Ζωγραφική με τα δάχτυλα!! Πάλι; σε βαρεθήκαμε ..Πάλι!...

Η γοητεία του λευκού καμβά..σε καλεί να τον ..γεμίσεις με όσα σου έρχονται στο κεφάλι.. Σπάνια φίλοι μου σχεδιάζω πρώτα ότι θέλω να κάνω.. συνήθως ζωγραφίζω ελεύθερα όπως κυλά η ζωγραφική που κάνω.
Είπαμε..να σας κάνω και ένα φυσιολογικό κατά τον άνδρα μου πίνακα..τα μοντέρνα δεν τα καταλαβαίνει. 
Το πρόβλημα μου πλέον να κρατώ σταθερό το πινέλο με σπρώχνει να εκφράζομαι με αυτό το δικό μου τρόπο. Το αστείο είναι ότι ζωγράφιζα με τα δάχτυλα όταν έδειχνα ζωγραφική σε παιδιά..ξαναγύρισα λοιπόν εκεί.. 
Κάτι σαν παιχνίδι..κάτι σαν νέο τρόπο έκφρασης..

Θέλω ένα ουρανό φθινοπωρινό, συννεφιασμένο μα ακόμη με φως...

Ένα βουνό στην άκρη του ορίζοντα..αχνό..σχεδόν σκιά..

Τα χρώματα είναι γενικά..σιγά σιγά θα πάρουν τις σωστές αποχρώσεις..όσο μπορούν να εκφραστούν και οι γραμμές με τις άκρες των δαχτύλων..

Στους πρόποδες αρχίζει η Φθινοπωρινή πράσινη νότα που θα δώσει χρώμα..

Θέλω τώρα μία λίμνη όπου η πρασινάδα, τα δένδρα και τα χρώματα θα κάνουν σμίξιμο και παιχνίδι με τον ουρανό.

Γενικά χρώματα..εκεί θα μπουν τα δένδρα που πλέον παίρνουν χρυσοκόκκινη απόχρωση..

Ας πιάσουμε και την άλλη άκρη.. δυσκολεύομαι στο αντιφέγγισμα..μη νομίζετε ότι είναι εύκολο να αντικαταστήσω την ομορφιά του πινέλου και την ευκολία στρωσήματος του χρώματος..

Τα πρώτα χρυσοκίτρινα δένδρα..τα κλαδιά είναι το δυσκολότερο.. με την άκρη των νυχιών (τώρα βρήκα να τα κόψω η αφιλότιμη!)

Οφείλω να σας πω ότι.. πηγαινοέρχομαι στη βρύση για να πλύνω τα δάχτυλα μου να μη λερωθεί η παλέτα με τα χρώματα που σμίγω..

Ας πιάσουμε και τη κάτω πλευρά.. μία συστάδα θάμνων..χρυσοκόκκινα με βούρλα ανάμεσα τους.. κάπως έτσι το σκέπτομαι..

Να μη βάλω και μία βαρκούλα ποταμίσια παρατημένη;. Εκεί στο κτήμα μας  απέναντι είναι η λίμνη..άδεια πια..με παρατημένες βάρκες..κενές..μισοσπασμένες. Με θλίβουν όταν τις βλέπω..

Τελικά δεν μπόρεσα να δώσω τη ..θλίψη του Φθινοπώρου..Μάλλον γιατί δεν την κουβαλώ μέσα μου. Παραδόξως αυτό το καιρό αν και πονάω από την αλλαγή, αν και τα νεύρα στα δάχτυλα μου δεν με υπακούουν , αν και γύρω μου συμβαίνουν τόσα άσχημα πράγματα, κατάφερα να τα πάω στην άκρη όλα αυτά  και αυτό φαίνεται στη διάθεση μου να φτιάξω πράγματα όπως μπορώ.
Τυχερούλια μπαζάρ..τι πράγματα θα σας στείλω!!!!!

Έτοιμο;..το κοιτώ στο καβαλέτο από μακριά..ε!..να μη βάλω και ..πάπιες να πετάνε για τις ζεστές χώρες;..Μάλλον λάθος μου..με την άκρη των νυχιών πάπιες όμορφες δεν γίνονται..τέλος..δεν μπορώ να τις σβήσω..

Έτοιμος..Τον έδειξα στο Δημήτρη μου..μου είπε μπράβο με..φιλάκι (πονηρούλιααα!) κι εγώ πήγα η παινεσιάρα αμέσως να σας τον δείξω..Δεν είμαι για μυστικά εγώ..γνωστό στην οικογένεια..

Αχτιδένια φιλάκια φίλοι μου !