Αναποδιές;...τις παλεύουμε!

 

Σας είπα...θα το σκάσω στο κτήμα για αρκετές μέρες αυτή τη φορά μα λογάριαζα χωρίς τον.. ξενοδόχο ....αυτό το καιρό μετράω ζημιές και βέβαια όλες με το... αζημίωτο !!!!! 

Οι δύο τελευταίες μας βρήκαν την πρώτη κι όλας ...χάλασε το αμάξι μας ευτυχώς μόλις μπήκαμε στο κτήμα ... Έτσι ξαφνικά και οι εκδοχές ήταν δύο ή να μείνουμε στο κτήμα χωρίς άλλες  κινήσεις και μετά συνεργείο ή να φύγουμε με την Οδική βοήθεια κατευθείαν στο...μάστορα όμως αυτό άλλαζε ότι είχαμε προγραμματίσει. . 

Μείναμε τελικά, είχε τόσες δουλειές στο κτήμα. Βέβαια ευτυχώς είχαμε ολίγα τρόφιμα βασικά όμως εννοείται πως θα ψωνίζαμε ενδιάμεσα από το χωριό..το πολύ πολύ φίλοι μου θα φάμε χορταράκια, σαλάτα και φρέσκα κρεμμυδάκια...άντε να μισοκοιτάμε από μακριά τις κονσέρβες των σκύλων μας..χι...χι! 

Σας είπα για....2 κακά... στις 12 το βράδυ στον ύπνο μας ξυπνάμε με ένα θόρυβο και...ξαφνικά βρεθήκαμε στην...Βενετία! Νάτο το 2ο φίλοι μου! Έσπασε από πίεση σωλήνας νερού κάτω από την λεκάνη της μικρής κουζίνας στο τροχόσπιτο και....Στηναρχή πανικός, εγώ την σφουγγαρίστρα εκείνος με το φακό μέσα στη νύχτα να κλείσει το κεντρικό και η ...πανέξυπνη Κάντυ επάνω στο κρεββάτι να μας κοιτά από ψηλά!

Σφουγγάριζα 2 ώρες φίλοι μου, τα χαλάκια μούσκεμα...τι τα θέλω η αφιλότιμη τα χαλιά στο τροχόσπιτο; 

Δεν πτοούμεθα φίλοι μου...δεν χάνουμε την απαραίτητη επιθυμία να ξεπερνάμε τα δύσκολα. Ναι, γκρινιάξαμε, κλαψουρίσαμε λιγουλάκι μετά όμως είπαμε το κλασικό και αδιάσειστο : - Υπάρχουν και χειρότερα.... και συνεχίσαμε!!!!

                                  Ο μήνας έχει...9 γι'αυτήν!

Η επόμενη μέρα κύλησε με εργασίες υδραυλικές, πάντως μέχρι να αλλάξει το σωλήνα και να έρθει το νεράκι του Θεού εγώ θυμήθηκα τα χρόνια που κάναμε νέοι ελεύθερο κάμπινκ με το τροχοσπιτο και έπλενα τα δόντια μου με ... ένα ποτήρι νερό, τα υπόλοιπα με...μωρομάντηλα.  Μέχρι να έρθει το νεράκι ( πέστε μου... πως να μη σκεφτώ τους ανθρώπους του πολέμου χωρίς νερό... τα παιδάκια στην Αφρική στο νερόλακο...), μέχρι λοιπόν ο υδραυλικός...Δημήτρης θριαμβεύσει με το νερό εγώ καλώς κακού έψαξα στα βιβλιαράκια μου και άρχισα την ευχή του Αγίου Κυπριανού περί βασκανίας.!!!!!

Τα λουλουδάκια μου όπως βλέπετε ανθίσανε, λατρεύω τις μωβ Ίριδες και τα Σκυλάκια που υπάρχουν σε τόσα χρώματα και αντέχουν. Μικρή τα έκοβα και τα ανοιγόκλεινα με το χέρι μου σαν.. σκυλάκι! 

Ο Δημήτρης ράντισε.. πάλι..έτσι και ξαναδεί σκουλίκι στα κεράσια θα πάθει εγκεφαλικό!

 

Γέμισαν κι όλας οι κερασιές, φορτωμένες οι αμυγδαλιές μα δεν χαίρομαι..κρατάω πάντα την χαρά μου γιατί μία ξαφνική καταιγίδα μπορεί να τα ρίξει όλα, δυστυχώς το έχω δει πέρσι.

Άντε...θέλω να κάνω ντολμαδάκια...μεγάλωνε...

Εδώ λοιπόν, μέχρι να έρθουν να με πάρουν και ο Δημήτρης να πάει στο γκαράζ. Όμως ασχολούμαι όσο μπορώ με πολλά.  Φροντίζω τον...αγρότη μου, την Κάντυ, τον Κανέλλο, διαβάζω, κεντάω, σουλατσάρω στα μπλοκόσπιτα, φιάχνω με πηλό λουλουδάκια ώστε μόλις γυρίσω να κάνω διάφορα για το μπαζάρ των ΑΜΕΑ στις 15.

Βέβαια δυσκολευόμαστε χωρίς αυτοκίνητο, δοκιμάσαμε να νοικιάσουμε όμως... λόγω ηλικείας δεν μας επιτρέπεται. Ευτυχώς ο καλός απέναντι γείτονας αύριο θα πάει τον άνδρα μου στο χωριό για ψώνια. Βλέπετε...Πρωτομαγιά έρχεται.. άντε να του κάνω αυγά! 

Οι δυσκολίες αυτές είναι τίποτα μπροστά σε ότι γίνεται τριγύρω μας.

Φίλοι μου σας εύχομαι ο νέος μήνας να είναι σαν το όνομα του... Μαγικός, ολάνθιστος, άλλωστε είναι ο μήνας μου, στις 21 γίνομαι 70 ετών, Λέτε να σας αδειάσω την γωνιά;

                                   Αχτιδένια φιλάκια