Δεν είναι εύκολες οι ανθρώπινες σχέσεις..

Όταν είδα αυτή την εικόνα νομίζω οτι συμπεριελάμβανε όλα όσα ήθελα να σας μεταφέρω σήμερα.. 
Σχέσεις φίλοι μου  ..σχέσεις αγάπης..συζυγίας.. φιλίας.. συγγενικές..γειτονικές..διαδυκτιακές..σχέσεις ανθρώπινες ..Όλες για μένα βασίζονται στο συναίσθημα, στη ψυχή, στην αγάπη, σε ότι σε οδηγεί η καρδιά και όχι το μυαλό και η ύλη.
 Ένα μέιλ που άνοιξα το πρωί μέσα σε πολλά που μου έγραφε: "Δεν είναι εύκολες οι ανθρώπινες σχέσεις"..και είχε δίκιο μα εγώ πάλι..η παντοτινά σε ρόζ συννεφάκι καβαλημένη..είχα τις αντιρρήσεις μου.. 
Ναι ..είναι μεν δύσκολες όμως..γιατί; τι φταίει; οι σχέσεις  ή εμείς οι ίδιοι που βαζουμε όρια , τοίχους και κανόνες;
Δύο αδελφικές φίλες αχώριστες από μικρές..η μία δίπλα στην άλλη, κρίκοι θαρρείς μιας άρρικτης αλυσσίδας.. 
Έφηβες , συμμαθήτριες, φιληνάδες , κάλυπταν τις σκανδαλιές τους πάντα στους γονείς της άλλης δίνοντας άλλοθι και υποστήριξη.. Κρυφά κοριτσίστικα μυστικά, έρωτες, ραντεβουδάκια, όνειρα..
Τα χρόνια περνούν , γάμοι, παιδιά, προβλήματα..τρίτοι..οι σχέσεις δοκιμάζονται..και τότε όλα σβύνονται θαρρείς με ένα σφουγκάρι από το πίνακα ..όλα....
Τότε εγώ η τρίτη έστω και από μακριά μέσω μέιλ ακούω τις δύο μεριές και βλέπω με πίκρα πόσο εύκολα μπορεί ο άνθρωπος να ξεχάσει, να διαγράψει, να πατήσει και να ξεριζώσει ένα ..ανθισμένο φυτό που έτυχε να μαραθεί κάπως η μία πλευρά του..Μιλώ πια σαν..αγρότισσα, έτσι φίλοι μου ;..
Όταν βλέπω ένα φυτό να μαραζώνει πέφτω επάνω του με φροντίδα, ψάχνω την αιτία, ξεχνώ τα άλλα και θέλω να το..σώσω..με χρειάζεται σκέπτομαι..δεν θα σε παρατήσω..
Ποια από τις δύο φταίει;..μα σε κάθε κακό που γίνεται φταίνε  δύο πάντα φίλοι μου ..κάποιος περισσότερο κάποιος λιγότερο μα πάντα ..δύο..σχέσεις συζυγικές, σχέσεις φιλικές, σχέσεις, γειτονικές..σχέσεις...
Τις είπα οτι ο εγωισμός είναι κακός σύμβουλος, οτι πολλές φορές τα ..πίσω βήματα μας πάνε μπροστά..μα οι δικές μου συμβουλες στα νειάτα είναι ένδειξη παθητικής στάσης και δεν συμβαδίζει με την εποχή μας...σας..ήθελα να πω φίλοι μου....γιατί εγώ θα ζω πάντα στο ροζ συννεφάκι μου ..λερωμένο πια λιγάκι μα..ροζ..
Δηλώνω πάντα αθεράπευτα ρομαντική, ευσυγκίνητη και ..με το δάκρυ στο τσεπάκι...Δηλώνω αμετανόητα με το ..συγχωροχάρτι στο χέρι, χωρίς ίχνος εγωισμού..ευκολόπιστη και αγχωτική με τα πάθη των άλλων..
Δεν είναι εύκολες οι ανθρώπινες σχέσεις..ίσως να έχει δίκιο ..Ποια είμαι εγώ να συμβουλέψω και να κρίνω..απλά έχω ένα όνειρο απλησίαστο και απραγματοποιητο..θέλω ένα κόσμο αγγελικά πλασμένο..μα αυτό ούτε το ροζ συννεφάκι μου δεν το άντεξε έστω σαν όνειρο και με έρριξε κάτω για να..μάθω!!!!
Αχτιδένια φιλάκια φίλοι μου!