Λίγη ανάσα από το κτήμα μας..

Άρωμα γης και γαλήνης που μόνο η εξοχή σου δίνει, μετά τα χθεσινά έγινε ένα καταφύγιο. Ο Δημήτρης έφτιαξε το βράδυ για να του περάσει η τσατίλα 2 πίτες , εγώ μαγείρεψα κολοκυθάκια γεμιστά και ντολμαδάκια , έκανα και ένα κέικ για τη γειτόνισσα και το πρωί πήραμε τους δρόμους αρχίζοντας από τις κόρες μας!
Πάντα περιμένουν με χαρά τις πίτες του που έγιναν υπέροχες. Παράδοση τα ταπεράκια... καφεδάκι στης Ειρήνης και βουρ για το κτήμα!

Όπως βλέπετε η σοδειά πλούσια , μόνον οι ντομάτες ακόμα δεν κοκκίνισαν με μόνη εξαίρεση μία που πάει να ροδίσει!

Οι πιπεριές όλων των ποικιλιών γεμάτες όπως βλέπετε!

Οι μελιτζάνες μας πήραν μπρος,  όλα βιολογικά με μόνο φάρμακο γαλαζόπετρα, ούτε καν κοπριά μας είπε ο γεωπόνος γιατί έχει μικρόβια και βακτηρίδια!! Προσθέτουμε ειδικό χώμα που αγοράζουμε σε σάκους με βιολογικό έλεγχο.

Ένα δενδράκι κουμ κουάτ ου ψάχνει θέση στο φυτώριο..ήταν φορτωμένο με καρπούς όταν το πήραμε που κατέληξαν...

Κατέληξαν ..ΕΤΣΙ..γλυκό από τα χεράκια του άνδρα μου!

Οι βασιλικοί μας βγήκαν..περιμένω να μεγαλώσουν και μετά θα τους μεταφυτέψω στο παρτέρι που ετοιμάζω για λουλούδια.

Τα καλαμπόκια μας βγήκαν κι αυτά, τα έχει βάλει στα δενδράκια!

Φυτώριο από ντόπιες Ελληνικές ράτσες που μας έδωσε ένας γείτονας!

Φυτεύει το αγόρι μου..εδώ βρήκε μία απασχόληση που τον ξετρελαίνει αν και το μαθαίνει ακόμα ..Όλα άγνωστα για μας ακόμη, μαθαίνουμε.

Εξωτερικός ..κήπος, ντοματιές μελιτζάνες και πιπεριές.

Πεπονιές και καρπουζιές.

Τα κολοκυθάκια μου καλέ..χθες έκανα και κολοκυθοκεφτέδες για την Ειρήνη μου.

Ο μαϊντανός μας δίπλα στα αμπέλια.

Ο δυόσμος σαν την αγριάδα ..μου έδωσε και η γειτόνισσα να φυτέψουμε δυόσμο για Μοχίτο!!

Οι ντοματιές μας όπως βλέπετε ψήλωσαν.

Κολοκύθες..αγνώστου ποικιλίας...έχουμε βάλει τόσα είδη από αυτές που δεν ξέρω ποια είναι ποια!

 

Τα δενδράκια μας πάντως..όλα καλά εκτός από μία ροδακινιά που..απεδήμησεν εις Κύριον.. ( της έκανε κηδεία από τη λύπη του)

Όπως βλέπετε τα κοφίνια που έφερνε στο κτήμα ο άνδρας μου και τον κορόιδεψα..είναι χρήσιμα.

 

Ας τελειώσω με το κεκάκι τρούφας που έκανα για τη γειτόνισσα και το άρεσε ευτυχώς μαζί με τη πέτρα που της ζωγράφισα. Της υποσχέθηκα να ζωγραφίσω και το φούρνο που αγόρασαν.

Σας ζάλισα;..Τα χαιρόμαστε όμως όλα..κάθε δενδράκι, κάθε φυλλαράκι μας δίνει χαρά..τις έχουμε χρυσοπληρώσει τις..ντοματιές βέβαια..όμως είναι η χαρά της παραγωγής σε κάτι που ξεκινάει από σποράκι και γίνεται φυτό και μετά..στο πιάτο. 
Η πρώτη χρονιά είναι για μας κάτι δύσκολο γιατί είναι πρωτόγνωρες γνώσεις , αν ήμαστε γεροί του χρόνου πολλά θα τα κάνουμε διαφορετικά.
Αχτιδένια φιλάκια φίλοι μου .