Bολταρίζοντας στη Μοδιάνο ..

Βγήκε ο ήλιος στη πόλη μας σήμερα..και χαμογέλασε η ψυχή μας..
- Σήκω να σε πάω βόλτα μου είπε ο καλός μου..θα σε πω στη κόρη σου στην αγορά να δεις το μαγαζί που ετοιμάζει!
Ως γνωστό φίλοι μου η κόρη μου η Ιωάννα ετοιμάζει με τον άνδρα της ένα ξεκίνημα στη ζωή τους μεγάλο και τους εύχομαι ότι καλύτερο. Στο Μουδιάνο λοιπόν , δίπλα στο γνωστό Κοσμά με τη λιχούδικη πραγμάτεια του η κόρη μου ανοίγει καφέ ζαχαροπλαστείο  με συνταγές γκουρμέ και συγχρόνως ιστοσελίδα για κέτεριγκ κτλ.. Αυτές τις μέρες θα αρχίσω τη χειροποίητη ταμπέλα της που ελπίζω να της φέρει τύχη αφού κάθε πινελιά της θα είναι μία ..ευχή!
Πήγαμε λοιπόν με το Σμαρτάκι που έχει γίνει τελικά το μοναδικό μας αμάξι αφού..μπαίνει,τρυπώνει και παρκάρει  παντού . Φθάσαμε λοιπόν στο  κέντρο της αγοράς και χάρηκα το μαγαζί που το είδα ακόμα σε κατάσταση χάους και έπαθα λιγάκι σοκ γιατί εγώ προσωπικά δεν είμαι για τέτοια..έμαθα να τα βλέπω τελειωμένα από το Δημήτρη μου. Όμως λένε γελώντας και οι δύο  ότι τέλος του μήνα θα είναι έτοιμο..τι να πω!!!!
 Όλη η παρέα από φίλους τους μας κάλεσαν για καφέ και πήγαμε κι εμείς..αφού μας τραβούσανε με αγάπη. Είναι όμορφο ξέρετε να νιώθεις ότι σε αυτή την ηλικία τα νέα παιδιά σε θέλουν παρέα.
Εδώ όμως ήταν η έκπληξη.. ένα καφέ στο 2ο όροφο που ανήκει στη συγγραφέα Ζώγια Μεταλλικιώτη . Ένα γλυκό και σοφιστικέ περιβάλλον για όλα τα γούστα και τις ηλικίες, μια γωνιά για βιβλιόφιλους, άλλη για συζητητές, άλλη για καπνιστές..όλες "παντρεμένες "μαζί σε ένα όμορφο περιβάλλον με χρώματα παλιάς γκραβούρας.

Με πλησίασε και μου ζήτησε να πάρει αγκαλιά τη Κλώντη μου..τότε έμαθα από τη κόρη μου που είναι θαμώνας αυτού του καφέ ότι είναι συγγραφέας και ότι έγραψε το βιβλίο αυτό.

Της ζήτησα μία φωτογραφία κρατώντας το βιβλίο της και τη Κλώντη που παραδόξως κάθισε για τόση ώρα ήσυχη στην αγκαλιά της. Ηταν ένα πολύ ευγενικό άτομο , την αποχαιρέτησα και όταν γύρισα σπίτι έμαθα από τη κόρη μου ότι μου χάρισε με ιδιόχειρη αφιέρωση το βιβλίο της.
 Βέβαια θα την ευχαριστήσω σίγουρα προσωπικά (μια που τώρα θα είμαι κατά κάποιο τρόπο κοντά ) με ένα δικό μου έργο γιατί είδα ότι η αγάπη της για τη Τέχνη απλώνεται και στη Ζωγραφική.

Στο καφέ της λοιπόν περάσαμε μια ωρίτσα διασκεδαστική με τα νέα παιδιά..συνάδελφοι της κόρης μου από τη Σχολή, γελάσαμε, σχολιάσαμε, ακούγαμε  σχέδια και όνειρα..

Με την γνωστή Stroumfita

Η κόρη μου και ο..Σοκολατένιος που τον υπεραγαπώ, τον θεωρώ μέλος της οικογένειας  και το ξέρει!

Κοιτάξτε τι καφέδες πίνει η νεολαία σήμερα..που ο δικός μου ο σκέτος δίπλα!! Και δια του λόγου το αληθές!

Ρεζίλι θα την κάνω τη κόρη μου! Βάφει τα νύχια της μέσα στο καφέ!!!

Και κάποιον άλλο θα κάνω ρεζίλι..που ανήκει στον ανδρικό πληθυσμό !!!!!

ΑΔΙΟΡΘΩΤΟΣ..ΑΔΙΟΡΘΩΤΟΣ!!!!!!!!!!

Φεύγοντας χαζέψαμε την Αριστοτέλους..ήλιος μα πολύ κρύο φίλοι μου..πάγωσα..σπίτι του λέω..σπίτι! 
Ψήσαμε σαρδέλες στη πλάκα και τις φάγαμε παρέα με..μπρόκολα που τώρα τελευταία μου έχουν γίνει μία εμμονή στη διατροφή μου και από ένα όπως πάντα ποτηράκι ένα ουζάκι έτσι για τη μυρωδιά του.
Ο ήλιος "μαζεύτηκε "στο σπίτι του, η μουντάδα γύρισε μα σίγουρα αύριο θα είναι μία πάλι φωτεινή μέρα κι αυτό με κάνει να αισθάνομαι όμορφα καθώς προσπαθώ να τελειώσω επιτέλους αυτή την Αγιογραφία της Αγίας Αναστασίας που παιδεύω το τελευταίο καιρό.
Αχτιδένια φιλάκια φίλοι μου και ένα φωτεινό και όμορφο ΣΚ σας εύχομαι.