Σήμερα θα σας τα πω σοβαρά..

Πολλά έχω να γράψω σήμερα..πολλά θέλω να εκφράσω ευχάριστα και στενάχωρα ίσως που συμβαίνουν γύρω μας...
Πριν λίγες μέρες μου έστειλα πολλοί μηνύματα για τη google που θα σταματήσει το bloging  με το γνωστό μέχρι τώρα τρόπο..
Σκέπτομαι ότι είμαι στα μπλογκ από το 2007..τόσα χρόνια , νομίζω από τις πιο παλιές.. Μπήκα χωρίς καν να το καταλάβω..μόνη μου..παίζοντας με το ιντερνέτ πρωτάρα στους υπολογιστές. Κάποιες από εσάς μου μάθατε πολλά, πως να βάζω εικόνες, πως να γράφω σχόλια, πως να επισκέπτομαι άλλα.. 
Σας γνώρισα, με γνωρίσατε,  με αγαπήσατε και σας αγάπησα..γίνατε οι δικοί μου άνθρωποι , σας άνοιξα το μπλοκόσπιτο μου και σε πολλές από, εσάς το σπίτι μου.. Από ότι έμαθα το Νοέμβριο θα πρέπει να μοιράζομαι το μπλοκόσπιτο μου μέσω face book κι αυτό δεν μπορώ να το δεχθώ γιατί είναι ένας χώρος που δεν κατάλαβα ποτέ, που δεν ένοιωσα "δικό μου", "σπίτι μου"και δεν μπορώ να μοιραστώ τις σκέψεις μου με τόσους πολλούς.. Οπότε μάλλον η κουβεντούλα μας θα είναι μέχρι το Νοέμβριο σε τέτοιο επίπεδο..μετά..μετά..θα γίνω η "aktida" σε ένα δικό μου σάιτ (δώρο της κόρης μου Ιωάννας)  όπου θα δείχνω τη δουλειά μου..το κέφι μου..τις ασχολίες μου .Βέβαια δεν είναι αυτά για μένα ( μεγάλη γυναίκα είμαι πια) και θα δούμε μέχρι πότε θα αντέξω τέτοια δεσμά.. Θα μου λείψετε..οπότε..θα με ανεχθείτε μέχρι τότε όπως με συνηθίσατε..μετά..βλέπουμε..

Λοιπόν πήρα χθες ένα βραβειάκι από μία φίλη την http://mammy-on-line.blogspot.gr/

Γιατί λέει είμαι από τις πρώτες bloggers που παρακολούθησε, με συγκίνησε και απαντώ κι εγώ στις ερωτήσεις αν και αποφεύγω ως γνωστό τα βραβεία.
 1. Ποια blogs επισκέπτεσαι συχνά;
Θα γελάσετε ίσως από την ..ελαφρότητα του τρόπου που διαλέγω..Επειδή οι φίλες μου πλέον είναι τόσες πολλές που δεν ξέρω ποια να πρωτοεπισκεπτώ το κάνω στη..τύχη!! Επισκέπτομαι τα blogs που διαβάζω δίπλα τις αναρτήσεις τους με το ..τίτλο του θέματος τους , αυτές που με επισκέπτονται και τελευταία έχω βρει τη λύση που με ευκολύνει .Γράφομαι στα μειλ τους και λαμβάνω στα δικά μου τις αναρτήσεις τους και μπαίνω από εκεί και γράφω σχόλια. Όταν δεν γράφω σημαίνει ή ότι βιάζομαι λόγω χρόνου ή ότι δεν μου ανοίγουν πολλές φορές τα σχόλια οπότε τα..ακούει η google από τα νεύρα μου!!!  
2. Γιατί δημιούργησα το blog μου;
  Ήταν μία δύσκολη περίοδος στη ζωή μου .Εκείνο το καιρό, είχα τη μητέρα μου στο κρεβάτι τυφλή και σχεδόν κατάκοιτη επί 11 χρόνια μέχρι το θάνατο της. Δούλευα στο μαγαζί μου χοντρική και λιανική, είχα τα εγγόνια μου, τον άνδρα μου, τα καθήκοντα μου στην φροντίδα της μάνας μου. Μελανχόλησα, είχα την ανάγκη να πάω σε ένα ταξίδι μα δεν πήγαινα παρά μόνο αν έβρισκα κάποια κατάλληλη γυναίκα να μου την κρατήσει για λίγες μέρες. Δύσκολο..ήθελε πεισματικά μόνο εμένα.. όπου και να πήγαινα ήμουν με το ρολόι στο χέρι..μόνο δύο ώρες..Ο άνδρας μου με ήθελε κοντά του, η δουλειά μου με ήθελε επάνω της..όλοι ήθελαν από μένα κι εγώ κράταγα μέσα μου τις σκέψεις μου ..για μένα..και το χαμόγελο για την οικογένεια και τους πελάτες μου.
Έτσι ξαφνικά μετά από μία έκθεση στη Θράκη γνώρισα και μπήκα στο κόσμο των υπολογιστών κόντρα στα ..γέλια των δικών μου. Μόνη μου, έτσι ξαφνικά..πήγα σε μία σχολή 4 μήνες..Πήρα υπολογιστή, ανακάλυψα το διαδίκτυο ,βρήκα μία παρέα τις  ώρες που έδιωχνα πιεστικά τον άνδρα μου να βγει με φίλους γιατί εγώ έπρεπε να μείνω σπίτι και δεν ήθελα να κλειστεί μαζί μου. 
Κάποια στιγμή έπεσα σε ένα μπλοκ που έχει κλείσει πλέον ..η Χελωνίτσα..ήμαστε πλέον φίλες στο face book ,είμαι περίεργη από φύση μου.. Μπήκα στο κόσμο των μπλοκ, με θάμπωσε, τον αγάπησα από τη πρώτη στιγμή, έψαξα μόνη μου, έκανα μπλοκ ..όλα μετά πήραν το δρόμο τους..Έγιναν οι φίλοι μου.. μέρος της καθημερινότητας μου.Μέσα από εσάς έχω αποκτήσει φίλες καρδιάς.."κολλητές" όπως λένε οι νέοι!
 3. Ποιά είναι τα αγαπημένα σου θέματα;
Τα πάντα, είπα..είμαι περίεργη από τη φύση μου..Λατρεύω τις κατασκευές και θαυμάζω τις ιδέες των νέων κοριτσιών που δημιουργούν θαύματα κάθε μέρα.. 4. Ποια λέξη χρησιμοποιείς πάντα στο blog;
"Λατρεύω", "Αγαπώ", "Αχτιδένια φιλιά", "Σας ζαλίζω;".

Πρέπει να χαρίσω το βραβείο σε άλλα μπλοκ..δεν ξέρω ποιες άλλες το πήραν..οπότε προσκαλώ τις νεότερες, τις νέες μπλόγκερς που με παρακολουθούν να το δεχθούν και να απαντήσουν!

Τώρα ας πάω και σε κάτι που απασχολεί όλο το κόσμο αυτό το καιρό αλλά θα στηριχθώ στο σχόλιο μίας φίλης που απάντησα στη προηγούμενη ανάρτηση μου ( ανάρτηση εγώ;..λέμε τώρα!). Η φίλη ήταν Κύπρια και με ευχαρίστησε για τη φράση μου για το θέμα της Κύπρου λέγοντας ότι όλα τα μπλοκ ασχολούνται με ένα σωρό άλλα αδιάφορα θέματα..
Θα πω λοιπόν και από εδώ στη φίλη και σε όλες τις αγαπημένες δικές μου φίλες Κύπριες ότι όλες-οι εμείς ήμαστε μέρος μιας κοινωνίας που εδώ και αρκετό καιρό περνάμε από ένα "λούκι" πρωτόγνωρο .Δυσκολευόμαστε, παλεύουμε μέσα στην δοκιμαζόμενη οικογένεια μας , μοιραζόμαστε ή κρύβουμε τις στενοχώριες μας..Μέσα σε ΜΑΣ υπάρχουν άπειρες άνεργες, δοκιμαζόμενες, απολυμένες, απελπισμένες, διπλώματα σε ..κορνίζα! 
 Τα μπλογκ, οι αναρτήσεις είναι για όλες αυτές , για μας ,ένας τρόπος ΑΜΥΝΑΣ  απέναντι σε όσα μας μαυρίζουν καθημερινά.Η δημιουργία και η φιλανθρωπική διάθεση που υπάρχει μέσα από τα έργα μας είναι η λύση μας, το καταφύγιο μας..
Σας νοιώθουμε φίλες μας, σας πονάμε περισσότερο από όλους γιατί εμείς ήμαστε ΜΕΣΑ στο πηγάδι που μας έριξαν και σε αυτό που δυστυχώς πάνε να σας ρίξουν. Δεν αδιαφορούμε, απλά αμυνόμαστε όπως μόνο εμείς ξέρουμε για να μη χάσουμε το κυριότερο ..τη ψυχή και την ηρεμία που αντλούμε από το χώρο αυτό.
Κύπριες φίλες μας..θα πω κάτι το τετριμμένο για μένα πια που το λέω συχνά στον εαυτό μου στις δυσκολίες:  Όλα περνούν ..και τα καλά και τα κακά στη ζωή..όλα έχουν την αρχή και το τέλος τους αρκεί εμείς στη ..διαδρομή να βρούμε τη δύναμη να σταθούμε όρθιοι. Κι αυτό..θα περάσει με τη βοήθεια του Θεού κάποια στιγμή, κανένα μαύρο σύννεφο δεν μπορεί να κρύψει για πάντα τον ήλιο..
Αχτιδένια φιλάκια..όπως πάντα..από ψυχής.