Μήνυμα παιδικής αθωότητας...

Καλό μήνα να έχουμε και όπως καταλαβαίνετε..πότε κι όλας έφθασε ο Αύγουστος...ή εγώ δεν καταλαβαίνω το χρόνο και δεν το προλαβαίνω ..ή εκείνος μου ξεφεύγει ανάμεσα στις οικογενειακές  μου υποχρεώσεις και στα γεγονότα της καθημερινότητας που γεμίζουν την ημέρα μου.
Πάντως..χαμόγελο..καλή διάθεση..όνειρα για ένα καλό μήνα..και για τη μέρα σήμερα που ξεκινάει!  Έχω..άδεια μάλλον σήμερα από..γιαγιά..μα δεν μ' αφήνουν σε χλωρό κλαρί γιατί μόλις με αφήνουν τα εγγόνια με διεκδικεί ο άνδρας μου οπότε..μάλλον από τη φύση και το κάρμα μου ανήκω σε άλλους!
Πάντως όταν κάνεις παρέα με παιδιά ανακαλύπτεις κάθε μέρα κάτι νέο από αυτά , χαμογελάς με την αθωότητα και τα όνειρα τους και .." ταξιδεύεις" μαζί τους στο δικό τους κόσμο που εκτός από..αταξίες έχει και συναίσθημα όπως αυτή η μικρή στιγμή που θα σας διηγηθώ.
Με πλησιάζει ο εγγονός μου ο μεσαίος..9 ετών και με ρωτάει:
- Γιαγιά έχεις να μου δώσεις ένα μικρό μπουκάλι με ..φελλό;
- Τι το θες αγόρι μου ;
-Να..τη τελευταία μέρα στο σχολείο μάλωσα με τη Πασχαλίνα, είναι το κορίτσι μου..και έφυγε χωρίς να μου μιλάει..Σκέπτομαι να της γράψω ένα γράμμα με "συγνώμη" και να το βάλω μέσα και τώρα που θα πάω στη θάλασσα να το πετάξω για να το βρει που θα πάει στο νησί της και να το διαβάσει και να μου μιλά την επόμενη χρονιά!.................................................................

 

Τα μάτια μου έφυγαν από την οθόνη του υπολογιστή, στράφηκα με συγκίνηση να βυθιστώ στα αθώα καταγάλανα τρυφερά δικά του..Το αγόρι μου...
Έχω δηλώσει πολλές φορές ότι είμαι "κοριτσομάνα"και ότι με τα αγόρια δεν τα πάω και τόσο καλά..όμως..όμως οφείλω να δηλώσω ότι τα αγόρια διαθέτουν μικρά μία αθωότητα και μία ευαισθησία που τα κορίτσια δεν έχουν...Την ανακαλύπτω κάθε μέρα αυτό το καιρό που περνώ με τα 2 αγοράκια!
Τον αγκάλιασα..τον φίλησα ..και βγήκε από μέσα μου η "Κατίνα" γιαγιά!
- Αγόρι μου..τις γυναίκες μη τις κυνηγάς..αν φταις ζήτα συγνώμη ..αν σου κάνει όμως πεισματάκια; Άσε την να σε πλησιάσει πρώτη..που θα ξαναβρεί τόσο υπέροχα γαλανά μάτια να την κοιτούν;
-Εγώ γιαγιά δεν μάλωσα μαζί της..εκείνη μιλούσε μόνο με το Γιώργο..
Α! ρε Πασχαλίνα..σκέφτηκα..θα σε ξεμαλλιάσω!!!! 
- Γιαγιά θα μου δώσεις το μπουκάλι;
Του το έδωσα, έγραψε το μήνυμα και μου ζήτησε να το ζωγραφίσω..Η καρδιά μου σε κάθε γραμμή που της έγραφε γέμισε συγκίνηση και τρυφερότητα.. μα μετά ξύπνησε η "γυναίκα" μέσα μου και σκέφτηκα:
Αγόρι μου..κάποτε θα πληγώσεις κι εσύ άθελα σου ίσως μία κοριτσίστικη καρδιά..πλήρωνε από τώρα που μπορούν να σου το κάνουν..Μα η γιαγιά ..υπάρχει πάντα..και το μικρό αγόρι είναι δικό της..
Του ζωγράφισα το χαρτί, το διπλώσαμε , του βάλαμε κορδέλα..το κλείσαμε μέσα και το κάναμε ευχή να ταξιδέψει στην αγαπημένη του!
Συμπτωματικά σήμερα είδα τη διαφήμιση για μία σχετική ταινία στη τηλεόραση..χαμογέλασα, το διηγήθηκα στον άνδρα μου και κάθισα στο "καναπέ" του μπλοκόσπιτου μου να το μοιραστώ μαζί σας.
Σήμερα το αγόρι μου φεύγει διακοπές για μπάνια..εύχομαι σ' αυτόν και το μήνυμα του..καλό κατευόδιο και είμαι σίγουρη ότι η..Πασχαλίνα θα ξεχαστεί ανάμεσα στα παιχνίδια στο νερό και στην άμμο!
Αχτιδένια φιλάκια σε όλους σας..εγώ εδώ..μαζί σας..