Καλό μήνα με δημιουργία πάντα!

Μπήκε και ο Σεπτέμβρης φίλοι μου..απίστευτο πόσο γρήγορα κυλάει ο χρόνος πια για μένα..ίσως και για σας..πάντως κάθε φορά που καλωσορίζω το καινούργιο νοιώθω ανάμικτα συναισθήματα..για ότι έφυγε..για ότι έρθει..
Στα δικά μου χρόνια τα σχολεία άνοιγαν 1η του Σεπτέμβρη και ήταν για μένα γιορτή πιστέψτε με..όταν ένα παιδί μεγαλώνει σε ένα σπίτι μόνο με μεγάλους αδημονεί να παίξει με τους συμμαθητές του στη τάξη και στην αυλή..
Ξέρω τι θα πείτε.. άλλα χρόνια.. μπλε καινούργια πάντα ποδιά, δερμάτινη τσάντα που ήταν για 2-3 τάξεις, τα τετράδια και η μπλε κόλλα που με αυτή μου καπλάντιζε ο πατέρας μου με υπομονή όλα μου τα τετράδια και τα βιβλία. 
Εγώ έβαζα τις ετικέτες.. ασπρογάλαζες, απλές και με καθαρά προσεκτικά γράμματα το όνομα μου!
Α! ξέχασα..μου αγόραζαν και ένα αδιάβροχο φίλοι μου όπως είχαν τότε όλα τα παιδιά..γιατί ο Σεπτέμβρης ήταν όλο βροχές. πρώτη έκθεση στη τάξη..: Τα πρωτοβρόχια!
Κλείνω το κουτί των αναμνήσεων.. παλιές όμορφες θύμησες.. σκονισμένες σαν κι εμένα..
Πέρασα το ΣΚ σπίτι σχεδόν και τέλειωσα το πίνακα μου και τις δύο από τις 3 τσάντες που κάνω για το μπαζάρ της Πάτρας.
Σας δίνω λοιπόν απλόχερα τις ευχές για ένα όμορφο Σεπτέμβρη... δημιουργικό και χαρούμενο..και..όσα τα σπυριά του ροδιού φίλοι μου τόσες και οι χαρές σας μέσα σε αυτόν.

Τον άρχισα με την αγαπημένη μου τεχνική των δακτύλων μα έβαλα και πινέλο σε πολλά σημεία γιατί τα δάκτυλα μου υποχωρούν στη Πάρκ.  μερικές φορές και μου θυμίζουν έτσι ότι το..πείσμα μου να εξακολουθώ να ζωγραφίζω είναι ..μεγάλο!
Πολλές φορές αισθάνομαι ότι θέλω να ..σκίσω το μουσαμά με ότι έκανα γιατί δεν είμαι..εγώ..όμως μετά σκέπτομαι ότι..είμαι εγώ..αφού έχει μέσα το πείσμα μου να συνεχίζω και την αγάπη μου να δημιουργώ όπως μπορώ πια.
Τις τσάντες θα σας τις δείξω άλλη φορά..να έχουμε να βλέπουμε βρε παιδιά!
Σας εύχομαι καλό μήνα, καλή εβδομάδα και όλα να κυλήσουν εύκολα και βολικά για όλο το κόσμο!
Αχτιδένια φιλάκια!