Προετοιμασίες για τις μέρες που έρχονται...

 

Γύρισα..έφυγα..ξαναγύρισα..την τελευταία μέρα στο κτήμα ξύπνούσα στις..5 γιατί σκεπτόμουν  πόσα έχω να κάνω στο σπίτι για το Πάσχα αφού περιμένω τα παιδιά μου  και έχω χαρά, ανυπομονησία να τα δω, να τα αγκαλιάσω, να φτιάξω για το τραπέζι ότι ξέρω πως αγαπούν. Με νιώθετε;

 Συγχρόνως πρέπει να φτιάξω άλλες 50 λαμπάδες για τα.. ΚΑΠΗ ( Δεν θέλω γελάκια) που η φίλη μου η Μαιρούλα με έκανε μέλος και πρέπει να βοηθήσω με κάποιο τρόπο αφού το να πάω είναι ανέφυκτο. Επίσης θέλω να ετοιμάσω δωράκια, να ετοιμάσω καλαθάκια 4 για τους γείτονες στο κτήμα με αυγά, λαμπαδίτσα και κάποιο δωράκι όπως εδώ και χρόνια... θέλω.. θέλω.. να γιατί με πιάνει το ξημέρωμα με σκέψεις και σχέδια. 

Για να σκεφτώ και το τραπέζι.. η μαγειρίτσα που ετοιμάζω μόνη μου όπως μου έμαθε η γιαγιά μου , κρεατόσουπα για όσους δεν τρώνε, ψητό αρνάκι την Κυριακή  στο φούρνο με πατατούλες, γαρδουμπίτσα με μανιτάρια, τζιγεροσαρμάδες, παστίτσιο για τον γαμπρό, μπάμιες που μου ζήτησε η κόρη (!!!!), τηγανιτό κασέρι που λατρεύει, μπουγιουρντί, σαλάτα μαγιάτικη ! Μετά γλυκό, κάτι ελαφρύ .. σκέπτομαι κάτι σαν μιλφέιγ με φράουλες, σαραγλί για την.. λιγούρα με το καφέ..τι λέτε και για παγωτό επάνω στην περίφημη σοκολατένια καρυδόπιτα μου !!

 Το προσέξατε; πουθενά η λέξη " τσουρέκια"! Είναι η Αχίλλειος φτέρνα μου παιδιά, δεν τα καταφέρνω οπότε.. κάνω την γνωστή μέθοδο " ζητιανάκι" και περιμένω ποιά καλή φίλη νοικοκυρά θα με .. λυπηθεί και θα μου φέρει! Αχ, καλή μου γιαγιάκα τι όμορφα τσουρέκια μας έφτιαχνες , τα σκέπαζες με λευκό ύφασμα και.. τα κλείδωνες στη μικρή τραπεζαρία μαζί με τα δώρα μου πάντα τα ίδια κάθε Πάσχα. Το κόκκινο βελούδινο πάντα φορεματάκι, τα μαύρα μου λουστρίνια με τις λευκές κεντημένες καλτσούλες , το σοκολατένιο αυγό από τον Τερκενλή η τον Φλόκα, τον βελούδινο κόκκορα ( ποιός τον θυμάται; ) που άνοιγε και είχε μέσα του καραμέλλες! Υπήρχε και η λαμπάδα της νουνάς που εκείνο το καιρό είχε απλά ένα λουλούδι! 

Ξέρετε.. έφτιαξα λαμπάδες για όλους μα όχι για μένα.. εγώ θα περιμένω φέτος να μου φέρουν οι δικοί μου το Φως για να ανάψω την καντήλα μου και να παρακαλέσω του χρόνου να ήμαστε πάλι εδώ, όλοι μας, όλοι μας! Τα κοκκινα αυγά θα τους περιμένουν με το τραπέζι έτοιμο με τις σούπες και σαλάτες και μία ποικιλία με μεζεδάκια μόνο για να χαρούν την επόμενη μέρα. Την επόμενη μέρα η κόρη μου η Ειρήνη με τον άνδρα της πετούν για την Αθήνα κι εγώ θα περιμένω για μία επόμενη συνάντηση όποτε μπορέσουν από τις δουλειές τους, ποτέ δεν πιέζω κανένα, τα παιδιά, τα εγγόνια πια έχουν τις δικές τους οικογένειες. Εγώ έχω τον Δημήτρη και την Κάντυ ,τα τηλεφωνήματα τους, τις αναμνήσεις και όλα όσα γεμίζουν τις μέρες μου. 

Θέλουμε ακόμη θα μου πείτε μέρες για την Λαμπρή όμως ...χαίρομαι, η χαρά δίνει ζωή. Δεν σας λέω ευχές, είπαμε , έχουμε μέρες ακόμη ,κι εγώ όπως λένε τα παιδιά μου λατρεύω τις λίστες πριν από κάθε τι που έρχεται. 

Εύχομαι μόνο μία εύκολη εβδομάδα με Ειρήνη, με ευκολία για το κόσμο.

                         Αχτιδένια φιλάκια