Δεν είμαι εγώ για μυστικά...θα σας τα πω!

Έχω χαθεί λιγάκι από τη μπλοκογειτονιά μας..μάλλον από το μπλοκόσπιτο μου θα έπρεπε να πω..γιατί νομίζω ότι δεν έχω και πολλά να πω προς το παρόν αλλά ..έχω ένα σωρό να κάνω .
 Τα ταξίδια μας λόγω καιρού έχουν γίνει ξεχασμένη υπόθεση, το κτήμα ένα θέμα που αποφεύγω καν να αναφέρω μπροστά στον άνδρα μου γιατί τον ακούω να ..αναστενάζει με καημό και στεναχωριέμαι !!! 
Όσο για μένα..δεν μπορώ άλλο να το κρατώ μυστικό !Εδώ και λίγο καιρό έχω πάρει μία απόφαση και έχω μπει σε μία...νέα αρχή  που μόνο μια απρόβλεπτη σαν κι εμένα  αποφασίζει και εφαρμόζει τόσο γρήγορα..και ίσως απερίσκεπτα.. Όμως..θα το ζήσω έστω και για λίγο το ρίσκο όσο πάει και αυτό το καιρό ο ξεσηκωμός αυτός έκανε την αδρεναλίνη  να κυλήσει έντονα στις φλέβες μου και γέμισε τη ψυχή μου από το "μικρόβιο" εκείνο που μόνο ένα μαγαζί σου δίνει.
Σε 10 μέρες το πολύ στη γειτονιά μου μία νέα μικρή "Αχτιδούπολη" ανοίγει..ένα μικρό μαγαζάκι σαν έδρα μίας ιστοσελίδας, ένα στέκι όπως παλιά για τις φίλες μου όπου μπορώ να βάζω όσα φτιάχνω . Βλέπετε έχω ακόμα τις παλιές μου πελάτισσες που δεν με εγκαταλείπουν, που μου χτυπούν το κουδούνι μέχρι τώρα..
Βέβαια δεν θα έχει καμία σχέση με το παλιό μου μαγαζί, η Αγιογραφία και η ζωγραφική όπως παλιά είναι παρελθόν για μένα σε επαγγελματικό τομέα λόγω της Πάρκινσον έχω αστάθεια στα δάχτυλα, όμως ασχολούμαι με ένα σωρό άλλα επάνω στη δουλειά μου που τόσο αγαπώ.
 Μη ρωτάτε πόσο θα το κρατήσω..όσο μου κάνει κέφι...θα έχω παρεούλα μόνιμη τη φίλη μου Μαιρούλα, μαζί το αναλάβαμε..γιατί "ορκίστηκα" στον άνδρα μου να είμαι έτοιμη για αναχώρηση όποτε μου το ζητήσει να πάμε κάπου.. ο μόνος όρος που μου έβαλε..

Όπως καταλαβαίνετε όλο αυτό το καιρό προετοιμάζω κάποια πράγματα για να βάλω μέσα όμως η ίωση και η δική μου και του εγγονού μου με πήγε πίσω αρκετά. Τώρα δεν σας τα δείχνω παρά λιγουλάκι..έτσι...μια σταλίτσα  θαμπή για να σας ανοίξω την όρεξη.
Μη νομίζετε ότι κάνω μεγάλα πράγματα..μία απλή μικρή γωνιά θα είναι πολλή μικρή πίσω από το σπίτι μου , στη γειτονιά μου. Είναι μία αστεία και παιχνιδιάρικη νότα για μένα οι λαμπάδες ...έχω να κάνω λαμπάδες για μαγαζί από το..1979-80..ναι..ναι..μη γελάτε.. Άρχισα να δουλεύω το 1978..άρχισα να ασχολούμαι μόνο με χονδρική από το 1981-82..γιαγιά είμαι..μερικές από εσάς δεν είχατε γεννηθεί! Όμως..όμως ..όπως βλέπετε..αγαπώ τη ζωή!

Έτσι λοιπόν ..όσο ο καιρός βρέχει και βρέχει..ο καιρός μας αυτές τις μέρες πέρασε με κάποια βολτίτσα στο καφέ της κόρης μας μετά στο μικρό μου εργαστήρι εγώ να φτιάχνω τα δικά μου και ο καλός μου  Δημήτρης τις πρώτες μαρμελάδες φράουλα για τα γλυκά της κόρης μας .

Απογοητεύτηκε από τις βροχές και ανέβασε τις φραουλιές του στο μπαλκόνι..έχω 30 φραουλιές στο μπαλκόνι!!!!

Η κληματαριά μας έβγαλε τα πρώτα φύλλα, βλέπετε τις σταγόνες της βροχής;

Η μέρα συννεφιασμένη..όπως και χθες. Κάνει λίγο ήλιο και σε λίγο ..βροχή ,λες ότι αλλάζει η εικόνα..

Η γειτόνισσα μας στο κτήμα μας είπε χθες ότι ήρθαν τα χελιδόνια στο μπαλκόνι της..δύο φωλιές.. Άνοιξη ακούω και Άνοιξη δεν βλέπω βρε παιδιά! Όμως ελπίζω..ελπίζω ότι όλα θα βρουν το δρόμο τους γρήγορα και θα χαρούμε όμορφες μέρες.
Λοιπόν σας είπα το ..μυστικό των ημερών μου και ησύχασα..το πήρε το ποτάμι ..που λέγαμε μικρά όταν ήμασταν στο σχολείο.. Αν δεν με βαριέστε σύντομα θα σας έχω και φωτογραφίες.. 
Αχτιδένια φιλάκια..όπως πάντα με αγάπη !