Σήμερα βγήκε ήλιος..και φώτισε τα πάντα..σύντομη η ζεστασιά του αν και σχεδόν ανύπαρκτη αφού το κρύο ..παράξενο..υπήρχε και ας μη το φανταζόσουν..
Χθες πρόσεχα το μικρό εγγονό μου που ήταν αρρωστούλης..έκανα το..λάθος να του δείξω πως φτιάχνουν το..κολάζ..του έδωσα ένα μεγάλο χαρτόνι..εφημερίδες, περιοδικά, διαφημιστικά..κόλλα και ψαλίδι..Του έστρωσα ένα μεγάλο τραπεζομάντιλο στο πάτωμα του εργαστηρίου μου κι εγώ δούλευα την Αγιογραφία της Αγ. Αναστασίας που σας έλεγα..
Του μιλούσα ..του τραγουδούσα ... μια ωραία πεταλούδα..περνά περνά η μέλισσα...αχ! κουνελάκι κουνελάκι...με τη πλάτη γυρισμένη ..Όταν άκουσα τη φωνή του να λέει:
- Τελείωσα γιαγιά.....
Γύρισα και..Το κολάζ ..είχε προχωρήσει στο καναπέ..στο νέο μου γραφείο..στο τοίχο..στο πάτωμα... Μη νομίζετε ότι φώναζα..μπα!..είμαι ήρεμη σε τέτοια..μα γι' αυτό είναι τα παιδιά..και για κάτι τέτοια είναι οι γιαγιάδες...
Μετά φτιάξαμε κουλουράκια..εκείνος δηλαδή..Του έβαλα ποδιά..του έδωσα λεκάνη, τον ανέβαζα σε καρέκλα και του έδειχνα απλά τα υλικά..
-Ρίξε κι άλλο αλεύρι γιαγιά!!!
Του έδωσα ένα κουπ να τα κόψει..τον βοήθησα λιγάκι..τα χεράκια του ήταν μικρά για να στρώνουν τη ζύμη..Τα ψήσαμε..και μετά τα μασουλούσαμε μαζί...
-Υπέροχα τα έκανες Δημητράκη μου!
-Μαζί τα κάναμε γιαγιά..
Κάποια στιγμή έκανε πυρετό..το πήρα αγκαλιά..του έδωσα φάρμακο, του έτριψα τη πλατίτσα με βιξ και τον έσφιξα δυνατά επάνω μου λέγοντας του για τη παιδική χαρά που θα του φτιάξει ο παππούς στο κτήμα..
Για το κουνελάκι που θα έχει κόκκινη κορδέλα..για το δένδρο που θα μεγαλώσει και θα σκαρφαλώνει..για τα πουλάκια που θα ταΐζει..για τις ντομάτες που θα τρώει και που ξέρω ότι λατρεύει..
Σκέφτηκα τις κόρες μου όταν τις κρατούσα αγκαλιά..λες και γύρισε μία σελίδα..με τις ίδιες εικόνες..τις ίδιες λέξεις..μόνο που το γύρισμα της κράτησε χρόνια και στη λέξη "παππούς" έγραφε: Μπαμπάς..
Μου έσιαξε τη διάθεση..όλη αυτή η γλύκα ομαλύνει κάθε δυσκολία..κάθε άγχος..
Σήμερα λοιπόν..βγήκε ο ήλιος..και που αλλού θα με πήγαινε ο καλός μου;.. Όχι που δεν θα μαντεύετε..στο κτήμα..να βάλει στηρίγματα στις ..αόρατες σχεδόν λεπτές ελίτσες μας..
Όταν το κοιτούσα αναρωτιόμουνα πως είναι δυνατόν να είναι 103 όλα αυτά τα λεπτά δενδράκια..πως θα μεγαλώσουν..πως θα βγάλουν φύλλα και καρπούς..
Είναι ευτυχισμένος..του αρέσει..κι εγώ είμαι ευτυχισμένη που αισθάνεται έτσι..
Η Κλώντη ..αγρότισσα ..με μπλε συνολάκι αδιάβροχο για την υγρασία..ροζ φιογκάκι.. ξέρω..θα μου ρίξετε καμία παντόφλα τώρα!!!!!
Γυρίσαμε τρέχοντας να προλάβουμε το κτηνίατρο για τα εμβόλια της χρονιάς..και μετά σπίτι..φαγητό γρήγορο μα λατρεμένο για μένα..Κοτόπουλο σνίτσελ με μανιτάρια..( 'Οποια μου κάνει το τραπέζι ..να το έχει στα υπόψιν..)
Πρώτα όμως μία στάση στα αγαπημένα 8 αδέσποτα στο Χορτιάτη..τους είχα ετοιμάσει ένα τεράστιο τάπερ με φαγητό..
Απόγευμα έστειλα τον άνδρα μου στις κόρες μας κι εγώ χώθηκα στο εργαστήρι.. αντί να πιάσω τα πινέλα..έπιασα τα τενεκεδάκια και τα μπουκάλια μου..
Η ευτυχία και η ευχαρίστηση της ύπαρξης μας φίλοι μου είναι κάτι το υποκειμενικό..κι εγώ με όλα αυτά τα απλά..είμαι ευτυχής..
Όμως σαν άνθρωπος, κουβαλώ κάθε μέρα μαζί μου τα άγχη που μας κερνούν οι μεταβολές της ζωής μας..όμως χαμογελάμε ..και ελπίζουμε να είναι όσοι αγαπάμε πάντα δίπλα μας , υγιή και ευτυχισμένοι..
Αύριο έχω πάλι μπέιμπι σίτγκ με το μικρό..Λέω να του δείξω..ψηφιδωτό!!!!!!
Τώρα που το θυμήθηκα ..έτσι για να σκάσει το γέλιο στο χειλάκι σας.... Ο άνδρας μου περιμένει ΦΕΤΟΣ να δει καρπό από ΑΥΤΑ ..τα δενδράκια!!!!! Σκέπτομαι να του "κολλήσω καρπούς να τους βλέπει..
Αχτιδένια φιλάκια φίλοι μου ..και απλά..ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
Χθες πρόσεχα το μικρό εγγονό μου που ήταν αρρωστούλης..έκανα το..λάθος να του δείξω πως φτιάχνουν το..κολάζ..του έδωσα ένα μεγάλο χαρτόνι..εφημερίδες, περιοδικά, διαφημιστικά..κόλλα και ψαλίδι..Του έστρωσα ένα μεγάλο τραπεζομάντιλο στο πάτωμα του εργαστηρίου μου κι εγώ δούλευα την Αγιογραφία της Αγ. Αναστασίας που σας έλεγα..
Του μιλούσα ..του τραγουδούσα ... μια ωραία πεταλούδα..περνά περνά η μέλισσα...αχ! κουνελάκι κουνελάκι...με τη πλάτη γυρισμένη ..Όταν άκουσα τη φωνή του να λέει:
- Τελείωσα γιαγιά.....
Γύρισα και..Το κολάζ ..είχε προχωρήσει στο καναπέ..στο νέο μου γραφείο..στο τοίχο..στο πάτωμα... Μη νομίζετε ότι φώναζα..μπα!..είμαι ήρεμη σε τέτοια..μα γι' αυτό είναι τα παιδιά..και για κάτι τέτοια είναι οι γιαγιάδες...
Μετά φτιάξαμε κουλουράκια..εκείνος δηλαδή..Του έβαλα ποδιά..του έδωσα λεκάνη, τον ανέβαζα σε καρέκλα και του έδειχνα απλά τα υλικά..
-Ρίξε κι άλλο αλεύρι γιαγιά!!!
Του έδωσα ένα κουπ να τα κόψει..τον βοήθησα λιγάκι..τα χεράκια του ήταν μικρά για να στρώνουν τη ζύμη..Τα ψήσαμε..και μετά τα μασουλούσαμε μαζί...
-Υπέροχα τα έκανες Δημητράκη μου!
-Μαζί τα κάναμε γιαγιά..
Κάποια στιγμή έκανε πυρετό..το πήρα αγκαλιά..του έδωσα φάρμακο, του έτριψα τη πλατίτσα με βιξ και τον έσφιξα δυνατά επάνω μου λέγοντας του για τη παιδική χαρά που θα του φτιάξει ο παππούς στο κτήμα..
Για το κουνελάκι που θα έχει κόκκινη κορδέλα..για το δένδρο που θα μεγαλώσει και θα σκαρφαλώνει..για τα πουλάκια που θα ταΐζει..για τις ντομάτες που θα τρώει και που ξέρω ότι λατρεύει..
Σκέφτηκα τις κόρες μου όταν τις κρατούσα αγκαλιά..λες και γύρισε μία σελίδα..με τις ίδιες εικόνες..τις ίδιες λέξεις..μόνο που το γύρισμα της κράτησε χρόνια και στη λέξη "παππούς" έγραφε: Μπαμπάς..
Μου έσιαξε τη διάθεση..όλη αυτή η γλύκα ομαλύνει κάθε δυσκολία..κάθε άγχος..
Σήμερα λοιπόν..βγήκε ο ήλιος..και που αλλού θα με πήγαινε ο καλός μου;.. Όχι που δεν θα μαντεύετε..στο κτήμα..να βάλει στηρίγματα στις ..αόρατες σχεδόν λεπτές ελίτσες μας..
Όταν το κοιτούσα αναρωτιόμουνα πως είναι δυνατόν να είναι 103 όλα αυτά τα λεπτά δενδράκια..πως θα μεγαλώσουν..πως θα βγάλουν φύλλα και καρπούς..
Είναι ευτυχισμένος..του αρέσει..κι εγώ είμαι ευτυχισμένη που αισθάνεται έτσι..
Η Κλώντη ..αγρότισσα ..με μπλε συνολάκι αδιάβροχο για την υγρασία..ροζ φιογκάκι.. ξέρω..θα μου ρίξετε καμία παντόφλα τώρα!!!!!
Γυρίσαμε τρέχοντας να προλάβουμε το κτηνίατρο για τα εμβόλια της χρονιάς..και μετά σπίτι..φαγητό γρήγορο μα λατρεμένο για μένα..Κοτόπουλο σνίτσελ με μανιτάρια..( 'Οποια μου κάνει το τραπέζι ..να το έχει στα υπόψιν..)
Πρώτα όμως μία στάση στα αγαπημένα 8 αδέσποτα στο Χορτιάτη..τους είχα ετοιμάσει ένα τεράστιο τάπερ με φαγητό..
Απόγευμα έστειλα τον άνδρα μου στις κόρες μας κι εγώ χώθηκα στο εργαστήρι.. αντί να πιάσω τα πινέλα..έπιασα τα τενεκεδάκια και τα μπουκάλια μου..
Η ευτυχία και η ευχαρίστηση της ύπαρξης μας φίλοι μου είναι κάτι το υποκειμενικό..κι εγώ με όλα αυτά τα απλά..είμαι ευτυχής..
Όμως σαν άνθρωπος, κουβαλώ κάθε μέρα μαζί μου τα άγχη που μας κερνούν οι μεταβολές της ζωής μας..όμως χαμογελάμε ..και ελπίζουμε να είναι όσοι αγαπάμε πάντα δίπλα μας , υγιή και ευτυχισμένοι..
Αύριο έχω πάλι μπέιμπι σίτγκ με το μικρό..Λέω να του δείξω..ψηφιδωτό!!!!!!
Τώρα που το θυμήθηκα ..έτσι για να σκάσει το γέλιο στο χειλάκι σας.... Ο άνδρας μου περιμένει ΦΕΤΟΣ να δει καρπό από ΑΥΤΑ ..τα δενδράκια!!!!! Σκέπτομαι να του "κολλήσω καρπούς να τους βλέπει..
Αχτιδένια φιλάκια φίλοι μου ..και απλά..ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
18 σχόλια:
@αχτίδα,αχ τι όμορφο που θα γίνει το κτήμα μανούλα μου!!καλά ο ντάντης μου...φαντάζομαι χαρά!!!!το κλωντούλι είναι κουκλί!!!!θα τα πούμε το σ/κ θα μιλήσουμε.τρέχω συνέχεια...
Κάποιο άτακτο αγόρι έδενε με κλωστές ντομάτες από τη λαϊκή στις ντοματιές που φύτεψε στο μπαλκόνι, για να σκάσει τη γειτόνισσα....!!!
Ήρθε ο καιρός να του το ξεπληρώσουμε;
Αμέτρητα φιλάκια και μια τεράστια αγκαλιά!
Καλημερούδια.
Κόλλα και ψαλίδι σε παιδί;;; Ποτέ! Πάνε τα καρεδάκια!!! χεχεχε!
Αυτές τις μέρες έχει παγωνιά αλλά ήλιο μετά όλη μέρα! Πανέμορφα είναι!
Καλημέρα!!
Καλά να περάσετε και σήμερα!!!
Μια γλυκιά και ηλιόλουστη καλημέρα Αχτίδα μου!!! Περαστικούλια στον μικρό! Υπέροχο το κτήμα και Κλωντι μια γλυκά! Φιλάκια πολλά <3
Καλημερα!Τι ωραια να μοιραζεσαι τις στιγμες σουοποιες κιαν ειναι αυτες.Ειναι σαν να τα λεμε απο κοντα .Μην σταματας ουτε να το σκεφτεσαι.Το κτημα σας πανεμορφο και το μανεκεν Κλωντη απαιχτο.Αχτιδα μου να εισαι καλα και ολος ο κοσμος...ΦΙΛΑΚΙΑ!!
Καλημέρα!Δεν διευκρινήστηκε που πρέπει να σταματήσει το κολάζ. Οσο για τις ελιές μεγαλώνουν πολύ γρηγορα. Απο κουκούτσια φυτρωσαν δυο στο απεναντι οικοπεδο.Δεν τις ποτισαμε ποτε, μονο καποια στιγμη ριξαμε λιγο χωμα. Τωρα ειναι μεγαλες και δεν είναι ουτε 3 χρονια.Συντομα θα ξεπεταχτουν και οι δικιές σας.Φιλάκαι.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ...ΟΛΗ ΜΕΡΑ! ΦΙΛΑΚΙΑ.
Αχτίδα, το παιδί είναι άξιο εγγόνι της γιαγιάς και του παππού!!! Δραστήριο και δημιουργικό. Τον φαντάζομαι όταν μεγαλώσει λίγο ακόμη, να βοηθά τον παππού στο κτήμα. Τότε, θα έχουν αρχίσει να βγάζουν καρπούς τα δενδράκια και θα είναι διπλή η χαρά, για τον κ. Δημήτρη. Ένα....σκαλιστηράκι για το Κλωντίνι χρειάζεστε, για να γίνει και αυτή..αγρότισσα!! Πάντως στην φωτογραφία φαίνεται να βρίσκεται στο στοιχείο της, όταν είναι στο κτήμα.
Καλή σου ημέρα.
φοβερη σουπερ γιαγια!τα καλυτερα χρονια του εγγονου σου ειναι αυτα αχτιδα και ευτυχως το ξερεις το καταλαβαινεις και το κανεις πραξη!σε χαιρομαι!οσο για το κτημα φετος ζωγραφησε καρπους του χρονου ομως....πολλα φιλακια βασω λαρισα
Πως να μην είσαι ευτυχισμένη καλή μου αχτιδούλα..!!!
Μακάρι όλοι να είχαν το δικό σου "μέτρο" στη ζωή τους :)
Πολλά φιλιά
Καλημέρα
Από πού να αρχίσω και τι να πρωτοσχολιάσω. Το κολάζ του εγγονού (που πιστεύω θα το κρατήσεις και θα το κρεμάσεις κάπου σαν περήφανη "γιαγιά" να το δουνόλοι το έργο του΄) υπέροχο και μοναδικό! Τα κουλουράκια που φτιάξατε παρεούλα, νοστιμότατα φαντάζομαι!
Μαρέσει αυτή η ιδέα σου να κολλήσεις καρπούς στα δέντρα σας για να χαρεί ο αγαπημένος σου!
Καλά για τις κατασκευές σου ταχουμε πει, δημιουργείς έργα τέχνης ακόμα και στα άδεια τενεκεδάκια!΄
Και τελικά αυτή δεν είναι η ευτυχία μας? Οι μικρές καθημερινές ευτυχισμένες στιγμές μας!
Να είσαι πάντα χαρούμενη και να έχεις καθημερινά πολλές μικρές κα μεγάλες ευτυχισμένες στιγμές!
ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΩ ΜΑ ΕΊΜΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΓΓΟΝΟ ΜΟΥ ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΕΧΩ...ΑΓΩΝΑ ΣΗΜΕΡΑΑΑΑΑ!
Είναι πανέμορφα όλα
Φιλάκια ...
Πολλή ζεστασιά , τρυφερές στιγμές και όμορφες εικόνες στο μπλοκάκι σου.Μία ανάρτηση γεμάτη αχτίδες.
Πρώτα πρώτα, περαστικά στον μικρούλη! Να γίνει γρήγορα καλά (και να φτιάξει περισσότερα κολάζ, τώρα που πήρε το... κολάι!)
Δεν ξέρω αν θα προφτάσουν να κάνουν καρπούς τα δεντράκια σας, αλλά θυμάμαι ένα δικό μας δεντράκι κάποτε που, ήταν μια σταλίτσα... ένα κλωναράκι αδύνατο... και μας είχε δώσει καρπό! (Ήμουν πολύ μικρή, δεν θυμάμαι, νομίζω βερικοκιά ήταν...) Επομένως... ίσως να μην χρειαστεί να κολλήσεις καρπούς για να ευχαριστήσεις τον αγαπημένο σου! ♡
Η Κλώντη... σταρ (δείχνει να ξέρει πόσο της πάνε τα ρούχα της!!!)
Πανέμορφες οι δημιουργίες σου (τι ωραίο χρώμα, τα τριανταφυλλάκια!)
Φιλάκια πολλά! ❀~✿
Πωπω! Φανταζομαι το Δημητρακη με το κολαζ κι εσενα να σου ερχεται το εγκεφαλικο αλλα να θες και να τον φας που ειναι γλυκας!!!
Παντα τετοια!
Όμορφες στιγμές πέρασες Αχτίδα μου με τον εγγονό και στο κτήμα !Περαστικά του και με τη φροντίδα της μαμάς και της γιαγιάς θα γίνει περδίκι. Αν είδα καλά οι ελίτσες πρέπει να είναι τουλάχιστον 3 ετών !και ναι του χρόνου θα έχουν και ελίτσες !!Καλό βράδυ !
Καλημέρα!!!Οι εικόνες με θύμισαν τη δική μου μαμά με το γιο μου.Έτσι και το παιδί μου εκφράζεται ελεύθερα στη γιαγιά χωρίς να ακούει γκρίνιες...τελικά παντού συμβαίνει αυτό!Να χαίρεστε τα εγγόνια σας!
Δημοσίευση σχολίου