Με καλούς φίλους...

Αρκετά με το ταξίδι μου σε...μαγικά νησιά ονειρικά που ευτυχώς που υπάρχει και η τηλεόραση και τα βλέπουμε από εκεί...Μια χαρά η Ελλαδίτσα μας, υπέροχη η Χαλκιδική μας..και το ..κτήμα μας καλό είναι φίλοι μου.
Αν το σκεφτείτε , όπου και να είστε και σε μία απλή συνηθισμένη γωνιά του σπιτιού σας όταν η ψυχή σας είναι "γεμάτη" και η καρδιά σας έχει δίπλα της ότι της ευχαριστεί, όλα είναι σαν ένα μικρό Παράδεισο. Τα παραδείσια πουλιά είναι απλοί..τσουρτσουλιάνοι που τιτιβίζουν ολόγυρα σου και οι μαγικοί φοίνικες ροδακινιές και κερασιές,
Χθες πήγαμε επίσκεψη σε ένα άλλους γείτονες μας εκεί στο κτήμα πιο πάνω ,τον Νίκο και την Ρένα και θαύμασα ένα από τα ωραιότερα σπίτια φίλοι μου , μελετημένα , που έχω δει. Βέβαια δικαιολογείται αφού είναι συνταξιούχος πλέον Αρχιτέκτονας που έφτιαξε (μάλλον φτιάχνει ακόμα) ότι ονειρευόταν στη καριέρα του. Θαυμάσαμε ένα υπέροχο σπίτι, ένα φανταστικό κήπο σε πολλά επίπεδα, μπαλκόνια που μπορείς να θαυμάσεις τη θέα από όλη τη περιοχή αφού το σπίτι είναι στην ανηφόρα της περιοχής.
Κάναμε παρέα με τη Ρένα όσο οι άνδρες κάνανε τη...περιήγηση σε όλα τα κτίσματα, δοκίμασα το γλυκό καρπούζι της και χάιδεψα ένα υπέροχο σκύλο τη Μίτση , πελώριο Καυκάσιο που της ..παράτησαν στη πόρτα της δεμένο με σχοινί!!!!
 Υπάρχουν και τέτοιοι άνθρωποι φίλοι μου όπως υπάρχουν και άνθρωποι σαν κι αυτούς που το..υιοθέτησαν, το πήγαν σε γιατρούς και το έκαναν δικό τους. 
Θα σας έβαζα φωτογραφίες όμως προτίμησα να μη φωτογραφίσω οτιδήποτε γιατί δεν θα ήταν ευγενικό εκ μέρους μου στη πρώτη μας επίσκεψη. Αντάλλαξαν ιδέες με τον άνδρα μου, χάρηκαν με το θαυμασμό μας για τους κόπους τους και πήραμε σαν δώρα (επιφυλάσσομαι κι εγώ )φασολάκια μακρόστενα νησιώτικα και γλυκό καρπούζι! Της υποσχέθηκα παλαίωση σε κεραμικές πλάκες ανάγλυφες που εντοίχισε στη πέτρινη επένδυση του σπιτιού και βέβαια ένα πίνακα σαν αρχή στους άδειους της τοίχους.
Γυρίσαμε στο κτήμα μας και νοιώσαμε ευτυχείς που μας αξίωσε ο Θεός να έχουμε τόσο καλούς γείτονες γύρω μας γιατί πράγματι είναι όλοι τους ξεχωριστοί..
Τα φασολάκια που μας έδωσαν έγιναν το μεσημέρι από το καλό μου Δημήτρη μία υπέροχη σαλάτα για μένα και φανταστείτε την έκπληξη μου όταν ξέροντας ότι δεν είχαμε λεμόνια ένοιωσα τη γεύση του λεμονιού σ' αυτήν.
 Ο Δημήτρης μου είναι εφευρετικός φίλοι μου, όσο τα έβραζε εξαφανίστηκε για λίγο και όταν δοκίμασα τη σαλάτα με ρώτησε απλά αν μου αρέσει!

Ένοιωσα τη γεύση του..λεμονιού και η σαλάτα φαγητό μου ήταν υπέροχη πράγματι...για λεμόνι μου έβαλε σταφύλι αγουρίδα που έστυψε!!! Τέτοια μου κάνει ο..ατιμούλης και τον θαυμάζω.. και πρέπει να σας πω ακόμα μια φορά ότι η σχέση δύο ανθρώπων πρέπει να στηρίζεται στην εκτίμηση και το θαυμασμό πρώτα και μετά σε όλα τα άλλα.. Η Αγάπη είναι η απόρροια όλων αυτών φίλοι μου ειδικά μετά από ..σχεδόν  40 χρόνια όπως εμείς..
Ένα δένδρο αμυγδαλιάς δίπλα μας στον αμυγδαλεώνα έσπασε από το χθεσινό μπουρίνι εκεί και ο γείτονας μας είπε να το κάνουμε ότι θέλουμε ! 
Έτσι μάζεψε τα αμύγδαλα και έκοψε τα ξύλα της για στηρίγματα στα δικά μας δένδρα.

Σήμερα θα μείνω σπίτι, έχω να ζωγραφίσω ..κολοκύθες που μου ζήτησαν με τι νομίζετε;...ρόδια..μάλιστα ρόδια..Τελικά μάλλον τους προσελκύει το θέμα βλέποντας τα στο facebook σε πίνακες μου. Βέβαια θα σας τα δείξω όταν θα τα τελειώσω ( κάτσε να τα..αρχίσω πρώτα δηλαδή!).
Να σας δείξω και το βραχιολάκι μου που έφτιαξα για..μένα τη τρελούτσικη γιαγιά όπως μου λένε τα εγγόνια που που παρεμπιπτόντως περιμένω το μεσημέρι να τους φτιάξω κρέπες λένε.

Φίλοι μου σας εύχομαι μία όμορφη Κυριακή και μία εύκολη και γλυκιά εβδομάδα .
Εγώ πάντως πρώτα ο Θεός τη Δευτέρα θα πάω Χαλκιδική καλεσμένη στους καλούς μας φίλους την Ολίνα και τον Ηρακλή να περάσω την ημέρα μου. 
Αχτιδένια φιλάκια!