Ένα όμορφο πρωινό με συναντήσεις!

Φίλες μου το πρωινό μου απρόβλεπτα όμορφο .. 
Ένα τηλέφωνο από φίλη των μπλοκ που ήρθε Θεσσαλονίκη και θέλησε να με γνωρίσει.. και έτσι γνώρισα τη Χρύσα από το μπλοκ  γεμάτο χιούμορ Φοβού τη ΠΕΘΕΡΑ!
Επειδή δεν το είχα προγραμματίσει και ο Δημήτρης μου έλειπε ξεκίνησα να κατέβω με το λεωφορείο για το μαγαζί της κόρης μου που δώσαμε ραντεβού. 
Μη νομίζετε ότι πέρασα άσχημα στο ταξιδάκι μου μέσα στη πόλη μέχρι να κατέβω.. Η αλήθεια είναι ότι σπάνια παίρνω λεωφορείο και μου είχε τονίσει ο άνδρας μου να πάρω ταξί.. Όμως σαν κακομαθημένο... σιτεμένο παιδάκι που είμαι  κάνω πάντα το αντίθετο ! Όχι..δεν θα πέσω Δημήτρη μου ..όχι δεν θα χάσω την ισορροπία..όχι δεν θα σκοντάψω....ναι θα πάρω ταξί!!!!! Αγόρασα δύο εισιτήρια, κάνουν 0,80 λεπτά το ένα!
Ευτυχώς βρήκα θέση αμέσως και πέρασα το 15λεπτο της διαδρομής μελετώντας έναν έναν τους ανθρώπους γύρω μου.. Λοιπόν είναι μία μικρή απόλαυση να προσπαθείς να μαντέψεις για τον καθένα κάτι...
 Μία μαντάμ φορούσε τόσα κοσμήματα επάνω της που νόμιζα ότι ήταν κινητό μαγαζί . Κάποιος μιλούσε μόνος του στον αέρα μέχρι που κατάλαβα ότι μιλούσε στο κινητό που άκουγε από το αυτί του!
 Ένας γύρω στα 50 μάλιστα τα είχε βάλει με τα κινητά των νέων παιδιών που κατέβαιναν στο Πανεπιστήμιο και έβριζε μόνος του δυνατά σε κάθε μουσικό κάλεσμα.. 
Κάποιος άλλος.. περιποιόταν αγενώς τη ..μύτη του με περισσή  φροντίδα , μία κοπελιά είχε ένα ..τρίχρωμο μαλλί που μου κίνησε τη περιέργεια πως τα κατάφερε και το έφτιαξε !
 Κατέβηκα με προσοχή ( μη σαβουρντιστώ από το σκαλάκι ) στη Πλατεία  Αριστοτέλους και χάζεψα με το κόσμο που αντίκρισα....  Άρχισα να αναρωτιέμαι αν γίνεται εδώ κάποιο συλλαλητήριο..
 Όλοι ηλικιωμένοι..άνδρες και γυναίκες με μπαστουνάκια καθόντουσαν σε κάθε πεζούλι της Πλατείας..Μερικοί τρώγανε και πρωινό που το πήραν μαζί τους σε..ταπεράκι! Οι καφετέριες γύρω γεμάτες! 
Γρήγορα κατάλαβα..περίμεναν να πάρουν τη σύνταξη τους έξω από τη τράπεζα που βρίσκεται δίπλα στο ΙΚΑ..με έπιασε ένα σφίξιμο στη καρδιά... Άκουσα από κάποιον ότι ήταν από τις 6 για να πάρει σειρά και υπήρχαν κι όλας εκεί άλλοι!
Γύρισα και χάιδεψα με τη ματιά μου τα περιστέρια που γέμιζαν τα παρτέρια και τρώγανε το σησάμι από τα κουλούρια Θεσσαλονίκης που έτρωγαν ..

Πέρασα απέναντι και διέσχισα τη Μοδιάνο..τα τραπεζάκια έτοιμα να δεχθούν το μεσημέρι του πελάτες που θα φάνε τα μεζεδάκια της Θεσσαλονίκης μας. Στρωμένα, άδεια μα το μεσημέρι ήξερα ότι δεν θα υπήρχε θέση άδεια.

Έφθασα και έκανα έκπληξη στη κόρη μου που δεν με περίμενε..Σε λίγο γνώρισα τη Χρύσα και τον άνδρα της. Αγκαλιές ,φιλία, γνωριμία, μικρούλα αυτή μεγάλη εγώ μα με ένα κοινό..την Αχτιδένια μπλοκογειτονιά. Είπαμε τόσα πολλά, κύλησε η ώρα και έφθασε μεσημέρι πια.. Ο άνδρας μου θα έπαιρνε από το σχολείο τον εγγονό μας..
Σηκωθήκαμε να αποχαιρετιστούμε όταν...όταν στην είσοδο είδα μία αγαπημένη φίλη των μπλοκ που είχε ..ξενιτευτεί και γύρισε μόλις χθες στα..πατρώα εδάφη! Είμαι σίγουρη ότι τρόμαξε η Χρύσα από τις φωνές μας και τις αγκαλιές μας.
Η Στέλλα και ο...μικρός  Όθων που θεωρώ ότι είμαι η ..ανάδοχη μαμά του αφού υιοθετήθηκε από τη Στέλλα μέσα από το δικό μου μπλοκ και έκκληση. Ήταν πολύ τυχερός αφού κανείς δεν θα τον αγαπούσε όσο αυτή!

Έπρεπε να φύγω δυστυχώς..όχι ότι δεν έχω εμπιστοσύνη στον άνδρα μου για τον εγγονό μας αλλά..η γιαγιά μέσα μου δεν ησυχάζει. 
Όπως σας είπα ...Γύρισα και βρήκα ..μία χορτόπιτα.. μία κατσαρόλα λαχανοντολμάδες , σαλάτα , ένα εγγονό με χρώματα μαρκαδόρου επάνω του και μία Κλώντη πεινασμένη. Όμως φίλοι μου ..τα πιάτα πλυμένα ( ο γλυκούλης μου)! 
Του διηγήθηκα με ενθουσιασμό πως πέρασα με τις φίλες μου όπως πάντα και ανέλαβα τον εγγονό !
Βραδάκι..μόνοι μας πια..ας ευχηθώ για αύριο μία ακόμη όμορφη μέρα στο..κτήμα..του το υποσχέθηκα ! ( με το πλεκτό μου βέβαια..)
Αχτιδένια φιλάκια φίλοι μου αγαπημένοι! Αύριο είναι μία νέα μέρα για όλα μη το ξεχνάτε!