Στο κτήμα..

Από το πρωί ξύπνησα με την επιθυμία να πάω στο κτήμα, έχω τρελαθεί για ένα ταξιδάκι και βέβαια θα μου πείτε γιατί δεν το κάνω..ίσως γιατί για μας τους δυο ένα ταξίδι δεν σημαίνει κλείσιμο σε ένα ξενοδοχείο και άραγμα στο σαλόνι του μπροστά στο τζάκι..Εγώ θέλω ..φως, εξοχή, λουλουδάκια και περπάτημα σε μονοπάτια..έστω και αν δεν μπορώ πλέον να περπατώ για πολύ χωρίς να έχω μετά κάποιον να με βοηθάει. Αυτό βέβαια το.προσπερνώ !

Πάντως ακόμα είχε συννεφιά, υγρασία, όμως η γειτόνισσα μας περίμενε με τόση χαρά που αποζημιώθηκα για την επιθυμία μου να έρθω έστω και λίγο. Όμως ένα άσχημο νέο που μας είπε μου στέρησε τη πληρότητα της χαράς αυτής. Η άλλη μας γειτόνισσα κήδεψε χθες μόλις το γιο της 42 ετών, για μας ..νέος πολύ ακόμη και ο χαμός ενός παιδιού είναι πλήγμα φοβερό.

Δεν αντέχω άλλα τέτοια νέα βρε παιδιά..ιδιαίτερα για ανθρώπους που γνωρίζω. 

Μαζέψαμε χόρτα για μας και τη γειτόνισσα μου στη πόλη που μου τα ζήτησε και ανακαλύψαμε με χαρά ότι οι ροδακινιές μας άρχισαν να μπουμπουκιάζουν! Πανηγύρι ο άνδρας μου..

Φανταστείτε τη χαρά που θα κάνει όταν δει το πρώτο φρούτο..και αποφεύγω να σκεφτώ τη στεναχώρια του αν κάνει δυνατή βροχή και του ρίξει τα άνθη! 

Τότε ξαφνικά μας ήρθαν και επισκέψεις!!! Φίλοι μας από Κομοτηνή πέρασαν να μας δουν και είχαν τη τύχη να μας ..βρουν κι όλας. Τους φιλέψαμε..παπαρούνες, ζοχιά και μαρουλάκια!!Κάτι είναι κι αυτό, γιατί λόγω υγρασίας έχουμε κλείσει το κιόσκι με πλαστικό.

Γυρίσαμε νωρίς, το απόγευμα είχα μάθημα με τα κοριτσάκια που σήμερα και τα τρία ήταν.."αλλού" και με το ζόρι τα έστρωσα να δοκιμάσουν τα πρώτα στάδια της ακουαρέλας. Τα παιδιά συνήθως βαριούνται, βλέπουν περιττά τα πρώτα στάδια.. το να κάνουν ατελείωτες πινελιές μέχρι να συνηθίσουν που να πιέζουν τις τρίχες του πινέλου..Με έβγαλαν από τα..ρούχα μου μα το χαμόγελο και η αγκαλιά τους πριν φύγουν με..αποζημίωσε.

Αύριο έχω πολλά να κάνω..η εγγονή μου θέλει να κάνει πάρτι στις φίλες της στο στούντιο κάτω και ..δεν μπορώ ποτέ να της χαλάσω χατήρι..λοιπόν έχω να κάνω μία ..λέει..τεράστια πίτσα!!!

 Σκέπτομαι με συγκίνηση ότι αυτό το μικρό πρώτο πλασματάκι που κράτησα στην αγκαλιά μου νέα γιαγιά τότε και την χάρηκα όσο κανένα εγγόνι μου ..έγινε μία δεσποινιδούλα που θέλει..πάρτι!

 Όμως δεν τελειώνει εκεί το θέμα..θα έχω τα δύο αγόρια επάνω που ..δεν τα θέλουν βέβαια , κανείς..μόνο η έρμη γιαγιά! Σίγουρα θα κάνω τότε και κρέπες..έτσι είναι φίλοι μου..ο τίτλος της γιαγιάς έχει το τίμημα του!

Σας εύχομαι ένα καλό ΣΚ με υγεία και χαρά στο σπιτικό σας. Να ζήσετε τη κάθε μέρα σας έστω και όπως σας έρχεται..το αύριο είναι απρόσμενο ..το σήμερα δεν πρέπει να χάνεται..

Αχτιδένια φιλάκια..