Όλα έχουν τα καλά και τα άσχημα..έτσι και η μέρα μου αυτή!

Έχω πει άπειρες φορές ότι από εδώ μέσα..το μπλοκοχωριό μας  "πήρα" πολλά και σήμερα ήταν μία ακόμη τέτοια μέρα αφού δέχθηκα στο κτήμα μου δύο νέους πλέον φίλους , ένα γλυκύτατο ζευγάρι που θέλησε να μας γνωρίσουν.

Πάντα θα με ξαφνιάζετε φίλοι μου...μου φαίνεται απίστευτο ότι κάποιοι ενδιαφέρονται για όσα γράφω , με αγαπούν και περιμένουν να με διαβάσουν κάθε πρωί..εμένα...μία απλή , καθημερινή πλέον φλύαρη σιτεμένη!!!!!!

Ευχαριστώ Τηλέμαχε και Βασιλική για την επίσκεψη και τη παρέα σας, την χαρήκαμε και ελπίζω να μη χάλασα την εικόνα που είχατε φτιάξει μέσα σας για μένα.

Στο κτήμα βέβαια η Κυριακή μας ..το ήθελα κι εγώ για να είμαι έτοιμη για τη νέα εβδομάδα και όσα μου επιφυλάσσει.

Πήρα μαζί μου και..εργασία..τις μικρές κεραμικές φιγούρες που φτιάχνω και θέλουν γυαλοχαρτάρισμα για να τις λειάνω, αύριο στέλνω το δέμα για το μπαζάρ. Έφερα και δωράκι στη γειτόνισσα μου ζωγραφισμένο το μπουκαλάκι με το λικεράκι που μου έδωσε και έφτιαξε από..λουλούδια ενός δένδρου της!

 Νομίζω ότι τελικά η  κρίση μας κάνει να ερχόμαστε πιο κοντά με συνήθειες που είχαν οι...γιαγιάδες μας..να ανταλλάσσουμε με πράγματα που φτιάχνουμε μόνοι μας..

Εγώ χάρηκα το υπέροχο λικέρ κι εκείνη έφυγε ξεφωνίζοντας από χαρά για το μπουκαλάκι της.

Όμως .. όμως..δυστυχώς η μέρα μας τελείωσε με ..λύπη . Κάποια τσομπανόσκυλα επιτέθηκαν σε ένα άλλο κυνηγητικό αδέσποτο και δεν προλάβαμε να πάμε εκεί να το σώσουμε. Το σκότωσαν φίλοι μου με ένα μόνο δάγκωμα στο λαιμό..φοβερό..τρομακτικό! 

Ο άνδρας μου αρρώστησε από τη στεναχώρια του , πέθανε στα χέρια του όταν φθάσαμε και το μόνο που μπόρεσε να κάνει ήταν απλά να το θάψει..

Μας χάλασε όλη τη διάθεση πιστέψτε μας , αν επιζούσε θα το πήγαινα σε γιατρό και θα το έπαιρνα στο κτήμα.. 

Τα σκυλιά αυτά είναι στους βοσκούς που στη πραγματικότητα δεν τα φέρονται καλά ούτε καν τα ταΐζουν  με αποτέλεσμα να αγριεύουν. Πολλές φορές προσπαθώ να τα δώσω φαγητό και φεύγουν απλά και μόνο που σταματώ το αμάξι κοντά τους.

Ξέρω ότι από πολλούς θεωρούμαι υπερβολική με την αγάπη μου για τα ζώα όμως είναι κάτι που βρίσκεται μέσα μου, βγαίνει μέσα από τη ψυχή μου..

Γυρίσαμε σπίτι αμίλητοι ο καθένας με τις σκέψεις του κι εγώ κρατούσα αγκαλιά τη Κλώντη μου που συμπτωματικά πονούσε το ποδαράκι της που έκανε την εγχείρηση. Της έκανα μπάνιο, την κανάκεψα, τη τάισα και σκέφτηκα ότι στη ζωή όλα είναι θέμα τύχης τελικά..

Ένα παιδάκι στην ..Αφρική..σε πολέμους..σε πείνα..ένα άλλο παιδάκι σε Βασιλικό λίκνο..Ένα σκυλί στους δρόμους..χωρίς αγάπη , φαγητό, νερό και "δικό του" άνθρωπο και ένα σκυλάκι στη μαλακιά πετσέτα με το σαμπουάν , το παυσίπονο και απέραντη αγάπη. 

Πολλές φορές σκέπτομαι ότι η ζωή είναι άδικη για πολλούς και πολλά..μα είναι συγχρόνως προκλητικά όμορφη ώστε να μας κάνει να παραβλέπουμε τα άσχημα και τα συμβιβαζόμαστε με τις ενοχές μας.

Συγχωρέστε τις βραδινές μου συναισθηματικές εξάρσεις..φταίει ..ξέρετε τι..όμως..

Αύριο ξημερώνει μία νέα μέρα, σε μία νέα εβδομάδα κι εμείς πρέπει να την ξεκινάμε με χαμόγελο όπως πάντα.

Αχτιδένια φιλάκια  σε όλους σας..