Ας είστε όλοι πάντα καλά!

Νάμαι λοιπόν..ακόμα ένα χρόνο καλωσορίζω μαζί σας και κάθε φορά κάνω μέσα μου τη κρυφή ευχή να είμαι ικανή να σας κάνω παρέα και του χρόνου !
Μία Πρωτοχρονιά διαφορετική για μας..το Δημήτρη μου κι εμένα..
Η μία κόρη μας στην Αθήνα και η άλλη βουτηγμένη στη δουλειά..θα δεχόμασταν μαζί της το νέο χρόνο στο σπίτι της..όμως η ζωή είναι απρόβλεπτη ..το λατρεύω ξέρετε αυτό..δεν σε κάνει ποτέ να βαριέσαι.. Το Marche Bistro γεμάτο μέχρι τις 12..δεν υπήρχε χώρος έξω ούτε να σταθείς, .η κόρη μου βουτηγμένη στη ..κουζίνα του.. κι εμείς το πήραμε απόφαση ότι θα ήμασταν μόνοι. 
Όμως φίλοι μου έτσι ξαφνικά το σπίτι μου γέμισε..μία απρόβλεπτη επίσκεψη από την διαδικτυακή φίλη Όλγα από το Αγρίνιο που τη κρατήσαμε σπίτι , τα εγγόνια που μου τα..έστειλαν πακέτο η μαμά τους , ο παππούς μας που φοβήθηκε τη μοναξιά και έμεινε σπίτι μας όλη μέρα  .
Τα μικρά άνοιξαν τη σκηνούλα στο σαλόνι.. ο παππούς Δημήτρης τους πήρε δώρο (θα τον σκοτώσω) μία μπάλα για ντίσκο που σκορπούσε φωτάκια ολόγυρα, το σπίτι γέμισε από φωνές ..Η 'Όλγα τα έχασε σίγουρα από το σκηνικό της καθημερινότητας μας. 
 Ειλικρινά είναι η πρώτη φορά που κάναμε έτσι  Πρωτοχρονιάτικο τραπέζι με..λαχανοντολμάδες και ..πατάτες τηγανιτές, ήμασταν απροετοίμαστοι!!!!! Πιστεύαμε ότι θα ήμασταν  στης Ιωάννας όμως η αγορά Μοδιάνο έγινε χθες ένα πανηγύρι , ο άνδρας μου δεν μπόρεσε καν να πλησιάσει για χιλιόμετρο..τα παιδιά μου δεν είχαν χρόνο ούτε καν να μιλήσουν..δεν περίμεναν τόσο κόσμο.Το να βρεθούμε μαζί το πήραμε απόφαση ότι θα ήταν αδύνατον.
Ένα απλό ..απλό λοιπόν τραπέζι..με αγάπη για την Όλγα..με λαχανοντολμάδες , πατάτες τηγανιτές, κρασάκι και μία έτοιμη βασιλόπιτα που τελικά..δεν κόπηκε ποτέ γιατί..είπαμε..η μέρα ήταν απρόβλεπτη..
Λίγα λεπτά πριν μπει ο νέος χρόνος χτυπάει το κουδούνι..η κόρη μας η Ιωάννα, ο γαμπρός μας ο Αλέξης η εγγονή μου η Βασούλα..
- Περίμενε μαμά.. θέλουμε 14 λεπτά για το 2014..έφερα βασιλόπιτα..την "έκρυψα" από τους πελάτες για μένα..
Οι λαχανοντολμάδες ξαναζεστάθηκαν...στα αυγά τα τηγανιτά μπήκαν οι υπόλοιπες πατάτες..το κρασάκι λίγο έμεινε...
-Δεν προλαβαίνουμε...δεν προλαβαίνουμε Δημήτρη μου....μπαίνει ο νέος χρόνος...
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ...ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΥΓΕΊΑ..ΝΑ ΗΜΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟΙ..
Έκοψα τη πίτα..το νόμισμα έπεσε στο μικρό Δημητράκη...αντί για σαμπάνια είχαμε ..νερό..αυτό μας έμεινε...Μοιράστηκαν φιλιά, αγάπη και ευχές..τα τηλέφωνα χτυπούσαν ασταμάτητα..η κόρη μας η Ειρήνη, ο άνδρας της τα πεθερικά της..οι φίλοι..
Τα παιδιά μας έφυγαν αμέσως πεθαμένα από τη κούραση, η κόρη μου επέμενε να πάμε αύριο βράδυ να γιορτάσουμε μαζί τους..η εγγονή η Βασούλα γιορτάζει..η λατρεμένη μου που από τις φωνές ..έκλεισε ο λαιμός της!!!
Σηκώθηκα σήμερα πρωί πρωί πήρα τη Κλώντη,ένα ρόδι, κέρματα, ζάχαρη και ψωμί  και κατέβηκα έξω για να ξαναγυρίσω να κάνω ποδαρικό. θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό και ας  σας φανεί εγωιστικό που το λέω..Έχω αγάπη και έχω τα πάντα!
Φίλοι μου ξέρω ότι βαρεθήκατε τις ευχές  και απλά θα κλείσω με μία φράση από καρδιάς:
Ας είστε όλοι πάντα καλά!
Αχτιδένια φιλάκια..και του χρόνου!