tag:blogger.com,1999:blog-37404101361260755222024-03-29T10:17:50.326+02:00Έγινα 71 !Ε! και...Εδώ θα βρείτε τις σκέψεις μου , αυτά που αγαπώ, αυτά που με ενοχλούν ,αυτά που μου γεμίζουν την καθημερινότητα μου ,όμως θα βρείτε και τη ψυχή μου και τη καλή διάθεση μου να σας κάνω παρέα!ΑΧΤΙΔΑhttp://www.blogger.com/profile/04482882132861255372noreply@blogger.comBlogger2161125tag:blogger.com,1999:blog-3740410136126075522.post-54828588859120528382024-02-18T12:26:00.002+02:002024-02-18T12:26:33.822+02:00Έχω τόσα να πω...<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgstcdJFixDB1YQJ-kpmIPGNUuGnH-pc-EUmO1UUdymFXrzpN3AA36MKiTpmVPpLsMvWe7C1tlbaYufSl_iKCTEH0B5HV6sQWde1_lF-oFXKErd1Gw5ykmQrxQeONaLHsHHn9OPwinuD3Ow5RU9gEMTeovl-CjqUwIlMG5d1NJRX0ebe7yHO9ROiRcx7trS/s1312/IMG-1ca231a95ef048234bf5bfb0b41b3d39-V.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1312" data-original-width="801" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgstcdJFixDB1YQJ-kpmIPGNUuGnH-pc-EUmO1UUdymFXrzpN3AA36MKiTpmVPpLsMvWe7C1tlbaYufSl_iKCTEH0B5HV6sQWde1_lF-oFXKErd1Gw5ykmQrxQeONaLHsHHn9OPwinuD3Ow5RU9gEMTeovl-CjqUwIlMG5d1NJRX0ebe7yHO9ROiRcx7trS/w244-h400/IMG-1ca231a95ef048234bf5bfb0b41b3d39-V.jpg" width="244" /></a></div><br /><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"><b>Πράγματι.. έχω τόσα να σας πω.. από τα Χριστούγεννα μέχρι τώρα.. ε!! πια..ή θα με ξεχάσατε ή θα μου πείτε... ποια είσαι βρε κορίτσι μου; να ρωτήσω εκείνο το καθιερωμένο : - να αρχίσω από τα άσχημα ;.. αυτό θα κάνω ώστε φεύγοντας να σας αφήσω μία όμορφη γεύση στο.., στόμα. Αλήθεια .. όταν έχουμε να κάνουμε με άσχημα, δυσάρεστα σε μένα τουλάχιστον συμβαίνει λες και στο στόμα μου κύλησε μία πικρίλα που μένει για ώρες. </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"><b>Το σκέπτομαι και θα αρχίσω από τα λιγότερα άσχημα όπως πως βάζοντας το ενισχυμένο εμβόλιο την ίδια μέρα πάθαμε covid ..πως.. γιατί ούτε οι γιατροί δεν το δικαιολόγησαν, εγώ ελαφρά όμως ο Δημήτρης πολύ άσχημα με πυρετό, αδυναμία, ανορεξία, πλήρη κατάπτωση. Φάγαμε όλο το μήνα με αυτό όμως .. το περάσαμε κι αυτό.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"><b>Είπαμε , η ζωή είναι ΑΠΡΌΒΛΕΠΤΗ και αρχίζω από τα πικρά..από την απαίσια πικρίλα στο στόμα και την καρδιά όπως ένοιωσα όταν πηγαίνοντας το προηγούμενο Σάββατο στο κτήμα χτύπησε το κινητό μου και βιντεοκάλεσμα από τα παιδιά μου την Ειρήνη και το Νίκο. </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"><b>-Μαμά που είσαι ; - Μόλις φθάσαμε κτήμα!...- Μπες στο τροχόσπιτο, κάθησε πρέπει να σου πούμε κάτι... Το χτυποκάρδι άρχισε, η πικρίλα που σας έλεγα στο στόμα.. - Μην ανησυχείς μανούλα.. όλα θα πάνε καλά.. αποφασίσαμε να σου το πούμε τελευταία στιγμή για να μη στεναχωριέσαι..</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"><b>- Η Ειρήνη θα χειρουργηθεί την Τετάρτη στο στήθος... Καρκίνος όμως..όμως προλάβαμε στην αρχή..</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"><b>Τι να σας πω φίλοι μου.. ξέρετε ότι η Πάρκινσον είναι νευρολογική ασθένεια.. όλο αυτό το καιρό είχα απίστευτα αποτελέσματα με ...κοκτέϊλ φαρμάκων πειραματικά.. όλα θαρρείς χάθηκαν μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα , με το ζόρι κρατούσα το κινητό. Κάθισα στο κρεββάτι και προσπαθούσα να ακούσω όλα τα ενθαρυντικά και ελπιδοφόρα που μου έλεγαν. Σκέφτηκα πως θα έδινα και την ζωή μου στα χέρια της Παναγιάς , ότι όπως ο Κύριος θα ψυθήριζα το ανθρώπινο " απελθέτω απ εμού το ποτήριον τούτο....</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"><b>Γυρίσαμε σπίτι, έπρεπε να παρηγορήσω τον Δημήτρη , μετά.. εμένα..και να χαμογελώ στην απίστευτα δυνατή κόρη μου δίνοντας της αυτό που στην παρούσα στιγμή το είχε περισσότερο... ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ!</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"><b>Και πήγαν.. η Παναγία στάθηκε δίπλα μας ..όλα θα πάνε καλά μου είπε θαρρείς ..απάντηση στις προσευχές μου. Δεν χρειάστηκε να κάνει αφαίρεση παρά στα 2 ογκάκια και αντι χημειοθεραπείες ακτινοβολίες.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"><b>Αρκετά με όσα με πίκραναν.. όσα σας μεταφέρω , ας κρατήσουμε την Ελπίδα και την Πίστη φίλοι μου και να πάμε στα πιο ενθαρυντικά έστω και με άγνωστο χρόνο διάρκειας. Κοκτέϊλ φαρμάκων μου είπαν.. χωρίς σκέψη το έκανα έστω και με προσωρινά ίσως αποτελέσματα τουλάχιστον στα χέρια γιατί για την βάδιση.. άστα να πάνε φίλοι μου. </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"><b>Βεβαια τα αποτελέσματα στα χέρια δεν είναι εντελώς τέλεια όμως.. πήρα τα πάνω μου, είπα το ..ναι.. και ανέλαβα για την ΛΑΝΑΣΣΑ ( καρκινοπαθή παιδιά ) τα..αμέτρητα κεραμικά αυγά και κουμπαράδες που μου έστειλαν ( ξέρετε όλοι εκείνο το γνωστό ..βρήκαμε παππά να θάψουμε πεντέξι!) Ο Δημήτρης έπαθε σοκ με τα κιβώτια που μου έστειλαν , για πρώτη φορά μου έβαλε .. κατσάδα..πως όλα έχουν όρια και πως κουράζομαι.. μα τα κατάφερα φίλοι μου αν και χρειάστηκα την βοήθεια του για τις συσκευασίες όταν επέστρεφα τα ζωγραφισμένα! </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg71sqL4qr8IISPiETm2slKAZqAcpAXxz4nl9Ya6VW64d8D13NFBsYQSq0E0au-6ZHqin_R7M9hLhNBt-vB4dL5jeMO0viu4r83sffZSE7dlg4CVhrikwk0PLcyV0UhGLydF14P8k-tSgDMmO9aoxwcpvTxcRDvktq5iZ9LU5FZEI0JMp55GwFCd8jQAFcx/s2880/20240211_192710.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2880" data-original-width="2880" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg71sqL4qr8IISPiETm2slKAZqAcpAXxz4nl9Ya6VW64d8D13NFBsYQSq0E0au-6ZHqin_R7M9hLhNBt-vB4dL5jeMO0viu4r83sffZSE7dlg4CVhrikwk0PLcyV0UhGLydF14P8k-tSgDMmO9aoxwcpvTxcRDvktq5iZ9LU5FZEI0JMp55GwFCd8jQAFcx/w400-h400/20240211_192710.jpg" width="400" /></a></span></div><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr2JApaZFQc6B6L4FXcrdXZakNywa3LEhykNuBOWqBD5gGnVfU_oIEq4LJWGep8xHcbi3NO4EiazOTTmkP2sbT9cIQgHQHS7OCR63PQUDRVXbwSpJV70b15dUcdbP0JngiISFCGLaXsVzlrx7CaI1coqSEPmnFe2ZZQfzwij1-KU7NnoR5RcalXpp-mMhA/s2880/20240205_170227.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2880" data-original-width="2880" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr2JApaZFQc6B6L4FXcrdXZakNywa3LEhykNuBOWqBD5gGnVfU_oIEq4LJWGep8xHcbi3NO4EiazOTTmkP2sbT9cIQgHQHS7OCR63PQUDRVXbwSpJV70b15dUcdbP0JngiISFCGLaXsVzlrx7CaI1coqSEPmnFe2ZZQfzwij1-KU7NnoR5RcalXpp-mMhA/w400-h400/20240205_170227.jpg" width="400" /></a></div><p><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"><br /></span></p><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjepGmR5vGAD9q1yDAqRBYDt1vLjHDzb-4f2QOkQQROYQ2hViMUiQto_MDZCOd3Ncx3VnfFPB9tROTWWcVzs_Jn7LoVFm5lvUICHtPjBBUhYu_BH0uB2ON8-GT3JBqnoM4b_jzmZITRNdA8NJZzLhTljOxlLQ03lmGoeqpIeFBasYpiCSlpLc42ym24rKm2/s2880/20240131_203806.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2880" data-original-width="2880" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjepGmR5vGAD9q1yDAqRBYDt1vLjHDzb-4f2QOkQQROYQ2hViMUiQto_MDZCOd3Ncx3VnfFPB9tROTWWcVzs_Jn7LoVFm5lvUICHtPjBBUhYu_BH0uB2ON8-GT3JBqnoM4b_jzmZITRNdA8NJZzLhTljOxlLQ03lmGoeqpIeFBasYpiCSlpLc42ym24rKm2/w400-h400/20240131_203806.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKOxR8MCqMsrkmYJ7wdD7Cux1rlxPh-X3vhbFeIkU6gcA7ON4syXTf8FTWu9ZaIDP7glt9nBDkqZZifpwYhsNqIAFRUahHpMKha6iAnwDHBOhfapYo9oMcqjf7-cbnVMS7O4MkegJWHEn49YqEwULbvshCDn1lvP6dzGKgxgqT19hLtMc4xC0MBPCubwzO/s2880/20240215_064057.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2880" data-original-width="2880" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKOxR8MCqMsrkmYJ7wdD7Cux1rlxPh-X3vhbFeIkU6gcA7ON4syXTf8FTWu9ZaIDP7glt9nBDkqZZifpwYhsNqIAFRUahHpMKha6iAnwDHBOhfapYo9oMcqjf7-cbnVMS7O4MkegJWHEn49YqEwULbvshCDn1lvP6dzGKgxgqT19hLtMc4xC0MBPCubwzO/w400-h400/20240215_064057.jpg" width="400" /></a></div></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhq7CiWsoHsCsDzPYwlT-rskn9wviL0S9MHsNgRvee1H1ginoy-6ycTbbR0mNg8PrMGw8Hw22LgCvgaFe9O4fJNt79egSU-06AVrhL8WFU_oQRnuw9dxb_tVR2Mu8CZFrurlR3iXrI4tdIcG_lap66x34f57JVFuHzKbk52UtgRwZEcrNLWz2OXz3S5_tlo/s995/c220c31a6beae65e48b0f1b1da500bc9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="995" data-original-width="735" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhq7CiWsoHsCsDzPYwlT-rskn9wviL0S9MHsNgRvee1H1ginoy-6ycTbbR0mNg8PrMGw8Hw22LgCvgaFe9O4fJNt79egSU-06AVrhL8WFU_oQRnuw9dxb_tVR2Mu8CZFrurlR3iXrI4tdIcG_lap66x34f57JVFuHzKbk52UtgRwZEcrNLWz2OXz3S5_tlo/w295-h400/c220c31a6beae65e48b0f1b1da500bc9.jpg" width="295" /></a></div><br /><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"><b>Μουρμουρούσε.. μα με βοήθησε ο γλυκούλης μου τελικά γιατί φίλοι μου έχω στο μυαλό μου πάντα εκείνες τις συμβουλές της λατρεμένης Πολίτισσας γιαγιάς μου : - Γιαβρί μου να χαμογελάς πάντα στον άνδρα σου , να του λες πως..έχει δίκιο ακόμη και όταν δεν έχει , να κρατάς μέσα σου το.. βρισίδι που του αξίζει και μετά θα δεις πως θα κάνει τελικά ΑΥΤΟ που εσύ θέλεις λέγοντας του πόσο ...άξιος είναι, πόσο μοναδικός ..χα χα σοφή η γιαγιά Γεωργία και τις ακολουθώ με αποδεδειγμένα αποτελέσματα. Μουρμουρούσε λοιπόν..μου έλεγε πως δεν θα ξαναπακετάρει.. όμως..έκανε όλα τα δέματα μου !</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"><b>- Σκέψου καλέ μου.. τα παιδάκια με καρκίνο..σκέψου τα ΑΜΕΑ "Φίλιππος" που τους κάνω τις λαμπάδες..σκέψου τα .. Ειδικά παιδάκια που κάνω και γι'αυτά , σκέψου.. για τα μπαζάρ.. για το Γηροκομείο...( ένα ένα του τα λέω και έχει μισήσει τα κιβώτια ). Όμως έχω βρει κι εγώ να του δίνω ότι ξέρω πως τον ευχαριστεί για τα δικά του χόμπυ που είναι το κτήμα. Οι κούριερ έχουν γίνει φίλοι μας πια αφού φέρνουν όσα του παραγγέλνω από το TEMU, από ειδικά σπορεία για τους σπόρους του ,ότι γκάζετ μπορείτε να φανταστείτε μέχρι και μικρό θερμοκήπιο για το μπαλκόνι !! Βέβαια τον έκανα κουκλί ζωγραφιστό με τις 3 μπλούζες που του πήρα, τα σπόρτεξάκια , σκουφάκια..τηγάνια, κατσαρόλες.... δεν θέλω γέλια φίλοι μου. Όλα από τον καναπέ μου βέβαια !</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"><b>Όλα πήγαν καλά με το κορίτσι μας, αυτό τα λέει όλα, της μιλούμε κάθε μέρα σε βιντεοκλήση. Σήμερα ήρθαμε ΣΚ στο κτήμα για να ξεκουραστώ κι εγώ και να... κουραστεί εκείνος με το κλάδεμα. Κι εδώ φιάχνω όμως Μαρτάκια για τα καρκινοπαθή παιδάκια , πρωτάρα σε αυτό μα.. τα καταφέρνω !</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"><b>Σας κούρασα, το ξέρω..μα σας το είπα από την αρχή...Έχω τόσα να σας πω. Σας αφήνω λοιπόν μετά από τον αστείρευτο μονόλογο μου, ζητώ συγνώμη για τις αναρτήσεις σας που δεν διάβασα , νομίζω πως δικαιολογούμαι από τον ψυχικό και σωματικό κάματο. Να είστε καλά, να λέτε το σ'αγαπώ κάθε στιγμή σε αυτούς που είναι δίπλα σας. </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"><b>Ένα τελευταίο θα σας πω ,λιγάκι προσωπικό μα μου γλύκανε την ψυχή. Θυμάστε τότε που αναγκαστήκαμε να κόψουν την βέρα μου λόγω του οιδήματος στα χέρια; θα ομολογήσω πως τότε πικράθηκα κι ας μη το έδειξα, αποχαιρέτησα κάτι που μπήκε στο χέρι μου τότε στο Βέλγιο όταν μου την πέρασε ο Δημήτρης στο χέρι και έμεινε εκεί από το 1975..βέβαια μετά το προσπέρασα, απλά μου έλλειπε κι ας μή το είπα σε κανένα. Προχθές λοιπόν Τετάρτη με την αγωνία της εγχείρησης εκεί που για να ξεχαστώ ζωγράφιζα..αυγά κεραμικά.. ένα κουτάκι μπήκε μπροστά μου ανοιγμένο μαλιστα και μέσα του μία βέρα σχεδόν σαν εκείνη που είχα τότε, πλατίνα και χρυσό. Το χέρι δεν ήταν πια νεανικό, ούτε και το δικό μου μα η αγάπη ήταν σε κάθε του γηρασμένο κύτταρο. Εδώ έπεσε δάκρυ φίλοι μου</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"><b></b></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEji9k3ge1fVXGxjNG1mOTrDKNpYr2iJrBIr8Ddr-f_6NhwyaINOqf08IkTQHJ4O_EQfvF8konrzwPRec5l38L9isdtcrSCJdktC8BBGv-i5bdDu4n8aMToezDPlPZDYiUuVVnxhtrjTOyqPelPIn3BJE-1SKwbJUz7Z2rFsNjdgxkYqfJZWGyCPMv4lWehH/s2916/20240218_121022.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2916" data-original-width="2250" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEji9k3ge1fVXGxjNG1mOTrDKNpYr2iJrBIr8Ddr-f_6NhwyaINOqf08IkTQHJ4O_EQfvF8konrzwPRec5l38L9isdtcrSCJdktC8BBGv-i5bdDu4n8aMToezDPlPZDYiUuVVnxhtrjTOyqPelPIn3BJE-1SKwbJUz7Z2rFsNjdgxkYqfJZWGyCPMv4lWehH/s320/20240218_121022.jpg" width="247" /></a></b></span></div><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"><b><br /> Το χέρι γεμάτο ρυτίδες.. το μπαστούνι δίπλα σαν να μου λέει : δεν είναι για σας αυτά..όμως αυτό το ίδιο το γεγονός για μένα μου είπε τα πάντα. </b></span><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizHdu3MpPGs5XE4DlJ3RfVqhQZVot5iIjCLgX1WT9Pq-Ogd_enaxCA7dzoLppwd1XRKoFxJDvP_o4t7cpBKa5-8kNlRsFWgbOLVaVCPMUo6STxG7LIgE-RXZcPC_-ugkAbswIIRqljrcL3cYPqurZc4tS38mPJt5i6E7QkAYCLadWVY_xPeQj8DfJNYHgP/s894/d1c6a512a5b12b22c3e517c9b57570e2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="894" data-original-width="627" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizHdu3MpPGs5XE4DlJ3RfVqhQZVot5iIjCLgX1WT9Pq-Ogd_enaxCA7dzoLppwd1XRKoFxJDvP_o4t7cpBKa5-8kNlRsFWgbOLVaVCPMUo6STxG7LIgE-RXZcPC_-ugkAbswIIRqljrcL3cYPqurZc4tS38mPJt5i6E7QkAYCLadWVY_xPeQj8DfJNYHgP/w280-h400/d1c6a512a5b12b22c3e517c9b57570e2.jpg" width="280" /></a></span></div><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"><br /><b> Φίλοι μου ευχαριστώ για την υπομονή σας.</b></span><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"><b> Αχτιδένια φιλάκια.</b></span></p>ΑΧΤΙΔΑhttp://www.blogger.com/profile/04482882132861255372noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-3740410136126075522.post-2299736188532837992023-12-31T22:53:00.001+02:002023-12-31T22:53:39.834+02:00Ο χρόνος που φεύγει.. ο νέος που έρχεται..<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTyOBdbBAlaCrSIVtAi2yfyY7OD1tDO5hzUHaw6W72QnPykaMumI1r6q2LTLXQ5c180526S0Cdy9Lc42MZkGrSOrDjzlIcGuSUuOcgay9jlzIOjbbnuwxbbjTP5xWatCcAC1RiovqMIVu4TTSheLgdCiWaSrF9q_fQN99v0UFHcF5-5ejGQ7aY2hNkeCHv/s900/IMG-3fa34485f025f3cdb848286c7814a88c-V.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="720" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTyOBdbBAlaCrSIVtAi2yfyY7OD1tDO5hzUHaw6W72QnPykaMumI1r6q2LTLXQ5c180526S0Cdy9Lc42MZkGrSOrDjzlIcGuSUuOcgay9jlzIOjbbnuwxbbjTP5xWatCcAC1RiovqMIVu4TTSheLgdCiWaSrF9q_fQN99v0UFHcF5-5ejGQ7aY2hNkeCHv/w320-h400/IMG-3fa34485f025f3cdb848286c7814a88c-V.jpg" width="320" /></a></div><br /><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Τέτοια μέρα όπως όλοι μας κάνω νοητά τον απολογισμό μου, βάζω τα υπέρ και τα κατά στη ζυγαριά και... ομολογώ πως μια ... μικροκατάθλιψη με πιάνει. Τι να επιθυμήσω από το χρόνο που του κουνάω το μαντήλι και ρίχνω και... αλάτι πίσω από την πόρτα για να μην μείνει ούτε η σκιά του.</b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Δεν θυμάμαι τόσες άσχημες ειδήσεις στη ζωή μου... φωτιές..πλημμύρες..ατυχήματα..σεισμοί..δολοφονίες... έλεος 2023 ..να πας και να μη γυρίσεις.</b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Ακόμη και για μένα ήταν σκληρός και δύσκολος αντίπαλος πιστέψτε με. Λυπάμαι που ακούγομαι απαισιόδοξη ,δεν αναγνωρίζω πια τον εαυτό μου όχι μόνο στο καθρέπτη μα και στις αμφιβολίες μου όταν σαν ανθρώπινη ψυχή πιάνω τον εαυτό μου να τολμάει να κάνει σχέδια... όνειρα .. που αμέσως τα θάβω με πλήρη επίγνωση πως θα μείνουν εκεί.. στο συρτάρι.. Σπάνια βγαίνω πια έξω, μόνη δεν το συζητάω.. η νευρολόγος μου έβγαλε κόκκινη κάρτα. Βέβαια μέσα στην ζοφερή εικόνα υπάρχει και αυτό το κάτι.. το μικρό φωτάκι πως η Πάρκινσον ελέγχεται στα χέρια μου και μου στερεί την ευκολία στην βάδιση και την ευστάθεια. </b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Είδατε.. αυτή η τελευταία μέρα του χρόνου ... η μικροκατάθλιψη που λέγαμε. Ο Δεκέμβρης μας έφερε και τον covid , παλέψαμε κι οι δυό μας πολύ άσχημα , τα καταφέραμε μα ήταν και κάτι που μας άφησε τα ίχνη του ψυχικά και σωματικά. </b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Σε μία ώρα και κάτι το 2023 φεύγει..και κάτι νέο έρχεται..2024, επιφυλακτική φίλοι μου μα να πάρει η ευχή μέσα μου.. ίσως πολύ μέσα μου υπάρχει ακόμη κάτι από την ΑΧΤΙΔΑ που το 2007 άνοιξε αυτό το μπλοκ αγκαλιά τότε με το ροζ συννεφάκι της . Έτσι τολμώ.. τολμώ να κάνω σχέδια για τους γύρω μου, να ονειρεύομαι αν και ξέρω πως τα όνειρα μου σταματούν στα 117 τμ του σπιτιού μας. </b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Όμως μπορώ να εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να μπει ένα τέλος σε όλα τα άσχημα του κόσμου, να υπάρχει υγεία, αγάπη, ειρήνη, να μην βλέπω παιδιά που κλαίνε.. που πεινάνε..δεν θέλω ένα τέτοιο κόσμο φίλοι μου.. είναι άδικο στην λέξη ΑΝΘΡΩΠΟ που θέλουμε να αντιπροσωπεύούμε. Ας ελπίσω λοιπόν... η ελπίδα πεθαίνει τελευταία πως ο χρόνος που έρχεται το 2024 θα προσπαθήσει να διορθώσει τις ζημιές που άφησε πίσω του ο παλιός.</b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Φίλοι μου σας εύχομαι υγεία, αγάπη, ειρήνη, δημιουργία, όνειρα...όνειρα...</b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b> Αχτιδένια φιλάκια</b></span></div><br /><p></p>ΑΧΤΙΔΑhttp://www.blogger.com/profile/04482882132861255372noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-3740410136126075522.post-89445022074944209422023-11-03T16:44:00.003+02:002023-11-03T16:44:57.421+02:00Αυτό που μου λείπει...<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaCkdfPzkCtPjviW3hBDUHh1bdD1RSEZyPzKp63dv9qp887uv1k8V_OwINlRT0j2OQeawvMrMKR49w5UHAQdGdIjCOegS9Cc_ozz8oa_IqPziHf7ZI8p98mFztsn785JcEKWJpalVQImxo8rZ2O61AlF09wp9wq2TH05xYy4bKHWaoboGQxURqMJUCASxj/s768/a7053be5c753b09a5c74458996fb3c61.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="584" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaCkdfPzkCtPjviW3hBDUHh1bdD1RSEZyPzKp63dv9qp887uv1k8V_OwINlRT0j2OQeawvMrMKR49w5UHAQdGdIjCOegS9Cc_ozz8oa_IqPziHf7ZI8p98mFztsn785JcEKWJpalVQImxo8rZ2O61AlF09wp9wq2TH05xYy4bKHWaoboGQxURqMJUCASxj/w304-h400/a7053be5c753b09a5c74458996fb3c61.jpg" width="304" /></a></div><br /><p><b style="color: #3d85c6; font-size: x-large;">Μία Φθινοπωρινή μέρα σήμερα φίλοι μου ,τα χρώματα όπως ακριβώς ορίζει η φύση. Όταν θέλω να τα μεταφέρω σε μουσαμά θα έβαζα ώχρα, καφέ, κόκκινο, πορτοκαλί και θα έφιαχνα το λαδί σαν απομεινάρι από το φωτεινό πράσινο..</b></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSBKxP1iJMSaQk3RjOGNGpcvCaJ9LCOWWF7rpf-8uef-lye5wtcXkp09J2ujW_4KAhMbfDZHsYF0oDV-ALi9O0KohmNa8BiRqRZgbO5Fdcg2CGUW1_Ct1PGxJhUOF8iXAYVgNWfHg3nKD9Dw50R9Go1dp-Vwv99GPrTjzNGH6eqVJlwY3Jy81PQwrwiFcz/s736/3b9911a975e25ac06a3c95acaa0de0cd.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="736" data-original-width="736" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSBKxP1iJMSaQk3RjOGNGpcvCaJ9LCOWWF7rpf-8uef-lye5wtcXkp09J2ujW_4KAhMbfDZHsYF0oDV-ALi9O0KohmNa8BiRqRZgbO5Fdcg2CGUW1_Ct1PGxJhUOF8iXAYVgNWfHg3nKD9Dw50R9Go1dp-Vwv99GPrTjzNGH6eqVJlwY3Jy81PQwrwiFcz/w400-h400/3b9911a975e25ac06a3c95acaa0de0cd.jpg" width="400" /></a></div><br /><b style="color: #3d85c6; font-size: x-large;"><br /></b><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Σήμερα δυσκολεύομαι να μεταχειριστώ τα δάκτυλα μου ,δυσκολεύομαι με την κίνηση μα δεν διαμαρτύρομαι γιατί ξέρω πως υπάρχουν και τέτοιες μέρες.. Μπαίνοντας σε ένα μπλοκ θαύμασα τις όμορφες εικόνες που τράβηξε με τον φακό της από ένα ταξίδι της. Ε! Τι παραπονιάρικο , γκρινιάρικο πλάσμα θα ήμουν αν δεν πω πως.. ζήλεψα, επιθύμησα τα αμέτρητα ταξίδια μας με τον Δημήτρη χωρίς συγκεκριμένο προορισμό απλά στο εργαστήρι μας την ώρα που δουλεύαμε μου έλεγε : - πάμε για... Νάουσα για καφέ ;και πηγαίναμε.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihbXv8gvpC9fsAlXtvEf9F6nxaQo5JRXA1DNRbE5EvJy76q2jHaW24PbXzNskSGAb7i5TdAkZEjBziZ2LLbKwdGhxFRRC1q9zGJSaJpyCmkpLYB-HTwicYSxU5GVQJKYuARnDMtPqKMpdR2VZJs2gq6eIR6eAxNGToRbGsg7VPeMRFZDIhjXNPgPj6cM05/s640/2611c42d984a38de673503c96ceb2cba.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="477" data-original-width="640" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihbXv8gvpC9fsAlXtvEf9F6nxaQo5JRXA1DNRbE5EvJy76q2jHaW24PbXzNskSGAb7i5TdAkZEjBziZ2LLbKwdGhxFRRC1q9zGJSaJpyCmkpLYB-HTwicYSxU5GVQJKYuARnDMtPqKMpdR2VZJs2gq6eIR6eAxNGToRbGsg7VPeMRFZDIhjXNPgPj6cM05/s320/2611c42d984a38de673503c96ceb2cba.gif" width="320" /></a></span></div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><br /><b>Τώρα θα σας πω τι μου λείπει.. κάτι που δεν μπορώ να έχω πια όπως παλιά.. όπως το θέλω ! Μου λείπουν τα ταξίδια μας, μου λείπουν οι διαδρομές μας στα δασάκια, τα μονοπάτια που ανακαλύπταμε. Μου λείπουν τα.. σκαρφαλώματα μας σε απρόσιτα μέρη απλά για να τα χαρούμε, να ανακαλύψουμε φυτά, να μαζέψω ξύλα παράξενα για ζωγραφική.. μου λείπουν όλα αυτά.</b></span><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Δεν έχει αξία ένα ταξίδι αν δεν διαβείς δρομάκια..αν δεν μαζέψεις αγριολούλουδα, αν δεν γκρατζουνίσεις τα πόδια σου από τα πεσμένα κλαδιά. Τώρα δεν θέλω πια να βγαίνω όσο κι αν με παρακαλούν, πάω μόνο στο κτήμα που καθισμένη στον καναπέ έξω χαζεύω τη φύση ή όταν κάνει κρύο μέσα χαζεύω την φωτιά στην σόμπα.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Σας τάπα και.. ξέσκασα, αύριο θα πάμε κτήμα για ΣΚΔ , έχω ένα βιβλίο δωράκι απο την κόρη να διαβάσω και τάμπλετ με.. δεδομένα να τα εξαφανίσω...αυτά και δόξα το Θεό που τα έχω.. Όταν γυρίσω θα ξαναμπώ στο εργαστήρι μου, θα πάρω τα χάπια μου, θα βάλω το αυτοκόλητο μου και θα αρχίσω τα Χριστουγεννιάτικα μου .. όλα θα πάνε καλά.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b> Αχτιδένια φιλάκια</b></span></p>ΑΧΤΙΔΑhttp://www.blogger.com/profile/04482882132861255372noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-3740410136126075522.post-72850235483634782902023-10-30T08:54:00.002+02:002023-10-30T09:01:13.558+02:00Ήρθα να τα πούμε..<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggadwZEGJRs1tchZ31FU6vFluOK0Sgqfy9Clp9RJplOdYfzSBF1YvgmMl_9LQB7bC8lYuplz9Gx-5q5iLQ9UJT7PE4e3bBQEUkIkf6Os0pFZyc_dV-g_oY-HeyXdQ47vLLu4bESbmy2i20uXyJYVCdJfHh4uClfTdynYYzRyVrVVN5uxM3p7VDiz4tfQzE/s2131/20231024_132207.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2131" data-original-width="1980" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggadwZEGJRs1tchZ31FU6vFluOK0Sgqfy9Clp9RJplOdYfzSBF1YvgmMl_9LQB7bC8lYuplz9Gx-5q5iLQ9UJT7PE4e3bBQEUkIkf6Os0pFZyc_dV-g_oY-HeyXdQ47vLLu4bESbmy2i20uXyJYVCdJfHh4uClfTdynYYzRyVrVVN5uxM3p7VDiz4tfQzE/w371-h400/20231024_132207.jpg" width="371" /></a></div><br /><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Άνοιξα την πόρτα, πήρα το ξεσκονόπανο...πρέπει να ανοίξω τις κουρτίνες σκέφτηκα να μπει φως στο μπλοκόσπιτο .. φως σημαίνει ελπίδα.. αγάπη.. όνειρα. Σας επιθύμησα τερατάκια μου αγαπημένα, στα κρυφά σας ψάχνω, διαβάζω νέα, συμφωνώ, διαφωνώ..μα μου λείπετε και ξεπερνώ τις κάθε χαζές.. ναι χαζές αναστολές μου να ανοίξω την πόρτα και να πάρω το..ξεσκονόπανο που λέγαμε.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHMP0rzpXt_rBEINFQpZXo2Z8K4YFXDEeYT3jDzohiqzaWvy2ydUUD4WhlOFOOuOyjjbnhoyEY-LJgjsqSMn3XjWr1bcvkausSEOU9-ZOm4ihHnux9p3kh_pETiKlyKAYQxAen2bX09-9OAP-4bh52yMmFYBENXVuQSYBMofM04PvnjEyMENclGhTdd4ta/s2431/20231027_113413.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2431" data-original-width="2147" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHMP0rzpXt_rBEINFQpZXo2Z8K4YFXDEeYT3jDzohiqzaWvy2ydUUD4WhlOFOOuOyjjbnhoyEY-LJgjsqSMn3XjWr1bcvkausSEOU9-ZOm4ihHnux9p3kh_pETiKlyKAYQxAen2bX09-9OAP-4bh52yMmFYBENXVuQSYBMofM04PvnjEyMENclGhTdd4ta/w354-h400/20231027_113413.jpg" width="354" /></a></span></div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuONj3ItY4LfBFUUUKM_DBVzdJ7ygRaYgqA9lcmQTdXTSyTmsSUHuE_sQyw-VJbpvNs4JzINyMK9yviqWNODswnlwMqAa2yFBKIpZ0NW9wvQkENaWPUVcmZtj6CeWl3SsO5i_vm2sy4PrVsmjbrj-pdKod6d-W1KIdMIDtdGSEMhUhOJCIE9KyLnz6xRtx/s4000/Polish_20231015_072427361.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4000" data-original-width="4000" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuONj3ItY4LfBFUUUKM_DBVzdJ7ygRaYgqA9lcmQTdXTSyTmsSUHuE_sQyw-VJbpvNs4JzINyMK9yviqWNODswnlwMqAa2yFBKIpZ0NW9wvQkENaWPUVcmZtj6CeWl3SsO5i_vm2sy4PrVsmjbrj-pdKod6d-W1KIdMIDtdGSEMhUhOJCIE9KyLnz6xRtx/w640-h640/Polish_20231015_072427361.jpg" width="640" /></a></span></div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><br /><b><br /></b></span><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFyO1X3a-mcozf3LK1xnpEtqkkAy_dWaPU_0fbGjKrwzTpvWOCPfa8xjPn4WKyzL5zGyO1s9wJrwnceVCHX2K_boHa5JZX_HbJvVUM9RGC3bOhxoyUVdw3UP_-fMgIgkP312jGuSabTdsOgRlBnH0dHcPsUBQRtdBRHWwjJt9n2mZ-mA05Bi6D0tGKtZgu/s2250/20231023_114050.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2250" data-original-width="1863" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFyO1X3a-mcozf3LK1xnpEtqkkAy_dWaPU_0fbGjKrwzTpvWOCPfa8xjPn4WKyzL5zGyO1s9wJrwnceVCHX2K_boHa5JZX_HbJvVUM9RGC3bOhxoyUVdw3UP_-fMgIgkP312jGuSabTdsOgRlBnH0dHcPsUBQRtdBRHWwjJt9n2mZ-mA05Bi6D0tGKtZgu/w331-h400/20231023_114050.jpg" width="331" /></a></span></div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><br /><b><br /></b></span><p></p>Τι να πρωτοπώ..είμαι σε γενικές γραμμές καλά, μπαστούνι..χάπια (αμέτρητα )..πείσμα και εργασιοθεραπεία.. είμαι καλά και το εκμεταλεύομαι για να κάνω ότι αγαπώ. Έχω κάνει το μικρό μου εργαστήρι ένα.. χαμό μα το αγαπώ τόσο μα τόσο πολύ αυτό το χαμό. Αυτές τις μέρες.. έστω μόνο 4 χαρήκαμε την κόρη μας την Ειρήνη που ήρθε για να μας δει από Αθήνα αφού τα Χριστούγεννα δεν δικαιούνται και οι δύο άδεια. Την χαρήκαμε, μου έδωσε συγχαρητήρια που έχασα αρκετά κιλά και δεν το πίστευε πως τα έχασα χωρίς να το καταλάβω αφού δεν έκανα καν δίαιτα (όρκο τιμης ) απλά τα έχασα. Ελπίζω να χάσουν το δρόμο και να μη ξανάρθουν !!!</b></span><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7-bssGR1bu0nXcjwKkztKuZvT6Cg-kAGaKBgaMDkmvh4g3FoSsuXePwwclswsLTHokgwuhzXI5kEnwQovPeR_lmtsRaC4O4qGCQNGTkdLLn3N6pfUDQHD-FP4vuX3Mlztnyu4kzTiEtJRTJt1eDO1mg4Mi6SfiOZlzYhLWFpaJAnvcv1DDrCwJ53WGFWW/s2622/20231027_171144.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2250" data-original-width="2622" height="344" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7-bssGR1bu0nXcjwKkztKuZvT6Cg-kAGaKBgaMDkmvh4g3FoSsuXePwwclswsLTHokgwuhzXI5kEnwQovPeR_lmtsRaC4O4qGCQNGTkdLLn3N6pfUDQHD-FP4vuX3Mlztnyu4kzTiEtJRTJt1eDO1mg4Mi6SfiOZlzYhLWFpaJAnvcv1DDrCwJ53WGFWW/w400-h344/20231027_171144.jpg" width="400" /></a></span></div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><br /><b><br /></b></span><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Κάθησε επάνω από το κεφάλι μου όταν εφτιαχνα όσα..φιάχνω για τα ιδρύματα και την ένοιωθα πως κοιτούσε τα δάκτυλα μου και τα.. κόλπα που έχω βρει για να λειτουργούν όπως πρέπει. Μετά της έδωσα ότι έφτιαξα για εκείνη..την συμπεθέρα..την κολλυτή της..την κουμπάρα...! - Αχ μανούλα μου είσαι θησαυρός !</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b> (αυτό για την κόρη )</b></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGflhmBGiveD20VzvyxwY67Mh95wQew8-IGioVQfZJi1p5jlnaTQyEWeztStNCQSJM2dByEhvNh-Z9OBCULcM4wh-ahznpdoJD09bNCNAjsgeFb5_7IOauTJdkuDTpR8S2_Bza1Uv1bC8caryB0Zna8IhiMp3wyA8ahUZhx1nO3CN1wV-3KULabmUXLPJ6/s2764/20231025_175204.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1228" data-original-width="2764" height="284" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGflhmBGiveD20VzvyxwY67Mh95wQew8-IGioVQfZJi1p5jlnaTQyEWeztStNCQSJM2dByEhvNh-Z9OBCULcM4wh-ahznpdoJD09bNCNAjsgeFb5_7IOauTJdkuDTpR8S2_Bza1Uv1bC8caryB0Zna8IhiMp3wyA8ahUZhx1nO3CN1wV-3KULabmUXLPJ6/w640-h284/20231025_175204.jpg" width="640" /></a></div><br /><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Σας ζάλισα ; Έτσι είναι όταν είμαι στα καλά μου το απολαμβάνω και το δείχνω όπως βλέπετε . Ναι γιόρταζε ο καλός μου , περάσαμε τόσο οικογενειακά καί όταν ήπιαμε εκείνο το κρασάκι ευχηθήκαμε και του χρόνου να ήμαστε γεροί, να ήμαστε καλύτερα αν θέλει ο Θεός.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Σε αυτό το σημείο μέσα από τις.. χαρές μου θα πω και για την στεναχώρια μου μα και για τον θυμό μου για τους πολέμους που σαν πετούμενοι δράκοι επάνω από τα κεφάλια μας καίνε με τις φλογισμένες ανάσες ότι θεωρούν εχθρό τους. Κλείνω τα μάτια και φέρνω μπροστά μου όλους αυτούς που ορίζουν το μέλλον ανθρώπων και το αλλάζουν γιατί..εκείνοι σαν εμένα.. εσένα..τους ασφαλείς αγνοούμε πως η Ειρήνη είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑ για όλους τους ανθρώπους. Θα τους είχα αρχίσει.. μπάτσους, θα τους έβαζα να νοιώσουν τι σημαίνει η ανασφάλεια, ο φόβος, ο πόνος του χαμού, ο ξεσπιτισμός... ( θυμός, οργή )..θα τους τσάκιζα ! Είδατε πόσο κακιά μπορώ να γίνω; Τόσο ανόητοι είναι οι άνθρωποι που αγνοούν τον ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ εχθρο της Γης μας που είναι η κλιματική αλλαγή Θεέ μου , καταστρέφουμε το ΣΠΙΤΙ μας φίλοι μου....</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Φέτος στα γούρια που ετοίμασα έβαλα στις ευχές μου την λέξη ΕΙΡΗΝΗ , ΕΛΠΙΔΑ, ΑΓΑΠΗ, ΥΓΕΙΑ και ελπίζω.. Παναγιά μου ελπίζω να ακουστώ όπως κάθε βράδυ τις βάζω στις προσευχές μου.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Σας κούρασα ίσως μα όπως έγραψα όταν ξεκίνησα αυτό το μπλοκ εδώ λέω τις σκέψεις μου , τα αισθήματα μου, τις χαρές, τις λύπες ακόμα και την οργή μου. </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Σήμερα περιμένω να γνωρίσω μία φίλη από το fb για να της δώσω την δική μου συμμετοχή στις 50 τρόφιμες του Γηροκομείου που η ομάδα πλεξίματος της θα προσφέρει τα έργα τους πολύτιμα για τις ηλικείες αυτές ( μέσα είμαι χα χα !). Εγώ πλέον λόγω χεριών δεν μπορώ να πλέξω ή να κεντήσω πια μα μπορώ να κάνω τα...δικά μου και να δώσουν σε όλους την χαρά των Χριστουγέννων.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Φίλοι μου ευχαριστώ που ακόμη διαβάζετε ότι γράφω, ξέρω από τα μηνύματα και τα... τηλεφωνήματα πως έχω από το 2007 που άνοιξα αυτό το "σπίτι" πως με αγαπάτε και νοιάζεστε για μένα και αυτό είναι ένα μεγάλο κέρδος που δεν μπορώ παρά να πω..Ευχαριστώ!</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Ξεσκόνισα, στόλισα, φάγατε και τα..κουλουράκια από το μπολ , οπότε θα τα πούμε ελπίζω όποτε πάλι θελήσω να τα πω και να ξελαφρώσω.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b> Αχτιδένια φιλάκια</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b><br /></b></span></p>ΑΧΤΙΔΑhttp://www.blogger.com/profile/04482882132861255372noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-3740410136126075522.post-24304502121902906672023-10-06T23:07:00.000+03:002023-10-06T23:07:07.059+03:00Σπίτι μου... μπλοκοσπιτάκι μου !!<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1BlfqK1PgpmyOiYhlq_yFZwXP81BpmJvO0FIuN_sepucOPn4Gz4SkH81APAWCeUNmcJIS-ZtLhTnwtZiCSlgzQL2YVTxq8s5VJMJztcYdI-nKYnUqt8rga9ekr0jensMGp9S8ca8B7khF7nRllk_RFq1eRihf7ITcqNopcJRe-nkytOzX22PbRYr-XGdY/s480/2198af0cbe9f1166c1846e3f7e07288e.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="480" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1BlfqK1PgpmyOiYhlq_yFZwXP81BpmJvO0FIuN_sepucOPn4Gz4SkH81APAWCeUNmcJIS-ZtLhTnwtZiCSlgzQL2YVTxq8s5VJMJztcYdI-nKYnUqt8rga9ekr0jensMGp9S8ca8B7khF7nRllk_RFq1eRihf7ITcqNopcJRe-nkytOzX22PbRYr-XGdY/w400-h400/2198af0cbe9f1166c1846e3f7e07288e.jpg" width="400" /></a></div><br /><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Ήρθα.. φορτσάτη να σας κουράσω με την φλυαρία μου και να σας πω πως είμαι καλά. Εντάξει δεν είμαι και για.. αγώνες όμως η καινούργια αγωγή αν και στην αρχή με κάποιες ...παρενέργειες που με απογοήτευσαν τώρα είμαι καλύτερα και αυτό αναπτέρωσε το ηθικό μου που ομολογώ... είχε πάρει την κατυφόρα! Έχω βέβαια το πρόβλημα με το βάδισμα και την αστάθεια , στην κινητικότητα και την...ισορροπία όμως δεν κυκλοφορώ παρά μόνο όταν πάω στο κτήμα με το Δημήτρη δίπλα μου . Μου κακοφαίνεται βέβαια όμως...</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Παρόλα αυτά είχα και μία έξοδο την Πέμπτη κατόπιν πίεσης της φίλης μου Μαιρούλας που... με κατάφερε να πάω στα τοπικά ΚΑΠΗ να δείξω πηλό ! Με πήγε ο Δημήτρης με υποδέχθηκαν θερμά βέβαια μα.. δεν μου είπαν για τα αρκετά σκαλοπάτια που έπρεπε να ανέβω με την πατερίτσα...Εκεί συνάντησα και την φίλη blogers Ρένα Χριστοδούλου που.. φαγώθηκε να με φωτογραφίσει για να δείτε το.. χάλι μου !</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfeNjOF1xFicKZrs4BHR3BgxSPBdXrISvtT-U_5F_Ql4EFAC9OSfz5G01zKf2Sidl26xCwfDKyyzmUwTnSRwsoT8L-XKQ5DtId_dQYbxMlAIob_DTor-vrP3fVLHXP36j1BoWD5-8gKcBTZsGKIufnSeJIoZm-OzgtbJLWjQ7Jp3lvJj4nvOHSLbeF8Hus/s2899/20231005_103146.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2899" data-original-width="2174" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfeNjOF1xFicKZrs4BHR3BgxSPBdXrISvtT-U_5F_Ql4EFAC9OSfz5G01zKf2Sidl26xCwfDKyyzmUwTnSRwsoT8L-XKQ5DtId_dQYbxMlAIob_DTor-vrP3fVLHXP36j1BoWD5-8gKcBTZsGKIufnSeJIoZm-OzgtbJLWjQ7Jp3lvJj4nvOHSLbeF8Hus/w480-h640/20231005_103146.jpg" width="480" /></a></span></div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTGsiNGx0e5R15spwJES196lSyhfbMmDBIyK56rLlcoM0gu7ZURrhSDbxnYya4INOe8iavYHsGne5D6sTkThv05ovmLo_vn86BU4G6G2HM4HPNN16aeqVsUTUAVbM1qwgrfVWIR0iltsd1Uyt8te4GHm0ljoAfWBV7mw8eS0ze3KASuKlU-WQXDBBRvlxc/s4000/20231005_103110.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2250" data-original-width="4000" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTGsiNGx0e5R15spwJES196lSyhfbMmDBIyK56rLlcoM0gu7ZURrhSDbxnYya4INOe8iavYHsGne5D6sTkThv05ovmLo_vn86BU4G6G2HM4HPNN16aeqVsUTUAVbM1qwgrfVWIR0iltsd1Uyt8te4GHm0ljoAfWBV7mw8eS0ze3KASuKlU-WQXDBBRvlxc/w640-h360/20231005_103110.jpg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgj5A2SOLjKYFB5AwaYP9Bs3QcRJbLLbjqZ6MPVUOm8C9jVc2iSDdr1wD2vsW4dExZ2THJeajubaQUW4zibwO2mPT5008wxVFQQpGwyFt1C1LI7DUR76iJRfc74aVnoL1r7EMU6eyJHDZ05a2NfIjI6pK_BqdFz3rN8AMqm3A8Gg5tIKBK49t6w2LEDZKkg/s2570/20231005_103211.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2570" data-original-width="2250" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgj5A2SOLjKYFB5AwaYP9Bs3QcRJbLLbjqZ6MPVUOm8C9jVc2iSDdr1wD2vsW4dExZ2THJeajubaQUW4zibwO2mPT5008wxVFQQpGwyFt1C1LI7DUR76iJRfc74aVnoL1r7EMU6eyJHDZ05a2NfIjI6pK_BqdFz3rN8AMqm3A8Gg5tIKBK49t6w2LEDZKkg/w560-h640/20231005_103211.jpg" width="560" /></a></div><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Η φίλη μου Μαιρούλα, συμμαθήτριες από το σχολείο, 54 χρόνια φίλες αγαπημένες.. κάτι σαν αδελφές πια.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg78q198VrCcS7z8QWhE9brRrP4xTBQobmqGgRVBCuLfWHv3uMUnNNbqwXqKq3xoVoooPVtk3ceEXIG38FokRVkqcmOtJ99D5rhpcSFJxvxOg34OVv8qkMEu6ExyufICLDTh3ifV19c_1XS6kKdAwEp4nNlD82VQfUidhCG0H75qSDNosky8tn5U3EhRoOm/s2611/20231005_103236.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2611" data-original-width="2250" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg78q198VrCcS7z8QWhE9brRrP4xTBQobmqGgRVBCuLfWHv3uMUnNNbqwXqKq3xoVoooPVtk3ceEXIG38FokRVkqcmOtJ99D5rhpcSFJxvxOg34OVv8qkMEu6ExyufICLDTh3ifV19c_1XS6kKdAwEp4nNlD82VQfUidhCG0H75qSDNosky8tn5U3EhRoOm/w552-h640/20231005_103236.jpg" width="552" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3zviP1H5qtJL1egy4jPdm_0uqBtIELiMfKrmRweBMQS8nV0uKLyuLiRMnu01jEHN46sIYXayIL9PxwZuaz5eZw81r2t2JSaITAdpotktfTuGyTqwt7lvRTuF9RtFOx227lfr6SZLCtKhw7NBEWywVsMJUe5GEw0ESs-uBiCVL_5X-DdodZiq9pmRNE340/s4000/20231005_103115.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2250" data-original-width="4000" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3zviP1H5qtJL1egy4jPdm_0uqBtIELiMfKrmRweBMQS8nV0uKLyuLiRMnu01jEHN46sIYXayIL9PxwZuaz5eZw81r2t2JSaITAdpotktfTuGyTqwt7lvRTuF9RtFOx227lfr6SZLCtKhw7NBEWywVsMJUe5GEw0ESs-uBiCVL_5X-DdodZiq9pmRNE340/w640-h360/20231005_103115.jpg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzcbNc8Wd38XN2TJY6iONlo4uw90XtkmYonxes5Xm6M1rlzxQ6sPkFvxPtdnheTFLpDMbY3nCq876W3yWxVjHT-_Wdxp-9Q9dwChQr4u8oRCm8CykqKXdN3-XHp5Q5EhcgHsCjhdeAFIuyStFnOb1EPjjHkYXvpbSuIUh2Yn-S31gyUpBcDTksCe5dP-8h/s3374/20231005_103103.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2222" data-original-width="3374" height="422" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzcbNc8Wd38XN2TJY6iONlo4uw90XtkmYonxes5Xm6M1rlzxQ6sPkFvxPtdnheTFLpDMbY3nCq876W3yWxVjHT-_Wdxp-9Q9dwChQr4u8oRCm8CykqKXdN3-XHp5Q5EhcgHsCjhdeAFIuyStFnOb1EPjjHkYXvpbSuIUh2Yn-S31gyUpBcDTksCe5dP-8h/w640-h422/20231005_103103.jpg" width="640" /></a></div><b><br /></b></span><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Όμως πέρασα καλά, γνώρισα νέες φίλες μα ..αν και τους είπα πως θα ξαναπάω.. δεν νομίζω πως θα κρατήσω το λόγο μου..είναι δύσκολα για μένα να χρειάζομαι βοήθεια για να ανέβω και το χειρότερο να κατέβω τα σκαλοπάτια ενός ορόφου. </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Είπα να σας δείξω και κάτι από το κτήμα μας, φέτος όπως σε όλους δεν ήταν μια καλή περίοδος, λόγω καιρού τα δένδρα δεν καρπίσαν ,τα φυτά είχαν πρόβλημα όμως ο καλός μου αγρότης επιμένει και κουράζεται βέβαια μα ξέρω πως αυτό του αρέσει όπως σε μένα το εργαστήρι μου και τα χρώματα μου.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_3m5UK4Z_C4DZeM-_68otMrGqrf8LHc11hUdD8tfMOW5HSAbJ7o-V4TVVW2ErcdxNT1_Voemre46LH2WPhoKtTViFwrmQA1Wq9_WHLxfaip7ZJ1k_1niTKxZu0-XX2OdqIhI3_Q-9RNIz902UPpBoH5uEek4vT8ZZNU2CS1Pf2Ien_tGFLTbREmNKETaW/s4000/PhotoEditor_20231032019142.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3000" data-original-width="4000" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_3m5UK4Z_C4DZeM-_68otMrGqrf8LHc11hUdD8tfMOW5HSAbJ7o-V4TVVW2ErcdxNT1_Voemre46LH2WPhoKtTViFwrmQA1Wq9_WHLxfaip7ZJ1k_1niTKxZu0-XX2OdqIhI3_Q-9RNIz902UPpBoH5uEek4vT8ZZNU2CS1Pf2Ien_tGFLTbREmNKETaW/w640-h480/PhotoEditor_20231032019142.jpg" width="640" /></a></span></div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><br /><b>Τώρα άρχισε να φυτεύει σαλάτες και να αρχίσει το κλάδεμα. Γι αυτό κι εγώ του αγόρασα από ένα σάϊτ ένα αλυσσοπρίονο για να ...μην αφήσει κλαδί για κλαδί!!!</b></span><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Αυτή είναι η δική μου γωνιά έξω από το τροχόσπιτο, στο τραπέζι ζωγραφίζω όσα φτιάχνω με τον πηλό.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0F-r8KoRDGmS3saKuh1lfvqM43klSqFQ4zEl1r_NLCXiCpEqCJSdC3tCFG6s-4Z2CNQMXXHrzbTLYoR6lFDyeepyJ_0nT8z98UU4JyRSTkfLmFvSXz6IUOJIoPE51V2_6isGxQJ_HWlRBzM1xAu0NL7nRGaQt8fD-yfdFjhSFUlp1Qadt9rLtSWWzVJBB/s4000/20231002_125846.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2250" data-original-width="4000" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0F-r8KoRDGmS3saKuh1lfvqM43klSqFQ4zEl1r_NLCXiCpEqCJSdC3tCFG6s-4Z2CNQMXXHrzbTLYoR6lFDyeepyJ_0nT8z98UU4JyRSTkfLmFvSXz6IUOJIoPE51V2_6isGxQJ_HWlRBzM1xAu0NL7nRGaQt8fD-yfdFjhSFUlp1Qadt9rLtSWWzVJBB/w640-h360/20231002_125846.jpg" width="640" /></a></span></div><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Αυτό είναι το αγαπημένο μου σταφύλλι, ρώσσικο και.. οι άλλοι δεν το αρέσουν γιατί είναι λίγο... περίεργο στην γεύση και έχει κουκούτσια !</span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjxwc4pRp2mx72RoKCgSbtwsZllEViZJlIxMZ95MGXHoCVShUFO8wRTPJLT3mQGEEvvdrL6K417gjkPd92wTuBGQKeLEQJ-JzQO2fltz7Xuh-140Lsl-XA9Co-6vaWeLlSpFBAN1vNOcfv9zBN1Z7CZVYsc_ZOMrins58l7guIbFe1oCHLESQzOLio7KEG/s4000/20231002_125836.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2250" data-original-width="4000" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjxwc4pRp2mx72RoKCgSbtwsZllEViZJlIxMZ95MGXHoCVShUFO8wRTPJLT3mQGEEvvdrL6K417gjkPd92wTuBGQKeLEQJ-JzQO2fltz7Xuh-140Lsl-XA9Co-6vaWeLlSpFBAN1vNOcfv9zBN1Z7CZVYsc_ZOMrins58l7guIbFe1oCHLESQzOLio7KEG/s320/20231002_125836.jpg" width="320" /></a></span></div><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Αυτή είναι η γωνιά εξωτερική του Δημήτρη όταν βγαίνει από το θερμοκήπιο να ξεκουραστεί.</span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglpc8h1QOMDHEW4Q8wz3hYUEqvveXMPGITpmtxIeguCifnryv2PzuYic_As0Db44_cSJInjfZfsYu2ZEmGdIsb1LVUqp7yLL2p2bk1P-mH0rpUATpOPUFM38Oz4Ob1ENjLRdsuyF0OuLaC2GFvhIPf5mqq724-km7rMh-SzfZ8CDqjklat6ozC_LF-gBBb/s4000/20231002_125649.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2250" data-original-width="4000" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglpc8h1QOMDHEW4Q8wz3hYUEqvveXMPGITpmtxIeguCifnryv2PzuYic_As0Db44_cSJInjfZfsYu2ZEmGdIsb1LVUqp7yLL2p2bk1P-mH0rpUATpOPUFM38Oz4Ob1ENjLRdsuyF0OuLaC2GFvhIPf5mqq724-km7rMh-SzfZ8CDqjklat6ozC_LF-gBBb/w640-h360/20231002_125649.jpg" width="640" /></a></span></div><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Ο.. αγαπημένος μου "αγρότης"επί τω έργο, ξερίζωσε τις ντομάτες και τα πιπέρια και φύτεψε κρεμμυδάκια και 3 ειδών σαλάτες. Τα ντοματίνια Βελανίδια ακόμα καλά κρατούν, έγιναν σαν δενδράκια.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2Xa-tFiSy2N5XHf8rPC4Xacaq1-t9m38TRZhAITSgpTOtmVIqVZedgl2Gz7fQGj0sx1RgTmnJgJJjjrMA6dkeewlMh9_fY2DyuGBqhBgLaSeC9R7GwfM3n2unohEsAYtYzF8inHi-wfOJ0MFFb-xbmkwtLlzQLbD9NwqdY7GQXQb_RjedByp1SuOfCUON/s4000/20231002_125453.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2250" data-original-width="4000" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2Xa-tFiSy2N5XHf8rPC4Xacaq1-t9m38TRZhAITSgpTOtmVIqVZedgl2Gz7fQGj0sx1RgTmnJgJJjjrMA6dkeewlMh9_fY2DyuGBqhBgLaSeC9R7GwfM3n2unohEsAYtYzF8inHi-wfOJ0MFFb-xbmkwtLlzQLbD9NwqdY7GQXQb_RjedByp1SuOfCUON/w640-h360/20231002_125453.jpg" width="640" /></a></span></div><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b><br /></b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Εκείνο που μου δίνει χαρά και απασχόληση είναι το εργαστήρι μου και τα όσα καταφέρνω με .. πολύ κόπο πιστέψτε με να φιάξω για τις... παραγγελιές από τα ιδρύματα.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5tHxRXnKFvQQ4sVXG7oh775vqEe0Lwyme8T7RSzk5Gv_4qY49UoHY2XxdDbJgW4WjWE_AIgM6H12FJ0JZ1Iml9Rxcrm8sHRWYfLZdEaIdVxzEqqzNXgsntmB9znNo-qIBBVO39eBscv3Bi03LL1Xk8wmGKt7tatK2E-IMRXqwgZnfubk62OOW1SFyJXF8/s3471/PhotoEditor_202310115387536.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2603" data-original-width="3471" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5tHxRXnKFvQQ4sVXG7oh775vqEe0Lwyme8T7RSzk5Gv_4qY49UoHY2XxdDbJgW4WjWE_AIgM6H12FJ0JZ1Iml9Rxcrm8sHRWYfLZdEaIdVxzEqqzNXgsntmB9znNo-qIBBVO39eBscv3Bi03LL1Xk8wmGKt7tatK2E-IMRXqwgZnfubk62OOW1SFyJXF8/w640-h480/PhotoEditor_202310115387536.jpg" width="640" /></a></span></div><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Μετά με έπιασε η Φθινοπωρινή μου διάθεση που την έδειξα με τα Φθινοπωρινά μου στεφάνια , θέλω να προσέξετε παρακαλώ το σχιάχτρο μου !! </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEho9d1A-Awp__I94GZvkHcFvBynfDQwWGaCcEbbJJmb-vN2pzKzh1N0xFjjZkfMAO39ep4qg4JdSIp9S_VwHzszWRX2WAI_KfIGi4DflFjLeGoqqFyqSE05fKL2rTWzL47MvnEktQfplDRvy1ww1hu2jhnQrvbVs4wrNfzSkcE43NoAzNcwkr3fj1IRrjNL/s2538/20231006_101308.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2250" data-original-width="2538" height="568" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEho9d1A-Awp__I94GZvkHcFvBynfDQwWGaCcEbbJJmb-vN2pzKzh1N0xFjjZkfMAO39ep4qg4JdSIp9S_VwHzszWRX2WAI_KfIGi4DflFjLeGoqqFyqSE05fKL2rTWzL47MvnEktQfplDRvy1ww1hu2jhnQrvbVs4wrNfzSkcE43NoAzNcwkr3fj1IRrjNL/w640-h568/20231006_101308.jpg" width="640" /></a></span></div><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Και ένα μικρότερο για μία αγαπημένη φίλη !</span></span></p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRBqvnU1nkMC4NOK3sTs7-rX5oJcXM2WU0jJb2OHg-vv04wIPtExM2IDSqTpXDfGt33DwCX83EoVMKpnGWPFQejFIh_GkwBAiN6WqWN4T2Iudj-ioEVAIC0XQIOx_UBggVwKTe0WfpZrKtSp0YHvRYJrMyVtZ8PSwVc2JQTZV_drJBTKWuVp-3_mCgRGBs/s1745/20231006_113000.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1706" data-original-width="1745" height="626" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRBqvnU1nkMC4NOK3sTs7-rX5oJcXM2WU0jJb2OHg-vv04wIPtExM2IDSqTpXDfGt33DwCX83EoVMKpnGWPFQejFIh_GkwBAiN6WqWN4T2Iudj-ioEVAIC0XQIOx_UBggVwKTe0WfpZrKtSp0YHvRYJrMyVtZ8PSwVc2JQTZV_drJBTKWuVp-3_mCgRGBs/w640-h626/20231006_113000.jpg" width="640" /></a></div></span><b style="color: #3d85c6; font-size: x-large;"><p><b style="color: #3d85c6; font-size: x-large;"><br /></b></p>Θα ήθελα πολύ να σας έκανα δωράκια όπως παλιά μα το ταχυδρομείο πια είναι μακριά και δεν θέλω να κουράζω τον Δημήτρη με τέτοιες απαιτήσεις. Όμως όποια θέλει κάτι...μολών λαβέ !</b><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Φίλοι μου σας κούρασα ίσως, μπήκαμε στον Οκτώβρη ,νυχτώνει νωρίς.. σκοτεινιάζει και είναι το μόνο που δεν μου αρέσει στον Χειμώνα που πλησιάζει. Όμως..πάντα υπάρχει ένα "όμως " που κάνει την αλλαγή και είναι τα Χριστούγεννα που πλησιάζουν και που πάντα αγαπούσα. </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Φίλοι μου σας ευχαριστώ για την αγάπη σας, για τις επισκέψεις σας στο μπλοκόσπιτο μου που ξέρω πως .. γέρασε.. πως έχασε την λάμψη του... πως πάλιωσε σαν ένα σπίτι που κατοικείται που και που. Δεν θα πω ψέμματα.. μου λείπει όπως μου λείπει και η... αεικίνητη Αχτίδα που το κατοικούσε. Ας τελειώσω μ'εκείνο που θα υπάρχει πάντα στην "σχέση"γιατί στην πραγματικότητα θα ήθελα να σας κάνω.. αγκαλίτσα και να σας δώσω : </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b> Αχτιδένια φιλάκια</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b><br /></b></span></p>ΑΧΤΙΔΑhttp://www.blogger.com/profile/04482882132861255372noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-3740410136126075522.post-29184147108456367132023-09-11T19:55:00.002+03:002023-09-11T19:55:59.974+03:00Πως να αντέξεις τόσο πόνο ...<p><span style="font-size: large;"> </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTTp4732cvbuwyix0Kgi0xlyM9RX7EHerKsUIH_s8KZB8C1fCXQC99gFRdd4bDKQW9TGPLg8RwT2MKJVo7lrrh4DDuS9Ij1exFkYASa0-RjJ9D0ZPiTi4jFSHvfPGxKtRLbElAP44ZINwBCBHcG3lfzV-kC3Et4e1fAHj017tEUqdhuprLW0Geu2dr9hvL/s1091/989ddf9f7f8ad9cee38ea6113b82d082.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1091" data-original-width="736" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTTp4732cvbuwyix0Kgi0xlyM9RX7EHerKsUIH_s8KZB8C1fCXQC99gFRdd4bDKQW9TGPLg8RwT2MKJVo7lrrh4DDuS9Ij1exFkYASa0-RjJ9D0ZPiTi4jFSHvfPGxKtRLbElAP44ZINwBCBHcG3lfzV-kC3Et4e1fAHj017tEUqdhuprLW0Geu2dr9hvL/w432-h640/989ddf9f7f8ad9cee38ea6113b82d082.jpg" width="432" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><p><span style="font-size: large;"><span style="color: #3d85c6;">Ανοίγω το μπλοκόσπιτο χωρίς να νοιάζομαι για τα χνάρια μου που αφήνω στη σκόνη της απουσίας μου..ο παλιός ενθουσιασμός έφυγε , έχω τόσα άλλα μπροστά μου. </span></span></p><p><span style="font-size: large;"><span style="color: #3d85c6;">Ο κόσμος γύρω μου γκρεμίζεται , όπου και να γυρίσω φίλοι μου ακούω κλάμα, βλέπω απελπισία , πως να αντέξω τόσο πόνο... νοιώθω ενοχή...όχι δεν είναι ο δικός μου...θα άντεχα τριπλάσια αρκεί αυτό το κακό να μην το έβλεπαν τα μάτια μου...μήπως πέθανα και είμαι στη κόλαση; Τηλεφωνώ σε φίλη καρδιακή συνάδελφο, συμφοιτήτρια από το Βόλο να μάθω αν είναι καλά</span><span style="color: #3d85c6;">...δεν απαντάει κι εγώ ανησυχώ..</span></span></p><p><span style="font-size: large;"><span style="color: #3d85c6;">Αυτες τις μέρες είμαι " μπλεγμένη " με εξετάσεις ειδικές , με το ζόρι.. ένα μόνο εργαστήριο σε όλη την Θεσσαλονίκη...δεν μπορούν να καταλάβουν οι δικοί μου πως θέλω την ησυχία μου. Είμαι κουρασμένη, κρατώ μόνο το χαμόγελο και την επιθυμία μου να μην στεναχωρώ αυτούς που με φροντίζουν. Ευχαριστώ για την βοήθεια Αθηνούλα μου..</span></span></p><p><span style="font-size: large;"><span style="color: #3d85c6;"> Τελικά η επανάσταση μου έπιασε τόσο απλά... με την αλήθεια... κοίταξα την Νευρολόγο στα μάτια και της είπα : - Δεν νοιώθω έτοιμη, δεν θέλω να κάνω κάτι για τους άλλους αλλά για μένα.. Δεν κοιμάμαι πλέον καλά. Ευτυχώς πήρα την απάντηση που ήθελα..η ηρεμία είναι βασική στη ζωή μου. Γύρισα και μπήκα στο εργαστήρι μου που τόσο καιρό ούτε εκεί ένοιωθα όμορφα. Έβαζα την ποδιά μου, κοιτούσα τις .. λευκές.. άδειες επιφάνειες... σηκωνόμουν και έκλεινα την πόρτα πίσω μου..</span></span></p><p><span style="font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCF3KFKfqwnSrspqDPlq8RjPzWTRyXkIUPINCqabuRanc-ugMkoXX00mfmbUNEv_fZvkZ9y53A44rvZP40wIoBfJpp5Ztwr6L-dBd52znaJHJKG_sPHoXoNgVClOAAhyNIRFQ9XSjQuSjpzOkMPSP8fFyx1Ng2pyB9L_cjCrzC5T9p38-SDK2cRGDt30xY/s736/af2bcb9f460d7d541864312126264c27.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="461" data-original-width="736" height="250" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCF3KFKfqwnSrspqDPlq8RjPzWTRyXkIUPINCqabuRanc-ugMkoXX00mfmbUNEv_fZvkZ9y53A44rvZP40wIoBfJpp5Ztwr6L-dBd52znaJHJKG_sPHoXoNgVClOAAhyNIRFQ9XSjQuSjpzOkMPSP8fFyx1Ng2pyB9L_cjCrzC5T9p38-SDK2cRGDt30xY/w400-h250/af2bcb9f460d7d541864312126264c27.jpg" width="400" /></a></span></div><p></p><p><span style="font-size: large;"><span style="color: #3d85c6;">Τώρα θα πάλευα το.. θηρίο με το τρόπο μου ξέρω και πιστέψτε με είμαι έτοιμη να δώσω μαθήματα σε ομοιοπαθείς ή μήπως είμαι απλά τυχερή ; Να σας πω το μυστικό, βάζω.. πείσμα στην παλέτα μου , διαλλέγω απλά εύκολα θέματα , μεταχειρίζομαι βέργα αγιογραφίας , γυρίζω το τελάρο όπως με βολεύει, ξεχνώ το αριστερό μου χέρι και βάζω αγαπημένα τραγούδια στο κινητό μου.</span></span></p><p><span style="font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7enFzZZtjZUHIrOTsCUtN4eoVCGXnHoPjBYUabWDmRgAehSD5c0jgTRQifizmyI8UYna3AsIIbOVQC5FLnVZyUjyrDZg2_OH3G45eW4Tl2y7QIFCmQ8TmslPaZtiElKJtSDybcsiZaBDQKOkgsJcEO-AbkCEVJmWqs1pjuw677R_n6bnhdR4geNhj1tXf/s4000/20230908_133837.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4000" data-original-width="2250" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7enFzZZtjZUHIrOTsCUtN4eoVCGXnHoPjBYUabWDmRgAehSD5c0jgTRQifizmyI8UYna3AsIIbOVQC5FLnVZyUjyrDZg2_OH3G45eW4Tl2y7QIFCmQ8TmslPaZtiElKJtSDybcsiZaBDQKOkgsJcEO-AbkCEVJmWqs1pjuw677R_n6bnhdR4geNhj1tXf/w225-h400/20230908_133837.jpg" width="225" /></a></span></div><p></p><p><span style="font-size: large;"><span style="color: #3d85c6;">Προσπάθησα να βοηθήσω κι εγώ όπως μπορώ αυτούς τους απελπισμένους ανθρώπους σκέπτομαι ότι θα μπορούσα να είμαι στη θέση τους , να χάσω τα πάντα σε μία στιγμή, φανταστείτε με να τρέχω να σωθώ με το μπαστούνι ! Ήθελα η μικρή μου βοήθεια να είναι πιο.. προσωπική και με βοήθησε φίλος γι 'αυτό . Ο άνδρας μου χαμογέλασε όταν του είπα πως νοιώθω άγχος που θα μιλήσω με άγνωστη για τόσο λεπτό θέμα... - εσύ κατάφερες εμένα , είπε, με γράμματα και αμφιβάλεις για το τηλέφωνο ;</span></span></p><p><span style="font-size: large;"><span style="color: #3d85c6;">Μου το κρατάει μανιάτικο φίλοι μου που στον 1 1/2 χρόνο που αλληλογραφούσαμε αρνιώμουν να μιλήσουμε στο τηλέφωνο, μου άρεζε το "μυστήριο" και η λαχτάρα των φακέλων που τους άνοιγα με...χτυποκάρδι! Ήμαστε 48 χρόνια μαζί.. χέρι χέρι...άσπρισαν τα μαλλιά του πρίγκηπα μου... μα εγώ τα βλέπω πυκνά και καστανά. Σας το είπα; μου έκανε ράμπα για να μπορώ να μπαίνω στο τροχόσπιτο.</span></span></p><p><span style="font-size: large;"><span style="color: #3d85c6;">Πράγματι..τηλεφώνησα στην άγνωστη μέχρι τότε έτσι γνώρισα την Αποστολία Τ. , κουρασμένη φωνή, κουρασμένος άνθρωπος , αρχίσαμε τυπικά, η εμπιστοσύνη κερδίθηκε βήμα βήμα . Δεν είμαι από αυτές που κάνουν ερωτήσεις , αφήνω τον συνομιλητή μου να το κάνει μόνος του όποτε και όπως θέλει. Έτσι.... </span></span><span style="color: #3d85c6; font-size: x-large;">μου άνοιξε την ζωή της χωρίς να το καταλάβει και η..ενοχή μου γύρισε. Υπάρχουν άνθρωποι που η ζωή τους έδωσε αλλεπάλληλα χτυπήματα..που δεν χάρηκαν τα στοιχειώδη. Ο άνδρας μου χαμογελούσε που με έβλεπε να δακρύζω με όσα άκουγα..</span></p><p><span style="font-size: large;"><span style="color: #3d85c6;">Πήγαμε κτήμα, γυρίσαμε και έχω κάνει κι όλας την λίστα με το τι θα βάλω στο κιβώτιο για Τρίκαλλα από αυτά που είπε σαν αναγκαία... άρχισα να κυνηγάω τον Δημήτρη</span></span></p><p><span style="font-size: large;"><span style="color: #3d85c6;">- Θέλω κιβώτιο... σήμερα όχι αύριο...ακούς; </span></span></p><p><span style="font-size: large;"><span style="color: #3d85c6;">Αισθάνομαι υπέροχα όταν είμαι χρήσιμη ,νοιώθω ότι η καθημερινότητα μου παίρνει χρώματα και χρώμα σημαίνει ζωή. Φίλοι μου δεν ξέρω αν είστε ακόμα μαζί μου, σας καταλαβαίνω δεν θυμώνω.. εγώ τώρα μπαίνω στο μπλοκ ανάλογα ( τόσο εγωιστικό εκ μέρους μου ) με την διάθεση μου , όταν θέλω να νοιώσω πως.... με αγαπάτε !!!! Πω πω!!! Κακομαθημένο μοναχοπαίδι τελικά είμαι να πάρει η ευχή.</span></span></p><p><span style="font-size: large;"><span style="color: #3d85c6;">Φίλοι μου βοηθείστε όπως και όσο μπορείτε ,μπορεί αύριο να συμβεί σε μας..δυστυχώς πιστεύω πως από εδώ και πέρα θα γνωρίσουμε πολλές τέτοιες καταστροφές . Θα φανώ γραφική αν σας πω πως.... οι σφραγίδες άνοιξαν όπως έλεγε η γιαγιά μου και με τρόμαζε περιγράφοντας τον τρομερό Άρχων Μιχαήλ με το υπέροχο άλογο και την χρυσή ασπίδα.</span></span></p><p><span style="font-size: large;"><span style="color: #3d85c6;">Σας εύχομαι να έχουν τα όνειρα σας το φως που χρειάζεστε και το φως αυτό είναι...δανικό και πρέπει να το σκορπάμε για να πραγματοποιεί το σκοπό του. </span></span></p><p><span style="font-size: large;"><span style="color: #3d85c6;"> Αχτιδένια φιλάκια</span></span></p><p><span style="font-size: large;"><span style="color: #3d85c6;"><br /></span></span></p><p><span style="font-size: large;"><span style="color: #3d85c6;"><br /></span></span></p><p><span style="font-size: large;"><span style="color: #3d85c6;"><br /></span></span></p><p><span style="font-size: large;"><span style="color: #3d85c6;"><br /></span></span></p><p><span style="font-size: large;"><span style="color: #3d85c6;"><br /></span></span></p><p><span style="font-size: large;"><span style="color: #3d85c6;"><br /></span></span></p><p><span style="font-size: large;"><span style="color: #3d85c6;"><br /></span></span></p><p><span style="font-size: large;"><span style="color: #3d85c6;"><br /></span></span></p><p><span style="font-size: large;"><span style="color: #3d85c6;"> </span></span></p>ΑΧΤΙΔΑhttp://www.blogger.com/profile/04482882132861255372noreply@blogger.com18tag:blogger.com,1999:blog-3740410136126075522.post-27601037568416645602023-06-27T10:07:00.005+03:002023-06-27T10:09:01.674+03:00Με καλοκαιρινή διάθεση.<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqgVaNrUkCwoYw8AroRe7A2uX-Lu5qQhadZ4y3oXFQGHHLMpHCtfb-7WqAQk5lXP2hGZP2jtyG9UAlK8JfdtlrtNbGAiTcyz-LF6aVQJxGnaoy6SfOhQfCxgATigjNKiPHCRImrw4Cxmh5crm6QDCj9RouT3_rqHtQ_nRDovZncPWrHTIGagbo62WNniJ4/s4096/20230627_073058.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4096" data-original-width="3072" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqgVaNrUkCwoYw8AroRe7A2uX-Lu5qQhadZ4y3oXFQGHHLMpHCtfb-7WqAQk5lXP2hGZP2jtyG9UAlK8JfdtlrtNbGAiTcyz-LF6aVQJxGnaoy6SfOhQfCxgATigjNKiPHCRImrw4Cxmh5crm6QDCj9RouT3_rqHtQ_nRDovZncPWrHTIGagbo62WNniJ4/w480-h640/20230627_073058.jpg" width="480" /></a></div><br /><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Να είσαι 71.. εκείνος 77 και να σε ξυπνά το πρωί με ένα μυρωδάτο τριαντάφυλλο και ένα φιλί για καλημέρα .. ε! Πρέπει να μ'αγαπάει πολύ ο Θεός φίλοι μου.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Στο κτήμα όπως καταλάβατε ,απολαμβάνω την ηρεμία της φύσης , βοηθάω όσο μπορώ, αδιαφορώ για όσα μου λένε ότι πρέπει να πάω πιο... άνετες διακοπές όπως παλιά. Δεν καταλαβαίνουν πως ντέπομαι να με βλέπουν και άλλωστε τα έξοδα δεν μας παίρνουν όταν αναγκαστικά η ιατρική μου φροντίδα είναι ιδιωτική. </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Εδώ περνώ την μισή εβδομάδα , κοιμάμαι από τις 10.30 ,ξυπνώ από τον κόκκορα της γειτόνισσας, η Κάντυ βγαίνει για βόλτα όποτε θέλει και πήρε βέβαια και κακές συνήθειες όπως να... σκάβει λακούβες και όταν ποτίζονται τα ψυτά να πίνει νερό από το.. χώμα!!!</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Ο καλός μου Δημήτρης με σκέπτεται με τόση φροντίδα που πραγματικά το μόνο που προσεύχομαι είναι να είναι γερός. Το θερμοκήπιο του πάει υπέροχα και τον αποζημιώνει ηθικά για τα δένδρα που φέτος σε όλη την περιοχή δεν έδωσαν παρά ελάχιστα με . καθόλου καρπούς δυστυχώς. Τα ντοματίνια του λοιπόν καλά κρατούν τόσο που μας ξάφνιασαν.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFS-UKzZtB4WyZjY8WnmeLlVw8e_R9Us1iIVxL9QilGvvBXASmhdV9C88g_Lx7lTnwKv1POeFwohsOd969dn2v2KQD8qP59IChejP83eh2tWDccc4eG7u3vVy9EGaaTc3G3DJ2HTVn6wmYZU9R5HtHyLakQnHFO3_RONvrgmugi_z1Xwfh-kKMmGK1E1c5/s720/PhotoEditor_2023625183428819.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="720" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFS-UKzZtB4WyZjY8WnmeLlVw8e_R9Us1iIVxL9QilGvvBXASmhdV9C88g_Lx7lTnwKv1POeFwohsOd969dn2v2KQD8qP59IChejP83eh2tWDccc4eG7u3vVy9EGaaTc3G3DJ2HTVn6wmYZU9R5HtHyLakQnHFO3_RONvrgmugi_z1Xwfh-kKMmGK1E1c5/w640-h640/PhotoEditor_2023625183428819.jpg" width="640" /></a></span></div><b style="color: #3d85c6; font-size: x-large;"><p><b style="color: #3d85c6; font-size: x-large;">Έχει βάλει ότι είδος του πούλησαν τα ψυτώρια συν αυτά που έβαλε φυτώριο εκείνος στο σπίτι και μου είχε κάνει μαύρο χάλι το μπαλκόνι! </b></p>Τώρα φροντίζει ο καλός μου για το πρόβλημα που είχα με τα 3 σκαλοπάτια για το τροχόσπιτο. Μόλις τελειώσει θα σας το δείξω πιστέψτε με υπερηφάνια για τα όσα μπορεί να φτιάξει ακόμη και τώρα που κι αυτός κουράζεται εύκολα. </b><p></p><p><b style="color: #3d85c6; font-size: x-large;">Σας στέλνω την αγάπη μου και σας ευχαριστώ για την παρεούλα που μου κάνετε.</b></p><p><b style="color: #3d85c6; font-size: x-large;"> ΑΧΤΙΔΕΝΙΑ ΦΙΛΆΚΙΑ</b></p>ΑΧΤΙΔΑhttp://www.blogger.com/profile/04482882132861255372noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-3740410136126075522.post-49600582720413043722023-06-13T17:24:00.002+03:002023-06-13T17:24:54.404+03:00Νάμαι πάλι με το ξεσκονόπανο!!<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiu_K43JBXDIDf6Ud3OOKEdVZ3WBIPDrY_AI6iEyZ6LiJz53fWDMe6YaCH1xgKPBDSxi5oX8uFf3sWu17Xx_IdLGOHO2Kah_LnxzSimcyo-JsMoqHvVzJGkFCDNr7vE0_s9Zl1x8UOMs9hJq1k2H5pqQ78iaXfuc-o8MUxYRpZkdIgQnz5hr-DMKroLSw/s772/39ce25906091d3648be2727c194a8f5d.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="772" data-original-width="720" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiu_K43JBXDIDf6Ud3OOKEdVZ3WBIPDrY_AI6iEyZ6LiJz53fWDMe6YaCH1xgKPBDSxi5oX8uFf3sWu17Xx_IdLGOHO2Kah_LnxzSimcyo-JsMoqHvVzJGkFCDNr7vE0_s9Zl1x8UOMs9hJq1k2H5pqQ78iaXfuc-o8MUxYRpZkdIgQnz5hr-DMKroLSw/w373-h400/39ce25906091d3648be2727c194a8f5d.jpg" width="373" /></a></div><br /><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Μου λείπετε να πάρει η ευχή..αν και πια έφυγε από μέσα μου εκείνος ο αέρας που είχα πριν χρόνια να σας διηγηθώ, να σας δείξω όσα είχα καθημερινά στη ζωή μου..πια ζωή θα μου πείτε.. Ξυπνάω το πρωί και όπως παλιά σχεδιάζω το σήμερα.. θα.. κατεβάσω κουρτίνες.. θα κάνω το παστίτσιο που αγαπάει ο Δημήτρης, θα κάνω γλυκό, θα ζωγραφίσω, θα κεντήσω..θα...θα.. </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Μετά ανακαλύπτω πως δυσκολεύομαι να σηκωθώ, πως ακόμα και με το μπαστούνι παλεύω να φθάσω στο μπάνιο. Πως οι κουρτίνες θα μείνουν εκεί που είναι, πως το παστίτσιο θα το φτιάξει ο Δημήτρης, πως το γλυκό θέλει ώρα όρθια, πως το κέντημα είναι παρελθόν γιατί δοκιμάζοντας είδα πως δεν μπορώ να κλείσω την βελόνα.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Μόνο το εργαστήρι μου αγαπώ και με κάνει να νοιώθω πως όταν αγαπάς κάτι από τα 5 σου χρόνια γίνεται κομμάτι σου γίνεται αυτοσκοπός .. Αυτές τις μέρες έμαθα από μία καλή φίλη μας.. ΜΑΣ..λέω, πως περνάει μία θαυμάσια οικογενιακή περίοδο, 2 γάμοι στα εγγόνια της και βάπτιση δισέγγονο !!! Έδωσε ένα σκοπό στη φαντασία μου και σκοπό στις ημέρες μου. Αν αναρωτιέστε όμως πως ξεπερνώ όλα όσα σας έλεγα στην αρχή..ούτε κι εγώ δεν ξέρω. </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8dLE7CE5fp7ppf_xvYmEvzo8N49IdvHmEAQGOx6bA9Ju2yVH2avZBer0bC1xca5QcakydUESZpf7viTbGA9lhprkkBOAvynFJf59A2eUNgLl61-jUF65jgkZF_NkLXtj4T3JARAeZ3ydyoq8_EbBHV26P1GnKE9-rOQBn7GggnSwdB9rQ7ZNY7LMEjA/s3983/20230608_115426.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3072" data-original-width="3983" height="494" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8dLE7CE5fp7ppf_xvYmEvzo8N49IdvHmEAQGOx6bA9Ju2yVH2avZBer0bC1xca5QcakydUESZpf7viTbGA9lhprkkBOAvynFJf59A2eUNgLl61-jUF65jgkZF_NkLXtj4T3JARAeZ3ydyoq8_EbBHV26P1GnKE9-rOQBn7GggnSwdB9rQ7ZNY7LMEjA/w640-h494/20230608_115426.jpg" width="640" /></a></span></div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><br /><b>Εύχομαι να θυμούνται την ημέρα αυτή και οι ευχές μου σαν μαντινάδες που με τόση.. τόση δυσκολία έγραψα με πινέλο να τους συνοδεύουν σε όλη τους τη ζωή.</b></span><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9elnbwlFLsPuAxFHVyT00T8n3FZXC0kvgV54fGFHXuuvA0mjP1deavKezyNcVG5NdaJdWN7bblrDEB2UedxAgjA7SvrBdCGeCQnulKVvG9hJCfCjYl5xyfohH5nWvRYd5wFigDaC7InhcGRInRC8LROnXoruGJ688lrSg4oy-ZHTclW0YgHVJBXIlhw/s3869/20230608_115117.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3072" data-original-width="3869" height="508" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9elnbwlFLsPuAxFHVyT00T8n3FZXC0kvgV54fGFHXuuvA0mjP1deavKezyNcVG5NdaJdWN7bblrDEB2UedxAgjA7SvrBdCGeCQnulKVvG9hJCfCjYl5xyfohH5nWvRYd5wFigDaC7InhcGRInRC8LROnXoruGJ688lrSg4oy-ZHTclW0YgHVJBXIlhw/w640-h508/20230608_115117.jpg" width="640" /></a></span></div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><br /><b>Είναι για το..μικράκι που βαπτίζεται.. το πρώτο δισέγγονο της Ρούλας και εύχομαι να δει πολλά ακόμη.</b></span><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Όπως σας είπα η εβδομάδα μας μοιράζεται ανάμεσα στο σπίτι και το κτήμα, αλλάζω περιβάλλον, αλλάζω εικόνες και μυρωδιές ,ήχους και πρόσωπα. Χθες μου ζήτησαν και δέχθηκα να βοηθήσω όπως μπορώ σε ένα μπαζάρ τον 15Αύγουστο. Νάτο λοιπόν το νέο μου κάλεσμα να νοιώσω χρήσιμη και .. ευτυχής. </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Φίλοι μου αν και μέχρι τώρα καλοκαίρι δεν ..δεν..είδαμε , αν και οι καταιγίδες οι ξαφνικές έγιναν καθιερωμένο καιρικό φαινόμενο..είναι και εκείνες οι ξαφνικές ηλιακές αχτίδες που μας κάνουν να χαμογελάμε!</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b> Αχτιδένια φιλάκια</b></span></p>ΑΧΤΙΔΑhttp://www.blogger.com/profile/04482882132861255372noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-3740410136126075522.post-81679013381763955342023-05-30T18:08:00.000+03:002023-05-30T18:08:20.192+03:00Δηλώνω..παρουσία!<p><br /></p><p> <span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Αν νομίζετε ότι γλυτώσατε από μένα... πλανάστε ! Έχω γίνει λιγουλάκι τεμπέλα με όλα αυτά ίσως γιατί πιστεύω πως δεν έχω ενδιαφέροντα νέα να σας πω ή γιατί τα.. 71 που μπήκα πια με " βάραιναν". Τι δουλειά έχω εγώ πια εδώ σκέπτομαι.. τι έχω να περιγράψω από το σήμερα μου που να τους κάνει να χαμογελάσουν ;</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEib3IlmNlXfQapFZbV2Pqe6ZATpLVmRdz1k1nMFEyYEtpToVglQb9f_hTQ3ReDpqxlcd6lw2mRtBS5upgT97mQogJgdoKRXailoXiFXT7h-GT9zZZgSZBCm_8OVmiC-QB9Hb59KeU1t977796HFYvJCctDexGhJD8fENcFZRQBsiooldqfkqcrCIzCkpw/s2634/20230530_144844.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2556" data-original-width="2634" height="389" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEib3IlmNlXfQapFZbV2Pqe6ZATpLVmRdz1k1nMFEyYEtpToVglQb9f_hTQ3ReDpqxlcd6lw2mRtBS5upgT97mQogJgdoKRXailoXiFXT7h-GT9zZZgSZBCm_8OVmiC-QB9Hb59KeU1t977796HFYvJCctDexGhJD8fENcFZRQBsiooldqfkqcrCIzCkpw/w400-h389/20230530_144844.jpg" width="400" /></a></span></div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><br /><b>Όπως βλέπετε δεν είμαι η " Αχτίδα" που πρωτοέγραψα, είναι και το.. ματάκι που λόξισε από τα 3 μικρά εγκεφαλικά, ε.. ε.. τι περιμένετε βρε παιδιά!</b></span><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Τα νέα μου από πλευράς υγείας είναι..καθοδικά στη σκάλα που λέγαμε . Η ψυχολογία μου κάνει σκαπανεβάσματα ανάλογα με τα κέφια μου. Μερικές φορές ομολογώ πως βάζω τα.. κλάματα, άλλες φορές τα " λέω" με τον εαυτό μου στο πρωινό καθρέπτη και του τα ψέλνω και βάζω το χαμόγελο φαρδύ πλατύ γιατί δεν μου φταίει κανείς. Ευγνωμονώ το Θεό για τον σύντροφο της ζωής μου που μου στέκεται σε κάθε μου βήμα, σε κάθε μου πλευρά. </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Την εβδομάδα μας την έχουμε μοιράσει ανάμεσα στο σπίτι και το κτήμα γιατί θέλω να αισθάνεται και εκείνος χαρούμενος που ασχολείται με τα φυτά του. Έχει κάνει το θερμοκήπιο .. κουκλί, βέβαια εγώ σπάνια μπορώ να πάω μέχρις εκεί με το μπαστούνι μα όταν σου λέει.. δειλά.. δειλά : να σε βοηθήσω κορίτσι μου να έρθεις να το δεις ... ε! τότε δεν χαλάς χατήρι.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhh9_6KI7rEw51Tdj4qEO2OD_j4Spr4gFpDIcH9M7m9PHpVZLsb_LldKp0ojynPbLQGf3vOTnGyfimKkcltrJqinUIrCX1h3XbJfpbEtS7vjr5bOEv2kdeBpOymn7tftYuLmL6lNZ3MNpkVS_uhp2rRFrte2x0PMVttX_1A_o547vVgH3lliJoG5BwH1w/s4000/20230515_172838.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4000" data-original-width="3000" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhh9_6KI7rEw51Tdj4qEO2OD_j4Spr4gFpDIcH9M7m9PHpVZLsb_LldKp0ojynPbLQGf3vOTnGyfimKkcltrJqinUIrCX1h3XbJfpbEtS7vjr5bOEv2kdeBpOymn7tftYuLmL6lNZ3MNpkVS_uhp2rRFrte2x0PMVttX_1A_o547vVgH3lliJoG5BwH1w/w300-h400/20230515_172838.jpg" width="300" /></a></span></div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><br /><b>Τώρα έχουν γεμίσει πλέον ντοματίνια " βελανίδια" , για χατήρι μου που ξέρει πως τα αγαπώ πολύ.</b></span><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Μη νομίζετε πως κι εγώ δεν κάνω κάτι.. μαγειρεύω..του κάνω pankeiks που του αρέσουν και καθισμένη στον καναπέ μου έξω από το τροχόσπιτο φιάχνω με πηλό διάφορα για τις κατασκευές μου που.. πιέζω τον εαυτό μου να κάνω κάτι σαν ..ασκήσεις για τα χέρια μου. Από τώρα σχεδιάζω τι θα κάνω για τα ιδρύματα τα επόμενα..(κρατηθείτε!!) Χριστούγεννα !! Έχω θράσος βρε παιδάκι μου, αν δείτε τα χέρια μου δεν θα τα αναγνωρίσετε!! Έχω λοιπόν ένα κουτί που φέρνω εδώ στο κτήμα κάθε φορά με τα..εργαλεία μου και κάτι ψτιάχνω.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRxb65iddPjR-KXfomz-ufWIjRB_lr3wbwX8W4adQTVAPHSUoQX_s5AsFylV1B_CZpbAmfwwSRnsZ_LAuYtV_OvQYYeV0KqwajFU8l0oA1lcThsrGzxMOJE8Cy3KP4QyH5vBKFV5iHEmshkbf9kWAxbl1wvS3UZd7oNP4jpUPCUyuH5vI_asEQa5XlpA/s4096/20230530_144347.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3072" data-original-width="4096" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRxb65iddPjR-KXfomz-ufWIjRB_lr3wbwX8W4adQTVAPHSUoQX_s5AsFylV1B_CZpbAmfwwSRnsZ_LAuYtV_OvQYYeV0KqwajFU8l0oA1lcThsrGzxMOJE8Cy3KP4QyH5vBKFV5iHEmshkbf9kWAxbl1wvS3UZd7oNP4jpUPCUyuH5vI_asEQa5XlpA/w640-h480/20230530_144347.jpg" width="640" /></a></span></div><b style="color: #3d85c6; font-size: x-large;"><p><b style="color: #3d85c6; font-size: x-large;"><br /></b></p>Είναι πανέμορφη αίσθηση να γίνεσαι χρήσιμη και συγχρόνως να ακούς τα πουλάκια να σου τραγουδούν χωμένα στις φυλλωσιές. Η Κάντυ δίπλα μου όταν δεν κυνηγάει η αφιλότιμη τις γάτες κι εγώ φωνάζω με το φόβο πως θα της δώσουν κανένα μπάτσο με νύχια.</b><p></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPrgixXG1nOmNMN_qsRO0LRE5F2eoGMqcrAt3q130G8ccN9Rirt1zAFVnpnRyuruij5Pj_vLPOWZctPnkNNurAUiMmE7g4ABoOH5QCnkWaSxoWl43FeskJc8YDMfvvPzm3_gBJsKeS0rOdRJ81QcEolcksFmEGRCd1fBzUQz7aq5kd3RPSeonDBTG8gg/s2467/20230530_152525.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2337" data-original-width="2467" height="379" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPrgixXG1nOmNMN_qsRO0LRE5F2eoGMqcrAt3q130G8ccN9Rirt1zAFVnpnRyuruij5Pj_vLPOWZctPnkNNurAUiMmE7g4ABoOH5QCnkWaSxoWl43FeskJc8YDMfvvPzm3_gBJsKeS0rOdRJ81QcEolcksFmEGRCd1fBzUQz7aq5kd3RPSeonDBTG8gg/w400-h379/20230530_152525.jpg" width="400" /></a></div><br /><b style="color: #3d85c6; font-size: x-large;"><br /></b><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Φίλοι μου σας σκέπτομαι και σας αγαπώ πάντα , συγχωρείστε με για την αποχή ,κάθε φορά που σκέπτομαι να γράψω νομίζω πως είναι η τελευταία φορά όμως.. είναι τα μηνύματα που μου στέλνετε πολλοί, είναι τηλεφωνήματα... ακούω φωνές που με αποκαλούν " Αχτιδούλα μου " και προσπαθώ να μαντέψω το όνομα. ..τότε γυρίζω πίσω, ανοίγω το μπλοκόσπιτο και είναι σαν τότε.. το 2007 που το πρωτοάνοιξα. </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b> Αχτιδένια φιλάκια</b></span></p>ΑΧΤΙΔΑhttp://www.blogger.com/profile/04482882132861255372noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-3740410136126075522.post-14262845429030104692023-04-30T08:12:00.002+03:002023-04-30T08:14:56.659+03:00Ο Μάης ο δικός μου!<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTwzMWO5mopPd5wWTuPGnOmkELLvmfkwICwX73B5Su79ua0BmWmL6fuIIAOa3xy6XR-xgyFj9M1m7ls8g8gHLPpMxwc04UX7oEHm5SpsGpr0WWa5iZLmug-A08_z_wAXamdGadFh3kEWvmPUrC8n93Kw4BM_L1MNqcWup1KXFK8-wp1NpG3aKEgpq4sQ/s2941/20230425_111559.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2941" data-original-width="2789" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTwzMWO5mopPd5wWTuPGnOmkELLvmfkwICwX73B5Su79ua0BmWmL6fuIIAOa3xy6XR-xgyFj9M1m7ls8g8gHLPpMxwc04UX7oEHm5SpsGpr0WWa5iZLmug-A08_z_wAXamdGadFh3kEWvmPUrC8n93Kw4BM_L1MNqcWup1KXFK8-wp1NpG3aKEgpq4sQ/w379-h400/20230425_111559.jpg" width="379" /></a></div><br /> <span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Ο Μάης είναι ο αγαπημένος μου μήνας, πάντα τον περίμενα περισσότερο και από το καλοκαίρι. Σ'αυτόν γεννήθηκα, σε αυτόν έγινα μητέρα 2 φορές και τώρα που το σκέπτομαι και η Κάντυ Μάϊο γεννήθηκε. </span><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Ήρθαμε λοιπόν στο κτήμα το διπλανό μία κίτρινη θάλασσα από μαργαρίτες!!</span></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0lbV8zVvaUqaDJc74CTwSNSdrk9pdtV59YjZa4T3wPIHiSeptoSOEEI94kDZcqoy1VwE7S1_An806wOksKK_3orLsI4PBhnxUt_wSJYPCyLYTvYPToFN8egRvOI95zPD8Jj_s5961XRRerhXoig3uKLN0OH8dI6au-f082UyW-cS1OWIsOBJ682PjKw/s3413/20230429_112131.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2107" data-original-width="3413" height="248" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0lbV8zVvaUqaDJc74CTwSNSdrk9pdtV59YjZa4T3wPIHiSeptoSOEEI94kDZcqoy1VwE7S1_An806wOksKK_3orLsI4PBhnxUt_wSJYPCyLYTvYPToFN8egRvOI95zPD8Jj_s5961XRRerhXoig3uKLN0OH8dI6au-f082UyW-cS1OWIsOBJ682PjKw/w400-h248/20230429_112131.jpg" width="400" /></a></div><br /><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><br /></span><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Ο Κανέλλος όρμηξε στο ανοιχτό παράθυρο να υποδεχθεί την Κάντυ.</span></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGyefivbbEDKMyaU4CiThHlr-8cgkDV2lmxPhIHlj-_Gzx1yMDQviPnBo1NDtu6bHYn9OdqcTHeUVHKEcwQuhQ9PZ9zXn2wTzjvkx85SF9Hpci6Oel_mlQ8Z_grJ8A1aKZTrOrfeskUbZpU8cQ4BVF7Iusz3dl5yyQmne-aIzUBibxABnpZnuLCHuxrw/s4000/20230429_112254.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3000" data-original-width="4000" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGyefivbbEDKMyaU4CiThHlr-8cgkDV2lmxPhIHlj-_Gzx1yMDQviPnBo1NDtu6bHYn9OdqcTHeUVHKEcwQuhQ9PZ9zXn2wTzjvkx85SF9Hpci6Oel_mlQ8Z_grJ8A1aKZTrOrfeskUbZpU8cQ4BVF7Iusz3dl5yyQmne-aIzUBibxABnpZnuLCHuxrw/s320/20230429_112254.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkzDr3N395mFlnV_dqlG7SNn4EUSvhWUnKtEUNvDdpTYXBc8z3FOALP4t6cNcgAPWpM1kdhEPHPOTxzEKAavTYdkTRexXlFIF8GDs8HxV9U6EDEqVKToKl1Ol7heQkPeMt4bQscPeOHerC-FMQ8Y8taXoTzz3ZMS6ahhrNgshhzlo012Kc9Y6BBx8SIg/s3452/20230429_112152.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2899" data-original-width="3452" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkzDr3N395mFlnV_dqlG7SNn4EUSvhWUnKtEUNvDdpTYXBc8z3FOALP4t6cNcgAPWpM1kdhEPHPOTxzEKAavTYdkTRexXlFIF8GDs8HxV9U6EDEqVKToKl1Ol7heQkPeMt4bQscPeOHerC-FMQ8Y8taXoTzz3ZMS6ahhrNgshhzlo012Kc9Y6BBx8SIg/w400-h336/20230429_112152.jpg" width="400" /></a></div><br /><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><br /></span><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Ο Δημήτρης μουρμουρούσε για το χόρτο που λίγες μέρες πριν είχε κόψει και τώρα έπρεπε να.. ξανακόψει.</span></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlyiXebPofR-b9gFgxSBPXRUIdvs-J8Sri1uDqkB8kLhMn7t1mwmzzBbshGLVwNdhscNcN3wnWIL0rcV3kYUT0XusSIufKi9n84YvYseCydYjsKtMOmclRB4zqSN-sgWllFzcFpOU2QfstZ4zTQFVrYsSXohRDjFs6ZkUsqMebd34HiWv9opG8YK_fGw/s3859/20230429_112249.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2040" data-original-width="3859" height="211" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlyiXebPofR-b9gFgxSBPXRUIdvs-J8Sri1uDqkB8kLhMn7t1mwmzzBbshGLVwNdhscNcN3wnWIL0rcV3kYUT0XusSIufKi9n84YvYseCydYjsKtMOmclRB4zqSN-sgWllFzcFpOU2QfstZ4zTQFVrYsSXohRDjFs6ZkUsqMebd34HiWv9opG8YK_fGw/w400-h211/20230429_112249.jpg" width="400" /></a></div><br /><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><br /></span><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"> Το κτήμα πια για μένα είναι απλά να γίνομαι θεατής στην Φύση που με ξεκουράζει από τον.. καναπέ της TV . Ξέρω πως είναι η χαρά του έστω κι αν κουράζεται και το βράδυ μου λέει τις... εργασίες του μία μία. Εγώ κάθε φορά κάνω λιγότερα από την προηγούμενη. </span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Σήμερα με δυσκολία ανέβηκα το σκαλοπάτι για το τροχόσπιτο, με το μπαστούνι στηριζόμενη έβαλα τα ψώνια στο ψυγείο, άλλαξα τα σεντόνια. Αν και.. μη γελάσετε.. δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσες μικροδουλιές κάνω με την βοήθεια του ! Κλείνω..πόρτες, πατάω διακόπτες, σπρώχνω από τα ψηλά ντουλάπια τα πακέτα ζάχαρης ή αλεύρι να έρθουν πιο μπροστά και να.. πέσουν στην αγκαλιά μου! </span></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiH9eI7ckqCPruXtfB92xEdhn__NSf9zUbZACpxymgLrggB-vGkdxUse3JYVrgg1qdUDTwz69CIQMAopSra73t1m_H0YksWr6frcFtKYRmfIwbjc0Sr03QTRgMzkJjBEqLfbrBYB6S_oCUNCkWMYqT-nbkFeZziNCa1HYisp2ImtJv9llanjIufUsYxpw/s1830/20230429_140223.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1830" data-original-width="1716" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiH9eI7ckqCPruXtfB92xEdhn__NSf9zUbZACpxymgLrggB-vGkdxUse3JYVrgg1qdUDTwz69CIQMAopSra73t1m_H0YksWr6frcFtKYRmfIwbjc0Sr03QTRgMzkJjBEqLfbrBYB6S_oCUNCkWMYqT-nbkFeZziNCa1HYisp2ImtJv9llanjIufUsYxpw/w375-h400/20230429_140223.jpg" width="375" /></a></div><br /><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Αληθεια.. ξέχασα να σας δείξω την Πασχαλιά μας !!</span><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Σήμερα μαγείρεψα κολοκυθάκια γεμιστά , μοσχοβολούσε ο μαϊντανός καθώς τον ψιλλόκοβα με τα φρέσκα κρεμμυδάκια. Τότε ήρθε και η απέναντι γειτόνισσα να μας δει φέρνοντας μας φρέσκα αυγά από τις κότες τους και ο Δημήτρης της τα ανταπέδωσε με φρέσκα κρεμμυδάκια. Αυτή είναι μία από τις χαρές εδώ, οι γείτονες που φροντίζουν καθημερινά τον Κανέλλο με τους σάκους κροκέτες και τις κονσέρβες που ανανεώνουμε συνεχώς γιατί τον έχουμε καλομαθημένο!</span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Λίγο πριν φθάσουμε στο κτήμα προλάβαμε την λαϊκή του χωριού για να αγοράσει ο Δημήτρης μου τα φυτά για το θερμοκήπιο. Ντοματίνια βελανίδια που πραγματικά λατρεύω και αυτές τις μέρες των γιορτών ήταν πανάκριβα τα αφιλότιμα σχεδόν 4 ευρώ! Βέβαια και άλλες ποικιλίες και.. έπονται πιπεριές, κολοκυθάκια, μελιντζάνες κτλ!!!.. </span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Όταν βρίσκεται εδώ δεν στέκεται ούτε λεπτό τρέχοντας σε κάθε δένδρο που βλέπει με την Κάντυ από πίσω του.</span></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJfHXRPfJdxo07z-IJvL8x9wAIe-itB4XofjLVhpO59Qd4AfckrinH-W4rVGbQj8gjv37eq4_JRwyN456ukSuhia-LKiq1YfFsGi7W26EqZDqd6d7EmyuwsN3Qm3BPmtB4rKjXqTJpmQWKJCbYPJdIjyEU2m0C7z9z-zoQ2ffAw0UFg-qz7hkmIc3WlQ/s2985/20230429_163913.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2854" data-original-width="2985" height="383" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJfHXRPfJdxo07z-IJvL8x9wAIe-itB4XofjLVhpO59Qd4AfckrinH-W4rVGbQj8gjv37eq4_JRwyN456ukSuhia-LKiq1YfFsGi7W26EqZDqd6d7EmyuwsN3Qm3BPmtB4rKjXqTJpmQWKJCbYPJdIjyEU2m0C7z9z-zoQ2ffAw0UFg-qz7hkmIc3WlQ/w400-h383/20230429_163913.jpg" width="400" /></a></div><br /><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><br /></span><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Ο καιρός πραγματικά ανοιξιάτικος, κάθισα στον εξωτερικό καναπέ με το τάμπλετ, το κουτί με τα χρώματα , πινέλα που η αφιλότιμη κουβάλησα μαζί με πηλό και ότι μπορύσα να βάλω μέσα εκτός από τις ελπίδες μου που ως γνωστόν πεθαίνουν τελευταίες. Το βραδάκι το .. δικό μας αηδονάκι στο δένδρο πίσω μας τονίζει με το δικό του μοναδικό τρόπο πως κανένα ράδιο.. καμμία tv δεν μπορεί να είναι τόσο ρομαντική εκπομπή εδώ.. λίγο πριν ο Μάης μας κτυπήσει την πόρτα.</span></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnZSVJxzFJ8oQ8KzawFaptroaHgAYSE7NH5WXE1rxYEQoS__b1Aae-1a9P6sOLIJ5o6RVMB_tZ-mXxLUmLTR0j2Sd3_WKYjNs6sArv4WQ2RxuPOTFy_mfJVwyh4QWU5Wt-FXPFRybJpSS8TQGBmjEjYy2odfEM8f1dgueYMi7ViPbqlrCwFkb5MTPMMw/s500/20230425_063327.gif" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="500" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnZSVJxzFJ8oQ8KzawFaptroaHgAYSE7NH5WXE1rxYEQoS__b1Aae-1a9P6sOLIJ5o6RVMB_tZ-mXxLUmLTR0j2Sd3_WKYjNs6sArv4WQ2RxuPOTFy_mfJVwyh4QWU5Wt-FXPFRybJpSS8TQGBmjEjYy2odfEM8f1dgueYMi7ViPbqlrCwFkb5MTPMMw/w400-h400/20230425_063327.gif" width="400" /></a></div><br /><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Καλημέρα λοιπόν φίλοι μου.. η Κάντυ με τον Δημήτρη και τον Κανέλλο έφυγαν για την ... δουλειά, εγώ ακόμα ξαπλωμένη περιμένω να... δουλέψουν τα πρώτα χάπια για να σηκωθώ , να σιάξω τα κρεββάτια και να σκεφτώ τι να μαγειρέψω! Μετά θα βγω έξω στο καναπε να χαζεύω τα πάντα και την είσοδο.. κάποια γειτόνισα θα έρθει σίγούρα. Σας εύχομαι ένα υπέροχο Μάϊο, κάντε το στεφάνι σας και χαρείτε τον. Πριν σας αφήσω ας θυμηθώ την γιαγιά που με μεγάλωσε που τέτοια μέρα με ξυπνούσε με ένα ποτήρι γάλα...για να μη σε πιάσουν τα μάγια του Μαγιού γιαβρί μου... και μία παπαρούνα που αναρωτιώμουν πάντα που την έβρησκε.. ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ φίλοι μου.</span><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"> Αχτιδένια φιλάκια</span></p>ΑΧΤΙΔΑhttp://www.blogger.com/profile/04482882132861255372noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-3740410136126075522.post-4197494059511498462023-04-23T08:52:00.001+03:002023-04-23T08:52:43.277+03:00Θέλω να μη ξεχνώ..<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg99AlAD6m1QumEPJRZlk74egYWmf_A8_TyByOwTZUVnSfIJ_UzhPdTNndMeWqBTmhRRrYZlczucwfmCC4AqoiGdDsTGU7Rl4m_cavUlbbknzHhm2Ufi4KEMNadkq0p5aaB8RhMAz22wlrOQAoB72e0PhI6vlBe9KynJSVFciO12P8DTvQq9xAlndmrdQ/s564/20230423_081717.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="485" data-original-width="564" height="344" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg99AlAD6m1QumEPJRZlk74egYWmf_A8_TyByOwTZUVnSfIJ_UzhPdTNndMeWqBTmhRRrYZlczucwfmCC4AqoiGdDsTGU7Rl4m_cavUlbbknzHhm2Ufi4KEMNadkq0p5aaB8RhMAz22wlrOQAoB72e0PhI6vlBe9KynJSVFciO12P8DTvQq9xAlndmrdQ/w400-h344/20230423_081717.jpg" width="400" /></a></div><br /> <span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Μου θύμησαν πως .. γιορτάζω σήμερα, όπως μου θύμησαν ότι προχθές έκλεισα 47..48...δεν θυμάμαι πια..χρόνια γάμου με τον άνθρωπο μου...ξεχνάω πια φίλοι μου όμως πιέζω τον εαυτό μου να θυμηθώ όχι γιατί μου το επέβαλε η Νευρολόγος μου αλλά γιατί θα ήταν άδικο να ξεχάσω τα όμορφα και να βλέπω μόνο τα άσχημα.</b></span><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Είχα τόσα να σας πω, όχι ότι μου συνέβησαν τόσα , απλά γιατί έχω μέσα μου τόση διάθεση να μιλήσω.. να χαζολογήσω όπως παλιά να συμμετάσχω όμως..όμως.. Το μπλοκόσπιτο μου αράχνιασε και δεν έχω διάθεση να... ξεσκονήσω...πάντα βαριώμουν το ξέσκόνισμα..</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Η κληματαριά μας στο μπαλκόνι έβγαλε τα πρώτα δειλά φύλλα , πάντα την περίμενα αυτή την περίοδο γιατί ήταν στο μυαλό μου το ξεκίνημα της Άνοιξης που τόσο αγαπώ. Η Κάντυ κατανόησε πια πως δεν θα την ξαναβγάλω βόλτα όμως κουρνιάζει στην αγκαλιά μου όταν θέλει να κοιμηθεί.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Σήμερα γιορτάζω λοιπόν..είμαι ακόμη ξαπλωμένη παρεούλα με το τάμπλετ ... που κάποτε κορόϊδευα.. και την Κάντυ στα πόδια μου.. ήρθαν τα πρώτα μηνύματα...έχω τόσα ευχαριστώ να πω! Θα ευχηθώ του χρόνου να...θυμάμαι..να φιάχνω πράγματα..να μη φοβάμαι τα σκαλοπάτια.. να δω ξανά τα πρώτα φύλλα της κληματαριάς με προοπτική να τα κάνω .. ντολμαδάκια! </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Χθες βράδυ ο Δημήτρης γυρίζοντας από την βόλτα του με την Κάντυ μου έφερε κλαδιά με άνθη νερατζιάς... απίστευτο πόσο όμορφα μυρίζουν..Χρόνια Πολλά αγάπη μου μου είπε και με φίλησε... Πάλι βρε έκλεψες λουλούδια από το πάρκο του είπα! Πόσα Ευχαριστώ να πω μα...θυμώνει όταν του τα λέω.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Σήμερα γιορτάζω...Αχτιδένια φιλάκια</b></span></p>ΑΧΤΙΔΑhttp://www.blogger.com/profile/04482882132861255372noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-3740410136126075522.post-72713943416142743322023-04-14T18:48:00.001+03:002023-04-14T18:48:32.569+03:00Το Φως που όλοι ελπίζουμε.<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgl1CQAwJAJ_APdKLEGfunMUOCPbIq4bBf2D8AkkaHW8FN3bidXMlxxLGtnsshNAIISwm1tNH6BxFVdCff74RH4P7oLyzobvG-cNxj6KORmpAmiFhoEC-pvWfdB5Q75zusWfT4uQbldjN8rgDCFq8ziWoRWqXFyDwtNNqLQlajJ2jxc6d90i-K-6qY6jw/s974/6f238982afc7f89ee8dffd7113806131.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="974" data-original-width="735" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgl1CQAwJAJ_APdKLEGfunMUOCPbIq4bBf2D8AkkaHW8FN3bidXMlxxLGtnsshNAIISwm1tNH6BxFVdCff74RH4P7oLyzobvG-cNxj6KORmpAmiFhoEC-pvWfdB5Q75zusWfT4uQbldjN8rgDCFq8ziWoRWqXFyDwtNNqLQlajJ2jxc6d90i-K-6qY6jw/w301-h400/6f238982afc7f89ee8dffd7113806131.jpg" width="301" /></a></div><br /><p><b style="color: #3d85c6; font-size: x-large;">Πάντα έλεγα πως η ζωή του Κυρίου είναι αντιπροσωπευτική της ζωής του ανθρώπου ...χειροκροτήματα, προδοσία, πόνος, σταυρωση και Ανάσταση..η Ελπίδα για το Φως.</b></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Έκανα ότι μπόρεσα αυτές τις ημέρες, χάρηκα με οτι κατάφερα, θυμήθηκα τα όσα έζησα παλιά και ευχαρίστησα που τα ...έζησα φίλοι μου. Με πείσμα και.. μπαστούνι έφιαξα τα πάντα καθισμένη σε καρέκλα στο πάγκο της κουζίνας. Μαγειρίτσα, τζιγεροσαρμάδες, ντολμαδάκια και.. μαντέψτε ..κοκορετσάκια σπιτικά όμως πλήρη μετά από ιδιαίτερα χα! χα! μαθήματα στο youtube!!! </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Κουράστηκε ο άνδρας μου να βλέπει βιντεάκια με.. κοκορέτσι και απελπίστηκε που δεν κατάφερε να μα αποτρέψει από το τραπέζωμα που ετοίμασα. Του είπα απλά :- ίσως είναι η τελευταία φορά που μπορώ να κάνω όλα αυτά. Φίλοι μου θέλω να σας ευχηθώ ένα Καλ,ο Πάσχα ,Ανάσταση Ψυχής, Υγεία, Αγάπη, Αντοχές σε όλα.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Δεν θα σας κουράσω άλλο.. θέλω μόνο να σας μεταφέρω ένα κείμενο που μου έστειλαν και που διαβάζοντας το ένοιωσα ότι αντιπροσώπευε τις σκέψεις μου.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b><br /></b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Οφείλω μία συγνώμη στο Θεό για όσα μου χάρισε και δεν τα χάρηκα.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Για εκείνα που μου έδωσε και δεν τα πήρα.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Μα και γι'αυτά που μου ζήτησε και δεν Του τα έδωσα.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Πάνω από όλα θέλω να κλάψω για όλες εκείνες τις μέρες που δεν έζησα και απλά επιβίωσα.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Να πω Συγνώμη για όλα όσα αγαπώ που δεν είπα, αγκαλιές που δεν έδωσα, πόρτες που έκλεισα, τηλέφωνα που δεν σήκωσα, μάτια που δεν αντίκρισα και προσευχές που δεν ειπώθηκαν.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Αν βρήκες έναν άνθρωπο να σε νιώσει, να σε καταλάβει, να σε αγαπήσει ..κράτα τον κι ας είναι στην άλλη άκρη της γης, φθάνει που τον βρήκες</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Δεν θα σου τύχει πολλές φορές στη ζωή . Να θυμάσαι ότι στα δώρα λες πάντα ευχαριστώ κι ας μη τα ξετυλίξεις ποτέ.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Αγιος Παΐσιος</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b><br /></b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b> Φίλοι μου αγαπημένοι να είστε καλά, να περάσετε καλά ,να δώσετε ότι θέλατε να σας δώσουν, να πάτε στην εκκλησία.. κάποτε ξενυχτούσα επι χρόνια να στολίσω τον Επιτάφιο στην Αγία Βαρβάρα .. τώρα δεν μπορώ ούτε να πάω. Σκέπτομαι όμως πως η Εκκλησία, ο Θεός είναι μέσα μας και ίσως με συγχωρέσει.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b> Αχτιδένια φιλάκια σε όλους.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b><br /></b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b><br /></b></span></p>ΑΧΤΙΔΑhttp://www.blogger.com/profile/04482882132861255372noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-3740410136126075522.post-32980621067959914282023-03-27T13:53:00.001+03:002023-03-27T13:53:20.006+03:00Η Άνοιξη που τόσο αγαπώ!<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjN12iSCNAi1d0N9WS7wpscNTMfvQAFj6BseCHpE55w6P3ibgvpBoY7Dd7H5c_9nPk78-bMz19fIh70f-elHmExK3PzHLLLOpz9SxezjuS9aQZzP_Mrzzsp9PNxY02uXwaKQ3QGK8-a2C-qJkCFfXJxfEghPJxkq2Tlytp5ciOjmSDzgY2mSNZV6rtcCQ/s640/47fb94cb31b204046ec04549e4457e51.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="640" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjN12iSCNAi1d0N9WS7wpscNTMfvQAFj6BseCHpE55w6P3ibgvpBoY7Dd7H5c_9nPk78-bMz19fIh70f-elHmExK3PzHLLLOpz9SxezjuS9aQZzP_Mrzzsp9PNxY02uXwaKQ3QGK8-a2C-qJkCFfXJxfEghPJxkq2Tlytp5ciOjmSDzgY2mSNZV6rtcCQ/w400-h400/47fb94cb31b204046ec04549e4457e51.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: #3d85c6; font-size: x-large;"> Είπα να σας πως ένα ..γειά αφού εγωϊστικά θέλω να σας κρατώ κοντά μου αν και με πολλές έχω προσωπικές πια σχέσεις. Αυτό το τρήμερο το πέρασα στο κτήμα για να είναι χαρούμενος και ο Δημήτρης που έχει τόσες δουλειές να κάνει μόνος του αν και δεν του προσφέρω καμμία βοήθεια εκτός.. από την παρουσία μου!!</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: #3d85c6; font-size: x-large;">Του Ευαγγελισμού περάσαμε από την εκκλησία όπως κάθε χρόνο που ανάβω κερί από ένα τάμα της γιαγιάς μου. Φέτος βάδισα με πολλή δυσκολία και ήταν ο Δημήτρης που άναψε το τάμα μου. Μέσα μου ένοιωσα πως ίσως είναι η τελευταία φορά που το κάνω , δεν τολμώ να Της ζητήσω και άλλα, παρακάλεσα για όσους αγαπώ, για όσους ξέρω πως τραβούν πολλά περισσότερα και πάλι.. εγωϊστικά για όσους με τον δικό τους τρόπο στέκονται δίπλα μου.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: #3d85c6; font-size: x-large;">Φεύγοντας..έβαλα τα.. κλάμματα.. από την ντροπή μου.. που δεν μπορούσα να κατέβω τα 2 σκαλοπάτια και τρέξαν δίπλα μου οι κυρίες από την εκκλησία και ο άνδρας μου...</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: #3d85c6; font-size: x-large;">Έφυγα κατευθείαν για το κτήμα και τον άκουγα να μου λέει με αγάπη : και του χρόνου κορίτσι μου...</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: #3d85c6; font-size: x-large;">Να για ποιόν προσεύχομαι φίλοι μου...</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: #3d85c6; font-size: x-large;">Μόλις φθάσαμε μας υποδέχθηκαν τα ζωάκια μας, ο Καννέλος και οι γάτες μας που είναι το... κόκκινο πανί για την Κάντυ ιδιαίτερα αυτή η μεγάλη . Όλη την ημέρα η γειτόνισα απέναντι ακούει τις φωνές μου που ... ουρλιάζω στην Κάντυ που την κυνηγάει και τρέμω την στιγμή που ο γάταρος θα γυρίσει και θα της δείξει τι σημαίνει ο μπάτσος μιας γάτας !</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: #3d85c6; font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: #3d85c6; font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWlLFjb7q5Jnw1fK9h8qLN9NzwUPxd8D5TC2Yvgui9x3zciU8pXNgyt3JK4_KJL3mZGavNPoSEg011tXn_8csl0W-fNigLsYMd3YH7-Y_V--nLKIn5_u4rzxA6VMQ033o7OvEqzbYvNLJPFlth7GcwbJOfPebJi0cYrjy9z5c8z1J53kUjdSmdOlMSpQ/s1901/20230326_172318.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1901" data-original-width="1283" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWlLFjb7q5Jnw1fK9h8qLN9NzwUPxd8D5TC2Yvgui9x3zciU8pXNgyt3JK4_KJL3mZGavNPoSEg011tXn_8csl0W-fNigLsYMd3YH7-Y_V--nLKIn5_u4rzxA6VMQ033o7OvEqzbYvNLJPFlth7GcwbJOfPebJi0cYrjy9z5c8z1J53kUjdSmdOlMSpQ/w432-h640/20230326_172318.jpg" width="432" /></a></div><br /><span style="color: #3d85c6; font-size: x-large;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7U8NJo0slp0jYSxu1pnPc_drMpt9s_MzcO4MAmc0NbuUS5BrWo35hKo4SFxCDKGC11_99nTBe-lDAf6JKRAVHHfc3PUvH6KIYkq180j5EAK4NfoL78d802yMHVBL8n0pmXM2JA5LMnJCP3NG96wCIq7qQCKluusKhqt4VYzTcKuXDM15iIpZAqi8Z6w/s2880/20230326_105715.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2880" data-original-width="2617" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7U8NJo0slp0jYSxu1pnPc_drMpt9s_MzcO4MAmc0NbuUS5BrWo35hKo4SFxCDKGC11_99nTBe-lDAf6JKRAVHHfc3PUvH6KIYkq180j5EAK4NfoL78d802yMHVBL8n0pmXM2JA5LMnJCP3NG96wCIq7qQCKluusKhqt4VYzTcKuXDM15iIpZAqi8Z6w/w582-h640/20230326_105715.jpg" width="582" /></a></div><br /><div style="text-align: justify;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Πάντως η Άνοιξη μου άνοιξε την καρδιά εκτός από αυτά τα 2 σκαλοπάτια του τροχόσπιτου δυστυχώς ! Εδώ όλα σου... χαμογελούν , τα χελιδόνια που γύρισαν στην γειτόνισα , οι πελαργοί στην άλλη που μου τους έδειξε με καμάρι. Σε μας δεν φτιάχνουν φωλιές λόγω.. των αγριόγατων που έχουμε. Βέβαια υπάρχει και η καλή πλευρά... ίχνος από ποντίκια φίλοι μου από τότε που κατέλαβαν το κτήμα και το κρεββάτι του αγαθιάρη Κανέλλου .</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Σήμερα γυρίζουμε πίσω και λαχταρώ τόσο το εργαστήρι μου και ότι μπορώ και κάνω μέσα σε αυτό προς απέραντη έκπληξη της νευρολόγου μου. Δεν μπορεί να καταλάβει πως αυτά που καταφέρνω μέσα σε αυτό μου δίνουν την λαχτάρα να προσπαθώ, να νοιώθω χρήσιμη.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Φίλοι μου ζητώ συγνώμη που δεν συμμετέχω ενεργά στα μπλοκ σας, τα διαβάζω ,τα χαίρομαι, απλά... είναι η διάθεση που λέγαμε και χθές ..</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Μπαίνουμε στις προετοιμασίες του Πάσχα αν κι εγώ τκς έζησα εδώ και καιρό... υπολογίζω πως έχω ζωγραφίσει ή διακοσμήσει περίπου.. 500.. απίστευτο τι κάνουν τα 3 χαπάκια για την Πάρκινσον, τα αυτοκόλητα της και η λαχτάρα μου να κάνω ότι μπορώ.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj91jv_7NeM2hU8TvO7qAt8WQVnFaaGvk64e5KxV6KehKYc9tjPBYWwdk-75GQuGCRCjwOhcvfSbdiNbjbYZrJrgY6-EhevPbuptNGrKQq5WtQQCMDVQi4t36jD5RgGf57kH3Gs9ocRVPPkVaKBpQtflplsTPQ8r9vAaQvCuzIjc25sIGExdovSubZwAQ/s720/PhotoEditor_202332619823478.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="720" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj91jv_7NeM2hU8TvO7qAt8WQVnFaaGvk64e5KxV6KehKYc9tjPBYWwdk-75GQuGCRCjwOhcvfSbdiNbjbYZrJrgY6-EhevPbuptNGrKQq5WtQQCMDVQi4t36jD5RgGf57kH3Gs9ocRVPPkVaKBpQtflplsTPQ8r9vAaQvCuzIjc25sIGExdovSubZwAQ/w640-h640/PhotoEditor_202332619823478.jpg" width="640" /></a></div><br /></div><div style="text-align: justify;"> <span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Τώρα γυρίζοντας έχω να φτιάξω για τα παιδιά μου, τους γείτονες εδώ, τις φίλες μου... λυπάμαι που δεν μπορώ να στείλω όπως παλιά.. το ταχυδρομίο για μένα πια είναι απαγορευμένη διαδρομή καθώς και τα... ψώνια που που έκαμνα καθημερινά με την Κάντυ. </span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Σας εύχομαι ότι καλύτερο, ότι σας κάνει να χαμογελάτε φίλοι μου, ότι προσεύχεστε.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"> Αχτιδένια φιλάκια</span></div><p></p>ΑΧΤΙΔΑhttp://www.blogger.com/profile/04482882132861255372noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-3740410136126075522.post-34934479688476176712023-03-12T16:33:00.004+02:002023-03-12T16:33:51.685+02:00Τοκ, τοκ! Νάμαι..<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRZ76W8ydRO9NYZ6CvXJ-PiW7pcyRb-NxoBDdJ8qGtacF9GEDMv_5L1ZxcoJyTy7xCeraTE3f-_B1K9paNgkB4cHxhfgnBVw1L9waU5u2w21SlkxyoTZy971YEDCC9M6c4ZM-LH2XUOIdt_SBarlXMrnjWdH2zB8e225sDRuVNWZcsvIQ73JQGM9bLDA/s1420/d8c4960004c28e708d1ecfe43b1a07f5.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1420" data-original-width="736" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRZ76W8ydRO9NYZ6CvXJ-PiW7pcyRb-NxoBDdJ8qGtacF9GEDMv_5L1ZxcoJyTy7xCeraTE3f-_B1K9paNgkB4cHxhfgnBVw1L9waU5u2w21SlkxyoTZy971YEDCC9M6c4ZM-LH2XUOIdt_SBarlXMrnjWdH2zB8e225sDRuVNWZcsvIQ73JQGM9bLDA/w332-h640/d8c4960004c28e708d1ecfe43b1a07f5.jpg" width="332" /></a></div><br /> <span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Νάμαι..ανάμεσα στους δισταγμούς και στις επιθυμίες μου να δηλώσω παρουσία αν και ξέρω πως ο... πίνακας με το μπλοκόσπιτο μου έχει θολώσει τόσο που σε κάποια ξεσπάσματα μου θέλω να πάρω το σφουγκάρι και να σβήσω από τον μαυροπίνακα τα χνάρια από την ατελή πια εξίσωση. Μα.. το παλεύω να πάρει η ευχή... το παλεύω και κρύβω μέσα μου την ντροπή που νοιώθω για ότι βλέπω στο καθρέπτη.</b></span><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Προσπαθώ.. προσπαθώ σαν την ..Καβαδία των Ελληνικών ταινιών να διώξω την αγαπημένη μου μαθήτρια που δεν εννοεί να νοιώσει πόσο ντρέπομαι που δυσκολεύομαι να σηκωθώ από την καρέκλα μου, που απλά η μόνη μου προσφορά σε αυτήν είναι να της δείχνω με λόγια αυτά που κάποτε της έδειχνα με πινέλο. Με στεναχωρεί αυτή η εμμονή της μαζί μου και της λέω συνέχεια πως η επιθυμία της να μπει στη σχολή καλλών τεχνών την επόμενη χρονιά δεν περνάει από μένα όπως παλιά με τόσους μαθητές μου που τους χαίρομαι.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Η μόνη μου λαχτάρα πια να αποδείξω πως είμαι ακόμα χρήσιμη είναι η εθελοντική μου συμμετοχή σε όλους όσους μου ζήτησαν να βοηθήσω με τις λαμπάδες.. τις αμέτρητες λαμπάδες πιστέψτε με που έφτιαξα. Μη ρωτάτε πως.. όμως τις έφτιαξα και είναι απέραντη η χαρά μου οταν με το..μπαστούνι στο χέρι μέσα στο μικρό μου εργαστήρι κάνω ότι κάνω. Μου λένε : ξεκουράσου.. μη βιάζεις τον εαυτό σου...μα τους το λέω ευθέως : μη μου στερείτε και αυτό...</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Δεν βγάζω πια βόλτα την Κάντυ, δεν πάω για ψώνια, αποφεύγω ακόμη και με συνοδία τα ψώνια με τον άνδρα μου σε καταστήματα, δυσκολεύομαι να εξηγώ πια πως δεν μπορώ να κατέβω σκαλιά, πεζοδρόμιο, να σηκώσω το αριστερό μου πόδι για να μπω στο αμάξι. Τον έστειλα μόνο του να αγοράσει.. μικροκύμματα που χάλασαν και έφερε την καταστροφή!! Θέλω τόσο να πάω για χρώματα..για πηλό..μου τα ψωνίζουν φίλες..ευχαριστώ την Μαιρούλα και την Τζένη....</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Σήμερα σας γράφω από το κτήμα , από το τάμπλετ μου.. την προηγούμενη φορά τον έστειλα μόνο του και γύρισε με ένα κατεβατό παράπονα κι εκείνο το γεμάτο παράπονο σλογκαν του : - δεν μπορώ χωρίς εσένα.. μα δεν σου κάνω τίποτα του λέω..ίσως μόνο τους καφέδες...ξέρω πως είσαι εκεί ..μου απαντά..</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEib3Qu9T25Ksg-QTF3HGaUE6V7327paFDngv7Lm7RghKpY4mLP1r4Rc6nZpHFUd013elXcMsyNWifYu17P3N5Um-gXO3ieGYQuJJlmgmUagydp5g5Ol6BAYrrriBkzdxB5QOYB-3irZiZcTsWdFbMWr_8BvapYY9G93q4XIkmCrrH0ofpxBlz_CxSbHhw/s464/94368ccd600b995b8e294fecd0e498e7.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="464" data-original-width="400" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEib3Qu9T25Ksg-QTF3HGaUE6V7327paFDngv7Lm7RghKpY4mLP1r4Rc6nZpHFUd013elXcMsyNWifYu17P3N5Um-gXO3ieGYQuJJlmgmUagydp5g5Ol6BAYrrriBkzdxB5QOYB-3irZiZcTsWdFbMWr_8BvapYY9G93q4XIkmCrrH0ofpxBlz_CxSbHhw/w345-h400/94368ccd600b995b8e294fecd0e498e7.jpg" width="345" /></a></span></div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><br /><b>Κάτι τέτοιο φίλοι μου μάλλον γίναμε.. όταν είδα αυτή την φωτογραφία τον θυμήθηκα γελώντας.</b></span><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Πως τολμώ να λέω παράπονα φίλοι μου.. το ατύχημα με το τραίνο , με τους θανάτους τόσων παιδιών με ισοπέδωσε..μου έκοψε .. και.. τις ειδήσεις...</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Είδατε.. τελικά ότι σας γράφω .. είναι βαρετό.. δεν ξέρω αν το Αχτίδα με αντιπροσωπεύει πια. Ξαπλωμένη στο τροχόσπιτο..εκείνος παλεύει με θερμοκήπιο και δένδρα..για ποιο λόγο σκέπτομαι... η Κάντυ έχει γίνει χάλια , κυλιέται στα χόρτα με τον Κανέλλο.. δυσκολεύομαι πια να την φροντίσω.. σκέπτομαι πως πρέπει να κάνει μπάνιο μόλις γυρίσουμε...</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Είχα υποσχεθεί στην Mairy να συμμετέχω στα δρώμενα.. δεν τα κατάφερα.. δεν είχα την διάθεση..ας με συγχωρέσουν οι φίλοι που δεν διάβασα τις συμμετοχές τους.. δεν είχα την διάθεση.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Τελικά μάλλον επέστρεψα στούς λόγους που το 2007 έφτιαξα αυτό το μπλοκ..να λέω απλά τις σκέψεις μου!</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Φίλοι μου σας ευχαριστώ.. απλά και που ξέρω τα ονόματα σας..απλά που υπάρχετε.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b> Αχτιδένια φιλάκια</b></span></p>ΑΧΤΙΔΑhttp://www.blogger.com/profile/04482882132861255372noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-3740410136126075522.post-23563232726030428412023-01-29T08:55:00.001+02:002023-01-29T08:55:48.706+02:00Αγώνας η ζωή..όμως..την αγαπούμε.<p> <span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Μια καλημέρα να σας πω όπου και να είστε ,δεν ξέρω πια αν μπαίνετε στο μπλοκόσπιτο μου αφού πια δεν έχω ενδιαφέροντα νέα να σας πω. Όμως εγώ σας σκέπτομαι, νοιώθω και λιγουλάκι ενοχή που δεν σας επισκέπτομαι συχνά .. μα και τι να σας πω..</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Η αλήθεια είναι πως δεν θέλω να σας στεναχωρώ.. να σας οδηγώ σε δρόμους που μακάρι να μη βρεθούν ποτέ μπροστά σας, η λέξη,,χειροτερεύω τα λέει όλα. Πάει και η πρωινή μου βόλτα με την Κάντυ, από χθες την στερήθηκα κι αυτήν.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Όμως δεν το βάζω κάτω.. όχι βρε παιδιά..το παλεύω! Έχω δίπλα μου τον αγαπημένο μου σύντροφο.. τι θα έκανα χωρίς αυτόν αλήθεια.. Έχω και τις καλές μου φίλες την Μαιρούλα και την Τζένη που φροντίζουν να μου δίνουν πράγματα να ασχολούμαι, να αισθάνομαι χρήσιμη έστω και αν δυσκολεύομαι στη κίνηση. Μη γελάσετε.. δυσκολεύομαι πολύ να σηκωθώ από τις κινητές πολυθρόνες του εργαστηρίου μου και κάνω μία ώρα να πάω στην πόρτα όταν χτυπάει το κουδούνι! </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Σε λίγες μέρες έρχεται και η κόρη μας για 4 μέρες από την Αθήνα και.. τα συναισθήματα ανάμικτα.. θέλω τόσο πολύ να την δω μα συγχρόνως..σκέπτομαι το πως θα με δει. Μετά θυμάμαι το γνωστό ... τροπάριο που θα μου ψέλνει για να πάμε κοντά της και το ιστορικό όχι που της λέω κάθε φορά. Τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν πως όταν μεγαλώνουμε αποκτούμε συνήθειες που αυτά δεν καταλαβαίνουν , θέλουμε την,. γωνιά μας., τον τρόπο ζωής μας που τον προσαρμόζουμε με την ευκολία μας . Ξέρετε..εκείνα τα κουβερτάκια στο καναπέ ,τα έργα μας στη τηλεόραση, την κουζίνα που την .. ανακατέβουμε συνέχεια, την Κάντυ που την κακομάθαμε..</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Σας κούρασα; ο Δημήτρης πήγε την Κάντυ βόλτα κι εγώ θα του κάνω το.. κανταΐφι που μου έφερε ...όλως τυχαίως και μου έβγαλε δίπλα το βάζο με τα καρύδια!! Τώρα που δεν πάω εγώ στο σούπερ ψωνίζει ότι θέλει φίλοι μου και για να γελάσει το χειλάκι σας : Αγόρασε απο την τηλεόραση μία μικρή μηχανή για να... ακονίζει λέει τα πάντα ! Χθες φίλοι μου κήδεψα το ακριβό ψαλίδι μου της singer συν το ψαλίδι της κουζίνας και ότι άλλο βρήκε μπροστά του. Δεν τον... κατσάδιασα, απλά είδα ότι το καταχώνιασε σε ένα ντουλάπι μαζί με τα 25,85 που έδωσε!</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Σας στέλνω την αγάπη μου και την έννοια μου για σας.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b> Αχτιδένια φιλάκια</b></span></p>ΑΧΤΙΔΑhttp://www.blogger.com/profile/04482882132861255372noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-3740410136126075522.post-4162184395917871582023-01-24T13:45:00.000+02:002023-01-24T13:45:21.773+02:00Μια καλημέρα κι από μένα !<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWXa85729ZIoYcPiifh8OwecpBJ-RP6KAShXPNZBmxW86MB1HGwNOuqz17gmvGHO4CHDyOTgo-UUpnZmKidGmd5xyqsM6v0s3rCH8KhZthhsJdGpmYFqL8a94mbBOKTKgG2VCgxEs-2-2RB5FnAcgSBZvW2IVpAMjTY2VOPfZq-tnZUj_H18aYkSEPig/s1593/20230124_123427.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1544" data-original-width="1593" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWXa85729ZIoYcPiifh8OwecpBJ-RP6KAShXPNZBmxW86MB1HGwNOuqz17gmvGHO4CHDyOTgo-UUpnZmKidGmd5xyqsM6v0s3rCH8KhZthhsJdGpmYFqL8a94mbBOKTKgG2VCgxEs-2-2RB5FnAcgSBZvW2IVpAMjTY2VOPfZq-tnZUj_H18aYkSEPig/w400-h388/20230124_123427.jpg" width="400" /></a></div><br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhLCmrDPKhqb2uSGJioSwtYweqYCD2_3bAToe0mXuls619exeiXf-CT3RbHtpE-Q474C4564s1l7vZsUIuKcdFO-wv1bCwSPJrmFBnGwmFxl4RcJ6GAmbY5djbIlSP3YHLfcSzKoGM1Fnmnw_3OZwBNIagGjxfReASNp5AqukvePDn0SKwVT3pCadr5g/s2126/20230124_123513.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1536" data-original-width="2126" height="289" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhLCmrDPKhqb2uSGJioSwtYweqYCD2_3bAToe0mXuls619exeiXf-CT3RbHtpE-Q474C4564s1l7vZsUIuKcdFO-wv1bCwSPJrmFBnGwmFxl4RcJ6GAmbY5djbIlSP3YHLfcSzKoGM1Fnmnw_3OZwBNIagGjxfReASNp5AqukvePDn0SKwVT3pCadr5g/w400-h289/20230124_123513.jpg" width="400" /></a></div><br /><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Μια καλημέρα να σας πω.. έτσι απλά για να " δηλώσω" παρουσία, να σας πω πως ίσως αθόρυβα .. είμαι ΕΔΩ..υπάρχω..ανάμεσα στα δρομάκια των μπλοκόσπιτων σας. </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Σήμερα μία δύσκολη μέρα ,ανησύχησα τον άνδρα μου μα μετά σκέφτηκα πως έπρεπε να το αλλάξω αυτό , έπρεπε να δείξω πρώτα σε μένα πως όλα θα πάνε καλά. </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Ο καλός μου Δημήτρης πήγε εκείνος την Κάντυ βόλτα μέχρι να... χαπακωθώ και να λειτουργήσουν τα.. άκρα μου , το μυαλό και τα .. θέλω μου. Λοιπόν κοίταξα τον εαυτό μου στο καθρέπτη και σκέφτηκα πως έπρεπε να δώσω και μία εικονική κορτιζόνη σε αυτό που έβλεπα.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Τηλεφώνησα στο κομμωτήριο της γειτονιάς μου , ντύθηκα , μπαστούνι και με ένα Δημήτρη που διαρτυρόταν και ήθελε να με συνοδέψει ξεκίνησα το.. δύσκολο ταξίδι μου μέχρι το απέναντι τετράγωνο στη γωνία στον καλό μου Βασίλη και το.. συνεργείο κοριτσιών του. Ο Βασίλης πριν πολλά χρόνια αγόρασε το μικρό μαγαζάκι ακριβώς απέναντι από το εργαστήρι , νεαρός τότε ξεκινούσε με όνειρα. Το πρώτο καιρό ερχόταν σε μας απέναντι με άγχος και ανασφάλεια για τους πελάτες που δεν.. πολλαπλασιαζόντουσαν! </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Του έλεγα γελώντας πως θα έρθει η ώρα που θα τους δέχεται με ραντεβού... και είχα δίκιο. Σε λίγο το μαγαζάκι δεν του έφθανε, παντρεύτηκε, μεταφέρθηκε σε γωνιακό κεντρικό, έβαλε προσωπικό και βέβαια μόνιμος πελάτης ο άνδρας μου.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Σήμερα με υποδέχθηκαν με χαρά, με βοήθησαν να ανέβω τα 2 σκαλοπάτια παρά την ντροπή μου και.. θυμηθήκαμε εκείνες τις παλιές μέρες, τις κουβεντούλες μας, τα αστεία μας. </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>- Τι να σας κάνω ; με ρώτησε το κοριτσάκι..</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>- Ότι μπορείς γλυκιά μου που να μπορώ να βλέπω το πρωί στον καθρέπτη κάτι.. ανεκτό!</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Γύρισα σαν... καβουράκι σιγά σιγά, μία δύσκολη μέρα σήμερα , δεν μπόρεσα να πάω για κεράκι στην εκκλησία μας της Οσίας Ξένης που γιορτάζει σήμερα....... Γύρισα, άκουσα τον Δημήτρη να μου λέει...πόσο όμορφη έγινα...αυτό το παιδί των 76 χρόνων... με βλέπει ακόμη στα..22 όπως με γνώρισε.. Δεν βλέπει το μπαστούνι, τα..αχ και βαχ..τα χάπια, το ότι μπαίνω όλο και πιο σπάνια στο εργαστήρι.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvDf-tFgx0fDGKMbT2g0ggAwhWKIAp2mcK_B9_Rf_sUwq0RrRwYPsMzwWiRt4FJxBgmJmXa1aMcWhr8vjEFMYERwd5A9I_9p3sojefFlmC9XCSHMgvITs7y1DBDiT-MeZ41-jm3Sfj-xwcY2-ipRLviTETSGnwQA4uoNwWwrj22BoIAaWvEHvfUkMuxA/s1593/20230124_123427.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1544" data-original-width="1593" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvDf-tFgx0fDGKMbT2g0ggAwhWKIAp2mcK_B9_Rf_sUwq0RrRwYPsMzwWiRt4FJxBgmJmXa1aMcWhr8vjEFMYERwd5A9I_9p3sojefFlmC9XCSHMgvITs7y1DBDiT-MeZ41-jm3Sfj-xwcY2-ipRLviTETSGnwQA4uoNwWwrj22BoIAaWvEHvfUkMuxA/w400-h388/20230124_123427.jpg" width="400" /></a></span></div><b style="color: #3d85c6; font-size: x-large;"><p><b style="color: #3d85c6; font-size: x-large;"><br /></b></p>Χαμογελάμε φίλοι μου , δεν το βάζουμε κάτω ,έγινα.. κουκλί σας λέω στο κομμωτήριο ,θα βάλω τώρα τις.. παντόφλες μου και θα ξεσκονίσω το μπλοκόσπιτο που αράχνιασε. Μετά λέω να κάνω στον άνδρα μου ριζόγαλο που αρέσει και να προσπαθήσω να κάνω μία ηλεκτρική με αυτή την αγχώνευτη νέα που αγόρασε ο άνδρας μου που δεν μπορώ να την μεταχειριστώ.</b><p></p><p><b style="color: #3d85c6; font-size: x-large;">Εύχομαι να είστε καλά, σας παρακολουθώ όσο μπορώ, δεν ξέρω αν διαβαστούν αυτά που γράφω σήμερα μα πρέπει.. οφείλω να ευχαριστήσω αυτές που μου στέλνουν μηνύμα και συμβουλές για να είμαι καλά.</b></p><p><b style="color: #3d85c6; font-size: x-large;"> Αχτιδένια φιλάκια</b></p>ΑΧΤΙΔΑhttp://www.blogger.com/profile/04482882132861255372noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-3740410136126075522.post-67142114235167307412023-01-01T11:21:00.001+02:002023-01-01T11:21:29.206+02:00Ζητώ από την νέα χρονιά......<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5G6oUB2N4M7yGKCvon2Vu9KdyfyPUM6Q2OSTfn7J53HIFiuGxlsxy_6T7AiLL3xB_kucf-rOOS0GruQZ3wYc_Z-bOb9E91ORQpDQ10xb5gCByIGjCkRzOqyQpovC8SkdUytTA6v1QkIy10HcGVUquFgXOnIyFENSi7QzdbM3g0VpW2tZPkeIqZSKfmQ/s846/027b94bdcee153f69cabbf414645423b.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="846" data-original-width="564" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5G6oUB2N4M7yGKCvon2Vu9KdyfyPUM6Q2OSTfn7J53HIFiuGxlsxy_6T7AiLL3xB_kucf-rOOS0GruQZ3wYc_Z-bOb9E91ORQpDQ10xb5gCByIGjCkRzOqyQpovC8SkdUytTA6v1QkIy10HcGVUquFgXOnIyFENSi7QzdbM3g0VpW2tZPkeIqZSKfmQ/w266-h400/027b94bdcee153f69cabbf414645423b.jpg" width="266" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Σήμερα είναι η πρώτη μέρα της νέας χρονιάς φίλοι μου και ένοιωσα την ανάγκη να της...μιλήσω και να της πω πως δεν θέλω να μεταχειριστώ την λέξη " εύχομαι" αλλά την πιο..απαιτητική.. " ζητώ" τα όσα ίσως δεν μας έδωσε η προηγούμενη. </b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Είναι βαρύ να ζητώ ΕΙΡΗΝΗ ; να θέλω υγεία για όλους γύρω μου, ΛΟΓΙΚΗ στις πράξεις των ανθρώπων; Αρνούμαι να δεχθώ τις φράσεις: Δεν ήξερα τι έκανα..θόλωσε το μυαλό μου.. να ακούω δικαιολογίες για τα φοβερά. </b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Ζητώ το αναμφίβολο δικαίωμα των νέων παιδιών νέα μας χρονιά να μπορούν να κάνουν τα όνειρα τους αληθινά ...να ελπίζουν τουλάχιστον. Έτσι ίσως φύγει η βία, η οργή που κουβαλούν μέσα τους. </b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Ζητώ να είστε η..μπλοκογειτονιά που γνώρισα και αγάπησα, οι.. άγνωστες μορφές πίσω από ένα ψευδώνυμο που τόσο αγάπησα. </b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Για μένα 2023 ζητώ να μπορώ να πραγματοποιώ την πρωινή μου βόλτα με την Κάντυ έστω με μπαστούνι, δυσκολία με τα πεζοδρόμια και να είμαι χρήσιμη, αυτάρκης και να μπορώ να..ονειρεύομαι.</b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Δεν ξέρω αν είναι ένα δικό σου μήνυμα 2023 μα φέτος το νόμισμα ήταν στο δικό μου κομμάτι!</b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b><br /></b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioOK9jjKdmCfWfg6zOUA-45ss06GEVvCAUOry76pZixZCWrrlFVss0i0jAOibHrKvWj6copjY6Ziju0TjIMnwEYyIgQ-eZ2cE6zcp-bX6HGWiHu4g8dl_aUK_WFYWYIAY5lpzsSpc8ltXehr_Dl2rpNLVG3HxxB89SHh-F8R60pVIl8D0j8eJvB6Fwug/s4000/20230101_000016.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3000" data-original-width="4000" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioOK9jjKdmCfWfg6zOUA-45ss06GEVvCAUOry76pZixZCWrrlFVss0i0jAOibHrKvWj6copjY6Ziju0TjIMnwEYyIgQ-eZ2cE6zcp-bX6HGWiHu4g8dl_aUK_WFYWYIAY5lpzsSpc8ltXehr_Dl2rpNLVG3HxxB89SHh-F8R60pVIl8D0j8eJvB6Fwug/w640-h480/20230101_000016.jpg" width="640" /></a></div><br /><b><br /></b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Ζητώ να με συγχωρέσετε φίλοι μου για τις κάρτες που δεν ανταπόδωσα, για την..αθόρυβη πλέον παρουσία μου στα μπλοκ σας ,η "διάθεση" μου παίζει στο τραμπολίνο καθημερινά ανάλογα με το πως.. βαδίζω ή πως είναι τα δάκτυλα μου. Βάζω κατσάδα στον εαυτό μου αυτά τα Χριστούγεννα για όσα ήθελα να κάνω και δεν έκανα.</b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Λοιπόν.. νέα χρονιά γίνε αυτό που σου ζητώ και όσα εύχονται οι φίλοι μου.</b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b><br /></b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiN6uqZoRjWBnYJUK-NeGKvhVLNXMBV0fK_ZhbRcxNRFV5ipon00HyHS5IWrJqUCggQP5H89XxMVIY-VFyC8IMg3M0jg9NMUHg5XMNwY2AJPZH6UtWbOULIQPjkYw9roU_u7jV9W8cG5cI77keEHZLZAXydA9IHjDefUbhwYieyFRq75ojPtNVhtlr0iw/s1170/IMG-e928195860e13590798a25ea99e8e8fa-V.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="878" data-original-width="1170" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiN6uqZoRjWBnYJUK-NeGKvhVLNXMBV0fK_ZhbRcxNRFV5ipon00HyHS5IWrJqUCggQP5H89XxMVIY-VFyC8IMg3M0jg9NMUHg5XMNwY2AJPZH6UtWbOULIQPjkYw9roU_u7jV9W8cG5cI77keEHZLZAXydA9IHjDefUbhwYieyFRq75ojPtNVhtlr0iw/w400-h300/IMG-e928195860e13590798a25ea99e8e8fa-V.jpg" width="400" /></a></div><br /><b>Να είστε όλοι καλά, αγαπημένοι μου φίλοι , δυνατοί, υπομονετικοί, δημιουργικοί, κάντε όνειρα, παλέψτε με τα "θηρία"και νικήστε τα.</b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b> Αχτιδένια φιλάκια</b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b><br /></b></span></div><p></p>ΑΧΤΙΔΑhttp://www.blogger.com/profile/04482882132861255372noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-3740410136126075522.post-75816778637393724622022-12-13T06:57:00.001+02:002022-12-13T06:57:35.720+02:00Χριστούγεννα .. γεννιέται η Ελπίδα..εμείς τι κάνουμε;<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqE_fxtSfti76CjXN4exQc82W8OH3CjQ2KPbm_gOw8kfrD0t8MV5DVlSg1M0d1V_dHdB9jp7dDTvHts2LsLNOiPVgzcfZu6SHvZglhjMWU45ltbfI-XB50xfhuK9TW7UIorSJ9rExYo6Y7wDPd2-5E94MuV-epji8rfwmsR8AvcGaDqyQlA_HlfsGSyg/s280/480443d699d8093eea38b08ad186108d.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="280" data-original-width="280" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqE_fxtSfti76CjXN4exQc82W8OH3CjQ2KPbm_gOw8kfrD0t8MV5DVlSg1M0d1V_dHdB9jp7dDTvHts2LsLNOiPVgzcfZu6SHvZglhjMWU45ltbfI-XB50xfhuK9TW7UIorSJ9rExYo6Y7wDPd2-5E94MuV-epji8rfwmsR8AvcGaDqyQlA_HlfsGSyg/w400-h400/480443d699d8093eea38b08ad186108d.jpg" width="400" /></a></div><br /> <span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Φθάσαν λοιπόν τα Χριστούγεννα.. λίγες μέρες ακόμη φίλοι μου για την ημέρα που κάποτε ήταν για τα σπίτια μας, για την οικογένεια κάτι σαν... παραμύθι που ξέφυγε από παιδικό βιβλίο. Το πεντακάθαρο από νωρίς σπιτικό,το λαμπερό στολισμένο δένδρο με τις μπάλες που έσπαζαν με το παραμικρό, το γεμάτο τραπέζι με σπιτικά πάντα γλυκά . Η γιαγιά με τις ιστορίες, η Εκκλησία βασικός ρόλος των ημερών , τα λίγα έστω δέματα για οικογένειες που ξέραμε πως τα είχαν ανάγκη και ετοιμαζόντουσαν με αγάπη. </b></span><div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Βλέπετε σε εκείνα τα παλιά δικά μου παιδικά Χριστούγεννα ο ένας ήξερε τον άλλο , οι πόρτες δεν ήταν διπλοκλειδωμένες, καλούσαμε στο τραπέζι τον μοναχικό ηλικειωμένο της γειτονιάς, πηγαίναν πιάτα με γυκά στην γειτόνισσα που δούλευε και δεν προλάβαινε.. Θυμάμαι που από μέρες ετοιμάζαν σε ένα μεγάλο μπολ τα..δίφραγκα και την σοκολατίτσα για κάθε παιδάκι που θα χτυπούσε την πόρτα μας για τα κάλαντα...και ήταν πολλά φίλοι μου. </b></span></div><div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Ας πω και για τον εαυτό μου που με τα λεφτά από τα κάλαντα πήγα σινεμά με την φίλη μου.. θάμασταν περίπου 8..9 να δούμε στο Παλάς στην παραλία μία ταινία του Ιουλίου Βερν. Τότε μπορούσες να δεις το ίδιο έργο πολλές φορές... όταν γύρισα η γιαγιά μου μου ξερίζωσε την πλεξούδα από την αγωνία της που άργησα και βέβαια για τιμωρία το πρωί δεν άκουσα στο ράδιο το παραμύθι της ..Θείας Λένας!!</b></span></div><div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Ίσως όλα όσα ζούμε πια φίλοι μου, όσα ακούμε, βλέπουμε με έχει επιρρεάσει... ένας καταιγισμός αυτές τις ημέρες από δραστηριότητες καθαρά φιγουρατζίδικες ,διαφημίσεις καταναλωτισμού περιττού, συνταγές για ένα γεμάτο τραπέζι όταν συγχρόνως σου μιλούν για ακρίβεια , λογαριασμούς , σπίτια που σιτίζονται από σισίτια. Η τηλεόραση...Δώρα.. δώρα.. παιχνίδια.. ακριβά άχρηστα παιχνίδια συνήθως που τα βαριούνται σε 2 μέρες. </b></span></div><div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Ας θυμηθώ τα τότε παιχνίδια, η μεγάλη σβούρα των αγοριών, το..Πάρτα Όλα, τα τουβλάκια, το Ντόμινο, τον θησαυρό Γνώσεων με το φωτάκι σε κάθε επιτυχία. </b></span></div><div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b> Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ πια να χαρώ τα Χριστούγεννα όπως παλιά όταν βομβαρδίζομαι καθημερινά από ιστορίες που δεν μπορώ να πιστέψω.. να δεχθώ πως συμβαίνουν γύρω μου. Πως είναι δυνατόν φίλοι μου να γίνονται τόσα άσχημα γύρω μας; Αυτές τις Άγιες μέρες γεννήθηκε η.. Ελπίδα.. η Αγάπη..πέστε μου γιατί τις φυλακίσαμε εμείς με τις πράξεις μας; Καθημερινά η λέξη "βιασμός", φόνος, κλοπή, παιδική εκμετάλευση.. έμαθα δεκάδες λέξεις άγνωστες .. απίστευτες ιστορίες κι εσύ.. κι εγώ..στην ζυγαριά να κρίνουμε, να ενοχοποιήσουμε ή να δώσουμε την δικαιολογία που χρειάζονται της αθωότητος. </b></span></div><div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Τρομάζω όταν μερικές φορές πιάνω τον εαυτό μου να ακούει από περιέργεια έστω και για λίγο εκπομπή όπου επάνω σε ένα τηλεοπτικό τραπέζι ξεσχίζονται σάρκες..</b></span></div><div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Παλιά θα έγραφα εδώ.. στο μπλοκόσπιτο ..τώρα φτιάχνω πάζλ στο τάμπλετ, βλέπω τα χέρια μου αγνώριστα, θέλω τόσο να ζωγραφίσω μα.. δεν μπορώ .. όμως αγοράζω από σάϊτ πινέλα και χρώματα... είμαι τόσοοοο χαζή λέτε;</b></span></div><div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Θα ήθελα να σας στείλω όπως παλιά κάρτες και γούρια όμως η μόνη μου έξοδος μόνη είναι η πρωινή με την Κάντυ και αυτή με πολλή κούραση.</b></span></div><div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Πάλι γκρινιάζω να πάρει η ευχή.. συγνώμη... πάλι παραπονιέμαι.. η μόνη μου δικαιολογία φίλοι μου είναι ότι ήμουν ένα άτομο υπερκινητικό που τώρα καθηλώνεται . </b></span></div><div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Εδώ και μέρες θέλω να πάω σε γειτονικό κατάστημα να αγοράσω μπλούζες στον Δημήτρη..όμως.. πρέπει να διασχίσω δρόμο με αυτοκίνητα. Δοκίμασα ιντερετικά από ανάλογα σάϊτ.. μα δεν έχει γούστο βρε παιδιά , είναι σαν φαγητό χωρίς αλάτι.. αν δεν αγγίξεις ένα πράγμα , αν δεν το συγκρίνεις... θα μου πείτε : πως αγοράζεις πινέλα και ρούχα για την Κάντυ; ( φιγουρίνι την έχω κάνει..) </b></span></div><div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Δεν ξέρω αν το ίντερνετ μπορεί να αντικαταστήσει αυτά τα συναισθήματα που νοιώθεις όταν χαζεύεις μέσα στα εμπορεύματα ενός μαγαζιού , όταν αγγίζεις τα υφάσματα. Εντάξει.. σας ζάλισα..τελειώνω την γκρίνια μου, έγινα σαν τους παππούδες του τότε Μάπετ Σόου!</b></span></div><div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Φίλοι μου εύχομαι με όλη μου την καρδιά να χαρείτε τις Άγιες μέρες όπως τις πρέπει, προσευχηθείτε για όποιους αγαπάτε ή μάλλον για όποιους έχουν ανάγκη, προσέξτε τα παιχνίδια που θα πάρετε να είναι χρήσιμα και επικοδομητικά, Αγάπη φίλοι μου.. νοιώστε την γιατί.. ΑΥΤΟ είναι η Γέννηση που θα έρθει. </b></span></div><div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Καλά Χριστούγεννα σας εύχομαι και...</b></span></div><div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b> Αχτιδένια φιλάκια...βέβαια!!<br /></b></span><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b> </b></span></p></div>ΑΧΤΙΔΑhttp://www.blogger.com/profile/04482882132861255372noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-3740410136126075522.post-39555827146951003582022-11-30T17:47:00.001+02:002022-11-30T17:47:22.352+02:00Το δένδρο βγήκε από το...συρτάρι! <p> <b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Κυριολεκτώ φίλοι μου όταν λέω συρτάρι γιατί η.. δενδράρα μου είναι το πολύ 50 πόντοι και μαζεύεται πλήρες με τα στολίδια και τα φωτάκια του σε ένα μεγάλο συρτάρι μαζί με το στεφάνι της πόρτας. Έτσι εύκολα βγαίνει και ... δηλώνει παρουσία στολισμού!</span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqvsjUdup27n9BcrV6sT4FERYYcDQOcCsijDU3L3CN5tFwm9jKxwIEiUbG9KHHkdeytoWqHIyGkNSVr5a_DRmm06r02yi5WkrafriOUxy980TrEsyVFVHxp7702_Ret_tyhh9XZ_mia_rXRUghe8gHIMC7mPmeac-2hZ_wn2kreFgQsok91aS_cGS4qw/s4000/20221130_103630.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><img border="0" data-original-height="4000" data-original-width="3000" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqvsjUdup27n9BcrV6sT4FERYYcDQOcCsijDU3L3CN5tFwm9jKxwIEiUbG9KHHkdeytoWqHIyGkNSVr5a_DRmm06r02yi5WkrafriOUxy980TrEsyVFVHxp7702_Ret_tyhh9XZ_mia_rXRUghe8gHIMC7mPmeac-2hZ_wn2kreFgQsok91aS_cGS4qw/w300-h400/20221130_103630.jpg" width="300" /></span></b></a></div><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><br /></span></b><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Φέτος καθαρίζοντας το πατάρι χάρισα και όλες τις κούτες με τα παιχνίδια του παλιού 2μετρου δένδρου μας που κι αυτό χαρίστηκε. Αυτό το μικρό δενδράκι είναι ότι πρέπει για μας πια άλλωστε το εργαστήρι μου αυτές τις μέρες γεμάτο από υλικά για τα Χριστουγεννιάτικα που φτιάχνω μου έχει χαρίσει τον.. κορεσμό στα στολίδια. Έτσι λοιπόν σήμερα έφερα επισήμως τα Χριστούγεννα στο σπίτι.</span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVGjG0U_4AHdouAqRwG8_iuUbBRazBWksVE2Nnjqd__9LQOrPmNTB6bFdj7blw1iyWGwFAL38dT-BeJxH-GewRVA8N2yhZ4j51CNf0D-K4Dx3W1uddRLn5ax_BfcEN2O5YzzCSSGkV9biGKUkIkUYywF-XyX8VYHgJyM43hlqv_rlLfepID1nFF7DxEA/s4000/20221130_103616.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><img border="0" data-original-height="3000" data-original-width="4000" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVGjG0U_4AHdouAqRwG8_iuUbBRazBWksVE2Nnjqd__9LQOrPmNTB6bFdj7blw1iyWGwFAL38dT-BeJxH-GewRVA8N2yhZ4j51CNf0D-K4Dx3W1uddRLn5ax_BfcEN2O5YzzCSSGkV9biGKUkIkUYywF-XyX8VYHgJyM43hlqv_rlLfepID1nFF7DxEA/w640-h480/20221130_103616.jpg" width="640" /></span></b></a></div><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><br /></span></b><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Βλέπετε πόσα δικά σας στολίδια έχει; Τα κρατώ όλα μαζί με.. πακέτα από δικές σας κάρτες που δεν έχω το θάρρος να πετάξω τόσα χρόνια. </span></b></p><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Στόλισα και την πόρτα με το μόνιμο τόσα χρόνια στεφάνι και τον ενδιάμεσο χώρο με την γειτόνισσα φίλη μου που ξέρω πως γυρίζοντας από την δουλειά θα το δει και θα χαρεί.</span></b></p><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Μετά σκέφτηκα πως έπρεπε να φτιάξω και ένα νέο στολίδι για μένα βλέπετε φέτος φοβάμαι πως ίσως είναι τα τελευταία Χριστούγεννα που μπορώ να φτιάξω πράγματα για τα ιδρύματα που τόσα χρόνια ήμουν εθελόντρια. Τα δάκτυλα μου με δυσκολεύουν πάρα πολύ και έρχονται στιγμές που...απογοητεύομαι. Άλλοτε πάλι ξυπνώ με όνειρα και ελπίδα ότι θα κάνω πολλά. Ο Δημήτρης με βοηθάει πολύ, σε όλα, χαμογελώ όταν σκέπτομαι τον πατέρα μου που είχε παλιές ιδέες στη θέση του άνδρα στο σπίτι... φαντάσου να έβλεπε τον άνδρα μου να απλώνει ρούχα ( μου.. πέφτουν..) θα πάθαινε σοκ..πιστέψτε με. Έτσι έφτιαξα ένα μεγάλο στολίδι σαν δενδράκι και το έβαλα κι όλας στο τοίχο. Τίποτα σπουδαίο μα.. το χάρηκα.</span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaKwkn-wu-ko_8RL6m002AyT4Zg83f8wmavZ__FoY7uiRjIpQVoYZxpuaJ27HqRS3Ny0RltwLzhXNi335fgZmDMhOtJMmj2Fm5UJnGjKXKhqyiHqSkO8oR2qT0sljnuc-xta6edo4PsupzrnVV2C2BawQllKdOb84jaDNs5Raij8a3BHV-8pK-iJiIhQ/s3524/20221129_150522.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><img border="0" data-original-height="3524" data-original-width="2771" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaKwkn-wu-ko_8RL6m002AyT4Zg83f8wmavZ__FoY7uiRjIpQVoYZxpuaJ27HqRS3Ny0RltwLzhXNi335fgZmDMhOtJMmj2Fm5UJnGjKXKhqyiHqSkO8oR2qT0sljnuc-xta6edo4PsupzrnVV2C2BawQllKdOb84jaDNs5Raij8a3BHV-8pK-iJiIhQ/w504-h640/20221129_150522.jpg" width="504" /></span></b></a></div><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><br /></span></b><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Έφτιαξα και λίγα γούρια και στολίδια για τα 5 κορίτσια του φαρμακείου όπως κάθε χρόνο και μετά θα φτιάξω τα ίδια περίπου για τα κορίτσια του φοροτεχνικού γραφείου που σίγουρα τα περιμένουν.</span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdEgM3xDV5bU_dr4Ki_h2Xws7IuYfntNe5h9EJTSW_sANvXIxWMP-XC3nbTgbpg8swXJzwQR7FxRvvgDJ5VxL3yJBRrNILBg0l-tPSmcT2tF1gsDBURA9XQ2dgfsgYtLkvHopQan1APunVDWV3cGJsyS9R16Xdj2vFnCsdlRvYAXJ7HuTE-Zax_6keQQ/s3760/20221129_150604.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><img border="0" data-original-height="3760" data-original-width="2926" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdEgM3xDV5bU_dr4Ki_h2Xws7IuYfntNe5h9EJTSW_sANvXIxWMP-XC3nbTgbpg8swXJzwQR7FxRvvgDJ5VxL3yJBRrNILBg0l-tPSmcT2tF1gsDBURA9XQ2dgfsgYtLkvHopQan1APunVDWV3cGJsyS9R16Xdj2vFnCsdlRvYAXJ7HuTE-Zax_6keQQ/w498-h640/20221129_150604.jpg" width="498" /></span></b></a></div><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><br /></span></b><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQ9FGcTtmDUgim_dFfxijMa-ysvMtjqX0WO5YfOrOFsfP7MFBGn8wV8u_UQPUcDYsohoqotYCMWP9TPzbOhNGD10mfoa_2pCzSghYNGc4fjmevwwOAwxv6TWBpMDb_tAG20qNNH4kfdZBCCVbGe9HBB8IZr5qkfcpD9SLsSnAAR_fhuggEp7ejNH2KzQ/s720/PhotoEditor_20221119105944186.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="720" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQ9FGcTtmDUgim_dFfxijMa-ysvMtjqX0WO5YfOrOFsfP7MFBGn8wV8u_UQPUcDYsohoqotYCMWP9TPzbOhNGD10mfoa_2pCzSghYNGc4fjmevwwOAwxv6TWBpMDb_tAG20qNNH4kfdZBCCVbGe9HBB8IZr5qkfcpD9SLsSnAAR_fhuggEp7ejNH2KzQ/w640-h640/PhotoEditor_20221119105944186.jpg" width="640" /></span></b></a></div><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><br /></span></b><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Όπως βλέπετε..δεν του έχω αφήσει καπάκι για καπάκι!</span></b></p><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Φίλοι μου αυτά προς το παρόν και θέλω να ζητήσω συγνώμη που έχω ξεχάσει πια τις ονομαστικές σας γιορτές η που δεν γράφω συχνά σχόλια στα μπλοκ σας ενώ τα διαβάζω ενώ.. εγωιστικά χαίρομαι τα δικά σας. Είμαι σε κάπως..δύσκολες ψυχολογικά στιγμές που αλλάζουν από στιγμή σε στιγμή.. Ο Θεός δεν με αφήνει φίλοι μου και σίγουρα είναι δίπλα μου αν και αναρωτιέμαι πως δεν με βαρέθηκε ακόμη..χα ..χα!</span></b></p><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"> Αχτιδένια φιλάκια</span></b></p>ΑΧΤΙΔΑhttp://www.blogger.com/profile/04482882132861255372noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-3740410136126075522.post-62568383035030945602022-11-16T17:56:00.001+02:002022-11-16T17:56:41.135+02:00Μία βέρα που θα μου λείψει...<p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"> Αγαπημένοι μου φίλοι νάμαι πάλι στο μπλοκόσπιτο μου , μπήκα δειλά με την επιθυμία να βάλω πάλι τα συναισθήματα μου σε.. κοινή φιλική θέα ! Δεν ανέβηκα δυστυχώς ούτε ένα σκαλοπάτι να πάρει η ευχή μάλλον κατέβηκα θα έπρεπε να παραδεχθώ. Το πρόβλημα με τα χέρια μου με έχει.. ισοπεδώσει πραγματικά , προσπαθώ να το.. "χωνέψω" μα η μπουκιά τεράστια και ήρθε και η σημερινή μέρα και.έδεσε το γλυκό όπως έλεγε η γιαγιά μου!! </span></b></p><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Τις τελευταίες 15 μέρες έχω συν ένα πρόβλημα το οίδημα των χεριών μου και την βέρα μου που όπως είπε ο γιατρός έπρεπε να κοπεί οπωσδήποτε αφού τα άλλοτε λεπτά χέρια μου είναι αγνώριστα. Η αλήθεια είναι πως όλο αναβολές ήμουν όπως κάνουν όλά τα... άταχτα παιδιά έλεγε ο Δημήτρης , πίστευα πως κάτι θα άλλαζε.. κάτι θα γινόταν όπως πριν... Σήμερα αυτή η ιδιαίτερη διπλή βέρα με πλατίνα και χρυσό που μόνος του διάλλεξε πριν...48 χρόνια , τελικά και με πολύ κόπο έγινε δύο κομμάτια... - Θα σου κάνω πιο όμορφη, μου είπε.. - Ο γιατρός είπε πως δεν πρέπει να φορώ τίποτε πια..</span></b></p><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Με τον Δημήτρη γνωριστήκαμε με.. αλληλογραφία, εγώ για να μη ξεχνώ τα Γαλλικά κι εκείνος για να μάθει τα Ελληνικά. Ένα όμορφο παραμύθι φίλοι μου που κράτησε 1 1/2 χρόνο , άπειρα γράμματα, ο ταχυδρόμος έγινε " μέλος της οικογένειας!", τον θυμάμαι να μου χτυπάει τι κουδούνι και να κουνάει τους φακέλλους στο χέρι του. Κάπως έτσι η φιλία έγινε έρωτας ,κάπως έτσι μία πρόταση γάμου έγινε με ένα..τηλεγράφημμα και ένα μονόπετρο με συστημένο γράμμα. Δεν θα σας πω για τον.. χαμό με τους γονείς μου, το μοναχοπαίδι τους στο Βέλγιο με ένα άγνωστο..ένάν άγνωστο..φρίκη. Αχ να είχαμε κινητά!! Το δικό μου ΝΑΙ έγινε με ένα τηλεγράφημμα και τότε.. την επόμενη μέρα η έκπληξη. </span></b></p><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Ένα καλάθι με τριαντάφυλλα και ο πρώτος κούριερ που δεν ήξερα πως υπήρχε. Μέσα στο μικρό κουτάκι ήταν αυτή η ..περίεργη διπλή σκαλιστή βέρα με πλατίνα και χρυσό που...με ξάφνιασε..που δεν μου άρεσε τόσο γιατί ήταν .. διαφορετική! Όμως όλα ήταν διαφορετικά για μας τους δύο γι αυτό ήταν μοναδικά. Τον πρωτογνώρισα στο αεροδρόμιο, τον πρωτοφίλησα σε ένα δημαρχείο και μία ώρα μετά σε μία εκκλησία που η βέρα μου βρήκε το ταίρι της. </span></b></p><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Πριν λίγο μου κράτησε το χέρι..- Μου φαίνεται άδειο κορίτσι μου χωρίς αυτά τα δύο πια κομματάκια..ελπίζω να μη σου μπει η ιδέα να το .. παίξεις ελεύθερη! Χιούμορ ο γλυκούλης μου , όμως τα σύμβολα δεν φτιάχνουν αυτό που ζήσαμε του είπα, τελικά δεν ξέρω αν πείραξε περισσότερο εκείνον η βέρα που κόπηκε ή μάλλον η συγκίνηση , οι αναμνήσεις που γύρισαν με αυτήν. </span></b></p><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Φίλοι μου σας γράφω από το νέο μου τάμπλετ αφού το προηγούμενο " αυτοκτόνησε " έτσι ξαφνικά όπως τα σχέδια μου για δυναμικά γηρατιά όπως τα φανταζόμουν. Όμως δεν το βάζω κάτω.. προσπαθώ να δουλεύω τα δάκτυλα μου. Με δυσκολία πια πιέζω το πιστολάκι σιλικόνης, την πένσα, τα σπρέυ, σήμερα μου ήρθαν και τα νέα πινέλα που είδα στο σάϊτ ...Είπα στον Δημήτρη με.. πίκρα για μία άλλη σειρά που μου άρεσε... για λουλούδια που χρόνια ζωγράφιζα..</span></b></p><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">- Να τα πάρεις. ακούς..να τα πάρεις,. - όχι καλέ μου, είναι περιττά μα μου αρκεί το νέο μου τάμπλετ που το μαθαίνω ακόμη.</span></b></p><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Φίλοι μου να είστε καλά , είστε για πάντα το πάρεάκι μου.</span></b></p><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"> Αχτιδένια φιλάκια</span></b></p>ΑΧΤΙΔΑhttp://www.blogger.com/profile/04482882132861255372noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-3740410136126075522.post-73495121860029747962022-10-30T09:11:00.000+02:002022-10-30T09:11:38.054+02:00Γύρισα; το ελπίζω ... μαζί με την συμμετοχή μου στα δρώμενα<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaUIIMQIbqOYK7dwApK5g6AvRv1a1oZD8lUuYrKaQnA2xYtsvkd1EqCdXTECHSSfo5luuhUrUjcYzkigCfe6yQYZ65RHAogU4OnOEkeN2q33iBvoL83fEb4vgVZLfCoGYh1NZabrdY9TstBFDCvygm_kCO6K-fZ78RkxSH4gKfcJKWDz3aPh4sLw6_EQ/s1501/60fcaf48ca1d48abb0dd9c1237371a9f.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1501" data-original-width="1200" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaUIIMQIbqOYK7dwApK5g6AvRv1a1oZD8lUuYrKaQnA2xYtsvkd1EqCdXTECHSSfo5luuhUrUjcYzkigCfe6yQYZ65RHAogU4OnOEkeN2q33iBvoL83fEb4vgVZLfCoGYh1NZabrdY9TstBFDCvygm_kCO6K-fZ78RkxSH4gKfcJKWDz3aPh4sLw6_EQ/w320-h400/60fcaf48ca1d48abb0dd9c1237371a9f.jpg" width="320" /></a></div><br /><p></p><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;">Ένα μήνα και ..λίγες μέρες κράτησα τελικά..Λίγο τα αγαπησιάρικα μηνύματα σας, αχ! Αυτά τα τηλεφωνήματα, πολλές φορές προσπαθούσα να μαντέψω τα ονόματα... Ήταν κι</span></b><b><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"> αυτό το παθητικά πονεμένο συναίσθημα μέσα μου της έλειψης σας, αυτή η έμφυτη τάση μου να θέλω να επικοινωνώ, να συνομιλώ, να μοιράζομαι...</span></b></p><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;">Πέρασα δύσκολα και..περνώ ακόμη, τα αφιλότιμα τα σκαλοπάτια δεν λένε να με αφήσουν να πάω πίσω και να ανέβω αντί να κατέβω. Απέκτησα καγκελάκι στο κρεβάτι μου που με βοηθάει να κινούμαι πιο εύκολα, υποστηρικτικό βοήθημα στο γόνατο μου και πριν λίγο και στο δεξί μου χέρι. Τώρα τα χέρια μου ιδιαίτερα το δεξί μουδιάζουν τόσο που έρχονται στιγμές που χάνω την αφή στα ακροδάκτυλα μου.. ΟΜΩΣ..όμως..έχω ένα πείσμα ατελείωτο φίλοι μου να σηκώνομαι ακόμα και όταν χάνω την ελπίδα μου ( άτελείωτες φορές) το ... θράσος να το πολεμώ με .. πείσμα..λαχτάρα για να επιζώ ακόμη και στις μαυρίλες.. όμως σηκώνομαι.. Βέβαια υπάρχει και η άλλη πλευρά, τότε που " κλαψουρίζω" μόνη μου ,που τα βρίσκω δύσκολα ,που σκέπτομαι τι θα έκανα αν δεν είχα τον Δημήτρη δίπλα μου..</span></b></p><p><b></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFKdvYqkmb_HrQh-PdL4CmTYNjXS_cEazozUoWHRf2P4-7ypncnP9RDlpxbAVEBgYJCIe3T0bfqxyxi1Yzm3sdX_q6ddu8PkQh9x2SOL3km8SRTbdcv2oHn4PUv1nHixbTTcz3FHo42dxCFAlsWNeSw6IUu-UxMgnmGS6TNc7ALllbXUfaUIJmkEs2dQ/s1920/1666688462572.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1920" data-original-width="1920" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFKdvYqkmb_HrQh-PdL4CmTYNjXS_cEazozUoWHRf2P4-7ypncnP9RDlpxbAVEBgYJCIe3T0bfqxyxi1Yzm3sdX_q6ddu8PkQh9x2SOL3km8SRTbdcv2oHn4PUv1nHixbTTcz3FHo42dxCFAlsWNeSw6IUu-UxMgnmGS6TNc7ALllbXUfaUIJmkEs2dQ/w400-h400/1666688462572.jpg" width="400" /></a></b></div><b><br /><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"><br /></span></b><p></p><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;">Μπαίνω καθημερινά στο εργαστήρι μου και το παλεύω, προσπαθώ να φτιάξω ότι μπορώ για τα ιδρύματα, τους συλλόγους που βοηθούσα. Να ζωγραφίσω κάτι δύσκολο δεν μπορώ πια δυστυχώς.. Δουλεύω όσο μπορώ, εγκαταλείπω όποτε δεν μπορώ, προσπαθώ να αποδείξω πως.. μπορώ. Το εργαστήρι μου έχει ένα χάος, ντρέπομαι να σας το δείξω. Μου πέφτουν αντικείμενα, χθες έριξα ένα κουτί με χάντρες!! Γελάω πολλές φορές με τον εαυτό μου που ξοδεύομαι και αγοράζω από τα ειδικά σάϊτ υλικά λες και το αύριο είναι ή μάλλον θα είναι δημιουργικό για μένα. Χθες ακόμη να πάρει η ευχή αγόρασα ...πινέλα (!!!!!!), καλούπια, σπρέυ (δυσκολεύομαι πια να τα πιέσω ), ανακαλύπτω χίλιους τρόπους να καλύπτω τις αδυναμίες μου με διάφορες στάσεις του σώματος και των χεριών... μάστερ θα μου δώσουνε στο τέλος! Έχω χιούμορ φίλοι μου και περιπαίζω τα πάντα μου όπως τις τούμπες που κάνουν τα υλικά μου καθώς χοροπηδούν από τα χέρια μου στο.. πάτωμα!</span></b></p><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;">Ένας από τους λόγους της ανάρτησης.. το κάλεσμα της μπλόκερ φίλης για συμμετοχή στα δρώμενα. Είμαι σίγουρη πως θα την ξαφνιάσω με το...θράσος μου να συμμετέχω ..Δίδυμος παιδάκι μου.. απρόβλεπτη..γεννιέμαι από τις στάχτες μου. </span></b></p><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: medium;"> Η εικόνα που διάλλεξα! ( Γίηνη ματιά)</span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1ZAe6bmBpYNZ5N4lCcJROdCVXtPNzJ-Fs1wkFKQh_czZXLw-fb9dGk9nBr-vDMX5QF8bgTw8wGjqijysVRWvtFCImQ65vtZ2zradSCxiF0gsBZ8QFN8gnwuuNU8j9Q2JQSJfJZB5HX1ZgUTjBJg58Qebe69GMYkWpvaeZGtne3CTBgf4Vr5Tlzu-pAQ/s750/dc785853a4f15e3d0cb8ae1dd3831ce0.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="500" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1ZAe6bmBpYNZ5N4lCcJROdCVXtPNzJ-Fs1wkFKQh_czZXLw-fb9dGk9nBr-vDMX5QF8bgTw8wGjqijysVRWvtFCImQ65vtZ2zradSCxiF0gsBZ8QFN8gnwuuNU8j9Q2JQSJfJZB5HX1ZgUTjBJg58Qebe69GMYkWpvaeZGtne3CTBgf4Vr5Tlzu-pAQ/w266-h400/dc785853a4f15e3d0cb8ae1dd3831ce0.jpg" width="266" /></a></div><br /><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Η Φαίδρα περπατούσε με προσοχή το δύσκολο πλακόστρωτο του χωριού που αποφάσισε να γνωρίσει έστω και αργά. Έφθασε λίγες ώρες πριν με το παλιό λεωφορείο που ανέβαινε αγκομαχόντας το στενό φιδωτό δρόμο ανάμεσα στο βραχώδες βουνό και το γκρεμό που της θύμιζε πως όλα θα μπορούσαν να αλλάξουν σε μία άτυχη στιγμή. Είχε αφήσει πίσω της την μοναξιά του μεγάλου διαμερίσματος της, μία προδοσία, ένα χωρισμό και η ανάγκη της να τα βρει με τον εαυτό της πάνω από όλα, να ζυγίσει τα υπέρ και τα κατά των αποφάσεων της. Κάποια στιγμή μέσα στο ξεθωριασμένο μεταλλικό κουτί που άνοιξε για να καταχωνιάσει το τελευταίο του αποχαιρετηστήριο γράμμα ανακάλυψε το παλιό κλειδί που της είχε βάλει στην χούφτα της το ζαρωμένο τρεμάμενο χέρι της γιαγιάς της όταν την "αποχαιρετούσε". - Φαίδρα μου, κράτα το, μη το πουλάς το χωριατόσπιτο μου, όποτε θελήσεις ηρεμία να ξέρεις αγάπη μου πως θα την βρείς. Έβαλε μια αλλαξιά ,ένα πουλόβερ για την νυχτερινή ψύχρα που της διηγώταν και .. τελευταία στιγμή το τάμπλετ της .., ίσως χρειαζόταν κάποια στιγμή το blog της ,κάποια φίλη, κάτι από όσα ηθελημένα εγκατέλειψε. Έτσι βρέθηκε να περπατάει τώρα μέσα στην ομίχλη στο γραφικό πλακόστρωτο με τα σπίτια από παλιές πέτρες λαξεμένες σίγουρα με κόπο μα και με αγάπη σίγουρα για το αποτέλεσμα. Έφθασε στην πόρτα που θυμώταν αμυδρά σαν παιδάκι...άκουσε θαρρείς τον παππού της με το μπαστούνι να τρέχει να τους ανοίξει φωνάζοντας : - Τρέχα Φαίδρα.. ήρθαν τα παιδιά.. τρέχα και άσε πια τα φαγητά. Ναι..θαρρείς ένοιωσε τον Μάγκα.. τον τεράστιο σκύλο να χώνεται στα πόδια τους, την αγκαλιά του παππού της να την στριφογυρίζει στον αέρα και ..εκεί στη πόρτα του σπιτιού την γιαγιά της με την λουλουδάτη μαντήλα, την υφαντή από τα χεράκια της ποδιά να την ανασηκώνει για να σκουπίσει τα δάκρυα χαράς της... " ήρθαν τα παιδιά γειτόνοι.." σίγουρα ήθελε να φωνάξει με περηφάνεια.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Το παλιό κλειδί χώθηκε στην κλειδαριά ,η πόρτα άνοιξε, οι τύψεις της για όσα.. δεν.. είχε κάνει λέγοντας πάντα στην νιότη της : - μιά άλλη φορά θα τους δω..της έφεραν ένα κόμπο στο λαιμό. Πόσο μικρό το βρήκε πια το σπίτι της γιαγιάς μα και τόσο περιποιημένα αφημένο λες και την ... περίμενε.. λες και την αγκάλιαζε.. λες και την διαβεβαίωνε πως εδώ υπήρχε μόνο αγάπη και κατανόηση για όσα άφησε πίσω της. </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Χαμογελώντας σκέφτηκε μπροστά στην μικρή χωριάτικη κουζίνα πως δεν σκέφτηκε να φέρει κάτι για φαγητό... το πακέτο με τα κράκερ που είχε χώσει στη τσάντα της φρόντισαν την ξαφνική πείνα της και το δροσερό νερό της βρύσης την δείψα που ένοιωσε μετά από τέτοια ανηφόρα. Άνοιξε την πόρτα του μοναδικού δωματίου και θυμήθηκε την... γκρίνια της μαμάς της τις λίγες φορές που ερχόντουσαν για το στενό μεταλλικό κρεββάτι και την... στρωματσάδα των πεθερικών της στο μικρό σαλόνι με τον καρυδένιο καναπέ. Οι κουρτίνες υφαντές στον αργαλειό που είχε στο υπόγειο η γιαγιά της και της τον έδειχνε με υπερηφάνεια, Τα στρωσίδια βαριά, ζεστά, η γωνιά με τις εικόνες, τα στέφανα, το καντήλι που κρεμώταν σβηστό πια.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Έτσι ξαφνικά λες και ξέχασε τα πάντα... το Νίκο που μετά 6 χρόνια της είπε : - Φεύγω... κουράστηκα... θέλω κάτι περισσότερο από όσα ζούμε... Το φάκελλο με τα κλειδιά και την λεπτή βέρα..., τα δάκρυα, το ξέσπασμα, την κατάθλιψη της μοναξιάς... Ατέλειωτες παθητικές νύχτες αγκαλιά με την μυρωδιά από το μαξιλάρι του. Ξάφνου βρήκε την Φαίδρα που είχε χάσει μέσα στην τυπική καθημερινότητα των ... πρέπει... των οφείλω, των ο κόσμος , ο περίγυρος μας έτσι με θέλει..</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Σε αυτό το μικρό σπιτάκι του χωριού υπήρξε μόνο Έρωτας..Αγάπη..Φροντίδα δύο ανθρώπων που πάλεψαν να μεγαλώσουν και να μορφώσουν το γιό τους , που δεν διαμαρτυρήθηκαν όταν έφυγε, που χάρηκαν με την χαρά του και περίμεναν δυστυχώς το κάθε... Πάσχα για να βροντοφωνάξουν εκείνο το : - Ήρθαν τα παιδιά! Η ζωή της με το Νίκο ξαφνικά της πρόβαλε φτωχή ακόμα και μέσα στο πολυτελές διαμέρισμα τους που ήταν ο στόχος τους αυτά τα χρόνια με τις δουλειές τους. Το παιδί που δεν ήρθε... ίσως σωστή επιλογή σε μία σχέση χωρίς θεμέλια, η οργή, το αίσθημα αδικίας, το τι.. θα πουν οι φίλοι τους, το που θα πέσει το φταίξιμο!</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Η Φαίδρα ξάπλωσε με τα ρούχα στο μικρό διπλό κρεβάτι, το τάμπλετ άνοιξε στα χέρια της, τα κράκερς δίπλα της να τα μασουλάει, το αίσθημα της λύτρωσης μέσα της κι εκείνο το ... θριαβευτικό : - ΓΎΡΙΣΑ στην αρχή της πρώτης της ανάρτησης μετά από ένα χρόνο. Είχε πολλά να περιγράψει, τίποτα να δικαιολογηθεί, σήμερα ήταν μία νέα μέρα, αύριο μία καλύτερη, μεθαύριο... ποιός ξέρει. . Ήταν σίγουρη πως το πρωί η ομίχτη στο στενό δρομάκι δεν θα υπάρχει, σίγουρα θα έβρισκε κάτι περισσότερο γύρω από.. κράκερ. Άνοιξε το παράθυρο να μπει αέρας και της φάνηκε.. δάκρισε μέσα της... πως στην εξώπορτα που έκλεινε είδε το γέρικο αγαπημένο ζευγαράκι να της κουνούν το χέρι κλείνοντας της πίσω τους. Οφείλουμε να βλέπουμε στη ζωή ανοίγματα ακόμη και στις πιο πυκνές ομίχλες!</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Αυτή είναι η συμμετοχή μου στα δρώμενα ( να δω πως θα βάλω από το τάμπλετ το.. λινγκ της οργανώτριας) Γίηνη ματιά</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b> Ε! Μη ξεχνάμε...το γνωστό : </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b> Αχτιδένια φιλάκια</b></span></p>ΑΧΤΙΔΑhttp://www.blogger.com/profile/04482882132861255372noreply@blogger.com25tag:blogger.com,1999:blog-3740410136126075522.post-86982947727886216252022-09-23T10:21:00.001+03:002022-09-23T10:21:45.974+03:00Κατεβαίνοντας τα σκαλοπάτια..<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNK2CYTGbyoR3ocDFlEYM39OYoQw7QkrWa-nt3elFDMqhnNafw-HZYJEdVb89kqEbmvJqIFP3s3E8qIAVHJi8EJ6rfzlY7jUvheFv5araXlNlI_1Nefsn6Di1_ofIiUKghPphGyl1ywMobMQAoZmrEXXsvmtRBWPvA1yRKL1xkxq0Z1xHX7YbiFbJqDw/s4000/20220917_082144.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b><img border="0" data-original-height="3000" data-original-width="4000" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNK2CYTGbyoR3ocDFlEYM39OYoQw7QkrWa-nt3elFDMqhnNafw-HZYJEdVb89kqEbmvJqIFP3s3E8qIAVHJi8EJ6rfzlY7jUvheFv5araXlNlI_1Nefsn6Di1_ofIiUKghPphGyl1ywMobMQAoZmrEXXsvmtRBWPvA1yRKL1xkxq0Z1xHX7YbiFbJqDw/w640-h480/20220917_082144.jpg" width="640" /></b></span></a></div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b><br /></b></span><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b> Είναι πάρκο μου σε Φθινοπωρινή ενδυμασία πια... Πιστεύω πως είναι η τελευταία μου ανάρτηση φίλοι μου, όχι ότι το θέλω.. απλά...είναι αυτή η ..σκάλα που φέρνει η ζωή μπροστά μας κι εγώ φθάνοντας στη κορυφή που ήθελα δεν σκέφτηκα ότι έπρεπε κάποια στιγμή θα έπρεπε.. θα ήταν αναγκαίο να την κατεβώ. Βλέπετε εδώ και λίγο καιρό ένα ..ένα σκαλί μπροστά μου ..κάθε φορά και το κατέβασμα είναι τόσο δύσκολο να πάρει η ευχή γιατί απλούστατα η ψυχή μας μέσα βλέπει μόνο κορυφές. </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Θέλω να σας ευχαριστήσω για όσα μου δώσατε, για όσες γνώρισα, για όσες επικοινώνησα μαζί τους, για όσες έκανα φίλες καρδιακές και θα τις κρατήσω μέχρι το τέλος. .Σημαδιακό μου φαίνεται.. συνήθως είμαι στο τάμπλετ.. σήμερα άνοιξα τον υπολογιστή μου και είδα την.. ανακοίνωση πως τα windois του τελειώνουν μέχρι 1/2023 και πρέπει να κάνω αναβάθμιση ή.. να πάρω άλλον !!!!!! .. κάτι ακόμη τέλειωσε λοιπόν.. Θέλω να ξέρετε πως πάντα .. όποτε μπορώ.. θα βλέπω πως περνάτε.. πως σκέπτεστε.. αν με ..θυμάστε. Αυτό το καιρό.. συγχωρείστε με .. δεν έχω την διάθεση .</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Η Νευρολόγος μου βγήκε στη μαγνητική 3 μικρά ευτυχώς εγκεφαλικά που δικαιολογούν τον.. αποπροσανατολισμό που έχω, την δυσκολία μου στην αριστερή πλευρά, στον ρυθμό του λόγου, τα αιματώματα στα χέρια μου. Δεν θέλω να πιστέψετε πως το.. βάζω κάτω απλά πρέπει να το χωνέψω πως δεν μπορώ πια να κάνω πολλά πράγματα που με πλημμυρίζουν γιατί.. μέσα μου ..πολύ μέσα μου.. είμαι έφηβη με όνειρα και επιδιώξεις. Μου είπε πως πια δεν πρέπει να .. κυκλοφορώ μόνη μου , να περνώ δρόμους χωρίς συνοδεία, να μη στεναχωριέμαι , να μη νευριάζω ( πως φαίνεται ότι δεν με ξέρει ), να αποφεύγω την κούραση, να κάνω υποχρεωτικά αιματολογικές κάθε λίγο..</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Της χαμογέλασα, της έδωσα ένα δωράκι από αυτά που φτιάχνω και την ρώτησα: - Θα .. ξεχάσω;.. δεν θέλω να ξεχάσω όλα τα υπέροχα που έζησα.. Μετά πήρα το μπαστούνι μου και έφυγα, γύρισα σπίτι και μπήκα στο εργαστήρι μου να βγάλω το μεγάλο κουτί με τα.. Χριστουγεννιάτικα για να μη ξεχάσω πως μπορώ ακόμη να φτιάξω πολλά. </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Ο Δημήτρης πάντα δίπλα μου.. τον ευχαριστώ.. δεν γκρινιάζει ακόμη και όταν του ζητάω να με βοηθήσει να.. σηκωθώ από τον καναπέ.. η προσευχή μου είναι για εκείνον φίλοι μου και όχι για μένα αν και... μερικές φορές προσθέτω σ΄αυτήν νάναι αργά τα σκαλοπάτια μπροστά μου, πιο φαρδιά.. πιο εύκολα. </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Την πρωινή μου βόλτα με την Κάντυ στο πάρκο την έχω επιβάλει στον εαυτό μου όσο κι αν μέσα μου ξέρω πόσο δύσκολο πια </b></span><b style="color: #3d85c6; font-size: x-large;">μου είναι</b><b style="color: #3d85c6; font-size: x-large;"> ιδιαίτερα να κατεβαίνω τα πεζοδρόμια, όμως.. πρέπει. Έχω φίλους στο πάρκο με τα σκυλάκια τους, μιλάμε, λέμε τα προβλήματα, καυτηριάζουμε τα γεγονότα , παραπονιόμαστε , χαιρόμαστε. Να σας δείξω και τον.. φίλο της Κάντυ τον Μάξ μέσα στα τόσα σκυλιά τα δυο τους χαίρονται όταν ανταμώνουν κι εγώ γνώρισα την Ξένια την .. μαμά του που είναι στην ηλικία μου περίπου.</b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCxtD613wGxVGyCUumj2MBsy1q7-Ct6jFuUXCEuihXyw-JGKnNmn38Qh_M82G1SL7LS5v1NI35f1lq646-eprxWR9GV8PnMP_W5J3IQhQepNkD4sEwbP5xlFtAcFZiLCxTUb5HNcalJ7WwDO5SLCO1NLgBHiA6f_8zA3Sca0vcHZHAvbEqvYSfSU0sjQ/s3369/20220917_082331.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b><img border="0" data-original-height="2151" data-original-width="3369" height="255" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCxtD613wGxVGyCUumj2MBsy1q7-Ct6jFuUXCEuihXyw-JGKnNmn38Qh_M82G1SL7LS5v1NI35f1lq646-eprxWR9GV8PnMP_W5J3IQhQepNkD4sEwbP5xlFtAcFZiLCxTUb5HNcalJ7WwDO5SLCO1NLgBHiA6f_8zA3Sca0vcHZHAvbEqvYSfSU0sjQ/w400-h255/20220917_082331.jpg" width="400" /></b></span></a></div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b><br /></b></span><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Να ευχαριστήσω και τις φίλες Τζένη και Κατερίνα από το χώρο αυτό που με επισκέφτηκαν στο κτήμα και μάζεψαν αμύγδαλα , κυδώνια και ότι άλλο υπήρχε προς μεγάλη χαρά του Δημήτρη που κι αυτός έχει κουραστεί τόσο με τα αμύγδαλα που εύχεται λέει του χρόνου να μην.. έχουν τόσα οι αμυγδαλιές μας!! Λέει τώρα.. του χρόνου θα αλλάξει γνώμη σίγουρα.. </b></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLCFNXaFwqz7DcocI_KaBIrBILhDQIWVfFnjXcK8iEl9z_s0XPkpcjv-_WWs1319ypAn6qMLJa9CowsNc1W8IgisegB4uLfNR4SM6u3EYbcKzVXf9Nu2m9H1tn-QR40N36I4mFeSQWu-MP8LXtlUtgi8aiDjDzsjOpVAqjVLKvvRGtYkuXa3UVEH6hDQ/s1560/received_1124480028463656.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b><img border="0" data-original-height="1560" data-original-width="1170" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLCFNXaFwqz7DcocI_KaBIrBILhDQIWVfFnjXcK8iEl9z_s0XPkpcjv-_WWs1319ypAn6qMLJa9CowsNc1W8IgisegB4uLfNR4SM6u3EYbcKzVXf9Nu2m9H1tn-QR40N36I4mFeSQWu-MP8LXtlUtgi8aiDjDzsjOpVAqjVLKvvRGtYkuXa3UVEH6hDQ/w300-h400/received_1124480028463656.jpeg" width="300" /></b></span></a></div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b><br /></b></span><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Φίλοι μου να είστε καλά, δεν σβήνω το μπλοκ μου , δεν.. μπορώ να το κάνω.. αν και έδωσα τους κωδικούς στη κόρη μου να το κάνει όποτε .. χρειαστεί. Το αφήνω ανοιχτό , ίσως.. ίσως.. ποιος ξέρει.. να ανέβω έστω και ένα σκαλοπάτι.. Σας ευχαριστώ, η Παναγιά μαζί σας .</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b> Αχτιδένια φιλάκια.</b></span></p><p><br /></p><p><br /></p>ΑΧΤΙΔΑhttp://www.blogger.com/profile/04482882132861255372noreply@blogger.com22tag:blogger.com,1999:blog-3740410136126075522.post-30397425782081700192022-09-04T14:17:00.001+03:002022-09-04T14:17:10.914+03:00Έλάτε να τα πούμε..<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhYizW8xDzWuC-XP_a28CV1A4jeDiRFaPMMcdNkKTJL5u7Os0wdeLFOXi6zd78o-pzdxM2EoY5Z7zZnr8cM0GOianJzfPbtFTyOSxN_Tqaim7BBGLhCmQrLk4Lmq3ri6bHIUQfBbAInyZPe5thbWFcHd154TwxYmmmpzSe0PFgg5TTjJ8fOab7cu3d7sg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="725" data-original-width="564" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhYizW8xDzWuC-XP_a28CV1A4jeDiRFaPMMcdNkKTJL5u7Os0wdeLFOXi6zd78o-pzdxM2EoY5Z7zZnr8cM0GOianJzfPbtFTyOSxN_Tqaim7BBGLhCmQrLk4Lmq3ri6bHIUQfBbAInyZPe5thbWFcHd154TwxYmmmpzSe0PFgg5TTjJ8fOab7cu3d7sg=w312-h400" width="312" /></a></div><p><br /></p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Σήμερα έδιωξα την ραθυμία που έχω το τελευταίο καιρό να μη βρίσκω τίποτε το σημαντικό να σας πω ενώ συγχρόνως έχω χιλιάδες μέσα μου. Μπαίνω αραιά και που μόνο για να δω πως περνάτε φίλοι μου ., χαζεύω, θαυμάζω, λυπάμαι, επαναστατώ και οργίζομαι με όσα πλημμυρίζουν το κόσμο, το σήμερα και δεν θέλω να οραματιστώ το αύριο για τα νέα παιδιά συμπεριλαμβανομένων των εγγονιών μου. Μετά σκέπτομαι πως πρέπει να το πάρω απόφαση πως η ζωή μας πλέον έγινε ένα.. γλύκισμα από αυτά των.. Σεφ που δεν καταλαβαίνεις τα υλικά του, αναρωτιέσαι τη γεύση του και κάθε σου δαγκωνιά μία διαφορετική όψη του γλυκίσματος. Σκέπτεσαι να το.. πετάξεις μα μετά λες.. το πλήρωσα.. θα το φάω!</b></span><p></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Αν έχετε την περιέργεια για μένα θα πω απλά.. είμαι καλά.. έτσι λέω στις κόρες μου, βέβαια τίποτα δεν έγινε καλύτερο και ούτε πρόκειται κατά την Μαγνητική. Χθες έσπασα ένα βάζο με σάλτσα και καθάριζα ώρες.. την ίδια μέρα έκοψα το δάκτυλο μου θέλοντας να κάνω σαλάτα, έχω ξοδέψει στην άσφαλτο κάτω από το μπαλκόνι μας τα μισά μανταλάκια και πότε πότε και ρούχα. Χθες πάλι συνάντησα μία φίλη στο νέο μικρό σούπερ 24ώρου που έγινε στη γειτονιά μου και ήταν λες και έβλεπα μία άγνωστη, απλά την χαιρέτησα. Γυρίζοντας σπίτι συνειδητοποίησα τι έκανα και σκέφτηκα τι θα σκέφτηκε η Κατερίνα για μένα. Αν η Μαγνητική είναι ένα πρώτο σκούντημα νομίζω πως χωρίς ντροπή και δισταγμό θα βάλω ένα ειδικό βραχιολάκι με τα στοιχεία μου. </b></span></p><p><span style="font-size: large;"><b><span style="color: #3d85c6;"> Παρόλα αυτά επιμένω να μπαίνω στο εργαστήρι μου και να γεμίζω με κατασκευές εύκολες το δέμα για το Χαμόγελο και το Αμέα , είναι κάτι που με κάνει ευτυχισμένη και σκέπτομαι ό,τι και ο Ελύτης.. </span><span style="color: #e06666;">Την Άνοιξη την φτιάχνουμε μόνοι μας. </span></b></span></p><p><span style="color: #0b5394; font-size: large;"><b>Στο κτήμα βρέθηκα την προηγούμενη εβδομάδα να χαζέψω τον Δημήτρη και κάποιους φίλους που ήρθαν να μαζέψουν αμύγδαλα και φουντούκια. Περιττό να σας πω πως.. τα έχω τσακίσει και έπονται τα φουντούκια που δεν ψήσαμε ακόμη. Τελικά φίλοι μου ο άνθρωπος είναι πλάσμα περίεργο, όταν τα πλήρωνα και τσιγκουνευόμουν τα χρήματα που ξόδευα, τα 250 γραμμάρια στο σακουλάκι μου φαινόντουσαν πολλά, τώρα που τα έχω αμέτρητα μπροστά μου τα βλέπω ( μετά το πρώτο τσάκισμα) και κάνω σαν να μην υπάρχουν. Δώσαμε σε φίλους, όποιος ερχόταν τους έδειχνε ο Δημήτρης τα ..52 δένδρα και τους έλεγε .. διάλεξε αμυγδαλιές.. δικές σου! </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Γυρίσαμε και έγινε ένα μικρό μπαράζ με γιατρούς που δεν μπορούσα να αποφύγω και με περιμένεις ένα ακόμη στις 9, στις 20 ,στις 28..χαμός φίλοι μου μα έχω την αυστηρή κόρη μου Ειρήνη που με τσακίζει στα τηλεφωνήματα και με μαλώνει για τα πάντα που οφείλω να κάνω , βλέπετε δεν ξέρει ότι στην ηλικίες μας δύσκολα αλλάζεις συνήθειες και πως το μόνο που με απασχολεί είναι να μην κουράσω κανένα στο μέλλον.</b></span></p><p><span style="color: #0b5394; font-size: large;"><b>Κατά τα άλλα τσατίζομαι με αυτή τη βίαια πλύση εγκεφάλου στα ΜΜΕ , αυτό το άγχος που προσπαθούν και κατάφεραν να μας περάσουν για τον Χειμώνα.. ή μάλλον για τους..5 Χειμώνες που θα περάσουμε με δυσκολίες. Και άντε εμείς ήμαστε μαθημένοι από το κτήμα που δεν έχουμε ρεύμα μα έχω φίλη που έχει πανικοβληθεί και σκέπτεται μέχρι τις..γκαζόλαμπες!!! Ο άνδρας μου άρχισε να αποφεύγει το.. φούρνο, να με κυνηγάει να σβήνω τα φώτα, να αγοράζει ηλιακά, μα να σκεφτείτε ότι έχουμε κουζίνα αερίου σπίτι και αέριο βέβαια παντού. Επηρεάστηκα κι εγώ και βλέπω κάθε τόσο την εφαρμογή που έχω στο κινητό μου από την Protergia για τους λογαριασμούς που πιθανόν να ήρθαν και δεν τους είδα! Το θέμα με τις τιμές στα σούπερ δεν τα αναφέρω, κοιτώντας προχθές το γάλα για να πάρω μία νέα γυναίκα δίπλα μου μου είπε : - Κοιτάξτε πόσο ακρίβυνε, έχω δύο παιδιά και το ένα πίνει πολύ περισσότερο από ένα χάρτινο. Ένοιωσα πραγματικά σφίξιμο στη καρδιά, σκέφτηκα αφού εμείς 2 άνθρωποι χρειαζόμαστε τόσα...φαντάσου αυτή την νέα μάνα</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Κάνω το Σταύρο μου, προσεύχομαι για όλο το κόσμο και ελπίζω .. ελπίζω... ότι θα τα βγάλουμε και πάλι πέρα αν μάλιστα σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλο όσο μπορούμε. </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Φίλοι μου προχθές είχαμε μία σοβαρή βλάβη στο ηλεκτρικό μας στο σπίτι , ο άνδρας μου θέλησε να το .. παίξει τον ηλεκτρολόγο σκεπτόμενος τον .. λογαριασμό όμως τον έπεισα πως.. φοβού τους ημιμαθής και τα βραχυκυκλώματα !!!.. και έτσι φέραμε τον κύριο Αποστόλη . Χαμός στο σπίτι και ακόμη δεν τελείωσε εντελώς το ζήτημα όμως . Δεν ξέρω πως θα γίνουν όλα όπως πριν στη θέση τους τις εντοιχισμένες συσκευές που βρίσκονται στη μέση της κουζίνας μα .. ελπίζω δεν είπαμε; Σε μια τέτοια λοιπόν στιγμή κάθισα στον υπολογιστή και άρχισα την ανάρτηση όσο γύρω μου κυκλοφορούν καλώδια και μπαλαντέζες και ο Δημήτρης να ... ξεφυσάει!!</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b> Αχτιδένια φιλάκια αγαπημένοι μου.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b> </b></span></p>ΑΧΤΙΔΑhttp://www.blogger.com/profile/04482882132861255372noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3740410136126075522.post-68756393569695545342022-08-18T17:02:00.003+03:002022-08-18T17:02:37.331+03:00Στη Φύση και στ'αστέρια!<p> <span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Επιστροφή στο κτήμα φίλοι μου για να βρει ο άνδρας μου τις ασχολίες που αγαπάει κι εγώ να του κάνω συντροφιά και συγχρόνως να βοηθήσω όπως μπορώ. Είχα και το μικροατύχημα με το χέρι μου και την σιλικόνη στο εργαστήρι μου. </b></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwEonY2hfiynybyfW85stlVeyGup1XrcDG8BUTjWVUfyUZWd10VmeCMUZzf_ghiHgKhVvXwxq5qkE4oN_QhyK-NfNQmPW0XXe5D4L09EfdLpzi4WjQti1AT-VhfZE_Fy0S2by8uszge1fDImhIwasAUKnQxnLVHPW_oqc_7KgI5EAy9pI4AqEJP8nvqQ/s4000/20220815_140520.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b><img border="0" data-original-height="2829" data-original-width="4000" height="283" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwEonY2hfiynybyfW85stlVeyGup1XrcDG8BUTjWVUfyUZWd10VmeCMUZzf_ghiHgKhVvXwxq5qkE4oN_QhyK-NfNQmPW0XXe5D4L09EfdLpzi4WjQti1AT-VhfZE_Fy0S2by8uszge1fDImhIwasAUKnQxnLVHPW_oqc_7KgI5EAy9pI4AqEJP8nvqQ/w400-h283/20220815_140520.jpg" width="400" /></b></span></a></div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b><br /></b></span><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Που να σας πω και να με πιστέψετε αφού το.. κοχύλι με την καυτή σιλικόνη έφυγε από τα δύο δάκτυλα μου στο αριστερό χέρι, πετάχτηκε στον αέρα και..προσγειώθηκε εκεί που βλέπετε. Πάντως είμαι καλύτερα και αν δεν έβαζα τα χέρια μου στο νερό θα ήταν καλύτερα. </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Στο κτήμα λοιπόν να υποδεχθούμε το κύμα ζέστης και ευτυχώς που έφυγε για 3ήμερο ο γείτονας απέναντι και δεν με βλέπει που κυκλοφορώ με .. μαγιό την ατελείωτη σε.. φάρδος κορμάρα μου με μόνους τυχερούς τον Κανέλλο και τις..( έχασα το μέτρημα ) γάτες μας. Ο άνδρας μου δεν υπολογίζεται γιατί όπως λέει εκείνος όταν με βλέπει έχει την εικόνα της ... συζύγου 50 κιλών με τα αόρατα μπικίνι!!!</b></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1HHJTlJ4a2lTLG9wV1g88tIjB-2xDQQH88sMJQp7hbo4cpRW2DcIQRvduVB9I_nbVbWdpo1KbXOtgyqs7cqKsKqo8btXJvLqC7y1FtrbFd5Pf6E5sJVmZbQfh15dQQS9-kIS_-O73FJM-L7di-Fu0I4o5QLN8LJsBpFjuOfR1_8hUCAb4TgQ9MpTFww/s480/3eeb7daed7c2a8a3d35f21f5f8179301.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b><img border="0" data-original-height="390" data-original-width="480" height="325" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1HHJTlJ4a2lTLG9wV1g88tIjB-2xDQQH88sMJQp7hbo4cpRW2DcIQRvduVB9I_nbVbWdpo1KbXOtgyqs7cqKsKqo8btXJvLqC7y1FtrbFd5Pf6E5sJVmZbQfh15dQQS9-kIS_-O73FJM-L7di-Fu0I4o5QLN8LJsBpFjuOfR1_8hUCAb4TgQ9MpTFww/w400-h325/3eeb7daed7c2a8a3d35f21f5f8179301.jpg" width="400" /></b></span></a></div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b><br /></b></span><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Οι αμυγδαλιές μας... 50 τον αριθμό ( αυτός ο άνδρας μου φύτευε και δεν φανταζόταν ότι θα μεγάλωναν! ) είναι γεμάτες αμύγδαλα, αρχίσαμε τις.. προσκλήσεις μα... ουδείς έδωσε το παρόν και μέχρι να έρθει κάποιος ο καλός μου άρχισε να μαζεύει τα πιο χαμηλά και εύκολα. Όποιος έρθει σκάλα... ακούσατε; σκάλα! </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Βοήθησα κι εγώ με κάποιο τρόπο καθαρίζοντας τα τσόφλια, ένα ολόκληρο σάκο καθάρισα και όταν βλέπεις πως χωράει καθαρισμένος σε ένα λεκανάκι καταλαβαίνεις γιατό κοστίζουν ακριβά.</b></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b><br /></b></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoj7dqfftNiaaACYFQ2k_EB6OQY_MpHE-Vsb3_TxuTD1PWqfQkOg4eUBMdU0L_HsQlCZqcirTUttxX0jyIxQHyaNk55yaVNRTARcJ4CWKiiYKBydaIBJ4RwYXTzw_1FgTXeWSmp8uYPdpYM1SZZp4vcizKTK4VHGC2e2n71B7uTCRco6eunAiZTvDsTQ/s1920/1660826540365.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1920" data-original-width="1920" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoj7dqfftNiaaACYFQ2k_EB6OQY_MpHE-Vsb3_TxuTD1PWqfQkOg4eUBMdU0L_HsQlCZqcirTUttxX0jyIxQHyaNk55yaVNRTARcJ4CWKiiYKBydaIBJ4RwYXTzw_1FgTXeWSmp8uYPdpYM1SZZp4vcizKTK4VHGC2e2n71B7uTCRco6eunAiZTvDsTQ/w640-h640/1660826540365.jpg" width="640" /></a></div><br /><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Εννοείται ότι μετά .. σπίτι βέβαια.. θα αρχίσει το σπάσιμο για να γίνουν με.. αλατάκι στο φούρνο ... γιαμ γιαμ..., σοκολατάκια βραχάκια ( πεθαίνωωω!), αμυγδαλωτά που λατρεύει ο Δημήτρης, λευκά για τα γλυκά κουταλιού και σκέτα για τα παιδιά μου.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Νόμιζα ότι τελείωσα και άρχισα το κέντημα όμως .. όμως.. νάτην η επόμενη δουλειά. Φουντούκια μου έφερε ( ευτυχώς μόνο 4 φουντουκιές έχουμε) και οι λατρεμένες καρακάξες ανακαλύψαμε πως τα τρυπάνε και τα τρώνε!</b></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtmLGmIH9E1BRTS5gJY7aeUR9ObEPSExRf_nfvFbfYO9V1OTawK_6iJrOfw9JiBYojuw1GvE9_QfvbP6vlYKcmHPxHH9LbwnyurccwtbwVoTC4s9EVsgkH7netyRJZtemhNkqAmFfrGfJfnSvJ0ESUW5mrSuKRDxnMh0voDrPXQD4S5hO3Q7NIzbGLeA/s1920/1660826712995.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b><img border="0" data-original-height="1920" data-original-width="1920" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtmLGmIH9E1BRTS5gJY7aeUR9ObEPSExRf_nfvFbfYO9V1OTawK_6iJrOfw9JiBYojuw1GvE9_QfvbP6vlYKcmHPxHH9LbwnyurccwtbwVoTC4s9EVsgkH7netyRJZtemhNkqAmFfrGfJfnSvJ0ESUW5mrSuKRDxnMh0voDrPXQD4S5hO3Q7NIzbGLeA/w640-h640/1660826712995.jpg" width="640" /></b></span></a></div><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b><br /></b></span><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Σειρά θα έχουν τα Καρύδια , ευτυχώς μόνο 4 δένδρα, που όπως μου λέει .. τέλη Σεπτέμβρη! Αυτά έχουν τα κτήματα φίλοι μου που όταν τα αγοράζεις με ατελείωτα όνειρα δεν σκέπτεσαι καν πως θα μεγαλώσεις και δεν θα μπορείς να.. σκαλφαλώνεις, να γονατίζεις, να ανεβαίνεις τη σκάλα, να δέχεσαι στωικά τις φυσικές καταστροφές.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b> Όμως φίλοι μου.. όταν βραδιάζει και αρχίζει η φυσική δροσούλα, όταν βλέπεις τα αστέρια που έχασες στην πόλη.. όταν καθισμένοι έξω θυμώμαστε ένα σωρό ιστορίες που ζήσαμε..τότε το κτήμα, η φύση γίνεται κομμάτι σου . Είναι και αυτή η μυρωδιά από τα νυχτολούλουδα, η κραυγή από την.. κουκουβάγια της "γειτονιάς" μας, το χάζεμα στους δύο.. φύλακες , ένας 45 κιλά και ο άλλος μόνο 2800 που περιπολούν όλο το κτήμα γαβγίζοντας στο κάθε υποτιθέμενο εχθρό για τα... αφεντικά. </b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b>Φίλοι μου σας στέλνω την αγάπη μου και εύχομαι να είστε ακόμη διακοπές.</b></span></p><p><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><b> Αχτιδένια φιλάκια</b></span></p>ΑΧΤΙΔΑhttp://www.blogger.com/profile/04482882132861255372noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-3740410136126075522.post-49355406595550226252022-08-12T15:37:00.003+03:002022-08-12T15:37:44.764+03:00Ετοιμαστείτε.. θα σας ζαλίσω! <p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUMw7N5BOE5D7cnAKRA0KawcsbSYjjHVsUrzopNK2KmgKh_wxknFHwJ8fxYgkRVWj0mk6ub3KpBEMW9GxrTf_BBGkH1l1nt-lmWpsWRZ1lrYxdo18LreUfvJSSzghtr3XxpLOYzpk38PQ8JxfjIJon7ULQ-bibK0UBnTAtjKLpfPxESd9F5N36rzzSqQ/s327/73651dd9196edee0a49f6ed8eb58c5eb.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="327" data-original-width="236" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUMw7N5BOE5D7cnAKRA0KawcsbSYjjHVsUrzopNK2KmgKh_wxknFHwJ8fxYgkRVWj0mk6ub3KpBEMW9GxrTf_BBGkH1l1nt-lmWpsWRZ1lrYxdo18LreUfvJSSzghtr3XxpLOYzpk38PQ8JxfjIJon7ULQ-bibK0UBnTAtjKLpfPxESd9F5N36rzzSqQ/w289-h400/73651dd9196edee0a49f6ed8eb58c5eb.jpg" width="289" /></a></div><br /><p></p><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Ναι.. το βρήκα το κλειδί φίλοι μου, ξέρετε.. εκείνο που έβαλα κάτω από το πατάκι!!! Το.. καλοσκέφτηκα βέβαια γιατί αναρωτιόμουν αν αυτά που ήθελα να σας γράψω έχουν ενδιαφέρον όμως μετά έβαλα στην άκρη τους ενδοιασμούς μου και είπα στον εαυτό μου: - Δεν πειράζει βρε Αχτιδούλα.. η πόρτα σου είναι πάντα ανοιχτή, καναπές υπάρχει, καφές ή χυμός και βέβαια τα περίφημα μαλακά κουλουράκια μου με μυρωδιά τσουρεκιού. </span></b></p><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Είστε έτοιμοι;..</span><span style="color: #990000; font-size: large;"> ΘΑ ΣΑΣ ΖΑΛΙΣΩ!!!!</span></b></p><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Λοιπόν.. από που να αρχίσω..χμ.! μάλλον από τα πιο όμορφα για μένα. Η αλλαγή στη φαρμακευτική αγωγή μου για την Πάρκινσον ήταν ιδανική για μένα και τα αποτελέσματα της επάνω μου φανερά.. προς το παρόν.. μα τι με νοιάζει.. ζούμε το σήμερα φίλοι μου έστω και αν το ένα χάπι έγινε..3!! Βέβαια δεν τόλμησα ακόμη να ζωγραφίσω.. αρκέστηκα σε μικροπράγματα δειλά στην αρχή.. μα ..άρχισα.</span></b></p><p><b><span style="color: #0b5394; font-size: large;">Σας χαζεύω πότε πότε από τις αναρτήσεις σας, από κάποιες δηλώσεις και χαρές σας στο fb και δικαιολογώ τον εαυτό μου απέναντι σας για την ηθελημένη άρνηση μου να δηλώνω παρουσία. Αυτό το ..ψυχολογικό μου πέσιμο ήταν αποτέλεσμα κατά την νευρολόγο ( καινούργια!!) η κακή φαρμακευτική μου αγωγή, δηλαδή.. τα 70άρια που έδινα άνευ αποδείξεων στην.. Φίρμα τότε.. ήταν χαμένα χρήματα. Εντάξει.. εδώ και τέσσερεις κι όλας μέρες έχω φανερή αλλαγή.. αυτό μου αρκεί. </span></b></p><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Και τι δεν πέρασα αυτές τις μέρες φίλοι μου όμως όλα τα διαχειρίστηκα ευτυχώς. Μία επέμβαση στον Δημήτρη μου με άγχωσε ( προ δικής μου αλλαγής) όμως η καλή μου Παναγιά πάντα ακούει τις παρακλήσεις μου όταν της λέω: -Άσε με εμένα.. φρόντισε όσους αγαπώ..</span></b></p><p><b><span style="color: #0b5394; font-size: large;">Μετά ο covid ¨χτύπησε¨ την άμυαλη κολλητή μου που δεν άφησε θάλασσα για θάλασσα η αφιλότιμη με τα ΚΑΠΗ και τα σχετικά που συνοδεύουν τις εξόδους. Δύο μέρες μετά.. η φίλη μου η Αγάπη που.. κόλλησε από τον γιο της που πήγε σε νησί, που εκείνη κόλλησε τον άνδρα της, το εγγόνι της, τη κόρη και τον γαμπρό της ( αυτό το τελευταίο.. χαμογελώ σατανικά χι! χι! ) . όπως καταλαβαίνετε.. θα τους ξαναδώ μετά από ένα μήνα όπως τους λέω με.. χαρτί από τεστ στο χέρι!</span></b></p><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Τότε ήρθε και ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας στην αγαπημένη μου φίλη Βίκυ που με έκανε να στεναχωρηθώ όσο δεν λέγεται και να έχω κάνει.. κατάλογο με παρακάλια κάθε βράδυ στη Παναγιά που προβλέπω ότι θα μου κόψει την.. καλημέρα και την καληνύχτα .. με βαρέθηκε πια....</span></b></p><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Να και το πρόβλημα με την Κάντυ που κόλησε ένα δερματικό αλλεργικό πρόβλημα από τις γάτες στο κτήμα έστω και αν ο γατόφιλος κτηνίατρος μας που την πήγα 3 φορές το αρνείται. Αντιβίωση ισχυρή και ένα αντισταμινικό για την αλλεργία και είναι καλύτερα όμως προσέχω να είναι μακριά από τις γάτες γιατί τις κυνηγάει . Θυμάστε που σας είπα πως οι γάτες στο κτήμα μας που ήταν.. 3 έγιναν 8; Ε! προσθέστε και άλλες 3 μικρές γατούλες που τρώνε το φαγητό του Κανέλλου και κοιμούνται μαζί του. Είναι αγριόγατες, σκαρφαλώνουν στην οροφή του τροχόσπιτουν τα βράδια και μας ξυπνούν, πηδούν στον εξωτερικό πάγκο νερού που έχουμε για να βάζει τα εργαλεία και να τα πλένει ψάχνοντας το σάκο με δικές τους κροκέτες που βάζω εκεί. Μία μέρα τον.. κουβάλησαν και τον άδειασαν κάτω με αποτέλεσμα να τις φάει το .. παμφάγο πλάσμα Κανέλλος!!!</span></b></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8MpngPEtI_A_v7hozoiX1A7fmo9HEfiWN_D1lGaRh58aab3EKglc6f8mEDY3SbEBEj1_6f3hWhMzV2Lb_tePbV5oISKxN7apwpN4Ko94PNIPJRXyVIPeYjfVenH1fpLFxmqi5BmNFVYHg7JaBJj0580YjFuLD7-kB3j1WPv-JuVuJmcwmFZlkUSd7jA/s988/20220806_185422.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><img border="0" data-original-height="911" data-original-width="988" height="295" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8MpngPEtI_A_v7hozoiX1A7fmo9HEfiWN_D1lGaRh58aab3EKglc6f8mEDY3SbEBEj1_6f3hWhMzV2Lb_tePbV5oISKxN7apwpN4Ko94PNIPJRXyVIPeYjfVenH1fpLFxmqi5BmNFVYHg7JaBJj0580YjFuLD7-kB3j1WPv-JuVuJmcwmFZlkUSd7jA/s320/20220806_185422.jpg" width="320" /></span></b></a></div><p></p><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Όμως φίλοι μου το αναγνωρίζουμε έχουν βέβαια γεμίσει το κτήμα όμως μα το ξεπληρώνουν με τον τρόπο που ξέρουν , έχουν εξαφανιστεί τα ποντίκια!!!</span></b></p><p><b><span style="color: #45818e; font-size: large;">Στο κτήμα πήγε ο άνδρας μου μία εβδομάδα μόνος του, όμως .. μ αγαπάει ο γλυκούλης μου .. δεν μπορεί χωρίς εμένα.. και από το να μου τηλεφωνεί ανά μία ώρα μέχρι και τις 12 τα μεσάνυχτα ( σοκ έπαθα!) .. πήγα την επόμενη εβδομάδα μαζί του αν και είχα ακόμη το μαύρο μου το χάλι και.. οϊμέ φίλοι μου.. !! Αντίκρυσα ένα τροχόσπιτο σε κατάσταση απείρου χάους.. μέχρι καφέδες στο πάτωμα, συρτάρια άνω κάτω.. Βρε πουλάκι μου του είπα.. Ποιαν κυνηγούσες όλα τα βράδια και το καταντήσατε έτσι; ( έχω χιούμορ το αναγνωρίζετε πιστεύω) . Το έκανα λαμπίκος σε ένα πρωινό μουρμουρώντας βέβαια και όταν μου ερχόταν στο παράθυρο να μου πει:- Πόσο άδειο ήταν κορίοτσι μου το κτήμα χωρίς εσένα..!! τότε του πετούσα τα πατάκια με εντολή να μου τα κάνει λαμπίκος με το νερό. </span></b></p><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Πάντως με πήγε βόλτα για καφέ στη Λίμνη, για μεζεδάκι με καλαμαράκια στα Βρασνά δίπλα στη θάλασσα και στο Μέγα Σούπερ στη Ασπροβάλτα για ανεφοδιασμό. Δεν έκανα μπάνιο φίλοι μου όσο κι αν το λαχταρούσα πιστέψτε με , ντρέπομαι να με βοηθούν για να μπω.. και που να βρεις πια αμμουδιά χωρίς κόσμο όπως παλιά. . </span></b></p><p><b><span style="color: #45818e; font-size: large;">Στο κτήμα μαγειρεύω εγώ γιατί ο Δημήτρης ασχολείται με χίλλια πράγματα, έτσι όταν μου έφερε τους ανθούς τους έκανα όπως τους επιθυμεί, γεμιστούς !</span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixTfjlosECGRiTlwQzlROOu9tkWnvTjvrUjV0WkCzcd1ulO4JQFnazRUe6zWQgmgoevaNqb3FkwLRWEcLMipBT-3i4AJpDWo_4UrNJ2uqeKBGrGRlc3nUILkLX5pTDFgZVQQEmc6auKce1ib25nf2UILVUaOsDReIKD9TUugtiE4_Q8Nm9bUBOz1JskA/s4000/20220806_101133.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><img border="0" data-original-height="3000" data-original-width="4000" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixTfjlosECGRiTlwQzlROOu9tkWnvTjvrUjV0WkCzcd1ulO4JQFnazRUe6zWQgmgoevaNqb3FkwLRWEcLMipBT-3i4AJpDWo_4UrNJ2uqeKBGrGRlc3nUILkLX5pTDFgZVQQEmc6auKce1ib25nf2UILVUaOsDReIKD9TUugtiE4_Q8Nm9bUBOz1JskA/s320/20220806_101133.jpg" width="320" /></span></b></a></div><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Όσο για μένα.. έφαγα τόσα φρούτα που δεν περιγράφεται ( εκτός από Σύκα που τα..σιχαίνομαι) και έκανα γλυκά με τα αγαπημένα μου βατόμουρα.</span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicV68e77YNcbA2R7bZ8aB5Z2XIKjpZWrtU3ZoXArxDpnVqHh4q4G6PgMA636H-3Fx-_Zyu2i5p8_iPI_r0DFfEk_wG7qyH5ZKfQzRzHT14qeUlBUCoidqeXqAftstrAljHgqKczlr_UeMfjNB_KgsUDUlpPSlbTTiyM5w84Eo_ap10tfkpHouO2qbtfw/s1920/1659792164499.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;"><img border="0" data-original-height="1920" data-original-width="1920" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicV68e77YNcbA2R7bZ8aB5Z2XIKjpZWrtU3ZoXArxDpnVqHh4q4G6PgMA636H-3Fx-_Zyu2i5p8_iPI_r0DFfEk_wG7qyH5ZKfQzRzHT14qeUlBUCoidqeXqAftstrAljHgqKczlr_UeMfjNB_KgsUDUlpPSlbTTiyM5w84Eo_ap10tfkpHouO2qbtfw/w400-h400/1659792164499.jpg" width="400" /></span></b></a></div><p><b><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">Κρίμα που κανείς δεν ήρθε να τον κεράσω, η γειτόνισσα μας έφυγε στη θάλασσα και ο γείτονας έχει διαβήτη. Η μία φίλη με cpvid, η άλλη το ίδιο, οι κόρες διακοπές..</span></b></p><p><b><span style="color: #45818e; font-size: large;">Αντέχετε ακόμα;.. τοκ..τοκ..εδώ είστε; σας έπιασε ο ύπνος στο καναπέ; Γυρίζοντας πήγα στη Νευρολόγο που σας είπα με την νέα αγωγή και τώρα είμαι στα..χάι μου όπως βλέπετε βέβαια πρέπει να κάνω πρώτα την μαγνητική και πίσω σε αυτήν. </span></b></p><p><b><span style="color: #990000; font-size: large;">Μη φεύγετε καλέ.. που πάτε.. σταθείτε να σας πω </span><span style="color: #3d85c6; font-size: large;">τι τράβηξα για να βγάλω αυτό το ..τρισκατάρατο I- BANK που έπρεπε για να βάλω οικογεν γιατρό. Μας έφαγε η κόρη μας η Ειρήνη να το κάνουμε κι εγώ τον άνδρα μου να πάμε μαζί στη τράπεζα. Τυχερή ήταν ο καλός μου Γιώργος, μοναδικός τραπεζικός φίλοι μου ένα ευγενέστατο νεαρό παιδί που πάντα με εξυπηρετεί. Του έδωσα το κινητό μου και του είπα! - κάνε ότι θες απλά .. δώσε μου κωδικούς να τους δώσω στη κόρη μου. Μου τους έδωσε ο άνθρωπος, χάζεψα βέβαια την ευκολία πια στο κινητό να παρακολουθώ τι... ξοδεύω, τους δίνω στη κόρη μου να μπει και.. μου μπλοκάρει το δικό μου μόνο. Άκουσο άκουσον.. εγώ έχω σπέσιαλ κινητό, ο άνδρας μου μία.. μπακατέλα, το δικό του πέρασε τα πάντα εύκολα το δικό μου.. μπλόκαρε. Άντε την επόμενη μέρα στις.. 8 το πρωί στη τράπεζα..Γιώργο μου.. τι θα κάνω... Χαμόγελο εκείνος.. μη μου στεναχωριέστε θα σας τα φτιάξω ξανά. Πάει κι αυτο φίλοι μου απέκτησα το..τρισκατάρατο.. σιγά μη ψωνίζω εγώ από το κινητό όμως.. μου αρκεί να βλέπω τι ξοδεύω να μπω σε.. μέτρο!!!</span></b></p><p><b><span style="color: #45818e; font-size: large;">Σταματώ εδώ.. άντε τυχερούλια ατιμούλια την γλυτώσατε.. Ξέρω πως οι περισσότεροι είστε διακοπές, δεν ξερω ποιος θα με διαβάσει μα .. μου αρκεί που άνοιξα την πόρτα. Ευχαριστώ τον φίλο Γιάννη </span></b><span style="color: #990000; font-size: large;"><b>https://idipoton.blogspot.com/</b></span><b><span style="color: #45818e; font-size: large;">που μου έστελνε τις συνέχειες από το υπέροχο μυθιστόρημα του με φοβερή πλοκή και μου έκαμνε παρέα στο κτήμα γιατί.. η εξυπνούλα το τύπωνα και το έκανμνα βιβλίο και το έδινα και στη γειτόνισσα να το διαβάσει κι εκείνη με τη σειρά της στον γείτονα Σταύρο και..έπεται!!!</span></b></p><p><b><span style="color: #45818e; font-size: large;">Φεύγω.. σταματώ.. μη σπρώχνετε!!</span></b></p><p><b><span style="color: #45818e; font-size: large;">ΑΧΤΙΔΕΝΙΑ ΦΙΛΑΚΙΑ</span></b></p>ΑΧΤΙΔΑhttp://www.blogger.com/profile/04482882132861255372noreply@blogger.com13