'Ηταν μια φορά και ένα καιρό μία..κολοκύθα!

'Όπως βλέπετε το τελείωσα, βέβαια δεν έγινε όπως το ήθελα ακριβώς γιατί δεν μπόρεσα να βρω κάποια υλικά όμως και έτσι ..τελείωσε. Του λείπει και το φωτάκι που είπε ο άνδρας μου ότι θα μου βάλει στη κορυφή εσωτερικά όμως ξέρω ότι θα μου το φτιάξει μόλις μπορέσει.

Τη κολοκύθα αυτή μου την έδωσε η φίλη μου το Δρομάκι τη τελευταία φορά που πήγα για να πάρω τους σπόρους να φυτέψω.. Η κολοκύθα όμως ήταν παλιά και μόλις την άνοιξα προσεκτικά ..έσπασε!
Σκέφτηκα ότι δεν θα την πετούσα και αλλά θα την έφτιαχνα κάτι άλλο. Όπως βλέπετε την άνοιξα σε ένα μεγάλο άνοιγμα στο σημείο που έσπασε και σε σημεία που ήταν κατεστραμμένη τα άνοιξα σαν ..παραθυράκια.

Η ιδέα της  Φάτνης μπήκε στο μυαλό μου σαν αστραπή και έπρεπε να της δώσω το βάρος ώστε να στέκεται χωρίς να πέφτει.Ένας πάτος λοιπόν από γύψο για βάση και βάρος.

Σε ένα φυλλάδιο διαφημιστικό είδα αυτά τα κουπ για..φάτνη, τα αγόρασα και με ψυχρό πηλό τα έκοψα, τα στέγνωσα, τους έδωσα με σπρέι ένα βασικό κρεμ χρώμα και άρχισα να τα ζωγραφίζω.

Τα χρωμάτισα έστω και αν δυσκολεύομαι με τα δάχτυλα μου πλέον με μικρά κομμάτια σε ζωγραφική ( που να το φανταζόμουν κάποτε ότι θα το έλεγα εγώ αυτό)

Σειρά είχε η κολοκύθα. Έτριψα τα κοψίματα με γυαλόχαρτο, κόλλησα γαλάζια ζελατίνα στα..παραθυράκια και στοκάρισα όλη την εσωτερική επιφάνεια  της. Τέλος την έβαψα εσωτερικά και εξωτερικά με κάσια που δίνει μία παλαιότητα χωρίς να αλλοιώνει τις φυσικές γραμμές του αντικειμένου.

Εδώ ..κόλλησα γιατί δεν βρήκα το υλικό που ήθελα για τη βάση..ήθελα χόρτο, συγκεκριμένα άχυρο..μα μου ήρθε η έμπνευση να κάνω  ..φύλλο φτερό και κομματάκια τις ίνες από τη λινάτσα που είχα από κάπου περίσσευμα. Ταίριαξε απόλυτα!
Μετά άρχισα να φτιάχνω τα ξύλινα για το χώρο των ζώων.

Άρχισα να κολλώ τις φιγούρες με δυσκολία πρέπει να πω βάζοντας και μικρά στηρίγματα στη κάθε μία.

Ένα αστέρι στη κορυφή, αχτίδες με χρυσό ανάγλυφο ,μικρά αστεράκια τριγύρω.

Έτσι θα στολίσω το σπίτι μου με μία Φάτνη διαφορετική που ελπίζω να σας άρεσε.

Δυστυχώς η ημέρα μου δεν τελείωσε όμορφα γιατί το βραδάκι μας πήρε στο τηλέφωνο η κόρη μου η Ιωάννα να μας πει ότι ..της έκλεψαν το αμάξι της. Συγχρόνως ο άνδρας μου είχε έρθει το απόγευμα να μου πει ότι πάθαμε βλάβη στο μικρό αμάξι μας, αλλαγή στις ζάντες..Τι να γίνει..όλα είναι για τους ανθρώπους.. όμως στεναχωρέθηκα με τη ..στεναχώρια της κόρης μου..μαμά είμαι πρώτα από όλα!
Αχτιδένια φιλάκια φίλοι μου.