Μία νέα μέρα!!!

Καλημέρα, καλημέρα..61 και μία!!! καλά την πέρασα την ημέρα μου αρχίζοντας από..γιατρούς ..οι δυο μας..αφού εγώ μεν έπαθα αλλεργία στα μάτια και ο άνδρας μου χαλάζιο στα δικά του!! Ακόμα και στους γιατρούς συμφωνούμε βρε παιδιά! Μετά στον ασφαλιστή μας γιατί..τρακάραμε ελαφρώς ( μας τράκαραν για την ακρίβεια..) και μετά στης κόρης μας για τον Αγιασμό γιατί τη Δευτέρα κάνει τα επίσημα εγκαίνια του καφέ της. Τρεχάτοι μετά στο σπίτι για να φάμε τα φασολάκια μου που έφτιαξα αποβραδίς (των φρονίμων τα παιδιά...) και σιάξιμο στο σπίτι γιατί απόγευμα θα είχα μία επίσκεψη. Η καλή μου Μαρία η νοσοκόμα από τα μπλογκς που περιμένει αυτές τις μέρες το μωράκι της και την είδα ωραιότερη και γλυκύτερα από ποτέ.

 

 Σκάρωσα ένα γρήγορο κανδράκι για δωράκι και ένοιωσα ότι το άρεσε από τη χαρά και τα γλυκά της μάτια που για μένα είναι ο καθρέπτης της ψυχής.
Πόσες από σας γνώρισα..πόσες ήρθατε στο σπίτι μου, με αγκαλιάσατε, σας αγκάλιασα και σας έκανα μέρος της ζωής και της οικογένειας μου. Κάτι τέτοιο είναι και η Μαρία..
Σήμερα είμαι ανάμεσα στο..καθήκον να πάω στο μαγαζί μου την Αχτιδούπολη και στον..Έρωτα..να πάω στο κτήμα με τον παραπονιάρη Δημήτρη μου που τρέχει από πίσω μου όσο κάνω τις πρωινές δουλειές μου μουρμουρόντας οτι τον αφήνω μόνο του! Αχ! ευαίσθητη σε τέτοια διλήμματα μάλλον με βλέπω στο κτήμα.
Τώρα πίνω το καφεδάκι μου και γράφω στο μπλοκόσπιτο μου γιατί είναι ώρα καθιερωμένη για σας..τους φίλους μου και δεν τολμά να μου πει κουβέντα. 

Μετά θα συνδυάσω τα δύο κάνοντας ένα πέρασμα από την Αχτιδούπολη να πάω κάποια θαλασσινά κανδράκια και μετά θα ακολουθήσω το καλό μου στο κτήμα..είδατε; όλα τα καταφέρνω να ισορροπούν! 
Την ακούω τη..κατσάδα μου βέβαια για το μαγαζί..χθες συνάντησα μία πελάτισσα στο δρόμο παλιά που μου ζήτησε να της κρατήσω ένα κόσμημα και δύο μικρά κανδράκια και με ρώτησε θυμωμένη γιατί δεν είμαι ..ποτέ! Της εξήγησα με ..χαμόγελο οτι έχω βάλει το κινητό μου και με παίρνουν τηλέφωνο και..αν με βρουν..έρχομαι..Έσκασε στα γέλια..πρωτότυπο μου είπε..και με έπιασε από το χέρι και με έσυρε μέχρι εκεί όσο ο καλός μου περίμενε ανυπόμονα να πάμε στους γιατρούς.!
Δεν σκάω βρε παιδιά..αισθάνομαι όμορφα..κάνω όσα μου αρέσουν..ζωγραφίζω..αγαπώ..χαίρομαι τους φίλους μου, "επιβλέπω" τον άνδρα μου να περιποιείται τα φυτά του, κεντάω, παίζω τη Φάρμα μου στον υπολογιστή, βλέπω το αγαπημένο μου μόνο σήριαλ ..στα 61 πια έχω το δικαίωμα να κάνω όσα με ευχαριστούν! 
Δούλεψα 35 χρόνια όπως ήθελε ένα εργαστήρι χονδρικής, τώρα δουλεύω όπως και ότι μου αρέσει και..όποτε!  Άλλωστε πως θα ξέρω πως θα είμαι του χρόνου; Σαν πεταλουδίτσα..ζω τη κάθε μέρα.   Φίλοι μου το βράδυ όταν κάνω τη προσευχή μου λέω..Ευχαριστώ γιατί έφθασε στο τέλος μία μέρα και το πρωί λέω πάλι Ευχαριστώ γιατί ξημέρωσε μία άλλη κι εγώ έχω τη δύναμη να τη ζήσω.
ΑΧΤΙΔΕΝΙΑ φιλάκια..πάω..κάποιος..ουρλιάζει..μαντέψτε!!!!