Επιτέλους ανοίγει!

Να πω καλημέρα..με το καφέ στο χέρι..με τα νεύρα κάγκελο με το καιρό που δεν λέει να σιάξει. Ο αέρας από χθες έχει πάρει κάθε τι από το μπαλκόνια που ήταν αφύλαχτο..Δεν θα το πιστέψετε μα είδα μία σφουγαρίστρα να ..ταξιδεύει και να προσγειώνεται στη πρασιά!
Τόσων χρονών γυναίκα πρώτη φορά βλέπω τόσο μεγάλο διάστημα τέτοιο καιρό, τέτοια εποχή. Δεν λέω..η Θεσσαλονίκη ήταν μαθημένη από το Βαρδάρη μα όχι από αυτό το..Σκωτσέζικο ντουζ που μας κάνει όλο αυτό το καιρό και η μου πείτε πάλι ότι γκρινιάζω γιατί..και..γκρινιάζω...μέχρι να δω τον ήλιο σε μόνιμη βάση.
 Ανοίγω κάθε πρωί τον υπολογιστή μου και βλέπω πρώτη σελίδα φάτσα κάρτα το ΜΕΤΕΟ των 4 ημερών με εναλλαγή ήλιο βροχή και μου.. .ανάβουν τα λαμπάκια !
Χθες την ημέρα μου  πέρασα με τον εγγονό μου , ο άνδρας μου κάτω βοηθούσε το γαμπρό μας με την..πέργκολα στο μαγαζί που ο αέρας την κουνούσε και ο.. Δήμος δεν αφήνει να είναι σταθερή( !) . 
Η κόρη μου έμεινε στο μαγαζί της μέχρι 3 ξημερώματα ετοίμαζε γλυκά και αλμυρά, σήμερα ανοίγουν πρώτη μέρα και θέλω σαν..τρελή να πάω να δω το αποτέλεσμα σε τελική μορφή ...
Όλη η οικογένεια πέρασε αυτό το καιρό μία μικρή αναταραχή και έπρεπε ο ένας να είναι δίπλα στον άλλο σαν μία γροθιά ενωμένη όπως εμείς οι γονείς οφείλουμε να ήμαστε δίπλα στα παιδιά μας. . Οπότε όπως καταλαβαίνετε..περιμένετε φωτογραφίες..
Ο καφές τελείωσε, το συνάχι μου ακόμα με τυρανάει και..μου τη ..δίνει ( άκου εκφράσεις ..θα έλεγε η συγχωρεμένη η μαμά μου!) 
Αχτιδένια φιλάκια!