Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Αμπελοφιλοσοφίες μου πάλι..μη τις διαβάζετε...σκέψεις είναι που γεμίζουν τη ψυχή μου...


 Μια μέρα κοντά στη θάλασσα πέρασα χθες, παρέα με τον άνδρα μου και τους αγαπημένους φίλους την Ολίνα και τον Ηρακλή που μας έκαναν παρέα και είναι και η αφορμή να βρούμε αυτό το σπίτι στα Φλογητά. Δεν ξεχνώ τα ολόγλυκα σαν σοροπιαστά παιδάκια της που όταν τα βλέπω είναι σαν να γυρίζει ο χρόνος πίσω και βλέπω την Ειρηνούλα και την Ιωάννα μου να παίζουν στην αμμουδιά..
Αργά το απόγευμα που όλα ησύχασαν πήγαμε με τον Δημήτρη στην αμμουδιά να πάρουμε τις καρέκλες και την ομπρέλα μας και ...μείναμε εκεί... καθισμένοι στις καρέκλες που ήρθαμε να μαζέψουμε...Μαγευτήκαμε από την απόχρωση του ουρανού επάνω στη θάλασσα.. και από την ομορφιά της ώρας εκείνης που η μέρα πάει να τελειώσει.
Ακούγαμε τον ελαφρύ ήχο της θάλασσας που έσβησε αργά  με το κυματάκι της στα πόδια μας και μαζί του έπαιρνε τα κτίσματα στην άμμο που έκανα με τα μικρά της φίλης μου. 
Καθίσαμε λοιπόν εκεί..αμίλητοι σχεδόν να απολαύσουμε τη τελειότητα της στιγμής.. είναι κάποιες στιγμές που τα λόγια δεν πρέπει να βγαίνουν από τα χείλη και αρκεί να έχεις τις αισθήσεις σου "ανοιχτές" για να συλλέγεις τα πάντα! 
Βλέπετε φίλοι μου είναι μοναδική η αίσθηση αυτή σε κάθε τι..είναι σαν να κοιτάς το ίδιο θαύμα σε ένα μωρό που γεννιέται, στο πρώτο δειλό φιλί δύο ερωτευμένων, στον έρωτα που ενώνει δύο σώματα ώστε να τα κάνει ένα..
Κάθεσαι λοιπόν μπροστά στο κύμα με τα πόδια βυθισμένα στην υγρή άμμο και το χρυσοκόκκινο χρώμα της δύσης να σου αλλάζει την απόχρωση της κάθε άσχημης ανάμνησης σου.
Ακούς τον ήχο από το σβήσιμο του νερού και νιώθεις την γαλήνη στη ψυχή σου γιατί χάνεται από μέσα σου κάθε απόηχος από εκείνα που σε βασανίζουν σε κάθε δύση.
Ένας γλάρος κάνει ένα τελευταίο πέταγμα, μια μπάλα παιδική ξεχασμένη, ένα μικρό πλεούμενο στο βάθος σαν πινελιά δική μου σε πίνακα θαλασσογραφία μου...
Του άπλωσα το χέρι και μου το έκλεισε μέσα στο δικό του..έτσι απλά λες και ήμασταν κομμάτι από διαφήμιση..μείναμε να δούμε τον ήλιο να χάνεται . Ένα ποτήρι κρασί ευωδιαστό που κύλησε μέσα μας, ένα χάδι της ζωής στις αναμνήσεις που ο καθένας μας χωριστά σίγουρα έφερε στη θύμηση του.
-Πάμε;
- Ναι καλέ μου πάμε..
Κλείσαμε τις πολυθρόνες, μαζέψαμε το παιδικό μπαλάκι και το βάλαμε σε ένα τραπέζι, αποχαιρετήσαμε τη θάλασσα και πήραμε το δρόμο του γυρισμού..Δεν έχει θέση μέσα μας πια καμία άσχημη σκέψη για όσα η ζωή καθημερινά μας επιβάλει..όταν έχεις δει τόση τελειότητα δεν πρέπει φίλοι μου να ανησυχούμε για όσα μπορούμε να πολεμήσουμε.
Είναι πάλι εκείνες οι...αμπελοφιλοσοφίες μου ( όπως λέω)  που μου έρχονται κάτι τέτοιες ώρες βραδινές που σας γράφω λίγο πριν πάω να κοιμηθώ..
Μη τις διαβάζετε..αφήστε τες να χαθούν ή να σβήσουν όπως το κύμα σήμερα σάρωνε σιγανά την άμμο...

39 σχόλια:

Ποδηλάτισσα είπε...

Η υπέροχη φωτογραφία... μα και οι σκέψεις σου.... χαρίζουν μια γαλήνη που πιστεύω να συνοδεύσει τα όνειρά μας!!!!!! Καληνύχτα Αχτιδούλα!!!111

...irida... είπε...

γέμισαν και τη δική μου!καληνύχτα !

Hfaistiwnas είπε...

Αμπελοφιλοσοφίες ή λόγια ευτυχίας!!!! Πολύ γέλασα "ολόγλυκα σαν σοροπιαστά παιδάκια της"!!! Καλημέρα!

Ανώνυμος είπε...

Πόσο χαίρομαι για όσα γράφεις! Έχεις ομορφιά μέσα σου κι αισθήματα, γι' αυτό τα βλέπεις όλα αυτά και δεν τα προσπερνάς. Δεν ισχύει για όλους, καλή μου, δυστυχώς! Δίνε μαθήματα λοιπόν, πολλοί τα χρειάζονται στις μέρες μας! Σε διάβασα και στο ΕΘΝΟΣ...Τυχαία η αναφορά; Δε νομίζω...
Καλή βδομάδα!

ctriada είπε...

Καταρχήν να ευχηθώ Χρόνια Πολλά έστω και καθυστερημένα. Εύχομαι από μένα και την οικογένεια μου (η οποία μεγαλώνει και περιμένει και νέο μέλος - να μην ξεχνιόμαστε) να είστε πάντα χαρούμενη και ευτυχισμένη. Εσείς και ο υπέροχος κ. Δημήτρης είστε παράδειγμα για μένα. Καλημέρα. Χρήστος Τ.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Ποδηλάτησα, καλημέρα , καλημέρα φιληνάδα..με το καφέ στο χέρι καιο χαρούμενη διάθεση ξεκινώ την ημέρα!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ...irida... καλημέρα, καλημέρα τι κάνουν τα ζωάκια μας, τακτοποιήθηκαν; χθές έβλεπα εφιάλτες οτι ένα σκύλι πέθαινε απ[ο πείνα κι εγώ δεν μπορούσα να κάνω κάτι..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Hfaistiwnas, καλημέρα αγορίνα μου τι κάνεις; πράγματι τα αγαπώ πολύ γιατί εκτός απο καλά παιδάκια (έχουν την ίδια ηλικία με τα εγγόνια μου)είναι σαν να βλέπω τα δύο μου κοριτσάκια μικρά..ξέρεις αυτή η εικόνα μου λείπει..άλλο τα εγγγόνια και άλλο τα παιδιά σου..μου λείπουν..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ alla logia, καλημέρα γλυκιά μου, σ' ευχαριστώ πολύ.Μας έκαναν ένα όμορφο αφιέρωμα τους ευχαριστώ!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Χρήστος Τ., χρήστοοοοοο; εσύ είσαι πουλάκι μου; σε έβαλα στα μπλοκ; το κατάφερα ΚΑΙ αυτός; Φιλάκια Αχτιδένια στη γυναικούλα σου..

Katerina είπε...

Καλημέρα αχτιδούλα μου!
Πόσο όμορφα γράφεις... με ταξιδεύεις!
Είναι στιγμές που όι σιωπές μας λένε τα πάντα...
Μ έκανες και γέλασα με το σχόλιο σου για τις σαγιονάρες χαχαχχα
Να είσαι καλά!
Θα τα λέμε! Σε φιλώ γλυκά!

Γιώργος Πιτερός (gpiter) είπε...

Tι ομορφες εικονες παλι μπροστα στα ματια μας, μας φερατε παλι διπλα στην παρεα σας και στην καρδια σας.Ποσο καταλαβαινω ,την ομορφια της μικρης στιγμης.Κατι τετοιες μικρες στιγμουλες ειναι κρυμενη ολη η μαγεια της ζωης.Πρεπει να εχουμε τα ματια και την καρδια ανοιχτη γιατι αυτες οι στιγμες ειναι τοσο δα μικρουλες και ......χανονται μεσα στις δυσκολιες και τα .....βουνα που ο καθενας μας ανεβαινει καθημερινα,Ευχαριστουμε που μας το θυμιζεις.Ευχομαι μια πολυ πολυ ομορφη.. ηλιολουστη εβδομαδα πολλα πολλα φιλακια αγαπημενη αχτιδενια.

OLINA M είπε...

Μπράβο βρε αχτιδούλα!
Για να θυμόμαστε ότι η ζωή δεν είναι μόνο τρεχάλα και αγώνας, για να μην ξεχνάμε να λέμε και κανένα "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" που μπορούμε να απολαμβάνουμε τέτοιες μαγικές στιγμές.

Υ.Γ. Ο κύριος "σιγά μην φάω τυλιγμένα ρύζια" που δεν είχε δοκιμάσει ντολμαδάκια στη ζωή του, έφαγε το μισό ταπεράκι ΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΟ ΨΥΓΕΙΟ πριν πάει για ύπνο!!!
Σου βγάζω το καπέλο...Τι master chef και κολοκύθια!
Α! και μας απαγόρευσε να φάμε τα υπόλοιπα, για να τα φάει το βράδυ που θα σχολάσει...!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Κατερινα μου κάτι τέτοια τα κάνω εγώ καθημερινά, όμως έχω την αφέλεια και την ειλικρίνεια να το δηλώνω!Ευχαριστώ γλυκιά μου!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ pisces, φίλη μου. δεν υπάρχει πιο όμορφη εικόνα απο αυτή που έχουμε μέσα μας όταν έχουμε την ειλικρίνεια να βλέπουμε τα πράγματα όπως μας τα χάρισε ο Θεός!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ OLINA M, ο γλυκούλης μου θα του κάνω ότι λιχουδιές θέλει όταν θα ήμαστε το καλοκαίρι στα Φλογητά( ζυγαριά έχεις; βάλε την στο ταβάνι,, κάρφωσε την για να μετριώμαστε!)

Aθηνά Π.Κ. είπε...

Kαλημέρα, καλή βδομάδα , εμένα μ αρέσουν αυτές οι αμπελοσοφίες σου, οι ρομαντικές σκέψεις σου τέλος πάντων , πάντα στο τέλος βγάζουν μια δυνατή θετική ενέργεια!!
"ΝΑ ΤΑ ΕΚΑΤΟΣΤΗΣΕΙΣ !!!!
ΝΑ ΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΟΜΟΡΦΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ, ΧΑΜΟΓΕΛΑ , ΧΑΡΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΣ ΓΛΥΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ,
ΝΑ ΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΝΑ ΟΜΟΡΦΑΙΝΕΙΣ ΤΟΝ ΙΣΤΟΧΩΡΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΜΟΙΡΑΖΕΙΣ ΑΠΛΟΧΕΡΑ ΘΕΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ"
Τα σαμιώτικα φιλιά μου
Αθηνά Π.Κ.

Mary Ka είπε...

Καλή εβδομάδα, πάντα να χαίρεστε τέτοιες στιγμές με τον αγαπημένο σας. Κάτι τέτοια είναι που με κάνουν να θέλω να σας διαβάζω, η ζεστασιά σας, οαυθορμητισμός σας, η καθημερινότητα όπως τη ζείτε.

Marina είπε...

Είναι κάτι τέτοιες στιγμές που αδειάζεις και...γεμίζεις πάλι από διαφορετικά αρώματα, εικόνες και αισθήματα! Αναγκαίες στιγμές για να μπορούμε να πορευόμαστε στη ζωή...

ΥΓ: Διάβασα το άρθρο του Έθνους! Κατασυγκινήθηκα! Είπα: "είμαι και εγώ μέρος αυτής της τρυφερής παρέας! Και το χαίρομαι πολύ!!!!"
Φιλιά Αχτιδούλα μου και μέσα από εσένα σε όλες τις φιλενάδες, μια αγκαλιά από ποικίλα, πολύχρωμα λουλούδια!!!

Κωνσταντίνα είπε...

Ζωγραφίζετε με τα λόγια σας όλο το σκηνικό και μας κάνετε μέρος της συντροφιάς σας. Γέμισα πάλι τρυφερά συναισθήματα...γίνεται να μη τα διαβάζουμε όσα γράφετε?
Καλή εβδομάδα....

Christina V. είπε...

Αχτιδούλα μου καλή εβδομάδα και εύχομαι να τα χιλιάσεις τα χρονάκια και να 'ναι γεμάτα υγεία, χαρά και δημιουργικότητα! Σ' ευχαριστούμε πολύ που γλύκανες την καρδιά μας με την υπέροχη εικόνα που μας έδωσες. Και σε ευχαριστώ που πέρασες από το φτωχικό μου και έριξες τις αχτίδες σου...

Ανώνυμος είπε...

ΑΧΤΙΔΟΥΛΛΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΑΞΙΔΕΨΕΣ ΣΕ ΥΠΕΡΟΧΑ ΜΕΡΗ ΜΕ ΧΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΡΩΜΑΤΑ!!!ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΛΗ ΜΟΥ.ΕΙΡΗΝΗ Κ.

Thalassenia είπε...

Δεν ήσασταν μόνοι εκεί;))
Όλοι εμείς σήμερα πήραμε την ησυχία και τη γλύκα της στιγμής.

Φιλιά θαλασσένια.

Astrofegia είπε...

Είναι ό,τι πιο όμορφο έχω διαβάσει τόσο καιρό που σας παρακολουθώ...!
Είστε υπέροχος άνθρωπος!
Επίσης αν και καθυστερημένα θα ήθελα να σας ευχηθώ, ολόψυχα, χρόνια πολλά και τα καλύτερα μάλιστα έρχονται!
Να είστε πάντα καλά!

Δέσποινα είπε...

Είσαι και ποιήτρια ανάμεσα στα άλλα,αχτίδα μου...

marilia είπε...

Πιάσε ένα φιλί για αυτές τις "αμπελοφιλοσοφίες".

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Aθηνά μου χαίρομσαι κάθε φορά που μιλάμε..Μ'όλις γύρισα το..σουρτούκι..ήμουνα στην Έδεσσα!Ευχαριστώ γλυκιά μου για τις ευχές.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Mary Ka, πάλι καλά που δεν με βαρεθήκατε βρε κορίτσια..μόλις γύρισα απο τη βολτίτσα μας!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Marina μου κάθε μια απο εμάς ήμαστε ένα και αυτή είναι η ομορφιά της μπλοκογειτονιάς μας..Εδώ είσαι γλυκιά μου...μαζί μας..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Κωνσταντίνα μου δεν ήξερα το μέιλ σου για να σου γράψω τις ευχές μου για τη γιορτή σου.Όλες σας αγαπώ και σας νοιάζομαι, να το ξέρετε.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Christina V, καλώς ήρθες κοριτσάκι μου είσαι πλέον μελος του μπλοκόσπιτου μου και χαίρομαι γι' αυτό.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Thalassenia μου σ' ευχαριστώ φίλη μου, με συγκινείτε πράγματι..

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ ΕΙΡΗΝΗ Κ.μου να είσαι καλά, μόλις γύρισα απο τη βόλτα μου .

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Astrofegia, γλυκιά μου φίλη σ' ευχαριστώ..ε! με πιάνει πότε πότε το ρομαντικό μου..κι εσείς θα πρέπει να με ανέχεστε..σε ποιόν θα τα πω άλλο;

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Δέσποινα μου έχω γράψει παραμύθια, ποιήματα και διηγηματα..μου αρέσει να γράφω ..ίσως γι' αυτό άρχισα το μπλόγκικγκ

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ marilia μου σβουριχτά φιλάκια και απο μένα!

Ανώνυμος είπε...

αχτίδα,αχ μανούλα μου τι όμορφα που σε διάβασα και αγαλίασε η ψυχή μου!τέλεια!νομίζω πως γράφεις καταπληκτικά!!!!!μου λείπετε!!!μου λείπει η ξενιασιά μου!!!!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

@ Νεφέλη μου κι εμένα μου λείπεις..φρόντισε και για κανένα μασάζ όταν θα έρθεις..θα φέρεις κι..αυτόν;

Καλλιόπη είπε...

Θα σου γράψω καθυστερημένες ευχές για τα γενέθλια σου. Να απολαμβάνεις πάντα τις στιγμές της ζωής σου και να τις μοιράζεσαι μαζί μας για να ονειρομαστε κι εμείς λίγο.