Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2012

Για ένα βιβλίο και... ένα φίλο μπλογκερ!



Τώρα που πια σπίτι μου ήρεμα και με πολύ ευγνωμοσύνη σκέπτομαι μία μία τις μέρες των δυσκολιών μου , δεν μπορώ παρά να θυμηθώ και να ευχαριστήσω με το δικό μου τρόπο ένα.. φίλο ( ας μου επιτρέψει να τον αποκαλέσω έτσι)..ένα φίλο μπλογκερ τον ιατρό Aντώνη Παπαγιάννη που ήταν ο πρώτος που ήρθε δίπλα μου στον Αγ.Λουκά όταν πήγα να χειρουργηθώ. 
Το παράξενο ήταν ότι γνωριζόμαστε μέσα εδώ..στη μπλοκογειτονιά από καιρό, συμπτωματικά ήμαστε γείτονες στα σπίτια μας και όμως..δεν είχαμε συναντηθεί ποτέ.
Ήρθε δίπλα μου την παραμονή της εγχείρησης μου, γνωριστήκαμε λες και ξέραμε ο ένας τον άλλο χρόνια. Μου χάρισε το βιβλίο του αυτό που βλέπετε και πραγματικά μου έκανε το καλύτερο δώρο εκείνες τις ώρες.
 Μέσα στη τσάντα μου είχα ένα σωρό βιβλία μα εκείνο το άνοιξα μηχανικά ίσως από τη πρώτη στιγμή που με βάλανε να ξαπλώσω στο  κρεβάτι και ...βυθίστηκα σε κάτι που με κέντρισε το ενδιαφέρον ..στις δικές του σκέψεις  και απόψεις για όσα γίνονται γύρω μας.  ..
Ένα βιβλίο μικρό με χρονογραφήματα και μια συλλογή από διάφορες προσωπικές σκέψεις με σκωπτιστική πολλές φορές διάθεση όπως λέει ο ίδιος στο πρόλογο του. Έπιασα τον εαυτό μου να ξεχνά τον ορό στο χέρι μου, την αγωνία του αύριο, την ανθρώπινη πλευρά των στιγμών εκείνων.. Συμφώνησα σε πολλά, γέλασα με άλλα, πόνεσα με μερικά, μπήκα σε σκέψεις με άλλα...και κυρίως είδα με άλλο μάτι κάποια που δεν γνώριζα  όπως έπρεπε.
Εκείνη τη νύχτα διάβασα σχεδόν το μισό... και 3 μέρες μετά όταν συνήλθα από το πόνο κάθε μέρα με συντρόφευε και με έκανε να ξεχνιέμαι.  Ο γιατρός σύντροφος μπλογκερ Παπαγιάννης ερχότανε πρωί και μεσημέρι πριν φύγει και με χαιρετούσε, ρωτούσε πως πάω, με είδε όχι σαν Αχτίδα φωτεινή ..μα σαν μία απλή ασθενή, με την αγωνία, το ιδρωμένο μέτωπο, το σπασμένο από πόνους στην αρχή πρόσωπο μα πιστεύω να παραδεχθεί ότι δεν με είδε ποτέ χωρίς να του χαμογελάω..
Φίλε μου σας ευχαριστώ για τη παρουσία σας δίπλα μου, το βιβλίο σύντροφο μου, το δικό σας χαμόγελο και γενικά ότι γεμίζει ένα  "ευχαριστώ ψυχής" από μένα για σας.

27 σχόλια:

Λήμνος είπε...

Περαστικά σου! Όλα θα ξεχαστούν και θα σου μείνει ένα "φρέσκο" δυνατό καινούργιο πόδι! Παρακολούθησα όλη την πορεία της ανάρρωσής σου μέσα από τις αναρτήσεις σου! Μπορείς να θεωρείς τυχερό τον εαυτό σου, γιατί δεν έχουν πολλοί τη δυνατότητα μιας τόσο συστηματικής αποκατάστασης και φροντίδας!
Κατά σύμπτωση ο γιατρός Παπαγιάννης είναι αδελφός μου!
Σε χαιρετώ με τις καλύτερες ευχές μου. Νά 'σαι καλά! Είσαι πραγματικά μια φωτεινή αχτίδα μέσα στον κόσμο των blogs και όχι μόνο...

Ανώνυμος είπε...

@αχτίδα,ένα βιβλίο κ ειδικά από έναν ιδιαίτερο άνθρωπο όπως περιγράφεις μανούλα είναι ανεκτίμητο!!εύχομαι να ξεκουραστείς ..κ να γυρίσεις γρήγορα στις δραστηριότητές σου..που ξέρω ότι θα είναι ..ατελείωτες!!!σ'αγαπώ ,σε φιλώ..κ πάντα μου λείπετε!!

precious dreams είπε...

σιδερένια από καρδιάς αχτίδα μου.... όλα καλά από τώρα και μετά ... μπόρα ήταν πέρασε...να έχεις ένα όμορφο βράδυ....

KatrinArt είπε...

ΑΧΤΙΔΟΥΛΑ , ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΣΥΜΠΑΘΟΥΣΕ ΕΣΕΝΑ ...ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ BLOG ΣΟΥ!! ΦΙΛΙΑ ,ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ!!!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Λήμνος, μικρός ο κύκλος πολλές φορές, ο αδελφός σας είναι ένας θαυμάσιος άνθρωπος που εκτίμησα ιδιαίτερα..προσέξατε τη λέξη που έβαλα; .."εκτίμησα"..είναι ένα συναίσθημα πολύ σημαντικό για μένα.Σας ευχαριστώ που ήσασταν δίπλα μου έστω και αθόρυβα..Δώστε του τους χαιρετισμούς μου και την αγάπη μου.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Νεφέλη μου είμαι καλύτερα..το πρωί είχα πρόβλημα με την Πάρκινσον μα τώρα είμαι καλά..σουλατσάρω κι όλας μες στο σπίτι!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ precious dreams, πέρασε φίλε μου..πέρασε..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ katrin decoupage, να τέτοια μου λέτε και με ..κακομαθαίνετε..ευχαριστώ γλυκιά μου.

Memaria είπε...

Χαίρομαι που είσαι καλύτερα απόψε..!!
Και χαίρομαι που παντού συναντάς φίλους που εκτιμάς και σε εκτιμούν..
Φιλιά και καλό βράδυ!!

ΕΥΔΟΚΙΑ είπε...

Καλησπέρα Αχτίδα μου.
Υπάρχουν, ευτυχώς, και αυτοί οι άνθρωποι που αγωνιούν για τον συνάνθρωπό τους και σκύβουν επάνω τους φιλικά έτοιμοι να πουν έναν καλό λόγο, έναν λόγο παρηγοριάς, να δώσουν ένα απαλό και ζεστό χάδι που θα πάρει τον πόνο μακριά και το μόνο που θέλουν (χωρίς ποτέ να το ζητήσουν φυσικα) είναι ένα μικρό χαμόγελο, ένα γλυκό βλέμμα...
Κα όταν τον δουν στον ασθενή τους, τότε απομακρύνονται χαρούμενοι θεωρώντας ότι κατάφεραν να κάνουν για άλλη μια φορά ένα μικρό θαύμα!!!!
Καλό βράδυ γλυκιά μου Αχτίδα.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ me (maria, γειάσου γλυκιά μου σ' ευχαριστώ πολύ..είμαι καλύτερα..

Hfaistiwnas είπε...

Σήμερα είχα μια δύσκολη μέρα, αλλά όπως είπες, τι καλύτερο από τους φίλους.. :)

fantaizi είπε...

Γεωργια μου χαρηκα απιστευτα τωρα που μπηκα και ειδα οτι γυρισες στο σπιτι.Παλι μου κανει νερα ο υπολογιστης ο φορτηστης αυτη τη φορα καρτα στο κινητο γιοκ και λεω να τα πουμε επιτελους αυριο αν και βεβαια ποια ωρα θελεις εσυ.Σιδερενια απο δω και περα και παντα με υγεια!Πολλα πολλα φιλια!Στειλε μυνημα τη ωρα να σε παρω.Καληνυχτα!

Unknown είπε...

μικρός ο κόσμος τελικά-))))
και μπάωο στον μπλογκοφίλο σου,που σου συμπαραστέκεται!!!!
εύχομαι πάντα καλή ανάρρωη,και να γυρίσεις γρήγορα κεφάτη και όμορφη-)))
πολλά φιλιά και καλό βράδυ

Fanypap είπε...

Αχτιδούλα μου γλυκιά, χαίρομαι που ήδη σουλατσάρεις!!! Μπράβο στον γιατρό Παπαγιάννη, πολύ σημαντικό μια ενθάρυνση πριν το χειρουργείο, αλλά και το βιβλίο, όμορφη συντροφιά!!!φιλάκια γλυκούλα μου!!Γίνε γρήγορα καλά, για να σε δούμε...

Marina είπε...

Σιδερένια Αχτιδένια μου!!!
Χαίρομαι που γύρισες στο σπιτάκι σου, στο καταφύγιό σου, γερή και δυνατή!!! Γιατί είσαι και τα δυό και ας μη το νιώθεις...Εμείς όμως το είδαμε όλες αυτές τις μέρες!!!
Σ'είχα έγνοια όλες αυτές τις μέρες, σε σκεφτόμουν και προσευχόμουν να περάσουν όλα γρήγορα με το καλύτερο αποτέλεσμα!
Να'σαι καλά, να περιτριγυρίζεσαι πάντα από ανθρώπους που σε εκτιμούν και σ'αγαπούν!!!

Ανώνυμος είπε...

αχτιδενια μου μπραβο στον γιατρο και θελω να διαβασω το βιβλιο του θα μου αρεσει!πολλα φιλακια βασω λαρισα

Α. Παπαγιάννης είπε...

Αχτίδα, ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Είναι "προνόμιο" των γιατρών να γνωρίζουν ανθρώπους σε στιγμές δύσκολες. Μακάρι πιο συχνά το τελικό αποτέλεσμα να είναι αίσιο (όπως στη δική σου περίπτωση). Σε κάθε περίπτωση, να είμαστε ευγνώμονες στο Θεό για όσα μας επιτρέπει. Σιδερένια πάντα!

pisces είπε...

Σιδερενια Ατιδουλα!!!!!! παει περασε και αυτο!!!!!!Φιλακια πολλα!!!!

Nena είπε...

ΚΑΛΩΣ ΟΡΙΣΕΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΟ ΖΕΣΤΟ ΣΠΙΤΙΚΟ ΣΟΥ!!!
ΣΙΔΕΡΕΝΙΑ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ!!!
ΦΙΛΑΚΙΑ

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

Είδες πως περασαν οι μέρες και εισαι στο σπιτι σου γερή δυνατή...ενα μεγαλο μπραβο σε σένα πρωτα και σε όλους που σε βοήθησαν σ αυτή σου την προσπαθεια ..οσο για τον γιατρλο φιλο γειτονα ..υπάρχουνς στην ζωή μας αρκεί να τους ανακαλύψουμε...φιλακια και καλή δυναμη για το υπολυπο ... κοντευεις...

Pinelia είπε...

Περαστικά και σου εύχομαι ό,τι καλύτερο!Μπράβο σε σένα, στους γιατρούς, στην οικογένειά σου και στη σκυλίτσα σου!Φιλάκια!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ΕΥΔΟΚΙΑ μου καλημερα καλημέρα, η πετσετούλα σου με συνοδεύει ακόμα και εδώ στα πρωινά μου!

@ Hfaistiwnas φίλε μου τα είπαμε στο μέιλ, δύναμη στα δύσκολα πλέον από εδώ και πέρα στα νέα παοδιά.

@ fantaizi, εσένα σου χρωστάω δωράκι μη νομίζεις οτι το ξέχασα..σ' ευχαριστώ γλυκιά μου.

@ Christa Mavropoulou, φίλη μου είχα βάλει λάθος σύνδεσμο, τώρα είναι σωστός.Πάνε είναι ένας ιδιαίτερος άνθρωπος.

@ Φανή Παπ., Ζωγράφος, σήμερα έχω σκοπό να ..βγω και έξω το σουρτουκάκι!!!

@ Marina μου σ' ευχαριστώ γλυκιά μου για τις επισκέψεις και τα σχόλια σου .

@ Βάσω Λάρισα, είναι ένα αξιόλογο βιβλίο, θα σου το στείλω με τη πρώτη ευκαιρία.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Α. Παπαγιάννης, Γιατρέ μου εγώ σας ευχαριστώ, γνώρισα σε σάς αυτό ακριβώς που περίμενα..ένα αξιόλογο άτομο!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ pisces ευχαριστώ, ευχαριστώ φίλη μου!

@ Nena μου μόνο οι φίλες που γνώρισα εκεί θα μείνουν..σουλατσάρω κι όλας έστω και με δεκανίκι!!Ευχαριστώ!

@ Ρούλα - Σμαραγδένια, φίλη μου σου το ξαναλέω..η Παναγίτσα σου έγινε συντροφία μου εκείνες τις μέρες και εδώ που γύρισα την έχω δίπλα μου..

@ Pinelia ευχαριστώ, η Κλώντη δεν ξεκολλά από, δίπλα μου!

Σοφία είπε...

Σιδερένια, χίλιες φορές,
σε φιλώ !

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Σοφία μου σ' ευχαριστώ.