Ένας ..Μίκυ στη..παλάμη μου!

Μία νέα εβδομάδα δεν μπορεί παρά να αρχίσει με χαμόγελο και ..μία μίνι ιστορία!
Ήταν μια φορά και ένα καιρό ένα..Αχτιδόκτημα όπου περνούσαν το καιρό του ένας παππούς και μία γιαγιά λίγο διαφορετικοί από τους άλλους  τόσο που..ξεχνούσαν τα όσα τους βάραιναν και βλέπανε μόνο όσα ήθελαν να δουν!
Ενώ λοιπόν η γιαγιά κεντούσε αραγμένη στη πολυθρόνα της και χάζευε από μακριά το καλό της να ποτίζει τον άκουσε να αναφωνεί και να της δείχνει το χώμα γύρω από το δένδρο. Σηκώθηκε με όση γρηγοράδα της άφηναν τα αρθριτικά της που δυστυχώς έπιασαν και τον άλλο γοφό της και...

Ένα μικρό μικρό ποντικάκι του αγρού μόλις που γεννήθηκε με κλειστά τα ματάκια πνιγόταν από το νερό που...ξόδευε ο ..αγρότης!
-Μη..θα το πνίξεις το καημένο!
- Το λες καημένο; αυτό όταν μεγαλώσει θα μου φάει και την ..άλλη πισίνα που αγόρασα!
Η γιαγιά το πήρε με τα δύο δάχτυλα της και το σήκωσε στον αέρα..δεν φοβόταν τα ποντικάκια..είναι του αγρού και είναι και αυτά πλασματάκια!

- Θα σου βάλω..BETTADIN...φώναζε ο άνδρας της! 
Χα! χα!..μα εκείνη δεν τον άκουσε, το πήγε στη βρύση και το έλουσε και μετά το έβαλε μέσα σε ένα τενεκεδάκι για να σκεφτεί τι να το κάνει!

Η Κλώντη κοιτούσε παραξενεμένη..τι στο καλό ήταν αυτό ..μαμούδι;

Ποντίκι;....ποντίκι...θα το παραδώσω στις γατούλες του μπαμπά μου που τις ταΐζει!

Σκέφτηκε τα εγγόνια της.. το έβγαλε φωτογραφία με το κινητό της και το έστειλε στο Πασχάλη τον αγαπημένο της και..ο μόνος που θα καταλάβαινε! Σε λίγο χτύπησε το κινητό!!
-Γιαγιά το θέλω...θα το κάνω κατοικίδιο μου!
-Αν θέλετε να σας πετάξω και τους δύο από το παράθυρο.. Ακούστηκε η ..μαμά από μέσα!
Το πήρε απόφαση , το χάιδεψε και το άφησε κάπου στα δένδρα μακριά περίπου 100 μέτρα πιο πέρα για να μη το σκοτώσει ο άνδρας της που απειλούσε να το κάνει ..μεζέ στα γατιά του!

Πέρασε σχεδόν πάνω από μία ώρα.. Ώρα φαγητού, η σαλάτα της έτοιμη από το καλό της..Της αρέσει που την ..κακομαθαίνει και της φτιάχνει πάντα κάτι που αγαπά με πολύ φροντίδα!
Μικρά φασολάκια σχεδόν βλαστοί με μικρά κολοκυθάκια που της μάζεψε , λάδι, λεμόνι..Πεντανόστιμο όπως όλα όσα κάνει!

Πίνανε το καφεδάκι τους και μιλούσαν για τα παιδιά τους όταν..
-Αυτό εκεί δεν είναι το ποντίκι σου;..............................................................................
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ  φίλοι μου..απίστευτο..το σχεδόν τυφλό ποντικάκι διέσχισε μία απόσταση τόσο μεγάλη με σωστή κατεύθυνση προς το κιόσκι......
Ο άνδρας της πήγε να το πιάσει μα εκείνο έτρεχε ..πήγε τότε η γιαγιά και άπλωσε το χέρι της μπροστά του..εκείνο σταμάτησε και ανέβηκε στη παλάμη της..Εκείνος έμεινε κατάπληκτος..
- Λες να μυρίζει το χέρι σου;....
Σκέφτηκε εκείνη ότι σίγουρα πεινούσε και του έδωσε σποράκια από το πεπόνι που έφαγαν..

Συγκινήθηκε ο..αγρότης και του  έδωσε ένα κομματάκι τυρί...

Το ποντικάκι το μύρισε και το άφησε..προτίμησε τα σποράκια..με κλειστά ματάκια...

- Εγώ πάντως να ξέρεις ( λέει ο παππούς) θα του βάλω φάρμακο..δεν θα μου φάει και άλλα πράγματα..
-Αφού δεν είσαι κακός..γιατί τα λες;
-Μα ...ποντίκι;..ποντίκι;.. Ξέρεις πόσα θα γεννήσει αυτό που έσωσες;
- Έλα..αποχαιρέτα το..πρέπει να το αφήσουμε στη φύση..Θα βρει το δρόμο του..θα επιζήσει..

Πήγε και το άφησε εκεί που το άφησε και την άλλη φορά..
- Στο καλό μικρέ μου ΜΊΚΥ..δυστυχώς οι δρόμοι και τα συμφέροντα μας μας..χωρίζουν..και σε παρακαλώ..μη του ξαναφάς τη πισίνα..

Ξέρω ότι πολλοί θα πηδούσαν από το φόβο τους..στη θέα ενός ποντικιού..εγώ ..η γιαγιά..τα βλέπω απλά σαν ..ζωάκι..δεν φοβάμαι ούτε καν τα φίδια.. Όλα τα πλάσματα στη φύση είναι πλάσματα φίλοι μου..και πιστεύω ότι όλα έχουν κάπου μέσα τους μια μικρή..μικρή ψυχούλα..
Εύχομαι μία εύκολη και καλή εβδομάδα, εγώ περιμένω φίλες  από εσάς αυτές τις μέρες και θα πρέπει να την οργανώσω με τάξη για να προλάβω και να συγχρονίσω τις υποχρεώσεις μου .Χαίρομαι πάντα όταν συναντώ κάποιες από εσάς και μάλιστα τη γλυκιά μου Μαρίκα από Γερμανία που την ξαναβλέπω για 2η φορά.
Αχτιδένια φιλάκια φίλοι μου και..ευχαριστώ!