Κυριακή 7 Αυγούστου 2011

Στον μυθικό Όλυμπο παρέα με του Θεους του και τη βαριά σκιά της φήμης του!


Για αρχή.. θα σας πω με πολύ καημό ότι σε αυτό μου το ταξίδι ΞΕΧΑΣΑ..τη φωτογραφική μου μηχανή στο διάδρομο του σπιτιού μου και αφού έκλαψα μαύρο δάκρυ όταν το ανακάλυψα με παρηγόρησε ο γλυκός ξενοδόχος δίνοντας μου κάρτες από όποιο μέρος ήθελα!
Είπαμε με το Δημήτρη να πάμε κάπου διαφορετικά, να δούμε άλλες εικόνες, να περπατήσουμε σε άλλα δρομάκια έτσι λέγοντας ο καθένας μας από ένα προορισμό καταλήξαμε σε κάτι πιο ονειρώδες και μυθικό..ένα ταξίδι στον Όλυμπο! Βέβαια δεν ήταν πρώτη φορά που πηγαίναμε μα όχι σε αυτό το μέρος και σε αυτή τη τελική διαδρομή...Λιβάδι Ολύμπου...
Αφήσαμε το παππού μας στο σπίτι του και ξεκινήσαμε νωρίς με καλή διάθεση και ψιλοτραγουδώντας μαζί με την Χαρούλα αγαπησιάρικα τραγούδια. Συνήθως πάμε με το πάσο μας μα αυτή τη φορά βιαζόμαστε να φθάσουμε στο προορισμό μας..και έτσι πετούσε το αμάξι μας με ταχύτητες που λατρεύει ο δικός μου.
Κατερίνη..αναστενάζω και απολογούμαι από μέσα μου στη Χριστίνα και το Γιώτη που δεν τους πήρα ούτε ένα τηλέφωνο..Λιτόχωρο ..Σκοτίνα..Καρυά...Σκαμνιά..όλα όμορφα μέρη στα πόδια του μυθικού βουνού..Όλυμπε ..σου ερχόμαστε!
Αναμφίβολα το πιο γνωστό βουνό στην Ελλάδα με μυθική υπόσταση και γοητεία.. 
Κάθε χιλιόμετρο που ανεβαίνουμε με κάνει να αισθάνομαι σαν παραβιαστής μιας ονειρικής ιστορίας που κάποτε διάβαζα στα σχολικά βιβλία μου..Υπάρχουν πηγές και βρύσες καθώς και καθίσματα παντού διάσπαρτα για του λάτρεις της φύσης και της ορειβασία. Υπάρχουν όπως ρώτησα και έμαθα 5 καταφύγια , ο Σταυρός στα 900μ ήψος, Βρυσούλες 1800μ ( εδώ θα κάνω την..έξυπνη και θα δηλώσω με υπερηφάνεια οτι πριν..αμνημονεύτων χρόνων σαν Οδηγός Προσκοπισμού έμεινα μια νύχτα και πέρασα μαγευτικά..) , Σπήλιος Αγαπητός 2100μ ,Χρήστος Κάκαλος 2650 μ , και Γιόσος Αποστολίδης 2720μ (καλή ψυχή!!)
Φθάσαμε στο Λιβάδι..ένα υπέροχο παραδοσιακό μέρος , σε υψόμετρο 1200μ...μάθαμε ότι ήταν καταφύγιο των αρματωλών .Ρωτήσαμε για ξενώνες και μας είπαν ότι υπάρχουν τρεις σημαντικοί μα όλοι μας έδειξαν σιωπηλά τον ένα και μοναδικό..Λανάρι..και είχαν δίκιο..


Ένας υπέροχος παραδοσιακός ξενώνας, κάθε δωμάτιο έχει το δικό του όνομα και το δικό του ύφος και βέβαια στολισμό..Όλο; από ξύλο δουλεμένο στο χέρι , επιβλητικό και λίγο βαρύ για τα γούστα του Δημήτρη που αναμφίβολα αγαπά την εντελώς μοντέρνα επίπλωση και θέλει το χώρο του ανοιχτόχρωμο. Όμως δεν ..μουρμούρησε..μου έκανε το χατήρι να χαρεί μαζί μου την ατμόσφαιρα. Άλλωστε τις μόνες ώρες που μείναμε μέσα ήταν στο μπαλκονάκι, το πρωινό και την ώρα που κοιμηθήκαμε. Όταν μάλιστα είδε και κρεβάτι με κουρτίνα από πάνω...θυμήθηκε μου είπε το..μηχάνημα της Μαγνητικής που έκανε!!!


Μην αναρωτιέστε για τη Κλώντη..μαζί μας ήτανε ..πως την πέρασα στο ξενώνα; στη τσάντα της που σας έδειξα..( πήρα και ..ασορτί καπελάκι για μένα!) δεν την πήραν είδηση μα κι εκείνη φρόνιμη δεν έκανε αισθητή τη παρουσία της ούτε καν με ένα γαυγισματάκι....
Φθάσαμε σχετικά νωρίς, κάναμε τις βόλτες μας στα πλακόστρωτα δρομάκια του χωριού και ..γευτήκαμε ( ναιιιι! χωρίς τύψεις...δυστυχώς..) το κατσικάκι στη σούβλα του χωριού!


Ο ξενώνας διοργανώνει πολλές εκδηλώσεις , εκδρομές περιπάτους με άλογο, αναρριχήσεις, αναβάσεις, ορειβασίες..συνήθως το χειμώνα περισσότερες.
Ανακάλυψα με φρίκη ότι δεν μπορούσα καν να περπατήσω στα δρομάκια με ..πέδιλο και φιόγκους επάνω..( καλά δεν το σκέφτηκα η χαζή πριν φύγω;;;) . Κανένα πρόβλημα για τον άνδρα μου που μου έφερε σε μισή ώρα καινούργια σπορτέξ στο νούμερο μου και καλτσούλες ( ο γλυκούλης μου). 
Φανταστικοί οι περίπατοι μας στο δάσος, στα μονοπάτια και έβλεπα με ..ντροπή τους αμέτρητους φίλους του βουνού που με ένα μπαστούνι ανέβαιναν σαν κατσικάκια στο βουνό.. Εμείς με τη Κλώντη μόνο να μας προσπερνά καθόμασταν από βράχο σε βράχο, από στασίδι σε στασίδι.. 
Τελικά βρήκαμε ένα υπέροχο μέρος , αράξαμε κάτω από ένα δένδρο με νερό δίπλα μας και πιάσαμε τη κουβέντα κάνονας ότι σχέδιο μπορείτε να φανταστείτε έστω κι αν ξέρουμε ότι θα μείνουν τα περισσότερα..σχέδιο..
Μετά καθίσαμε αμίλητοι , ξαπλωμένοι και κοιτούσαμε το κομμάτι του ουρανού ανάμεσα στις φυλλωσιές..Νομίζω οτι ο Νεφεληγερέτας Ζευς μας έδειχνε τη ζηλιάρα Ήρα δίπλα του , σαν να είδα φευγαλαία την Άρτεμη με τη φαρέτρα της να κυνηγά ελάφια και τον παιχνιδιάρη Ερμή να μας κουνά το χέρι.. Μήπως η Αφροδίτη πάει να γοητεύσει τον Δημήτρη μου; ( καλέ δικός μου είναι..ψάξε αλλού..) , όχι ..μάλλον ο μικρός γιος της Έρωτας παραμονεύει κάποιο νεαρό ζευγαράκι.. Οι Δρυίδες και Νύμφες στήνουν χορό φίλοι μου και το τραγούδι του απόηχος από το πέρασμα τους δίπλα μας....


Ένα φανταστικό διήμερο φίλοι μου, σκύλιασα με τη φωτογραφική μου, έβγαλα με το κινητό μα..έχω χάσει το καλώδιο για τον υπολογιστή.. Και το πιο φοβερό; μόλις φθάσαμε πίσω σπίτι μου λέει ο ..χρυσός μου...: 
- Κορίτσι μου..την ξέχασες, είχαμε τη παλιά σου μηχανή στο ντουλαπάκι του αυτοκινήτου..
Ευτυχώς που μου το είπε όταν..φθάσαμε..γιατί θα τον άφηνα εκεί..στη κορφή του Ολύμπου..στα 1200 μέτρα.
Περάσαμε υπέροχα, υποσχεθήκαμε να το ξανακάνουμε σύντομα κι εγώ τρεχάτη ήρθα σε σας..να σας τα πω και να δηλώσω με φορτσάτη διάθεση ... οτι αρχίζει αύριο μια νέα εβδομάδα και σας εύχομαι να είναι τόσο καλή που να νοιώσετε όπως εγώ τώρα..

27 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

αχτιδουλλα μου πρεπει να ηταν υπεροχα!!!!Κριμα που δεν ειχες τη φωτογραφικη σου μια αλλη φορα φιλη μου ....καλα να περνατε οπου και νασαστε...φιλουθκια πολλα.ΕΙΡΗΝΗ Κ

elenilarisa είπε...

Αχτιιδα μου καλησπερα.Και εγω Σαβατοκυριακο καπου εκει εμουνα με τον ανδρα μου.Το χωριο της μαμας μου ειναι κατω απο το Λιβαδι και ειχαμε παει να κανουμε τραχανα.Που να ηξερα να ανηφοριζαμε για να ςας δουμε για λιγο!!!Φιλακια...

Thalassitsa είπε...

έχω φίλη από το Λιβάδι και είναι υπέροχα πραγματικά! Χαίρομαι που περάσατε όμορφα...μου λείψατε καλεεε, χιχι μακια μακια

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ΕΙΡΗΝΗ Κ, άστα..και είδαμε υπέροχα μέρη πίστεψε με..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ elenilarisa, τώρα αν σου πω οτι παραλίγο να σε πάρω τηλέφωνο θα το πιστέψεις; αχούυυυυ! έχασα το τραχανάααααα!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Thalassitsa εσύ πουλάκι μου που είσαι; φιλάκια πάω για ύπνο..

elenilarisa είπε...

Αν σου αρεσει μπορω να σου στειλω

Fanypap είπε...

Αχτίδα μου, μη μου πεις ότι είμασταν στο ίδιο μέρος; μόνο που εμείς πήγαμε στο Σταυρό, ενώ εσείς στο Λιβάδι.Σε πιστεύω ότι περάσατε υπέροχα, γιατί κι εμείς το ίδιο!!! ο Όλυμπος είναι μαγευτικός, σε όποιο σημείο του κι αν πας!!!φιλάκια και να περνάτε καλά!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Δεν σε πήρα στο τηλέφωνο γιατί νόμισα οτι είσαι στο εξοχικό σου και ο Δημήτρης βιαζότανε..μου αρέσει πολύ καθώς και οι γιουφκάδες με τυράκι!!!!!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Φανή Παπαγεωργίου, , καλάαα! ήμασταν όλες στον..Όλυμπο;

Ελευθερία είπε...

τι όμορφες περιγραφές!!!!! τι φανταστικά τοπία... που να μας είχες και φωτογραφίες... έκανα βόλτα μαζί σου στα σοκάκια και στο δάσος... επιστροφή στο χρόνο!!!
να περνάτε πάντα καλά!!!!!

Mary Ka είπε...

Ομορφα τα βουνά το καλομκάιρι, έτσι? Ηρεμείς από την πολυκοσμία της θάλασσας, δροσίζεσαι, βρίσκεσαι πιο κοντά στη φύση, ανανεώνεσαι...
Για το Λιβάδι ξεκινούν από την Αθήνα κάθε Σεπτέμβριο οι γονείς μου, μολις κλείσουν τις...καλοκαιρινές υποχρεώσεις τους (έχουν κι απ' αυτές).
Βρέθηκαν μια φορά, τους μάγεψε κι από τότε πάνε κάθε χρόνο.
Καλά να περνάτε.

Pepi είπε...

Καλώς σε βρήκα!! Να περνάς πάντα τόοοσο καλά !!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Ελευθερία μου γράφω ότι νοιώθω έστω και με λίγα λόγια, η ομορφιά δεν κλείνεται σε σελίδες..απλά την νοιώθεις..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Mary Ka μόλις γύρισα απο τα Φλογητά και τη Ποτίδαια..το παλιοσουρτούκι!!!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Pepi μου καλώς ήρθες γλυκιά μου στη παρέα μας, ετοίμασε κουλουράκια και καφέ για επίσκεψη αύριο το πρωί..μόλις γύρισα και είμαι ..πτώμα!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Αχτιδουλα μου πάντα έτσι όμορφα να περνάτε με τον Δημητρη σου!!!! Την επόμενη φορά όμως που θα περάσεις από τα μέρη μας και δεν μας τηλεφωνήσεις θα ........σε μαλώσω :-))
Πολλά πολλά φιλιά
Χριστίνα από Κατερίνη

Andie είπε...

Χαίρομαι τόσο πολυ όταν διαβάζω αναρτήσεις "ταξιδιάρικες" κι ακόμα περισσότερο χαίρομαι που περάσατε όμορφα! Οι εκδορμές δεν παύουν να είναι "ανάσες" που έχουμε ανάγκη! Να περνάτε πολύ πολύ όμορφα και το δικό μας το μυαλό να "φεύγει" μέσα από τις περιγραφές σου!
Τα φιλιά μου

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Χριστίνα από Κατερίνη, αχ! φιληνάδα μου πράγματι ένοιωσα τύψεις..μα την επόμενη φορά στα σίγουρα θα περάσω για καφεδάκι!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Andie μου ετοιμάσου..μάλλον αύριο φεύγω για Αλβανία να πάρω την βαπτισιμιά μου απο τα σύνορα..

marilia είπε...

Αυτά είναι!!!! Έχω ήδη γίνει μοβ από τη ζήλια μου! Κι εγώ θέλω βόλτα και μάλιστα σε τέτοια ενεργειακά μέρη! Γαμώ τις αποστάσεις μου!!! :(:(:(

Θα 'θελα περισσότερες πληροφορίες για την τελευταία φωτογραφία σου. Είναι ανθρώπινο δημιούργημα; Είναι επεξεργασμένη με φώτοσοπ κλπ; Γιατί αν είναι δημιούργημα αυτό της φύσης, πρέπει να αναθεωρήσουμε πολλά πράγματα. ;)

Τα φιλιά μου και να ομορφοπερνάτε!

Rena είπε...

Αχτιδα είχα πάει κι εγώ πριν τρία χρόνια και μαγεύτικα από την φυσική ομορφιά αυτών των χωριών αλλά και από τη συντήρηση τους!
Αυτό πάλι να ξεχνάμε τη μηχανή στα καλύτερα σκέτη αρρώστια!!!!

ΓΑΣΤΕΡΟΠΛΗΞ είπε...

η τέλεια απόδραση!
πραγματικά ονειρεμένη!!
ότι πρέπει για μένα την κουτσάβλα, στο τρίτο βήμα, πέφτω στην ισιάδα!!
μόνο για τα βουνά είμαι τώρα, ευτυχώς πρόλαβα και ξεσάλωσα πριν μείνω "ανάπηρη"!

πάντα όμορφα να περνάτε!!! και να τρώτε δίχως τύψεις!!!!....αυτό το κατσικάκι το ζήλεψα!!!!!

kiki είπε...

Τι εντυπωσιακό μέρος!
Κι εγώ θα έκλαιγα με μαύρο δάκρυ χωρίς μηχανή!!!

apinkdreamer είπε...

αχτιδουλιτσα μου το ημερολογιο ερχεται με κουριερ μαλλον acs!
εχε το νου σου και ειδοποιησε με μολις το λαβεις!!! φιλια!!!

Rena Christodoulou είπε...

ΤΙ ΩΡΑΙΑ ΕΚΔΡΟΜΗ!!!!!!!!!!
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΥΕΤΕ ΠΑΝΤΑ!!!!!!!!
ΦΙΛΙΑ!!!!!!!!!

αναμνησιολόγιον είπε...

Καλημέρα.
Με τη φωτογραφία του δέντρου είμαι σίγουρος πως θα κέρδιζες βραβείο σε διαγωνισμό φωτογραφίας.
Καλή συνέχεια στο ταξίδι σας.