερικά τροχόσπιτο !
Τέτοια μου κάνει ο ατιμούλης και ...
Από το τραντζιστοράκι μου εκεί σήμερα άκουγα ένα τραγουδάκι..σύμπτωση;..τυχαίο..μα μου ταιριάζει γάντι..

                                  ....Όσο υπάρχεις εσύ..
                                      θα είμαι εδώ...
                                      θα είμαι εδώ.....

                                 Μου έκανε και καφεδάκι....

                           Σκέτο ελληνικό όπως το πίνω...

Μετά με τράβηξε μία φωτογραφία να σας τη δείξω λέει για να δείτε ότι ..με φροντίζει !

Κι ενώ του έλεγα ότι είναι ο πιο καλός σύντροφος του κόσμου ο Χατζής από το τραντζιστοράκι μου σικοντάριζε γλυκά στο μικρό μας χώρο..

                            Μα εγώ έχω εσένα..
                             κι εσύ έμενα..
                   δυο που αγαπιούνται είναι πολλοί...
Αθάνατε Χατζή..λατρεύω τους στίχους σου...

Κλώντη:  -Εγώ..εγώ...δεν είμαι στο τραγούδι;
- Εσένα δεν σε προέβλεψε ο στιχουργός!

Έξω έβρεχε ..σταματούσε..έβγαζε ήλιο..ξανά έβρεχε..τρελάθηκε και ο καιρός σαν τη κοινωνία μας..! 
 Άκουσα από το τραντζίστορ μου για κάποιο γνωστό επώνυμο που έδειρε την μόλις ενός μηνός νιόπαντρη σύντροφο του!

Άρχισε να αχνοφαίνεται ένα ουράνιο τόξο..τι ομορφιά..

Ήρθε και η γειτόνισσα..κουβεντούλα, σχέδια για το χειμώνα..λίγο δούλεμα τον καλό μου Δημήτρη..Μου έφερε και Λουίζα να τη ξεράνω για τσάι...

Γυρίσαμε νωρίς σπίτι για το ραντεβού που είχα, χάρηκα που άρεσαν τη δουλειά που τους έκανα..η ικανοποίηση του καλλιτέχνη που έχει το Ναρκισσισμό στο..τσεπάκι του!
Αύριο θα πάει μόνος του να συνεχίσει τη δουλειά που κάνει σε μία κατασκευή στο κτήμα γιατί μάθαμε ότι ο καιρός σε δύο μέρες χαλάει πάλι..( ο χαλασμένος).Δεν το παραδέχεται μα όταν είμαι μαζί του ..δεν..δουλεύει..!

Ζητώ συγνώμη σε αυτούς που μου στέλνουν μηνύματα για το διήγημα μου που σταμάτησα να βάζω τη συνέχεια στο "Τολμω"..είναι γιατί δεν είχα χρόνο να μεταφέρω από τα γραπτά κείμενα στον υπολογιστή..τεμπελίτσα..είχα πολλές δουλειές αυτό το καιρό..μα υπόσχομαι να βάλω περισσότερες σελίδες.
Φίλοι μου τελικά πέρασα μία όμορφη μέρα Φθινοπωρινή, αύριο έχω μάθημα και μετά να συνεχίσω αυτό που ζωγραφίζω και θα σας δείξω σύντομα αν τα καταφέρω τελικά να το κάνω όπως ακριβώς το θέλω..
Αχτιδένια φιλάκια..