Ήταν από αυτές τις μέρες που αποκαλώ.."συννεφιασμένες", από αυτές που ακόμα και οι αχτίδες του ήλιου δυσκολεύονται να περάσουν..
Θυμήθηκα ένα καθηγητή μου στη Σχολή που βλέποντας επάνω από τον ώμο μου αυτό που ζωγράφιζα μου έλεγε..
-Η ζωγραφική δεσποινίς θέλει πόνο, άγχος και συναίσθημα βαθύ για να ξεσπάσει σαν ποτάμι που του έβαλες φραγμό με ξύλα..Τα χέρια σου θέλουν ψυχή και τα δάχτυλα σου να υπακούουν στο ξέσπασμα..με πάθος..με μίσος..με αγάπη..Μη σχεδιάζεις ποτέ τι θα ζωγραφίσεις..άστο να φανεί σαν αποτέλεσμα όλων αυτών καθώς θα το βάζεις στη λευκή επιφάνεια..δεσποινίς..πως είπαμε το ονοματάκι σας;
Εκείνος λοιπόν ο πίνακας..που σας έλεγα..πήρε μορφή από όσα αισθανόμουν αυτές τις μέρες της συννεφιάς μου ..μα βγήκε ένα ήρεμο θέμα γιατί ..αυτή είμαι και δεν αλλάζω..
Το ανάγλυφο που αγαπώ..το ασήμι που δένει με τις αποχρώσεις..πίνακας αρκετά μεγάλος 60 Χ70..κάτι από συνδυασμό πόλης και υπαίθρου..κάτι από την Έδεσσα που αγαπώ..
Ο Δημήτρης με μαλώνει που είμαι τόσο ευαίσθητη σε εξωτερικές καταστάσεις..κλαίω εύκολα, ξαγρυπνώ με τη σκέψη που με απασχολεί, μελαγχολώ για όσα με πειράζουν για όσα βλέπω γύρω μου σε άτομα που ξεχωρίζω και αγαπώ..
Οι κόρες μου με θεωρούν "μαλακιά" σαν βούτυρο,παθητική στη στάση ζωής μου, δεν μαλώνω, δεν πειράζομαι εύκολα, αγνοώ άπειρες φορές "επιθέσεις" και σπόντες..
Θεωρώ ανοησία να πιάνομαι από λέξεις και έργα..λέω πανεύκολα συγνώμη έστω και αν δεν όφειλα να την πω..και θεωρώ τον εγωισμό θανάσιμο αμάρτημα θα έλεγα για τους ανθρώπους..
Σκεφτείτε φίλοι μου ότι η ζωή είναι σύντομη και πρέπει να συγχωρούμε ευκολότερα από το να θυμώνουμε.. Θα σας παραθέσω λίγες γραμμές από μία κοινοποίηση σήμερα της φίλης μου Νόπης γραμμένο από την Gabriel Garcia Marquez
<< Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις «συγγνώμη», «συγχώρεσε με», «σε παρακαλώ». «ευχαριστώ» κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις.
Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις. Ζήτα απ’ τον Κύριο τη δύναμη και τη σοφία για να τις εκφράσεις. Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για σένα>>.
Αχτιδένια φιλάκια , σε όλους σας.
14 σχόλια:
Εγώ πάλι θα έλεγα ότι ο Θεός σε προίκισε με έναν ήρεμο χαρακτήρα, αλλά παράλληλα σε ευλόγησε και με έναν υπέροχο σύντροφο. Όταν ζεις στην ασφάλεια και τη γαλήνη της οικογένειας που δημιούργησες, είναι ευκολότερο να αντιμετωπίζεις τη ζωή με αισιοδοξία!
Αυτή την ανάγλυφη τεχνική σου τη λατρεύω!!!!!
Φεύγω για θερινό σινεμαδάκι....αύριο θα πιούμε κανένα απογευματινό καφέ;
γεια σου Αχτιδούλα μου!έιχα μέρες να περασω και σκεφτηκα να μεταδωσω την αγαπη μου και τη σκεψη μου: αν κατι σε θλιβει,σκεψου πως βρηκες ενα μπουκαλι όπως αυτο που δημιουργησες προχθες, με το μηνυμα που θα ήθελες να σου αλλαξει τη διάθεση!κι υστερα ο,τι και να είναι , μερα ειναι θα περασει πριν να το καταλαβουμε!πολλά φιλιά!o πινακας με την άλλη τεχνική, υπεροχος!και επισης τα λογια του καθηγητή σου...
Γλυκειά μου Αχτίδα, νομίζω ότι
όλα αυτά που μας λες για το χαρακτήρα σου τα έχουμε καταλάβει
κι από προηγούμενες αναρτήσεις σου-
τουλάχιστον εγώ αυτό το συμπέρασμα το έχω βγάλει πριν διαβάσω τη σημερινή σου ανάρτηση.
Υπέροχος ο πίνακας !!! Αποπνέει
μια ηρεμία.....
Φιλάκια
αγαπημενη μου αχτιδα!!! και λεω αγαπημενη γιατιαυτο το κατι αλλο που εχης το ηρεμο το μαλακο το πονετικο αυτο σε ξεχωριζη. μην αλλαξης σε τιποτα και για κανενα ετσι να εισαι παντα αληθινη γιατι ετσι εισαι εσυ!!! ο πινακας υπεροχος σαν το χαμογελο σου.αυτα που σε εφεραν κοντα μου αυτα που σε κανουν ξεχωριστη μην τα αλλαξης ποτε.φιλια πολλα!!!
Σε ξεχωρισα και σ'αγαπησα ακριβως γι'αυτο'''Δεν σε εχω δει ποτε αλλα σε νοιωθω δικο μου ανθρωπο'Τυχαιο;δε νομιζω΄΄΄΄
ΜΙΝΑ
Σε ξεχωρισα και σ'αγαπησα ακριβως γι'αυτο'''Δεν σε εχω δει ποτε αλλα σε νοιωθω δικο μου ανθρωπο'Τυχαιο;δε νομιζω΄΄΄΄
ΜΙΝΑ
αχτιδα μου! αγαημενη μου αχτιδα! εισαι υεροχη καλλιτεχνης! αυτο θελω να σου τονισω!!!!!
ΦΙΛΕΣ ΜΟΥΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΕΊΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΑΣ..ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ..
Νάξερες Πόσο ταυτίζομαι με τούτη την ανάρτηση-εξομολόγηση Αχτίδα μου,δεν θα το πίστευες!
Μαλακοπίτουρες είμαστε στη ζούγκλα που ζούμε, αλλά δεν αλλάζουμε και μας αρέσουμε έτσι.
Φιλιά πολλά και θαυμάζω πάντα τις ζωγραφιές σου,σε γαληνεύουν!
Καλό Σ/κ
@ ΚΑΛΗΜΈΡΑ ΦΊΛΕΣ ΜΟΥ, ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΘΕΛΕΤΕ.
Θα τη ζητήσω τη δύναμη απ' τον Κύριο για να πω χιλιάδες συγνώμες αυτή τη φορά, που δεν είχα πει όταν έπρεπε!!!
Ευαγγέλιο τα λόγια του Μάρκες!!!!
Αλήθεια, έχω πρόβλημα κι' είναι με το παιδί μου!
Ελπίζω (μακάρι) να επανορθώσω!!!!
Θαυμάσιος ο πίνακας σου....
Φιλιά πολλά
Ο καλός ένθρωπος παρεξηγείται πολλές φορές, μην το σκέφτεσαι, όπως σου βγαίνει..
ΕΙΣΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΕΡΕΠΕ ΟΛΛΟΙ ΜΑΣ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ! ΜΗΝ ΑΛΛΑΞΕΙΣ!
@αχτίδα,μεγάλο πράγμα η συγνώμη μανούλα!!μεγαλείο ψυχής!!ο πίνακας....πανέμορφος!!σου μάζεψα βοτσαλάκια από την παραλία!!θα σου τα φέρω.θα έρθω το άλλο σάββατο μάλλον μαμ.μάλλον θα δουλευω στις 19.θα τα πούμε φιλιά μανούλα μου!!
Δημοσίευση σχολίου